«Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων»!

19 Δεκεμβρίου 09

Ο πηχυαίος τίτλος στο πρωτοσέλιδο της ιστορικής πρωινής εφημερίδας, είναι ρητός και κατηγορηματικός: «Βελτίωση της ζωής του λαού, δε γίνεται με την αντιμετώπιση της διαφθοράς»! Ο ασυνήθιστα μεγάλος τίτλος μάλιστα, είναι γραμμένος σε δύο σειρές προκειμένου να χωρέσει ολόκληρος!

Τον διαβάζω ξανά και ξανά, προσπαθώντας να καταλάβω τι μπορεί να σημαίνει. Τι να εννοεί. Κατ’ αρχήν, σκέφτομαι πως το πιθανότερο είναι να έχει γίνει κάποιο λάθος. Να οφείλεται στον δαίμονα του τυπογραφείου, που ατυχώς προσέθεσε ένα «δε», αλλάζοντας εντελώς το νόημα και το πνεύμα του δημοσιεύματος. Για παράδειγμα ο τίτλος να ήταν: «Βελτίωση της ζωής του λαού, γίνεται με την αντιμετώπιση της διαφθοράς», οπότε, υπάρχει λογική!

Ίσως πάλι να οφείλεται στην έλλειψη χώρου, που δεν επέτρεψε να χωρέσει η λέξη «μόνο», μετά τη λέξη «γίνεται». Σε αυτό το ενδεχόμενο ο τίτλος θα ήταν: «Βελτίωση της ζωής του λαού, δε γίνεται μόνο με την αντιμετώπιση της διαφθοράς», οπότε πάλι κανένα πρόβλημα. Και η μία και η άλλη περίπτωση υπακούουν στους κανόνες της λογικής!

Ωστόσο διαβάζοντας λίγο παρακάτω, αντιλαμβάνομαι πως δεν πρόκειται περί λάθους! «Το ΚΚΕ πήρε μέρος στη σύσκεψη (των πολιτικών αρχηγών) ξεκαθαρίζοντας ότι διαφωνεί με την ανάδειξη της διαφθοράς και της διαφάνειας ως αιτίων της κρίσης ....». Ώστε λοιπόν, σύμφωνα με την εφημερίδα η διαφθορά δεν είναι το μεγάλο πρόβλημα!

Η αλήθεια είναι πως η διαφθορά στοιχίζει ετησίως στο «πορτοφόλι» του φορολογούμενου και των επιχειρήσεων περί τα 3,5 δις! Για παράδειγμα τα φακελάκια που πληρώσαμε στα νοσοκομεία, κόστισαν πέρυσι 750 εκατ. ενώ για «γρηγορόσημο» δώσαμε 1δις 200 εκατ. Όμως μέχρι εδώ έχει δίκαιο η εφημερίδα! Προφανώς δεν θα λυθεί το πρόβλημα της χώρας αν φτηνύνει το φακελάκι, αν πέσει η ταρίφα για το δίπλωμα οδήγησης!

Ατυχώς όμως, το πραγματικό πρόβλημα της διαφθοράς στη χώρα μας, είναι άμεσα συνυφασμένο με την πολιτική. Και τα μεγέθη είναι τερατώδη! Είναι τα 20 δις που χάνονται από τα έσοδα του κράτους κάθε χρόνο, είναι τα αποθεματικά των ταμείων που ροκανίστηκαν σκανδαλωδώς, είναι οι αστρονομικές μίζες που κάνουν τις κρατικές προμήθειες και τα δημόσια έργα να κοστίζουν τρεις φορές ακριβότερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα, είναι τα σκανδαλώδη εξοπλιστικά προγράμματα, είναι τα εκατομμύρια που έγιναν αέρας στο χρηματιστήριο, είναι το υπό κατάρρευση σύστημα υγείας!

Και στο φόντο όλων αυτών, είναι το πολιτικό σύστημα, που εκτρέφει χρόνια τώρα τη διαφθορά, είτε γιατί παίρνει το μερτικό του, είτε γιατί εξυπηρετεί και εξυπηρετείται!

Είναι προφανές, πως το αγκάθι για τον Περισσό, είναι η διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων, κάτι στο οποίο συμφωνούν τα άλλα κόμματα, όπως προέκυψε απο το συμβούλιο των πολιτκών αρχηγών, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Οπότε, σου λέει τώρα προκειμένου να μπλέξουμε... «βελτίωση της ζωής του λαού δε γίνεται με την αντιμετώπιση της διαφθοράς» και καθάρισαν! Υπάρχει πάντως συντομότερος τρόπος να αποτυπωθεί όλο αυτό: «Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων»

Live your Myth in Greece!

12 Δεκεμβρίου 09

Μάλλον από τα χειρότερα που θα μπορούσαν να μας συμβούν, είναι να γίνουμε το μέτρο του κακού και ο ορισμός της αποτυχίας. «Θα μπορούσε η κατάσταση να είναι χειρότερη. Στην Ελλάδα είναι!» έγραφαν με μεγάλα γράμματα τις προάλλες οι βρετανικοί Times, περιγράφοντας τα προβλήματα της δικής τους οικονομίας και ορίζοντας συνάμα τον πάτο του βαρελιού. Εμάς!

Και όμως θυμάμαι πολύ καλά τον Κώστα Καραμανλή να λέει λίγους μήνες πριν, πως «η οικονομία μας, επιδεικνύει αντοχές ισχυρότερες σε σχέση με πολλές άλλες ανεπτυγμένες χώρες, γιατί μειώσαμε τα ελλείμματα …!»

Ή τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Παπαθανασίου να επιμένει, πως «οι στόχοι για περιορισμό του ελλείμματος σε 3,7% του ΑΕΠ το 2009 ισχύουν στο ακέραιο...!» Σε αντίθεση με όσα δραματικά συνέβαιναν παντού, εδώ η κυβέρνηση προσπαθούσε να μας πείσει πως ζούμε σε έναν οικονομικό παράδεισο. Μόλις 4-5 μήνες πριν!

Και όμως, ήδη οι εκτιμήσεις και οι αναλύσεις ξένων οίκων και διεθνών οργανισμών, έλεγαν πως οδεύουμε με ταχύτητα προς τη χρεοκοπία. Μέχρι και η περίφημη Fitch Ratings, προανήγγειλε σαφώς την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας μας. Έλεγε τον περασμένο Μάιο, ότι «πιθανόν να μειώσει την αξιολόγησή της για την Ελλάδα τους επόμενους μήνες, καθώς η έλλειψη μεταρρυθμίσεων δεν διευκολύνει την αντιμετώπιση της κρίσης»! Τι απαντούσε τότε ο Γιάννης Παπαθανασίου; «Πολλοί προβλέπουν ότι η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να μειώσει το έλλειμμά της. Θα διαψευσθούν!»

Και κάπως έτσι συνεχιζόταν το παραμύθι, μέχρι τη στιγμή που κάποιοι είπαν τέρμα η πλάκα! Το κοντέρ γράφει δημόσιο χρέος 300 δις ευρώ και έλλειμμα 12,7% του ΑΕΠ! Δεν υπάρχει περιθώριο κανένα. Τα εξαντλήσαμε, όταν επί εννέα χρόνια που είμαστε στην Ευρωζώνη, μπορέσαμε να περιορίσουμε το έλλειμμά στα όρια του συμφώνου σταθερότητας, μόλις για κάποιους μήνες το 2006!

Τα εξαντλήσαμε, όταν το 2004 παραδεχθήκαμε επισήμως, ότι στέλνουμε νοθευμένα στοιχεία για το έλλειμμα συνεχώς, από το 2000 και μετά. Το εξαντλήσαμε, όταν τον περασμένο Ιούνιο αλλά και τον Οκτώβριο, στέλναμε στοιχεία για το έλλειμμα, που απείχαν έτη φωτός από την πραγματικότητα. Το εξαντλήσαμε, όταν αθετήσαμε τις επανειλημμένες δεσμεύσεις μας για μεταρρυθμίσεις και δημοσιονομική προσαρμογή.

Και ξαφνικά πέσαμε από τα σύννεφα! Η υποβάθμιση της Ελληνικής Οικονομίας από την Fitch Ratings σε επίπεδα Αφρικανικής χώρας, ο κίνδυνος τα ελληνικά ομόλογα να μην γίνονται αποδεκτά, η ανάδειξη της χώρας μας ως του αδύναμου κρίκου της ευρωζώνης, θα μας υποχρεώσει πλέον να κάνουμε με ταπεινωτικό τρόπο, αυτό που έπρεπε να είχαμε κάνει οικεία βουλήσει!

Είναι ολέθριο για το κύρος της χώρας, να σε αντιμετωπίζουν άπαντες ως κατεργάρη. Ακόμη και αν καταφέρεις να επιβιώσεις, όλοι θα σε βλέπουν πλέον με περισσή καχυποψία. Αυτή είναι και η διαφορά μας, με την επίσης σε δραματική κατάσταση Ιρλανδία.

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΟΥΤΟΥΠΗΔΕΣ... ΠΑΡΑ ΚΟΥΤΟΠΟΝΗΡΟΙ!

5 Δεκεμβρίου 09
Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου πέτυχε την επομένη κιόλας της εκλογής της, κάτι πολύ σημαντικό. Έδιωξε από τον ορίζοντα τα γκρίζα σύννεφα, που είχαν αρχίσει να συσσωρεύονται. Η ζοφερή κατάσταση που είχαν δημιουργήσει τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα και η διαφθορά, είχαν φέρει την κοινή γνώμη αντιμέτωπη με την πολιτική.

Ήταν χαρακτηριστικό ότι όλες οι δημοσκοπήσεις, κυρίως τον τελευταίο χρόνο της διακυβέρνησης της ΝΔ, τοποθετούσαν το πολιτικό σύστημα και τα κόμματα στις τελευταίες θέσεις των θεσμών, που οι πολίτες εμπιστεύονταν! Υπήρχε ένας γενικευμένος αφορισμός, για ότι είχε σχέση με την άσκηση πολιτικής!

Ήταν η περίοδος που ο «κανένας» ήταν πρώτος στις προτιμήσεις των πολιτών και η πολιτική συνώνυμη της ανομίας και της διαφθοράς. Η αλήθεια είναι πως τόσο οι εξαγγελίες του Γιώργου Παπανδρέου, όσο και τα πρώτα βήματα της κυβέρνησής του, άλλαξαν την διάθεση των πολιτών απέναντι στην πολιτική. Την κατέγραψε το εκλογικό αποτέλεσμα αλλά και οι δημοσκοπήσεις που ακολούθησαν.

Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης, οι προγραμματικές δηλώσεις, οι πρώτες δημόσιες τοποθετήσεις του πρωθυπουργού, δημιούργησαν την προσδοκία πως επιτέλους κάτι θα αλλάξει. Η διάθεση να μπουν επιτέλους όρια στην κομματική επετηρίδα, τα νέα πρόσωπα που εμφανίστηκαν στο πολιτικό προσκήνιο, η θέσπιση κανόνων διαφάνειας στη δημόσια διοίκηση ήταν κάτι που η κοινή γνώμη προσδοκούσε.

Η αξιοκρατία και ο αποχρωματισμός του κράτους αποκλειστικά από το γαλάζιο ή το πράσινο κατά περίπτωση, ήταν για πολλούς το ζητούμενο. Αυτό που συμβαίνει δεκαετίες στις προηγμένες δημοκρατίες, επιτέλους να συμβεί και στη χώρα μας. Κάθε αρχή και δύσκολη λέει η παροιμία και μάλλον βρήκε την εφαρμογή της στα πρώτα βήματα της νέας κυβέρνησης, που ήδη μετράει δύο μήνες ζωής!

Όντως έχουν υπάρξει αρρυθμίες, καθυστερήσεις, παραλείψεις και λάθη. Όχι όμως, στο βαθμό που νοθεύουν τις προθέσεις και τις εξαγγελίες, ούτε στο βαθμό που προκαλούν σοβαρά προβλήματα στην άσκηση εξουσίας. Εντάξει λείπουν γενικοί γραμματείς και καθυστέρησαν οι περιφερειάρχες. Χίλιες φορές όμως προτιμότερη η αργοπορία, από την εύκολη λύση. Τους συνήθεις κομματικούς εντεταλμένους και τους αποτυχημένους πολιτευτές που πάντα στελέχωναν τον κρατικό μηχανισμό.

Αυτός όμως είναι και ο λόγος, που η γκρίνια είναι εντονότερη στους «αγωνιστές της παράταξης», παρά στους πολιτικούς της αντιπάλους. Καλύτερα ένας και δυο και τρεις Κουτούπηδες, που στο φινάλε θα πάνε σπίτι τους αν δεν κάνουν για τη δουλειά που επιλέχθηκαν, παρά το (διψασμένο για εξουσία) κομματικό στέλεχος, που εξασφαλίζει μονιμότητα, κάνει δεν κάνει!

ΥΓ. Στις θετικές παρενέργειες της αλλαγής του κλίματος στην πολιτική ζωή, δεν μπορεί παρά να συμπεριληφθεί η πρωτοφανής συμμετοχή στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ. Δεν είναι άμοιρη η εκλογή του ΠΑΣΟΚ!

Όταν η σιωπή είναι χρυσός!

28 Νοεμβρίου 09

Κατ’ αρχήν ο Διοικητής της τράπεζας της Ελλάδος, αποκαλύπτει την προηγούμενη Τρίτη στους δημοσιογράφους, ότι είχε ενημερώσει στις 2 Σεπτεμβρίου τον τότε πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή για τον εκτροχιασμό του ελλείμματος. Του είχε πει, όπως ο ίδιος αποκάλυψε, ότι «το έλλειμμα ήταν ήδη 8% και έβαινε προς διψήφιο νούμερο»!

Αυτό ουδόλως εμπόδισε βεβαίως τον κ. Καραμανλή, μόλις τρεις ημέρες μετά, να κάνει λόγο υπερηφάνως στη ΔΕΘ, για έλλειμμα μόλις 6%! Μάλιστα θα πει πως «δεν χάθηκε και ο κόσμος αν για ένα ή και δύο χρόνια, το έλλειμμα ξέφευγε. Πολλές χώρες θα το βιώσουν αυτό».

Μάλιστα στις 30 Σεπτεμβρίου (τέσσερις ημέρες πριν τις εκλογές), η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, στέλνει επισήμως στη Eurostat την εκτίμηση ότι το έλλειμμα του 2009 θα είναι 6%, με τις γνωστές συνέπειες.

Όμως και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου είχε στις 8 Σεπτεμβρίου ενημερωθεί από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, για τα ακριβή στοιχεία του ελλείμματος. Στη ΔΕΘ ο κ. Παπανδρέου έκανε λόγο για έλλειμμα μεγαλύτερο του 7%, ενώ στο ΠΑΣΟΚ επισήμως εκτιμούσαν και δήλωναν, πως το έλλειμμα στο τέλος του 2009 θα είναι 8%.

Ήξεραν και στα δύο κόμματα την αλήθεια, αλλά για διαφορετικούς λόγους το κάθε ένα, έδινε τη δική του εκδοχή αν και είναι προφανές πως ο βαθμός της συνενοχής, δεν είναι ο ίδιος.

Ο κύριος Προβόπουλος επέλεξε προεκλογικώς να σιωπήσει και μάλλον έκανε καλά, προστατεύοντας έτσι και το κύρος της ΤτΕ. Και αυτό, παρότι λογικά ο ίδιος θα ένιωθε άβολα, γνωρίζοντας και την κοροϊδία προς τον Ελληνικό λαό, αλλά και πως ότι τα εξωπραγματικά στοιχεία που στέλναμε στην Ε.Ε., θα μας καθιστούσαν κάποια στιγμή περίγελο.

Παρ’ όλα αυτά δύσκολα θα τον κατηγορήσει κανείς για τη σιωπή και την συγκράτηση που επέδειξε για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Όμως ατυχώς όλα όσα δεν είπε προεκλογικά ο κ. Προβόπουλος, τα είπε μαζεμένα αμέσως μετά, κάνοντας μεγαλύτερη ζημιά και στην ελληνική οικονομία και στο κύρος της χώρας, αλλά και στην τράπεζα που διοικεί.

Όλα όσα είπε για το ενδεχόμενο αδυναμίας των Ελληνικών Τραπεζών να αντλούν ρευστότητα από την ΕΚΤ, για την αδυναμία αναχρηματοδότησης του δημόσιου χρέους, κυρίως όμως για την «ισορροπία τρόμου» στην οποία έχουμε περιέλθει, ήταν η αφορμή να ξεκινήσει το πάρτι. Οι τραπεζικές μετοχές βρέθηκαν σε ελεύθερη πτώση, το χρηματιστήριο κατέρρευσε, η ανησυχία για τις μακροοικονομικές εξελίξεις στη χώρα μας εντάθηκε, η φημολογία οργίασε και το μπαράζ αρνητικών δημοσιευμάτων για τη οικονομία μας πολλαπλασιάστηκε!

Όλα αυτά ακριβώς τη στιγμή που η χώρα μας αναζητεί διέξοδο, στα αδιέξοδα που έχει περιέλθει η οικονομία! Είναι πρωτοφανές αυτό που πέτυχε ο συνήθως προσεκτικός και εγκρατής κ. Προβόπουλος. Ότι θα πετύχαινε για παράδειγμα η δήλωση του αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων, ότι ο στρατός μας αδυνατεί να υπερασπισθεί αποτελεσματικά την ακεραιότητα της χώρας!

Εκλογές στη ΝΔ: Show me the money!

21 Οκτωβρίου 09

Η μια καρπαζιά έρχεται μετά την άλλη! «Greek statistics» λένε στην Ε.Ε. και ξεκαρδίζονται στα γέλια! Και δυστυχώς, επειδή σε κανέναν δεν αρέσει να τον κοροϊδεύουν και μάλιστα «χονδροειδώς», όπως εμείς κάναμε τα τελευταία χρόνια, μας έβαλαν τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι! Πλέον κάποιοι κοινοτικοί υπάλληλοι, θα κάνουν φύλλο και φτερό κάθε λογαριασμό, που το επίσημο ελληνικό κράτος θα στέλνει στην Ευρώπη! Διαδικασία άκρως υποτιμητική, που εφαρμόζεται για πρώτη φορά σε χώρα μέλος της Ε.Ε. και αυτή είναι η Ελλάδα!

Και δεν είναι μόνο αυτό! Είμαστε και με τη βούλα, η χώρα όπου ανθεί η διαφθορά, περισσότερο απ’ οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ε.Ε. Μέσα σε μια πενταετία, σύμφωνα με την Διεθνή Διαφάνεια, κατρακυλήσαμε 22 θέσεις, μαζί με το Ιράν, το Μπαχρέιν και τη Μαλαισία! Μόλις προχθές μάλιστα μια άλλη έρευνα, από αυτές που χρησιμοποιούνται ως «εργαλεία» στις κεφαλαιαγορές, χαρακτηρίζει μάστιγα για την Ελλάδα τη διαφθορά. Το ποσοστό που δίνει η έρευνα της Pricewaterhouse για την Ελλάδα είναι 50%, όταν για τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης το αντίστοιχο ποσοστό είναι μόλις14%! Τόσο καλά!

Άραγε δεν θα έπρεπε κάποιος από τη Νέα Δημοκρατία να πει μια κουβέντα; Να εξηγήσει το λόγο που η χώρα μας κατάντησε περίγελος! Που έγινε το συντομότερο ανέκδοτο! Από την παράταξη που σημαία της είχε την διαφάνεια, δεν πρέπει να ακούσουμε επιτέλους μια δικαιολογία; Ή έστω μια συγνώμη!

Και όμως για όλα αυτά τα αυταπόδεικτα, δεν έχει ειπωθεί ούτε κουβέντα, από τους λαλίστατους κατά τα λοιπά διεκδικητές της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας. Ωσάν να βρίσκονται σε άλλη χώρα, έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα με όρους κομμωτηρίου!

Αντιπαραθέσεις σε προσωπικό επίπεδο, μάχες για τις εντυπώσεις και μόνο για τις εντυπώσεις. Η πολιτική ουσία συμπυκνώνεται στην αναζήτηση ψήφων με κάθε τρόπο. Ούτε λέξη για τα προβλήματα της χώρας και τις δικές τους ευθύνες, αλλά ούτε και προτάσεις για να βγούμε από το αδιέξοδο, που εκείνοι μας οδήγησαν!

Ε, τότε τουλάχιστον ας μας πουν το θεμελιώδες. Τους οικονομικούς πόρους αυτής της καμπάνιας! Ποιοι χρηματοδοτούν και με πόσα χρήματα, τις πολυδάπανες προεκλογικές εκστρατείες. Τόσο ο Αντώνης Σαμαράς, όσο και η Ντόρα Μπακογιάννη, δεν φείδονται χρημάτων καθώς πρόκειται για υπερβολικά ακριβές εκστρατείες.

Αναλογιστείτε πως απλώς και μόνο η ενοικίαση μιας αίθουσας ξενοδοχείου για συγκέντρωση ψηφοφόρων, (από αυτές που γίνονται καθημερινά) δεν μπορεί να στοιχίζει λιγότερο από 10- 15 χιλιάδες ευρώ! Τηλεοπτικά συνεργεία, φωτισμοί, μικροφωνικές εγκαταστάσεις, μετακινήσεις, στρατός συνεργατών, web tv, άρτια σχεδιασμένα sites, δημόσιες σχέσεις, έντυπο υλικό και πόσα ακόμη που δεν γνωρίζουμε, δεν μπορεί παρά να στοιχίζουν πολλά. Πάρα πολλά! Επειδή όλοι μιλούν για διαφάνεια και επειδή οι εποχές είναι δύσκολες, να ξεκινήσουμε από το αυτονόητο; Show me the money!

ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΑ «ΚΟΡΟΪΔΑ»!

14 Νοεμβρίου 09


Όταν η προηγούμενη κυβέρνηση, προκειμένου να βοηθήσει τη χειμαζόμενη αγορά αυτοκινήτου, είχε τη φαεινή ιδέα να μειώσει το ειδικό τέλος ταξινόμησης, συνέβησαν ορισμένα πρωτοφανή γεγονότα! Κατ΄ αρχήν γίναμε η πρώτη χώρα παγκοσμίως που στην κορυφή των πωλήσεων, φιγουράριζαν μάρκες όπως η BMW, η AUDI και η Mercedes, κάτι που ούτε στους φορολογικούς παραδείσους συμβαίνει!

Ειδικότερα φέτος τον Αύγουστο, τότε που η οικονομική κρίση τσάκιζε κοκάλα, έκλειναν επιχειρήσεις και χιλιάδες θέσεις εργασίας χάνονταν, οι εταιρίες με τα ακριβότερα μοντέλα, εμφάνιζαν εκρηκτική αύξηση τις πωλήσεις τους. Για παράδειγμα η Alfa Romeo είχε αύξηση 231,5%, η Land Rover 180%, η Saab 145%, η Volvo 117,3%, η AUDI 70% και η Mercedes 60%.!

Τον συγκεκριμένο μήνα πουλήθηκαν 23.000(!) αυτοκίνητα, με τη μερίδα του λέοντος να αφορά μοντέλα αξίας άνω τον €22000! Ο Αύγουστος του 2009, έμεινε στην ιστορία ως ο πλέον παραγωγικός μήνας των τελευταίων 10 ετών, στην αγορά του αυτοκινήτου! Ο λόγος προφανής! Μπορούσες να αγοράσεις ένα πανάκριβο μοντέλο, με έκπτωση που έφτανε ακόμη και τα 30 χιλιάδες ευρώ!

Και όμως, μόλις 14000 συμπατριώτες μας έχουν (δηλώνουν) εισόδημα μεγαλύτερο των €100000 ετησίως! Εισόδημα που επιτρέπει, παρά τους χαλεπούς καιρούς, μια τέτοιου είδους «επένδυση πολυτελείας». Οπότε τι στο καλό συνέβη; Ή όλοι οι πλούσιοι Έλληνες περίμεναν τον Αύγουστο και παρά την μεγάλη κρίση, αγόρασαν από δύο αυτοκίνητα ο καθένας, ή αφού το ενδεχόμενο αυτό μοιάζει απίθανο, κάτι άλλο έχει συμβεί.

Βέβαια μια απλή διασταύρωση των φορολογικών στοιχείων όσων αγόρασαν τότε αυτοκίνητο, θα αρκούσε για να απαντηθεί το ερώτημα. Και όμως το αυτονόητο δεν έγινε, όπως δεν γίνεται χρόνια τώρα! Σήμερα η παραοικονομία υπολογίζεται στο 40- 50% του ΑΕΠ και η φοροδιαφυγή από 20 έως 30 δις ευρώ ετησίως!

Το 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου χαρακτήριζε τη φοροδιαφυγή, ως το τέρας που απειλεί την υπόσταση της χώρας. Τότε υπολογιζόταν στα 100 δις δραχμές, γύρω στα 300 εκατομμύρια ευρώ σήμερα. Αν κάνετε τους σχετικούς υπολογισμούς και τις προσαρμογές στα σημερινά δεδομένα, θα διαπιστώσετε πως δεν άλλαξε τίποτα και ας πέρασαν σχεδόν 30 χρόνια!

Είπε προχθές ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου παρουσιάζοντας τα μέτρα για την πάταξη της φοροδιαφυγής, ότι θα πρέπει κάποιος να εξηγήσει «γιατί έτυχε να αγοράσει ένα σπίτι, δύο σκάφη και ένα αυτοκίνητο, όταν είναι γιατρός του ΕΣΥ » και θυμήθηκα την μεγάλη έκπληξη φίλου, που διορίστηκε κάποτε στο Δ.Σ. μεγάλου νοσοκομείου, για τα πανάκριβα αυτοκίνητα που διέθεταν πολλοί από τους γιατρούς, παρότι οι μισθοί τους δεν το δικαιολογούσαν! Μερικά πράγματα είναι στα αλήθεια εξόφθαλμα. Μια βόλτα στο Πασαλιμάνι, τον Φλοίσβο, τον Άλιμο ή την Γλυφάδα, θα σας πείσει!

Γαία πυρί μιχθήτω!

7 Νοεμβρίου 09


Ανέκαθεν στη χώρα αυτή το ζητούμενο ήταν η κοινή λογική. Ότι αποφασίζεται για το παρόν, ότι σχεδιάζεται για το μέλλον, ότι προκρίνεται ως λύση σε κάθε μεγάλο ή μικρό πρόβλημα, να υπακούει στους κανόνες της λογικής, του αυτονόητου και του συλλογικού οφέλους!

Δυστυχώς, η πραγματικότητα έχει δείξει πως αυτή είναι η μεγαλύτερη αδυναμία και το σοβαρότερο πρόβλημα στον τόπο που ζούμε! Για κάποιο περίεργο λόγο, πάντα κάτι θα στραβώσει, πάντα κάποιος θα κρίνει ότι έχει περισσότερο δίκαιο από τους άλλους, ή ότι έχει αδικηθεί και τότε η κοινή λογική πάει περίπατο! Δυστυχώς, μάθαμε να ζούμε αντιστρέφοντας τη λογική! Κάναμε το παράλογο αυτονόητο, το άδικο δίκαιο και το αδύνατο δυνατό!

Έτσι πλέον είναι δυνατόν, κάθε λογής ομάδες διαδηλωτών, για κάθε λογής αιτήματα, να κλείνουν καθημερινά το κέντρο της Αθήνας, πρωί μεσημέρι βράδυ! Συνήθως απροειδοποίητα, πάντα όμως με συνέπεια την απόλυτη παράλυση της πόλης!

Είναι δυνατόν επίσης, ελάχιστοι καταληψίες να κλείνουν ολοένα και περισσότερα σχολεία ανά την επικράτεια, με πρόφαση να δοθεί 15% για την παιδεία και να καταργηθούν τα φροντιστήρια τώρα, ει δυνατόν αύριο το πρωί!

Μοιάζει λογικό και αυτονόητο, υπεύθυνοι πολιτικοί φορείς να ζητούν να προσληφθούν άμεσα στο ελληνικό δημόσιο, χωρίς καμία διαδικασία, εξήντα, εβδομήντα, ογδόντα χιλιάδες.. (ξέρει άραγε κανείς πόσοι είναι;) πρώην και νυν εργαζόμενοι στα stage; Και μάλιστα να τους χορηγηθούν αναδρομικά μερικά εκατομμύρια ευρώ, μαζί με ασφαλιστικά δικαιώματα χρόνων!

Κάπως έτσι ζει, χρόνια αυτή η χώρα! Ότι βολεύει τον καθένα, ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντά του, ή τις επιδιώξεις του είναι δικαίωμα!
Κάπως έτσι και ακόμη χειρότερα, δείχνει να εξελίσσεται δυστυχώς η υπόθεση COSCO στο λιμάνι του Πειραιά. Μια ομάδα εργαζομένων, (πρόκειται για δημόσιους υπαλλήλους με εξασφαλισμένη την μονιμότητα) απειλεί να τινάξει την αγορά στον αέρα, προκειμένου να διασφαλίσει αυτό που θεωρεί δίκαιο για τον εαυτό της!

Απειλούνται άμεσα με κατάρρευση χιλιάδες επιχειρήσεις, θέσεις εργασίας χάνονται ήδη, οι συνέπειες φαντάζουν εφιαλτικές εν όψει Χριστουγέννων και όμως οι (προνομιακά αμειβόμενοι) εργαζόμενοι στον ΟΛΠ, παραμένουν αδιάλλακτοι!

Όποια κοινωνική ή επαγγελματική ομάδα θέλει να υπερασπισθεί ή να διεκδικήσει προνόμια, δεν έχει παρά να θέσει σε ομηρία όλους τους άλλους! Όσο περισσότεροι οι όμηροι, τόσες περισσότερες οι πιθανότητες να πετύχει το στόχο της. Αδιαφορώντας για τα κομμάτια και θρύψαλα που μένουν πίσω! Γαία πυρί μιχθήτω!

Υπάρχει ίχνος λογικής, σε όσα αφορούν τα Stage;

31 Οκτωβρίου 09

Έχετε αναλογιστεί τις συνέπειες, αν έφτανε στο ΙΚΑ ή στην επιθεώρηση εργασίας, μια καταγγελία για «μαύρη εργασία» στην επιχείρησή σας; Ότι για παράδειγμα, απασχολείτε σε καίριες θέσεις προσωπικό που είναι ανασφάλιστο, αμείβεται με το ήμισυ του βασικού μισθού και δεν έχει εργασιακά δικαιώματα. Τι θα συνέβαινε σε μια τέτοια περίπτωση;

Πρώτον, θα ερχόταν το ΙΚΑ , θα σας μήνυε, θα επέβαλε ένα βαρύτατο πρόστιμο και, θα σας υποχρέωνε να καταβάλετε αναδρομικά όλες τις ασφαλιστικές εισφορές μέχρι το τελευταίο ευρώ!

Δεύτερον, θα έπρεπε να απολογηθείτε ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων, όπου πιθανότατα θα καταδικαζόσασταν, για το αδίκημα της μη καταβολής δεδουλευμένων, αφού ο νόμος απαγορεύει αμοιβές κατώτερες από την ΕΣΣΕ και για το αδίκημα της εισφοροδιαφυγής.

Τρίτον, πάλι ενώπιον της δικαιοσύνης, θα έπρεπε να γίνει ο υπολογισμός των χρημάτων που πρέπει να καταβάλετε ως αποζημίωση στο προσωπικό σας, αφού ουσιαστικά τους «κλέβατε» κάθε μήνα.

Όλα αυτά θα συνέβαιναν, αν ήσασταν επιχειρηματίας, ή ελεύθερος επαγγελματίας. Αν όμως είσαστε το ελληνικό δημόσιο, ΔΕΚΟ, η ΟΤΑ, τότε δεν τρέχει απολύτως τίποτα! Μπορείτε με μια απλή υπουργική απόφαση, να βαφτίζεται το κρέας ψάρι και να έχετε εργατικό δυναμικό, τόσο φτηνό, που πιο φτηνό δεν γίνεται!

Μόλις €450 μηνιαίως και μάλιστα χωρίς ασφαλιστικές εισφορές! Σχεδόν τσάμπα, αν αναλογιστείτε πως ένας μισθωτός στο δημόσιο, με τις εισφορές, τα δώρα και τα επιδόματα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να στοιχίζει λιγότερο από €2000- €2200 το μήνα!

Ακούγεται παράλογο, αλλά είναι μια πραγματικότητα. Μερικές δεκάδες χιλιάδες, άγνωστο πόσοι ακριβώς, νέοι στην πλειονότητά τους, προσφέρουν κανονική και σε κάποιες περιπτώσεις εξειδικευμένη εργασία, έναντι 2,5 ευρώ την ώρα(!!!) Αυτό είναι το ποσό!

Αμοιβή εξευτελιστική, που θα απαξίωνε κάθε λογικός άνθρωπος, όσο μεγάλη και να ήταν η ανάγκη του για εργασία, με μοναδικό κίνητρο την πιθανή μονιμοποίηση στο δημόσιο! Κάτι που δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, αφού το Σύνταγμα και οι νόμοι το απαγορεύουν!

Και τι μένει; Τα γνωστά... Συλλαλητήρια και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Κλειστό πλέον καθημερινά το κέντρο της Αθήνας, χάος στους δρόμους, κάθετη πτώση της όποιας εμπορικής κίνησης. Και όπως φαίνεται το θέμα θα τραβήξει για καιρό, καθώς τα κόμματα μυρίστηκαν πελάτες. Την συμπαράσταση στα αιτήματα της «Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής Εργαζομένων στα Stage», εκφράζουν επισήμως τα κόμματα της αριστεράς και το ΛΑΟΣ.

Τι ζητούν οι πρώην και νυν εργαζόμενοι στα Stage; «Να γίνει άμεση και χωρίς όρους μονιμοποίηση όλων στο Δημόσιο, αλλά και να καταβληθούν αναδρομικά, όλα τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα»!
Υπάρχει άραγε ίχνος λογικής, σε όσα συμβαίνουν γύρω από το θέμα των Stage;

Ο αξιοπρεπής κύριος Καραμανλής!

24 Οκτωβρίου 09

Στην πολιτική τα προσωπικά δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία. Αν είσαι καλός ή κακός άνθρωπος, αν αγαπάς τη γυναίκα σου ή όχι, αν είσαι χαμογελαστός ή μουτρωμένος δεν ενδιαφέρει κανέναν. Στην πολιτική όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Έχεις έργο, επιτυχίες, αποτελεσματικότητα; Αν ναι, είσαι καλός και χρήσιμος, ακόμη και αν είσαι «παλιοχαρακτήρας». Αυτή είναι η πολιτική!

Ωστόσο, πάντα θα υπάρχουν προσωπικά χαρακτηριστικά, που θα επηρεάζουν το αποτέλεσμα. Για παράδειγμα σε προσωπικό επίπεδο, είναι πολλά αυτά που μπορεί να καταλογίσει κανείς στον Κώστα Καραμανλή.

Το γεγονός πως κατά κοινή ομολογία, δεν επέδειξε εργατικότητα ανάλογη με αυτή που απαιτούσε η θέση του. Ή ότι ήταν ιδιαίτερα «δυσκίνητος». Ότι δηλαδή δύσκολα, από χαρακτήρα, έπαιρνε αποφάσεις και πρωτοβουλίες σε κρίσιμα ζητήματα, με συνέπεια τα προβλήματα να γιγαντώνονται και να υπάρχει η αίσθηση της ακινησίας. Ή το γεγονός, ότι εμπιστεύτηκε σε θέσεις κλειδιά λάθος ανθρώπους. Στελέχη με τα οποία τον συνέδεε φιλία χρόνων, που όμως τον πρόδωσαν και τον εξέθεσαν ανεπανόρθωτα.

Όλα αυτά συνιστούν σοβαρά μειονεκτήματα για έναν πρωθυπουργό και προφανώς μέτρησαν στην επιλογή των πολιτών, στις πρόσφατες εκλογές. Από την άλλη, όσα λάθη και αν έκανε, δεν του άρμοζε επί ένα μήνα και κάτι, σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, να σηκώνει μονάχος το σταυρό του μαρτυρίου. Όμηρος των δικών του λαθών, αλλά ταυτόχρονα όμηρος και των ανθρώπων που ο ίδιος ευεργέτησε!

Παρόλα αυτά ο κ. Καραμανλής φρόντισε να μην εκθέσει κανέναν, με τεράστιο προσωπικό κόστος! Ούτε όταν αντιλήφθηκε πως δικοί του άνθρωποι τον είχαν εκθέσει ανεπανόρθωτα, ούτε όταν διαπίστωσε πως ήταν μόνος, όταν το καράβι άρχισε να μπάζει νερά. Όταν την κρίσιμη ώρα αντί να τον βοηθήσουν, όλοι έτρεχαν να εξασφαλίσουν την πολιτική τους συνέχεια!

Όταν βρέθηκε εμπρός στο αδιέξοδο, όταν είδε πως και η χρεοκοπία της χώρας ήταν πιθανό ενδεχόμενο, το μόνο που είχε ως επιλογή ήταν να πάει σε εκλογές, ξέροντας πως θα τις χάσει. Και εκεί φάνηκε ακόμη περισσότερο πόσο απελπιστικά μόνος ήταν. Σε μια ερασιτεχνικά σχεδιασμένη προεκλογική εκστρατεία, χωρίς βοήθεια, χωρίς στρατηγική, χωρίς στήριξη, μονίμως σε πρώτο πλάνο, να επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια.

Ήξερε πως αυτή η μοναχική προσπάθεια ήταν χαμένη από χέρι και πως κανείς δεν ήταν διατεθειμένος να τον βοηθήσει. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Παρόλα αυτά, δεν έψεξε κανέναν. Επέλεξε να πάρει το βάρος της ήττας όλο επάνω του. Αν ήθελε, είχε τρόπους να δείξει την πικρία του.

Επέλεξε τον ποιο δύσκολο. Αυτόν της σιωπής! Σήμερα όλοι τον ξέχασαν, ως να μην υπήρχε, ως να μην κέρδισε δύο εκλογικές αναμετρήσεις. Αν ο Κώστας Καραμανλής αποφάσιζε ποτέ να μιλήσει, πολλοί στη ΝΔ θα έτρεχαν να κρυφτούν..

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΤΡΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ!

17 Οκτωβρίου 09

Είναι εντυπωσιακή η ορμή, με την οποία η νέα κυβέρνηση ξεκίνησε τη θητεία της. Ο πρωθυπουργός είχε προετοιμάσει πολύ προσεκτικά τα πρώτα της βήματα. Στόχος πρώτος είναι η αποκατάσταση της αξιοπιστίας της πολιτικής.

Ο Γιώργος Παπανδρέου φάνηκε να γνωρίζει καλά πως ακόμη και αν ο λαός τον επιδοκίμασε με την ισχυρή αυτοδυναμία που του έδωσε, παραμένει δύσπιστος, επιφυλακτικός και καχύποπτος. Αυτός είναι και ο λόγος που το μπαράζ των θεσμικών πρωτοβουλιών με το καλημέρα, αιφνιδίασε ευχάριστα τους πολίτες.

Από την εξαγγελία του νέου εκλογικού νόμου, μέχρι την αναβάθμιση του κοινοβουλίου, από τη θέσπιση κανόνων διαφάνειας, μέχρι την επιβολή της αξιοκρατίας. Δεν ξέρω πόσο χρόνια πρέπει να γυρίσει κανείς πίσω, για να βρει αποδοχή (και υποδοχή), αντίστοιχη με αυτή που η κοινή γνώμη επιφύλαξε στον Γιώργο Παπανδρέου.

Είναι εντυπωσιακό για παράδειγμα, πως σχεδόν 8 στους 10 πολίτες είδαν με θετικό μάτι τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης. Η αλήθεια είναι πως η κακή εικόνα, η ακινησία και η έλλειψη πρωτοβουλιών από την κυβέρνηση της ΝΔ, ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες, μεγέθυνε σήμερα τις θετικές εντυπώσεις για την κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου.

Ωστόσο ας μην παραβλέψουμε δύο δεδομένα. Πως ακόμη η κυβέρνηση διάγει το μήνα του μέλιτος, (που οσονούπω τελειώνει) και πως όλες οι θεσμικές πρωτοβουλίες που εξαγγέλθηκαν ήταν εύηχες, είχαν σχεδιαστεί με την άνεση του χρόνου και το σημαντικότερο δεν διαφωνεί κανείς!

Δυστυχώς στην πολιτική αυτά συμβαίνουν σπάνια και, διαρκούν ελάχιστα. Αρκεί μόλις μια στιγμή του χρόνου, για να θαμπώσει και να τσαλακωθεί και η πιο λαμπερή εικόνα. Ειδικά όταν τα σωρευμένα προβλήματα είναι πολλά και πιεστικά, όπως στη δική μας περίπτωση.

Αυτά που θα κληθεί αύριο το πρωί να αντιμετωπίσει ο Γιώργος Παπανδρέου, του δίνουν τόσες πιθανότητες να βγει αλώβητος, όσες θα είχε αν βάδιζε σε ένα ναρκοπέδιο. Σε κάθε βήμα της κυβέρνησης του από εδώ και πέρα, θα κρύβεται μια νάρκη. Η δραματική κατάσταση της οικονομίας, οι αφόρητες πιέσεις από την Ε.Ε. για λιγότερες δαπάνες και περισσότερα έσοδα, οι μαύρες τρύπες στα ταμεία, τα νοσοκομεία, την παιδεία, στην απασχόληση, είναι εκρηκτικό μείγμα.

Κάποιοι είπαν πως η ιστορία της COSCO, είναι ένα δυνατό crash test για την κυβέρνηση. Αστεία πράγματα! Είναι σταγόνα στον ωκεανό, μπροστά σε όσα έρχονται. Ο Γιώργος Παπανδρέου γνωρίζει πως δεν έχει πίστωση χρόνου. Οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής του, θα αποκαλύψουν και τις προθέσεις του και τον δρόμο που σκοπεύει να βαδίσει.

Με την ολοκλήρωση τα μεσάνυκτα της Κυριακής της ονομαστικής ψηφοφορίας, τελειώνει ουσιαστικά η περίοδος χάρητος. Ο χρόνος επομένως, μετράει επισήμως από τη Δευτέρα το πρωί!

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ;

Ίσως εδώ που φτάσαμε, να είναι επιτακτικότερη η ανάγκη να αλλάξουν οι πολίτες άποψή για την πολιτική και τη Δημοκρατία μας, παρά να ανακάμψει η οικονομία!

10 Οκτωβρίου 09

Η στήλη έχει επιμείνει πολλές φορές, πως πλέον δεν αρκεί η εναλλαγή στην εξουσία για να βγούμε από το θλιβερό μας τέλμα. Η λύση δεν είναι να φύγει μια κακή και κουρασμένη κυβέρνηση, για να έλθει μια άλλη ξεκούραστη και ορεξάτη.

Αν και ο κ. Παπανδρέου επιχειρήσει να διαχειριστεί την εξουσία με τον τρόπο που το έκαναν όλες οι κυβερνήσεις, από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, ακόμη και αν έχει τις καλύτερες προθέσεις, θα αποτύχει. Και αν αποτύχει θα είναι αυτός που θα κλείσει πίσω του την πόρτα με πάταγο! Ο τελευταίος ενός κύκλου της πολιτικής ζωής, νικημένος από την ανυποληψία και τη φαυλότητα.

Αντίθετα αν τα καταφέρει, θα έχει πεδίο δόξας λαμπρό! Θα είναι ο πρώτος πολιτικός που το όνομά του θα ταυτιστεί με μια καινούργια εποχή, που θα βάλει σε νέα τροχιά τη χώρα.

Γράφαμε, πως εκεί που φτάσαμε δεν αρκούν αόριστες ή ανεδαφικές υποσχέσεις και οικονομίστικη λογική. Η γιγάντωση των προβλημάτων απαιτεί μια μικρή επανάσταση, που θα αλλάξει τα πάντα. Που θα ανατρέψει παγιωμένες αντιλήψεις και νοοτροπίες και, θα δώσει νέα πνοή στην πολιτική.

Τα πρώτα δείγματα γραφής του νέου πρωθυπουργού είναι ενθαρρυντικά. Το γεγονός πως η κυβέρνησή επιτέλους απαρτίζεται στην πλειονότητά της από νέους ανθρώπους, με πλούσιο βιογραφικό και αρκετή εμπειρία στον τομέα τους, χωρίς απαραιτήτως να διαθέτουν κομματικά ένσημα, είναι ενθαρρυντικό.

Το γεγονός και μόνο, πως επί μισή ώρα στο υπουργικό συμβούλιο, ο Συνήγορος του Πολίτη, αποδομούσε με επιχειρήματα – ενώπιον της κοινής γνώμης- τις πρακτικές διοίκησης των υπουργών διαχρονικά, ήταν ενθαρρυντικό! Το γεγονός πως τις απερχόμενες ορδές του γαλάζιου στρατού που είχε κατακλύσει τη δημόσια διοίκηση, δεν θα αντικαταστήσουν ορδές «πρασινοφρουρών» είναι ενθαρρυντικό.

Επειδή εύκολα ενθουσιαζόμαστε και γρήγορα ξεχνάμε, λίγους μόλις μήνες πριν, ο αφορισμός της πολιτικής είχε πάρει ανησυχητικές διαστάσεις. Η μια δημοσκόπηση κατέγραφε πως εννιά στους δέκα πολίτες αρνούνταν να εμπιστευτούν τα πολιτικά κόμματα, ενώ επτά στους δέκα θεωρούσαν διεφθαρμένο όλο το πολιτικό μας σύστημα! (ΚΑΠΑ research - ΒΗΜΑ).

Μια άλλη κατέτασσε τα κόμματα στην τελευταία(!) θέση της εμπιστοσύνης των πολιτών, μεταξύ όλων των θεσμών της κοινωνίας, ενώ ο «κανένας» υπερείχε συντριπτικά ως ο καταλληλότερος για να λύσει τα προβλήματα! (Public Issue – Καθημερινή)

Ίσως λοιπόν εδώ που φτάσαμε, να είναι επιτακτικότερη η ανάγκη να αλλάξουν οι πολίτες την άποψή τους για την πολιτική και τη Δημοκρατία μας, παρά να ανακάμψει η οικονομία. Και μάλλον ο κ. Παπανδρέου το γνωρίζει καλά αυτό, όπως δείχνουν οι πρώτες κινήσεις του!

Οι μόνοι που δεν κάνουν οικονομία σήμερα, είναι τα κόμματα!

Μπορεί να λείπουν χρήματα για τις συντάξεις, όχι όμως για τις ανάγκες των κομμάτων! Μια ακόμη σπάταλη προεκλογική περίοδος, ευτυχώς τελείωσε.


3 Οκτωβρίου 09

Αν υπάρχει ένας χαρακτηρισμός που ταιριάζει σε αυτές τις εκλογές, είναι η υποτονικότητα. Ήταν προφανές πως ο κόσμος αυτή τη φορά, δεν είχε όρεξη για πανηγύρια. Και αυτό παρά τη φιλότιμη (και πανάκριβη) προσπάθεια των κομμάτων να κινητοποιήσουν το ένστικτο του ψηφοφόρου- οπαδού.

Αλήθεια τι άλλο εξυπηρετεί η γραφική και ξεπερασμένη συνήθεια των κομμάτων, να περιφέρουν τον αρχηγό ως Μεσσία από χωρίου εις χωρίον; Και αυτός να επαναλαμβάνει με στόμφο τις ίδιες κοινοτοπίες, τα ίδια ρητορικά σχήματα και κυρίως τις ίδιες κολακείες προς τους συγκεντρωμένους (μεταφερόμενους) οπαδούς;

Ίσως να μην είναι ευρύτερα γνωστό, αλλά κάθε μια από τις πολλές δεκάδες συγκεντρώσεις, στοιχίζει δεκάδες χιλιάδες ευρώ! Κυρίως λόγω της ενοικίασης πανάκριβων μονάδων εξωτερικών μεταδόσεων και πυλώνων φωτισμού, προκειμένου να προβάλουν στην τηλεόραση ένα τρίλεπτο από την ομιλία, συνήθως στα δελτία ειδήσεων! Εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ από τον ελλειμματικό κρατικό προϋπολογισμό, για ένα καλό τηλεοπτικό πλάνο, την ώρα που ψάχνουμε χρήματα για τις συντάξεις του ΙΚΑ!

«Δεν συναινούμε στην παράνομη αφισοκόλληση, δεν συναινούμε στην αφισορύπανση» δήλωνε στο ξεκίνημα της προεκλογικής περιόδου ο κ. Ζαγορίτης. Αλλά πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις, γέμισε η επικράτεια με χιλιάδες (πανάκριβες) γιγαντοαφίσες του κ. Καραμανλή.

Και μάλιστα σε διαφημιστικές πινακίδες που η ίδια η ΝΔ, αλλά και το Κοινοβούλιο, το ΣτΕ, ο Άρειος Πάγος, το Υπ. Εσωτερικών, ο Συνήγορος του Πολίτη και η Ελληνική Αστυνομία, χαρακτηρίζουν παράνομες και, έχουν άπαντες ζητήσει την απομάκρυνσή τους!
Η ανάγκη φαίνεται πως προέκυψε και από την υστέρηση των ποσοστών της ΝΔ, τότε που ακόμη γνωρίζαμε τις δημοσκοπήσεις!

Σήμερα παρ’ ότι ο νόμος απαγορεύει οποιαδήποτε αναφορά, ο πρωθυπουργός δήλωνε στην Ρόδο ότι «έκαναν λάθος όσοι έσπευσαν να προκαταλάβουν την απόφαση των Ελλήνων. Τα δεδομένα άλλαξαν και αλλάζουν διαρκώς», υπονοώντας σαφώς νέα ευρήματα.

Ομοίως ο γραμματέας της ΝΔ, δηλώνει δεξιά και αριστερά πως «μετά τα debate, το κλίμα έχει αλλάξει, ... έχουμε μία έντονη αλλαγή. Έχουμε μία συσπείρωση, η οποία πλέον είναι ορατή».

Ενέσεις ηθικού; Προσπάθειες των κομμάτων, να γυρίσουν τον χρόνο πίσω; Ίσως κάποτε αυτά, να επηρέαζαν το εκλογικό αποτέλεσμα. Σήμερα μοιάζουν γραφικά και παρωχημένα. Υποτιμούν τον ψηφοφόρο, τον οποίο υποτίθεται προσπαθούν να προσελκύσουν.

Αλήθεια, πιστεύει κανείς πως οι πλαστικές σημαίες και οι καραμούζες θα προσθέσουν ψηφοφόρους στα κόμματα; Ή ότι οι χιλιάδες αφίσες των κυρίων Καραμανλή και Καρατζαφέρη, θα επηρεάσουν θετικά το εκλογικό σώμα;

Όλα αυτά, μοιάζουν με λογική επίδειξης πλούτου. Έχω λεφτά και σκορπάω! Αναλογιστείτε πως οι μόνοι που δεν κάνουν οικονομία σήμερα, είναι τα κόμματα! Κανείς άλλος.

Πολιτικοί – δημοσιογράφοι 2-0! Πως χάσαμε μέσα στο γήπεδό μας...

26 Σεπτεμβρίου 09

Στην τηλεμαχία των δύο υποψηφίων πρωθυπουργών, οι πολιτικοί μας πήραν και τις φανέλες! Επελέγη από τους ίδιους μια διαδικασία που απέκλειε τους δημοσιογράφους! Τους απέβαλε εκτός γηπέδου, χωρίς μάλιστα κανείς να διαμαρτυρηθεί!

Είναι λογικό όταν οι πολιτικοί παίζουν στο γήπεδό τους, να ορίζουν αυτοί τους κανόνες του παιγνιδιού. Όταν όμως παίζουν σε ξένο γήπεδο δικαιούνται να βάζουν αποκλειστικά οι ίδιοι τους κανόνες; Ασφαλώς όχι, είναι η προφανής απάντηση.

Για παράδειγμα η διαδικασία που ακολουθήθηκε στην τηλεμαχία των έξη κομμάτων, ήταν αυτή που αποφάσισαν τα ίδια τα κόμματα, στη μεταξύ τους διαβούλευση. Αυτό τους άρεσε, αυτό τους βόλευε, αυτό αποφάσισαν! Καθόρισαν όχι μόνο το πλαίσιο της διαδικασίας, αλλά αν είναι ποτέ δυνατόν και τη θεματολογία της! Ερήμην των εκπροσώπων του Τύπου, που λογικά έπρεπε να είναι ισότιμοι συνομιλητές, αφού άλλωστε είναι και συμμέτοχοι.

Οι λεονταρισμοί και οι διαφωνίες που ακούστηκαν από τους δημοσιογράφους- εκπροσώπους των καναλιών, ήταν άνευ ουσίας. Άρκεσαν 10’’ επιπλέον χρόνου στις ερωτήσεις τους, για να αποδεχτούν να συναποτελέσουν το σκηνικό μιας διαδικασίας, που την προηγούμενη φορά είχαν οι ίδιοι χαρακτηρίσει, περίπου ως ανόητη!

Έτσι αφού βρέθηκε και η πατέντα για να χωρέσουν και πάλι στο κάδρο- με τη συναίνεση των κομμάτων βεβαίως - και οι επτά(!) δημοσιογράφοι- εκπρόσωποι καναλιών, ξεχάστηκαν όσα είχαν ειπωθεί στο παρελθόν περί αναβαθμισμένης εκπροσώπησης της δημοσιογραφίας, με έμπειρους και εξειδικευμένος συναδέλφους, κυρίως από τις εφημερίδες.

Και οι πολίτες όλοι, έζησαν την επανάληψη μιας ανούσιας και βαρετής διαδικασίας. Μάλιστα όλοι συμφώνησαν πως ενδιαφέρον είχαν μόνο οι ερωτήσεις που έθεταν οι ίδιοι οι πολιτικοί! Αυτή ήταν η πρώτη μας ήττα!

Εκεί όμως που οι πολιτικοί μας πήραν και τις φανέλες, ήταν την επομένη, στην τηλεμαχία των δύο υποψηφίων πρωθυπουργών. Εκεί επελέγη από τα δύο κόμματα μια διαδικασία, που απέκλειε παντελώς τους δημοσιογράφους. Τους έβγαζε εκτός αγωνιστικού χώρου για πρώτη φορά, χωρίς κανείς να τολμήσει να διαμαρτυρηθεί!

Οι κύριοι Καραμανλής και Παπανδρέου, αναμετρήθηκαν σε μια διαδικασία, που έμοιαζε με ρεπλίκα αγώνων αντιλογίας, αγώνων ρητορικής τέχνης! Αγώνες που είναι δημοφιλείς μεταξύ μαθητών και φοιτητών, όχι όμως μεταξύ υποψηφίων πρωθυπουργών! Μονολογούσαν και οι δύο, με τα συνήθη επιχειρήματα, σε μια διαδικασία χωρίς ειρμό, χωρίς κατεύθυνση, χωρίς συνοχή.

Απαντούσαν σε ερωτήσεις που έκαναν οι ίδιοι στον εαυτό τους, αφού δεν προβλέπονταν ερωτήσεις! Η παρουσία της εξαιρετικής Μαρίας Χούκλη, περιοριζόταν στον άχαρο ρόλο, να τους υπενθυμίζει αυτά που οι ίδιοι είχαν αποφασίσει.

Είναι η πρώτη φορά από το 1996, από την πρώτη τηλεμαχία μεταξύ Σημίτη – Έβερτ, που οι πολιτικοί κάνουν μια τόσο άνετη νίκη, μάλιστα μέσα στο γήπεδό μας. Ευτυχώς που το σκορ ήταν μόνο 2-0!

Όλα ή τίποτε! Τόσο οριακά είναι τα πράγματα σήμερα

Ο Γιώργος Παπανδρέου καλλιέργησε προσδοκίες. Αν τα καταφέρει, θα είναι ο πρώτος μιας καινούργιας εποχής για τη χώρα. Αν αποτύχει όμως, θα είναι αυτός που θα κλείσει την πόρτα!

19 Σεπτεμβρίου 09

Άραγε ποιος θα τολμούσε στοίχημα δεκαπέντε ημέρες πριν, ότι τα πράγματα θα έπαιρναν αυτή την τροπή. Ότι δηλαδή με το ξεκίνημα της προεκλογικής περιόδου θα υπήρχε τόσο εντυπωσιακό και άνετο προβάδισμα του ΠΑΣΟΚ και τέτοιος χαλασμός στη ΝΔ.

Στην πολιτική δεν υπάρχουν τετελεσμένα λένε οι παλιοί και έμπειροι κοινοβουλευτικοί, αλλά άραγε υπάρχει τρόπος να χάσει το ΠΑΣΟΚ αυτές τις εκλογές; Μάλλον όχι είναι η απάντηση και την ξέρουν όλοι όσοι ασχολούνται με την πολιτική, μεταξύ αυτών και τα στελέχη της ΝΔ. Οπότε αν αναζητάτε τις αιτίες για όσα πρωτόγνωρα συμβαίνουν, με τις αντιδράσεις των κομμένων, τη δυστοκία στην κατάρτιση των ψηφοδελτίων, αλλά και τη γενικότερη δυσθυμία που επικρατεί, έχετε και την απάντηση.

Τελικά φαίνεται πως η Θεσσαλονίκη δεν είναι η τυχερή πόλη του πρωθυπουργού. Μετά τη περυσινή ΔΕΘ και την κατά κοινή ομολογία ατυχή του εμφάνιση, άρχισε η υποχώρηση των ποσοστών της Νέας Δημοκρατίας. Ήταν τότε, μετά από οκτώ ολόκληρα χρόνια, οπότε το ΠΑΣΟΚ πήρε προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις!

Στη ΔΕΘ φέτος, η εμφάνιση του πρωθυπουργού θεωρήθηκε κατώτερη των προσδοκιών που είχε δημιουργήσει η προκήρυξη των εκλογών. Μάλιστα την επόμενη της παρουσίας Καραμανλή, εμφανίσθηκαν και οι πρώτες δημοσκοπήσεις που έδειχναν αφ’ ενός άνοιγμα της ψαλίδας, αφ’ ετέρου το ΠΑΣΟΚ να αγγίζει το κατώφλι της αυτοδυναμίας.

Και να σκεφτεί κανείς πως η επικοινωνιακή δεινότητα του κυρίου Καραμανλή, για πολλούς θεωρείται το δυνατό χαρτί του!
Ακολούθησε βεβαίως η εμφάνιση Παπανδρέου μια εβδομάδα μετά, που φαίνεται πως ολοκλήρωσε την εικόνα αυτής της εκλογικής αναμέτρησης!

Το ερώτημα που τέθηκε την προηγούμενη εβδομάδα από τη στήλη αυτή, είναι κατά τη γνώμη μας το κύριο ζητούμενο των εκλογών. Είναι προφανές γράφαμε, πως αυτό που χρειάζεται ο τόπος σήμερα είναι μια μικρή επανάσταση, που θα βγάλει τη χώρα από το τέλμα. Που θα ανατρέψει αντιλήψεις, νοοτροπίες και κατεστημένες καταστάσεις που μας οδηγούν από το κακό στο χειρότερο.

Ο Κώστας Καραμανλής δεν το τόλμησε. Εμφανίστηκε συμβατικός με όσα επανέλαβε για πολλοστή φορά. Άλλωστε το 2004 υποσχέθηκε επανάσταση, που ποτέ δεν έκανε. Την περίφημη επανίδρυση του κράτους!

Ο Γιώργος Παπανδρέου καλλιέργησε προσδοκίες. Έδειξε αποφασισμένος να τολμήσει. Αν τα καταφέρει, θα είναι ο πρώτος μιας καινούργιας εποχής για τη χώρα. Αν αποτύχει όμως, θα είναι αυτός που θα κλείσει την πόρτα! Ο τελευταίος ενός κύκλου, που η πολιτική νικήθηκε από την ανυποληψία και την φαυλότητά. Δυστυχώς τόσο οριακά είναι τα πράγματα σήμερα για τη χώρα μας. Ή όλα ή τίποτε!

Ποιός θα τολμήσει την επανάσταση;

Πιστεύει κανείς σήμερα, πως εδώ που φτάσαμε ως χώρα, αρκεί μια ακόμη "συμβατική" κυβέρνηση; Μια κυβέρνηση σαν αυτή που απέρχεται; Που όλα λειτουργούν για το καλό της παράταξης, σε ενα- ούτως ή άλλως χρεοκοπημένο και διεφθαρμένο- διαχειριστικό πλαίσιο! Που κατάφερε να βουλιάξει ακόμη βαθύτερα τη χώρα!


12 Σεπτεμβρίου 09

Δεν υπάρχει αμφιβολία, πως το κλίμα δεν θυμίζει εκλογές. Δεν υπάρχει τίποτε που να παραπέμπει σε προεκλογική ατμόσφαιρα. Οι πολίτες μοιάζουν μέχρι στιγμής, να αντιμετωπίζουν με αδιαφορία όσα συμβαίνουν γύρω τους και αφορούν τις επικείμενες εκλογές.

Και πως αλλιώς να γινόταν... Οι συνήθεις βαρετές αντιπαραθέσεις, οι εντελώς προβλέψιμες απόψεις, το ανελέητο λιβάνισμα των αρχηγών, οι χωρίς νόημα κοκορομαχίες. Αυτά που βλέπουμε στα τηλεοπτικά παράθυρα όλο τον χρόνο, αυτά βλέπουμε και τώρα.

Τα ίδια πρόσωπα, στους ίδιους ρόλους. Ξέρεις την ερώτηση, ξέρεις και την απάντηση. Απλώς η δοσολογία έχει αυξηθεί τόσο, που πλέον όλο αυτό το πανηγύρι είναι περισσότερο βαρετό από ποτέ!

Το μόνο που ευτυχώς ακόμη δεν είδαμε και, μακάρι να μην το δούμε, είναι η συνήθης κουρελαρία των αεροπανό, των αφισών, των φυλλαδίων και της υπαίθριας διαφήμισης. Ειδικά για την υπαίθρια διαφήμιση, ο υπουργός εσωτερικών αλλά και ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ εισηγήθηκαν στη διακομματική να μην γίνει χρήση, λόγω των γνωστών θεμάτων νομιμότητας κλπ. . Θα δείξει αν θα το τηρήσουν.

Όμως το θέμα δεν είναι αυτό. Η λογική λέει πως κάτω από τις συνθήκες που διεξάγονται αυτές οι εκλογές, έπρεπε να υπήρχε αυξημένο, περισσότερο από πότέ το ενδιαφέρον του κόσμου. Τουλάχιστον αυτό θα επέβαλε η συγκυρία. Είναι παραπάνω από προφανές πως η χώρα μας διέρχεται μια πρωτοφανή κρίση.

Η οικονομία είναι στο χείλος της κατάρρευσης. Βασικοί δείκτες που αποτυπώνουν την κατάσταση και κυρίως την κατεύθυνση της χώρας, επιδεινώνονται. Δεν μπορεί η Ελλάδα σήμερα να υπολείπεται του Καζαχστάν, της Τυνησίας και της ...Μποτσουάνας στην ανταγωνιστικότητα. Να κατεβαίνει στη σχετική λίστα 3-4 θέσεις το χρόνο!

Δεν είναι δυνατόν να είμαστε οι τελευταίοι της Ευρώπης στην έρευνα, (οι δαπάνες είναι μόλις στο 25% του ευρωπαϊκού μέσου όρου)! Δεν γίνεται να πιάνουμε πάτο στη διαφθορά, στη γραφειοκρατία, στη φοροδιαφυγή, παντού! Οι εταίροι μας να κάνουν βήματα προς τα εμπρός και εμείς προς τα πίσω!

Δυστυχώς τα προβλήματα που μας πνίγουν, δεν λύνονται ούτε με αόριστες υποσχέσεις, ούτε με συγνώμες, ούτε με αυτοκριτική. Δεν αρκεί να παγώσουν οι αυξήσεις των δημοσίων υπάλλήλων και να μειωθούν οι υπερωρίες και τα οδοιπορικά. Αστεία πράγματα.

Είναι προφανές πως αυτό που χρειάζεται είναι μια μικρή επανάσταση, που θα ανατρέψει αντιλήψεις, νοοτροπίες και κατεστημένες καταστάσεις. Ο κύριος Καραμανλής δεν το τόλμησε την περασμένη εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη. Άραγε θα το τολμήσει αυτό το Σαββατοκύριακο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ;

“It’s (not necessary) the economy stupid”

5 Σεπτεμβρίου 09

H κατηφόρα για τη ΝΔ ξεκίνησε ένα χρόνο πριν, χωρίς να έχουν σωρευτεί όσα σήμερα κάνουν εκρηκτική την κατάσταση. Η οικονομία απλώς επιτάχυνε τις εξελίξεις.

Είναι 6 Σεπτεμβρίου του 2008 και ο πρωθυπουργός κάνει αποθεωτική είσοδο στο Βελλίδειο, για την καθιερωμένη ομιλία στα εγκαίνια της ΔΕΘ.

Και πως αλλιώς να γινόταν! Η ΝΔ είναι με διαφορά πρώτο κόμμα, ο δε πρωθυπουργός συγκεντρώνει στις δημοσκοπήσεις διπλάσια ποσοστά στην καταλληλότητα, σε σχέση με τον κύριο Παπανδρέου!

Στην ομιλία του ο κ. Καραμανλής θα αναφερθεί στον πόλεμο κατά της διαφθοράς, στην δημοσιονομική εξυγίανση, την επίθεση που δέχεται από επιχειρηματικά συμφέροντα κλπ. Τα χειροκροτήματα των παρευρισκομένων είναι τόσο έντονα και παρατεταμένα, ώστε δυσκολεύεται να ολοκληρώσει την ομιλία του. Η εικόνα στις τηλεοράσεις, μιλάει από μόνη της (ΝΔ Web TV).

Και όμως αίφνης την επομένη, το σκηνικό αλλάζει άρδην! Αρκεί μόλις ένα 24ωρο, για να έλθουν τα πάνω κάτω. Η εμφάνιση του κ. Καραμανλή στη συνέντευξη τύπου και η κάλυψη που προσέφερε σε υπουργούς του που κατηγορούνταν για σκάνδαλα, προκαλεί δυσαρέσκεια και απογοήτευση στην κοινή γνώμη. Για πρώτη φορά μετά από οκτώ ολόκληρα χρόνια, το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται να προηγείται στην πρόθεση ψήφου!

Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Από τότε η ψαλίδα στις δημοσκοπήσεις, άρχισε να ανοίγει υπέρ του ΠΑΣΟΚ, προσφάτως δε ο κ. Καραμανλής εμφανίζεται να υπολείπεται του κ. Παπανδρέου στην καταλληλότητα!

Υπάρχει ένα αξίωμα στην πολιτική, που λέει ότι η οικονομία είναι ο μοναδικός δείκτης, που καθορίζει τις αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό. Το συνοψίζει η περίφημη φράση του Μπιλ Κλίντον το 1992, όταν κέρδισε από το πουθενά την προεδρική εκλογή. “It’s the economy stupid”, είπε σχολιάζοντας τις κακές επιδόσεις της κυβέρνησης του πατρός Μπους!

Η αλήθεια είναι πως η εικόνα της οικονομίας μας είναι άθλια. Η επιδείνωση όλων των δεικτών είναι δραματική. Σε πρώτη ανάγνωση είναι προφανές, πως αυτό πληρώνει σήμερα η ΝΔ, αυτή είναι η αιτία των πρόωρων εκλογών και της διαφαινόμενης ήττας.

Υπάρχει όμως και ένα άλλο αξίωμα στην πολιτική, που λέει ότι σε περιόδους κρίσεων, αυξάνεται η «εθνική συσπείρωση» και η κοινωνική στήριξη της εκάστοτε κυβέρνησης. Αυτό ατυχώς για τη ΝΔ, όπως προκύπτει από τις εξελίξεις, δεν ίσχυσε.

Γιατί άραγε; Γιατί απλώς οι πολίτες δεν πείσθηκαν, πως για το χάλι μας φταίει η παγκόσμια οικονομική κρίση! Πως η αιτία πρέπει να αναζητηθεί σε εσωτερικά αίτια. Απόδειξη είναι πως η κατηφόρα για τη ΝΔ ξεκίνησε ένα χρόνο πριν, χωρίς να έχουν σωρευτεί όσα σήμερα κάνουν εκρηκτική την κατάσταση. Η οικονομία απλώς επιτάχυνε τις εξελίξεις!

Πόσο κοστίζει ένας διορισμός στο Δημόσιο;

29 Αυγούστου 09

Από 30 μέχρι 80 χιλιάδες ευρώ είναι η απάντηση. Τόσα χρήματα απαιτούνται σήμερα, για να γίνει κάποιος Δάσκαλος ή Νηπιαγωγός και να διαβεί σχετικά εύκολα, τη φιλόξενη πόρτα του Δημοσίου.

Ήτοι γύρω στις 30 χιλιάδες και κάτι, στοιχίζει η προετοιμασία του υποψηφίου, με φροντιστήριο και ιδιαίτερα μαθήματα, που συνήθως ξεκινούν από την πρώτη Λυκείου! Άλλες 50 χιλιάδες περίπου, είναι το κόστος των «εκτός έδρας» σπουδών, αν ο υποψήφιος περάσει σε περιφερειακό πανεπιστήμιο, μακριά από τον τόπο διαμονής του!

Στο προαναφερθέν τίμημα, δεν περιλαμβάνεται βεβαίως ο κόπος, οι ατέλειωτες ώρες μελέτης, η αγωνία, αλλά και οι στερήσεις στις οποίες υποβάλλεται ένας νέος άνθρωπος, προκειμένου να αυξήσει τις πιθανότητες επιτυχίας του στις εξετάσεις.

Φέτος ως γνωστόν, είχαμε την εκτίναξη των βάσεων στα τμήματα νηπιαγωγών και δασκάλων, καθώς η υποχρεωτική φοίτηση στα νηπιαγωγεία και η καθιέρωση των ολοήμερων δημοτικών, προσφέρει εύκολη πρόσβαση στην αγορά εργασίας και μάλιστα στο δημόσιο!
Είναι εντυπωσιακό και συμβαίνει για πρώτη φορά, η βάση Παιδαγωγικού Τμήματος (Δυτικής Μακεδονίας), να είναι μεγαλύτερη από τη βάση Νομικής Σχολής (Θράκης).

Είτε μας αρέσει είτε όχι, είναι εμφανές πως υπάρχει μια στροφή στην κοινωνία γενικότερα. Αφ’ ενός η κρίση που βιώνουμε και η μεγάλη αβεβαιότητα για το μέλλον, δεν μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστους χιλιάδες νέους ανθρώπους, που αγωνιούν για το αύριο.

Παιδιά με ταλέντο, μαθητές αριστούχοι, ανταλλάσσουν τις φιλοδοξίες και τα όνειρα τους, με τα «λίγα και σίγουρα» που μπορεί να τους προσφέρει (ακόμη) το Δημόσιο. Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς, την αντιστροφή των πραγμάτων. Την πρωτοτυπία Νομική Σχολή να υπολείπεται στις προτιμήσεις των υποψηφίων, έναντι Παιδαγωγικού Τμήματος.

Άραγε σημαίνει κάτι αυτό; Δανείζομαι ένα μικρό απόσπασμα, από μια εξαιρετική συνέντευξη στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία πριν από καιρό, ενός διαπρεπούς επιστήμονα, του ακαδημαϊκού Σταμάτη Κριμιζή, επικεφαλής διαστημικών προγραμμάτων της ΝΑΣΑ.

Στο ερώτημα τι θα συμβούλευε ένα νέο παιδί με ταλέντο και όνειρα, η απάντηση ήταν: «να προσπαθήσει να φύγει από την Ελλάδα. Σ’ αυτή τη χώρα, οι αξίες που κυριαρχούν ... δεν θα του επιτρέψουν να προοδεύσει. Θα περιμένει να πάρει ένα χαρτί, όχι για να μάθει, αλλά για να διοριστεί (με τη βοήθεια κάποιου συγγενή) στο Δημόσιο. Αυτό δεν είναι φιλοδοξία που θα οδηγήσει τη χώρα στην πρόοδο».

Είναι προφανές πως όλες οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες. Δεν παύει όμως η διαπίστωση αυτή, να αντιπροσωπεύει μια πραγματικότητα, σε μια κοινωνία που αλλάζει, μάλλον προς το χειρότερο!

Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν καλές ειδήσεις!

Χίλιες φορές τον Αύγουστο να μην υπάρχουν ειδήσεις, όπως λέει ο Ουμπέρτο Έκο, παρά αυτός ο καταιγισμός δυσάρεστων νέων, που μοιάζει με ριπή πολυβόλου!

8 Αυγούστου 09

Μα ούτε ένα καλό νέο... Είναι αλήθεια ότι αυτό το μπαράζ των ειδήσεων, που αφορούν την οικονομία και τις προοπτικές της, δεν χωνεύεται με τίποτα.

Πρώτη ήταν η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που θεωρούσε ορατό το ενδεχόμενο, όταν θα αρχίσει στον υπόλοιπο κόσμο η οικονομική ανάκαμψη, η χώρα μας να μην μπορέσει να ακολουθήσει! Εκτός όπως έγραφε, αν γίνουν άμεσα διαρθρωτικές αλλαγές και υπάρξει εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών.

Ούτε το ένα, ούτε το άλλο βεβαίως συμβαίνει ή πρόκειται να συμβεί. Αντιθέτως, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου οικονομικών υπάρχει επιδείνωση, με μεγάλη υστέρηση στα έσοδα και κατακόρυφη αύξηση στις δαπάνες. Έναντι πρόβλεψης για αύξηση 15% στα έσοδα, καταγράφηκε μείωση 0,7%, ενώ το έλλειμμα μέσα σε 6 μήνες έφτασε τα 18,6 δις ευρώ (7,5% του ΑΕΠ)!

Έρχεται στη συνέχεια η έκθεση του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ), που προβλέπει συνεχή επιδείνωση της κατάστασης της ελληνικής οικονομίας, μείωση του ΑΕΠ, ραγδαία αύξηση των ελλειμμάτων και αύξηση της ανεργίας πάνω από το 10%. Προκειμένου να βελτιωθεί η κατάσταση, προτείνει την άμεση λήψη 51(!) μέτρων, στην πλειοψηφία τους επώδυνων.

Ο συγκεκριμένος οργανισμός μάλιστα, μας ανακηρύσσει ως πρωταθλητές στην παραοικονομία και υπολογίζει σε 65 δις, το μαύρο χρήμα που διακινείται ετησίως στην Ελλάδα. Ήτοι ποσοστό 25% του ΑΕΠ, ακριβώς το διπλάσιο του μέσου όρου των τριάντα χωρών μελών του ΟΟΣΑ.

Αν υπήρχε η δυνατότητα να φορολογηθεί αυτό το χρήμα, θα ήταν αρκετό για να μηδενίσει τα ελλείμματα και να περιορίσει σημαντικά το δημόσιο χρέος! Σημειωτέον, αταλάντευτα εδώ και τριάντα χρόνια η σύλληψη της φοροδιαφυγής, επαναλαμβάνεται μονότονα ως εθνικός στόχος, απ’ όλες τις κυβερνήσεις!

Αντίστοιχα δυσοίωνες διαπιστώσεις για την εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας, κάνει στην τριμηνιαία έκθεσή του και το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), που μάλιστα θεωρεί ανέφικτη υπό τις παρούσες συνθήκες, την εκτέλεση του προϋπολογισμού.

Οπότε τι γίνεται; Ότι γίνεται πάντα είναι η απάντηση. Να πως το είπε ο κ Παπαθανασίου: «όλοι πρέπει να καταλάβουν ότι τελείωσαν τα ψέματα, η κρίση ανέδειξε προβλήματα ετών, κι αυτά που δεν έγιναν τα προηγούμενα 20 χρόνια είμαστε αναγκασμένοι για το συμφέρον του τόπου να τα κάνουμε τώρα».

Πως θα γίνει αυτό; Όπως συμβαίνει πάντα. Ανοίγοντας τους ασκούς του Αιόλου ενόψει εκλογών. Όπως ακριβώς δύο χρόνια πριν! Εξαγγελίες, ευνοϊκές ρυθμίσεις, πακέτα ενισχύσεων κλπ. Γύρω στα 9 δις ευρώ, έχει ήδη μέσα το καλάθι των εκλογών!

Όταν τα ελλείμματα τρέχουν γρηγορότερα από τα τραίνα!

31 Ιουλίου 09

Κάθε τετραμελής Ελληνική οικογένεια πλούσια ή φτωχή, ακόμη και αν δεν έχει μπει ποτέ στη ζωή της σε τραίνο, χρωστάει σήμερα για τον ΟΣΕ 3600 ευρώ!

Η λογική των αριθμών καμιά φορά, είναι τόσο αντικειμενική, που δεν χρειάζονται περαιτέρω επιχειρήματα. Όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του ΟΣΕ.

Το 1998 καθώς ο ΟΣΕ είχε χρέη 500 δις δραχμών (περίπου 1,5 εκ. ευρώ), η κυβέρνηση εξαγγέλλει πομπωδώς, επιχειρηματικό σχέδιο που υποτίθεται θα ορθολογικοποιεί τα δρομολόγια, θα λύνει χρόνια προβλήματα του οργανισμού και θα τον καθιστά κερδοφόρο. Έτσι βάσει σχεδίου, σε δέκα χρόνια ο ΟΣΕ δεν θα ξέρει τι να κάνει τα εκατομμύρια που θα του περισσεύουν!

Παρ’ όλα αυτά το 2003, το χρέος του ΟΣΕ έχει ανέλθει στα 2,5 δις και ας έχουν διαγραφεί ελλείμματα 1,8 δις όπως καταγγέλλει τότε οργίλος ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Κώστας Καραμανλής. «Σήμερα ο ΟΣΕ έχει έλλειμμα 400 εκ δραχμές (1.2 εκ. Ευρώ) την ημέρα» δηλώνει και καταγγέλλει την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για κακοδιαχείριση.

Και όμως το 2006 με κυβέρνηση ΝΔ πλέον, το χρέος του ΟΣΕ έχει εκτοξευθεί στα 5,2 δις και αυξάνεται μάλιστα με ρυθμό 2 εκ. την ημέρα. Το 2007 φτάνει στα 7,5 δις, ενώ σήμερα 10 χρόνια μετά, στο ιλιγγιώδες ποσό των 9 δις. Όσο θα στοίχιζε στη χώρα η διοργάνωση δύο ολυμπιάδων!

Με μια απλή διαίρεση, προκύπτει πως κάθε τετραμελής Ελληνική οικογένεια, πλούσια ή φτωχή, χρωστάει σήμερα για τον ΟΣΕ 3600 ευρώ! Μακάρι όμως η ιστορία να τελείωνε εκεί... Να υπήρχε ας πούμε η δυνατότητα, κάθε οικογένεια να πληρώσει 3600 ευρώ, ώστε να μηδενιστεί το χρέος.

Και όμως ακόμη και έτσι, την επόμενη χρονιά θα είχε συσσωρευτεί ένα νέο χρέος 360 ευρώ ανά οικογένεια. Ατυχώς στον ΟΣΕ, τα ελλείμματα τρέχουν πολύ πιο γρήγορα από τα τραίνα, αφού πλέον αυξάνονται κατά 2,8 εκ. ευρώ την ημέρα!

Δυστυχώς αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα, που αποτυπώνουν τόσο εύγλωττα οι αριθμοί. Μπορεί να αλλάξει κάτι; Ασφαλώς όχι! Το μόνο που έχει συμβεί όλα αυτά τα χρόνια, πέρα από τη συσσώρευση των χρεών, είναι η περαιτέρω υποβάθμιση των υπηρεσιών του ΟΣΕ και η αντιστροφή των ρόλων των πρωταγωνιστών!

ΥΓ. Ακόμη και το ΚΚΕ επιμένει να μην αλλάξει τίποτα. Ζητάει από τον λαό « να αντισταθεί στο ξεπούλημα του ΟΣΕ, που θα κάνει το τραίνο απρόσιτο για τον φτωχό κόσμο!». Τον φτωχό κόσμο που πληρώνει αγόγγυστα μέσω της φορολογίας τα ελλείμματα, ακόμη και αν δεν έχει μπει ποτέ στη ζωή του σε τραίνο!

Και όμως υπάρχει επικινδυνότερος ιός της γρίπης από τον Η1Ν1!

25 Ιουλίου 09

Έχουμε ήδη τα πρώτα σημάδια, από την εμφάνιση της «τηλεοπτικής γρίπης» που μπορεί να προκαλέσει άλλου είδους πανδημία. Πανδημία πανικού! Ένας θεός ξέρει τι έχουμε να ακούσουμε από εδώ και πέρα!

Ο παρουσιαστής του κεντρικού δελτίου, με ύφος σχεδόν βλοσυρό, ζητούσε «εδώ και τώρα» μια απάντηση. Θα ανοίξουν ή δεν θα ανοίξουν τα σχολεία τον Σεπτέμβρη; Πρέπει ή δεν πρέπει η πολιτεία να αποφασίσει την αναστολή της έναρξης του σχολικού έτους; Και γιατί δεν έχουν γίνει οι σχετικές ανακοινώσεις , ώστε να ξέρει ο «κοσμάκης» τι θα γίνει;

Όσο οι καλεσμένοι στο δελτίου του, επιστήμονες όλοι, δεν του απαντούσαν όπως ήθελε, με ένα «ναι ή ένα όχι», τόσο εκείνος επέμενε εμφανώς εκνευρισμένος. Μάταια προσπαθούσαν να του εξηγήσουν πως είναι ένα ερώτημα που δεν μπορεί να απαντηθεί τώρα. Χρειάζεται περισσότερος χρόνος, περισσότερα δεδομένα και όταν έλθει η ώρα, τότε θα εκτιμηθεί η κατάσταση. Θα προσμετρηθούν τα θετικά και τα αρνητικά και θα παρθεί η απόφαση.

Του έλεγαν όλοι, πως είναι νωρίς σήμερα να μιλήσουμε με σιγουριά για το τι θα πρέπει να γίνει σε 40- 50 ημέρες. Του επισήμαναν ακόμη πως δεν προκύπτει λόγος πανικού, πως τα δεδομένα δεν είναι δα και δραματικά και πως τέλος πάντων υπάρχουν σενάρια και σχεδιασμός, που μπορούν να αντιμετωπίσουν τα πρόβλημα. Ατυχώς όμως, ο ψύχραιμος και καθησυχαστικός λόγος των ειδικών, τα τεκμηριωμένα επιχειρήματα που διατύπωσαν, δεν στάθηκαν αρκετά να πείσουν τον παρουσιαστή μας.

Μόλις ολοκληρώθηκε η κουβέντα και αποχώρησαν από τα παράθυρα οι καλεσμένοι, εκείνος άρχισε πάλι απτόητος να μιλάει με ένταση και στόμφο, για «τον επερχόμενο εφιάλτη», για «πανικό», για «τρόμο», για «θύματα», για «συναγερμό» και άλλα συναφή. Μάλιστα το ρεπορτάζ για τη νέα γρίπη που προβλήθηκε αμέσως μετά, ήταν τόσο τρομολάγνο που ένιωθες την ανάγκη να κρυφτείς από το φόβο σου!

Είναι άραγε τα πρώτα σαφή σημάδια, από την εμφάνιση της «τηλεοπτικής γρίπης»; Ενός ιού που δυστυχώς είναι σε θέση να προκαλέσει άλλου είδους πανδημία. Πανδημία πανικού!

Αν αναλογιστείτε πως ακόμη είναι Ιούλιος, είναι εύκολα αντιληπτό τι θα συμβεί από τον Σεπτέμβρη και μετά. Όταν το πρόβλημα της γρίπης προφανώς θα ενταθεί, όταν θα ξεκινήσει η νέα τηλεοπτική περίοδος και ο ανταγωνισμός των καναλιών, όταν θα επιστρέψουν στα παράθυρά τους οι «επί παντός επιστητού» ειδικοί.
Ένας θεός ξέρει τι έχουμε να ακούσουμε πάλι!

ΥΓ.«Η διασπορά του ιού του πανικού και του φόβου, ενδέχεται να αποβεί περισσότερο επιζήμια για τη δημόσια υγεία, από ό,τι ο ίδιος ο ιός της νέας γρίπης. Πρέπει οι εμπλεκόμενοι στην ενημέρωση να συμβάλουν στην αποτροπή δημιουργίας κλίματος τρομολαγνείας», αναφέρει εύστοχα σε ανακοίνωσή του ο Ιατρικός Σύλλογος της Αθήνας.

Κάποια πράγματα, στη χώρα που ζούμε, δεν αλλάζουν με τίποτα!

17 Ιουλίου 09

Λέγαμε κάποτε ότι δεν πάει άλλο, όταν έφτανε ο κόμπος στο χτένι. Σήμερα αυτό δεν αρκεί! Δυστυχώς πρέπει πλέον να σπάσει και το χτένι, προκειμένου να γίνει κάτι!


Μερικά πράγματα στη χώρα που ζούμε, δεν αλλάζουν με τίποτε! Στο ξεκίνημα της δεκαετίας του 90, η Ελλάδα μετατρέπεται αίφνης σε χώρα υποδοχής μεταναστών. Τα πρώτα κύματα, περιλαμβάνουν μετανάστες ελληνικής εθνοτικής καταγωγής, όπως Πόντιοι παλιννοστούντες από την πρώην Σοβιετική Ένωση, Βορειοηπειρώτες, αλλά και μετανάστες από τις πρώην κομμουνιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων.

Η χώρα, ασφαλώς ήταν ως συνήθως απροετοίμαστη να δεχθεί τις πολλές χιλιάδες που καταφτάνουν, χωρίς νόμιμα έγγραφα. Άλλοι διασχίζουν με τα πόδια νύκτα τα βουνά στη μεθόριο με την Αλβανία, άλλοι μέσω οργανωμένων δικτύων λαθραίας μετανάστευσης, άλλοι μπαίνουν στην Ελλάδα με τουριστική βίζα και απλώς δεν φεύγουν ποτέ.

Τότε τα θέματα της μετανάστευσης ρυθμίζονταν ακόμη με νόμο του 1929(!). Ο πρώτος νόμος έγινε το 1991, υπό το βάρος των κοινωνικών επιπτώσεων και απέβλεπε στον αυστηρότερο έλεγχο των συνόρων και την απέλαση όλων των παράτυπων μεταναστών. Δεν άφηνε περιθώρια για νόμιμη παραμονή και εργασία.

Ήδη όμως στη χώρα μας, βρίσκονταν 170 χιλιάδες μετανάστες. Τα χρόνια που ακολούθησαν ο αριθμός αυξάνεται δραματικά. Το 1997 είναι 450 χιλιάδες, το 2001 800 χιλιάδες, ενώ σήμερα υπολογίζονται σε 1,2 εκατομμύρια, χωρίς να είναι σαφές πόσοι είναι νόμιμοι και πόσοι παράνομοι.

Όμως, παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα διαθέτει πλέον 20 χρόνων εμπειρία ως χώρα υποδοχής μεταναστών, εξακολουθεί να διαχειρίζεται το πρόβλημα αποσπασματικά και εκ των υστέρων. Αντί της ενεργητικής μεταναστευτικής πολιτικής, που θα προνοεί και θα σχεδιάζει, συνήθως αντιδρά άκαιρα, προκειμένου να αντιμετωπίσει προβλήματα(συνήθως με κατασταλτικά μέτρα), που έχουν ήδη παγιωθεί στην κοινωνία. Έχουν ανησυχητικές διαστάσεις και προκαλούν κοινωνική αναταραχή.

Αυτή τη φορά τα πράγματα όμως είναι απαιτητικά, όσο ποτέ άλλοτε. Οι συνθήκες που διαμορφώνονται είναι δραματικές. Ο αρμόδιος ευρωπαίος επίτροπος Ζακ Μπαρό, που συνήθως μετράει τα λόγια του, είπε στην αρχή της εβδομάδας: «Τα μεταναστευτικά ρεύματα προς την Ευρώπη, στο μέλλον θα είναι τρομακτικά. Η κατάσταση αυτή αν δεν ελεγχθεί, κινδυνεύει να αποσταθεροποιήσει δημοκρατίες όπως ή Ελλάδα».

Για του λόγου το αληθές, έρευνες υπολογίζουν πως 5 εκατομμύρια στην πλειοψηφία τους εξαθλιωμένοι μετανάστες, συνωστίζονται σήμερα στη Μέση Ανατολή, με μελλοντικό προορισμό την Ευρώπη. Δυστυχώς το πρόβλημα φαντάζει εφιαλτικό! Και όμως.. Όσο παράλογο και αν ακούγεται, αν δεν είχε προκύψει ένα οδυνηρό για την κυβέρνηση εκλογικό αποτέλεσμα, ίσως σήμερα να μην το συζητούσαμε καν!

ΥΓ. Με τα δεδομένα αυτά, είναι εύκολα αντιληπτή η σκοπιμότητα της τουρκικής πολιτικής, που άφησε να περάσουν στη χώρα μας περί τους 150 χιλιάδες λαθρομετανάστες, αρνούμενη να τηρήσει τη συμφωνία επανεισδοχής που υπέγραψε το 2001.

Ανεμομαζώματα διαβολοσκορπίσματα! Μια διδακτική ιστορία.

8 Ιουλίου 09

Κάπως έτσι, όπως το γραφικό ψαροχώρι των Ιονίων, αναπτύχθηκαν πάρα πολλές περιοχές στη χώρα μας. Όμως όλα τα «ωραία» κρατούν λίγο. Ατυχώς η πραγματικότητα σήμερα οδηγεί σε αδιέξοδα!

Κάποτε, σε μια γωνιά της πατρίδας μας ήταν ένα πανέμορφο, γραφικό ψαροχώρι με καλοσυνάτους ανθρώπους. Με τα λίγα μέσα που διέθεταν, προσπαθούσαν να τα βγάλουν πέρα. Μόλις που εξασφάλιζαν τα στοιχειώδη, είτε με το ψάρεμα, είτε με τις ελιές. Δεν υπήρχε καν γυμνάσιο στην περιοχή. Όσοι ήθελαν κάτι περισσότερο από τη ζωή τους, έπρεπε να φύγουν από τον τόπο τους!

Ώσπου κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 80, εμφανίζονται οι πρώτοι τουρίστες. Ήταν Ιταλοί και έρχονταν κυρίως τον Αύγουστο. Λίγο αργότερα εμφανίστηκαν οι σκανδιναβοί, που έμεναν για πολύ μεγαλύτερο διάστημα, ξοδεύοντας πολύ περισσότερα χρήματα

Οι κάτοικοι άρχισαν σιγά – σιγά να αντιλαμβάνονται πως ο τουρισμός θα μπορούσε να αλλάξει τη ζωή τους, αλλά και την μοίρα του τόπου τους. Πράγματι το ψαροχώρι άρχισε να γίνεται δημοφιλής προορισμός για λίγους αρχικά, αλλά πιστούς επισκέπτες που όμως κάθε καλοκαίρι, γίνονταν και περισσότεροι.

Μέχρι που κάποια στιγμή γίνεται το μεγάλο μπαμ! Ήταν η εποχή που οι tour operator στέλνουν τους πρώτους βρετανούς τουρίστες, που κατακλύζουν τα ενοικιαζόμενα δωμάτια της περιοχής. Οι ντόπιοι προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα, καθώς κάθε χρόνο, οι βρετανοί επισκέπτες γίνονται ολοένα και περισσότεροι.

Στο μικρό χωριό το ένα μπαρ διαδέχεται το άλλο, τα εστιατόρια πολλαπλασιάζονται, ενώ συνεχώς φτιάχνονται νέα καταλύματα, σχεδόν πάντα χωρίς προδιαγραφές. Το γραφικό ψαροχώρι αρχίζει να μεταμορφώνεται. Η ένταση της μουσικής στα μπαρ, οι φωνές των DJ, οι πολύχρωμες neon επιγραφές, οι αγγλικές πινακίδες παντού, το πολύβουο (και συνήθως μεθυσμένο) πλήθος αλλάζουν οριστικά την φυσιογνωμία της περιοχής.

Είναι λογικό όλοι οι άλλοι, πλην βρετανών τουρίστες, να εγκαταλείψουν οριστικά την περιοχή.Λίγη σημασία έχει όμως το γεγονός καθώς οι κάτοικοι βγάζουν πλέον πολλά και «εύκολα» χρήματα, εγκαταλείποντας μάλιστα κάθε άλλη δραστηριότητα. Δεν επενδύουν τα κέρδη τους, ξοδεύουν αλόγιστα σε καταναλωτικές δαπάνες, ενώ έξη μήνες το χρόνο ξεκουράζονται!

Μέχρι που οι καιροί αλλάζουν. Το ευρώ αίφνης ακρίβυνε, ενώ αυτό που προσέφερε ως προϊόν μέχρι χθες το χωρίο απαξιώθηκε. Νέοι προορισμοί εκτός Ελλάδος, προσφέρουν πλέον για τις ορδές των βρετανών, καλύτερο και φτηνότερο τουριστικό προϊόν.
Σήμερα στην καρδιά της τουριστικής περιόδου, το χωριό είναι σχεδόν έρημο. Τα τριάντα πέντε εστιατόρια και τα 20 μπαρ αναζητούν ματαίως πελάτες!

Κάποιοι λίγοι Σέρβοι και Τσέχοι τουρίστες που έφτασαν εσχάτως, μοιάζουν ξένο σώμα και δεν «ξοδεύουν», καθώς δεν έχουν χρήματα. Ο χειμώνας προβλέπεται δύσκολος, καθώς οι περισσότεροι ντόπιοι, έχουν ξεχάσει πλέον να δουλεύουν. Το πλέον δυσάρεστο όμως είναι, ότι άπαντες αδυνατούν να αντιληφθούν τι ακριβώς έχει συμβεί!

Σαν να μην πέρασε μια μέρα και ας έχει περάσει ένας χρόνος!

4 Ιουλίου 09

Ένα χρόνο πριν, ο γενικός επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης, έλεγε ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια πράγματα. Λέξη –λέξη, διαπίστωνε τα ίδια προβλήματα, έκανε τις ίδιες επισημάνσεις και πρότεινε μέτρα για να βελτιωθεί η κατάσταση!

Είμαστε η μοναδική χώρα στον πλανήτη, που η δημόσια διοίκηση απαρτίζεται μόνον από αρίστους! Το Ελληνικό Δημόσιο, στελεχώνεται από 800.000 δημοσίους υπαλλήλους, που στις υπηρεσιακές εκθέσεις αξιολόγησης, εμφανίζονται ως «άριστοι»!

Το είπε δηκτικά, θέλοντας να αναδείξει ένα από τα πολλά ελληνικά παράδοξα, ο γενικός επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής, κατά την παρουσίαση της ετήσιας έκθεσης για την διαφθορά και την κακοδιοίκηση στο ελληνικό δημόσιο.

Τα προβλήματα στην δημόσια διοίκηση, όπως προκύπτουν από την ετήσια έκθεση είναι αναρίθμητα και σοβαρά, ενώ οι διαπιστώσεις είναι οι συνήθεις: Διαφθορά, κακοδιοίκηση, ατιμωρησία, ανεπάρκεια ελέγχων, ασυδοσία. Αυτή είναι σε έξη λέξεις, η εικόνα που αποτυπώνεται, ενώ για μια ακόμη μια φορά, οι πολεοδομίες, η δημόσια υγεία και οι δήμοι είναι οι μεγαλύτερες πληγές.

Ωστόσο, ένα χρόνο πριν, στις 20 Ιουνίου του 2008, ο γενικός επιθεωρητής έλεγε ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια πράγματα. Σχεδόν λέξη –λέξη η περυσινή έκθεση, διαπίστωνε τα ίδια προβλήματα, έκανε τις ίδιες επισημάνσεις και πρότεινε συγκεκριμένα μέτρα προκειμένου να βελτιωθεί η κατάσταση.

Μέχρι και το παράδειγμα της αξιολόγησης όλων των υπαλλήλων με άριστα, είχε αναφέρει αυτολεξεί πέρυσι. Τα ίδια και για τις πολεοδομίες, τα ίδια και τους δήμους, τα ίδια και για την δημόσια υγεία.

Είναι προφανές πως δεν έγινε τίποτα απ’ όσα πρότεινε ο κ. Ρακιντζής αν και κάποια έμοιαζαν εύκολα και αυτονόητα, όπως για παράδειγμα το κώλυμα της εντοπιότητας, για υπαλλήλους που υπηρετούν σε κρίσιμους τομείς.

Θα περίμενε κανείς ότι οι επισημάνσεις της έκθεσης, θα κινητοποιούσαν την πολιτεία, την κυβέρνηση, την αξιωματική αντιπολίτευση, τα πολιτικά κόμματα. Ή έστω επιστημονικούς φορείς όπως το ΤΕΕ, οι δικηγορικοί και οι ιατρικοί σύλλογοι. Ή τέλος πάντων συνδικάτα, όπως η ΓΣΕΕ ή η ΑΔΕΔΥ.

Ατυχώς όπως φαίνεται, όλοι οι ανωτέρω, αποτελούν μέρος του προβλήματος. Συμμετέχουν εκουσίως ή ακουσίως, ώστε να διαιωνίζεται μια κατάσταση, που όμως τους εξασφαλίζει ψήφους και υποστήριξη.

Τώρα θα πείτε ότι όλα αυτά είναι ψηλά γράμματα σε μια χώρα, όπου στη διάρκεια ενός χρόνου υπολογίζεται (από έρευνες) ότι 500.000 ελληνικές οικογένειες, πλήρωσαν «φόρο διαφθοράς» σε δημόσιες υπηρεσίες, κυρίως σε νοσοκομεία και ασφαλιστικά ταμεία, προκειμένου να εξυπηρετηθούν!

Κάτι αντίστοιχο άλλωστε δεν είναι και αυτός ο φόρος, που επιχειρεί «νομίμως» να εισπράξει το κράτος προκειμένου να τακτοποιηθούν (sic) οι ημιυπαίθριοι που άλλαξαν χρήση, ή τα γκαράζ, οι πιλοτές και τα υπόγεια που έγιναν play room; Μήπως θα έπρεπε να συμπεριληφθεί του χρόνου, στην επόμενη έκθεση του κ. Ρακιντζή; Γιατί όχι!

Δυστυχώς τα χειρότερα για τα ΜΜΕ, δεν ήλθαν ακόμη!

19 Ιουνίου 09

Το ότι τα πράγματα έχουν πάρει άσχημη τροπή στον τύπο, είναι γνωστό από καιρό. Δεν είναι καινούργιο φαινόμενο και δεν έχει μεγάλη σχέση με την οικονομική κρίση.

Κατ’ αρχήν το μαρτυρούν οι κυκλοφορίες των εφημερίδων, που συνεχώς πέφτουν. Φτάσαμε στο σημείο, σε ολόκληρη τη χώρα να πουλιώνται καθημερινά μόλις 200.000 φύλλα πολιτικών εφημερίδων, όσα πουλούσε μόνη της μια καλή εφημερίδα πριν μια 20ετία!

Αριθμός απογοητευτικός, (και συνεχώς μειούμενος) αν αναλογιστεί κανείς πως αντιστοιχεί μόλις στο 2% όσων έχουν δικαίωμα ψήφου σήμερα στη χώρα μας. Για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης, το αντίστοιχο ποσοστό σε άλλες Ευρωπαικές χώρες κυμαίνεται από 30% έως 75%! Άραγε γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί κάθε χρόνο οι εφημερίδες χάνουν ολοένα και περισσότερους αναγνώστες; Ο κόσμος έπαψε να ενδιαφέρεται για το συμβαίνει γύρω του; Προφανώς όχι! Κάτι άλλο συμβαίνει.

Αντίστοιχα απογοητευτική εικόνα, παρουσιάζει η ενημέρωση και στην τηλεόραση. Είναι κατά πολύ λιγότεροι οι τηλεθεατές στη ζώνη των κεντρικών δελτίων ειδήσεων, από τα προγράμματα που προηγούνται και από αυτά που ακολουθούν τις ειδήσεις! Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του πρώτου (με διαφορά) δελτίου ειδήσεων της τηλεόρασης, που δεν καταφέρνει να κρατήσει στην τηλεόραση, ούτε έναν στους δύο από τους τηλεθεατές του καναλιού. Ακριβώς την ώρα που ξεκινούν οι ειδήσεις, οι μισοί και πλέον που μέχρι εκείνη την ώρα παρακολουθούσαν το συγκεκριμένο κανάλι, είτε επιλέγουν άλλου είδους πρόγραμμα, είτε κλείνουν την τηλεόραση! Οπότε τι φταίει;

Γιατί ολοένα και περισσότεροι γυρίζουν την πλάτη στην ενημέρωση; Γιατί σήμερα υπάρχουν εφημερίδες, με ιστορία πολλών δεκαετιών και ηχηρές υπογραφές δημοσιογράφων, που δεν ξεπερνούν τις 7-9 χιλιάδες φύλλα ημερησίως; Γιατί τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων μεγάλων καναλιών, με παράδοση και ιστορία έχουν βυθιστεί σε ποσοστά αδιανόητα χαμηλά;

Η απάντηση πρέπει να αναζητηθεί στην ποιότητα και μόνον, της ενημέρωσης που προσφέρεται σήμερα από τα ΜΜΕ. Είναι άραγε τυχαίο, που σε όλες τις μετρήσεις τις κοινής γνώμης τα ΜΜΕ καταλαμβάνουν (μαζί με τα πολιτικά κόμματα) την τελευταία θέση στην υπόληψη των πολιτών; Είναι προφανές πως η εικόνα των ΜΜΕ, έχει ξεθωριάσει. Οι πολίτες έχουν αποσύρει προ πολλού της εμπιστοσύνη τους.

Τρανή απόδειξη η (δυσανάλογη με τις καθημερινές) κυκλοφορία των Κυριακάτικων εφημερίδων, που είναι ευθέως ανάλογη των προσφορών που συνοδεύουν το έντυπο! Οι αναγνώστες έχουν πάψει προ πολλού να αγοράζουν δημοσιογραφική ύλη.

Επιλέγουν ψυχαγωγία, εσχάτως δε και ακριβά δώρα. Ταινίες, μουσική, αυτοκίνητα, μετρητά... Δυστυχώς προσεχώς θα δούμε να συμβαίνουν πολύ χειρότερα, καθώς στην νοσηρή ούτως ή άλλως εικόνα των ΜΜΕ, θα προστεθούν και οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης, που τώρα αρχίζουν να γίνονται αισθητές!

Η ισχυρή μας οικονομία έμεινε από ανταλλακτικά!

Έχουμε ή δεν έχουμε μια ανθεκτική οικονομία; Και αν έχουμε όπως λέει ο πρωθυπουργός, που στο καλό είναι; Γιατί όσα βλέπουμε γύρω μας, άλλα λένε

.

Είναι δυνατόν μέσα σε λίγες ώρες, η χώρα να χρεώνεται δεκάδες εκατομμύρια ευρώ; Να πέφτεις για παράδειγμα για ύπνο το βράδυ και όταν ξυπνάς, οκτώ ώρες μετά, η χώρα να έχει χρεωθεί με άλλα 80 εκατομμύρια ευρώ! Και όμως είναι δυνατόν.

Σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του κράτους, τους τρεις πρώτους μήνες του χρόνου, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 20 δις ευρώ! Ήτοι 250 εκατομμύρια ευρώ για κάθε ημέρα που περνούσε! Ή αν προτιμάτε, κάθε μία ώρα το φέσι αυξανόταν κατά 10.,5 εκατομμύρια ευρώ! Το δημόσιο χρέος είχε φτάσει στις 31 Μαρτίου, στο αστρονομικό ποσό των 282 δις ευρώ, ενώ πιθανότατα στο τέλος του χρόνου θα ξεπεράσει τα 300 δις.

Οπότε είναι εύκολα αντιληπτό, γιατί είδε βροχές παντού ο κ Μαρκογιαννάκης, προκειμένου να εξηγήσει γιατί ήταν διαθέσιμα όλα τα πυροσβεστικά ελικόπτερα, στις πρώτες φωτιές. Το κράτος οφείλει στις εταιρίες που μας νοικιάζουν τα ελικόπτερα περίπου 30 εκατομμύρια (όση η αύξηση του δημόσιου χρέους σε 3 ώρες). Ο λόγος είναι πως ο ετήσιος προϋπολογισμός για τη μίσθωση ελικοπτέρων ποτέ δεν επαρκεί. Έτσι προκύπτει χρέος που σχεδόν πάντα μεταφέρεται στην επόμενη χρονιά και εξοφλείται συνήθως Ιανουάριο ή Φεβρουάριο. Κάτι που δεν έγινε φέτος, με συνέπεια να χρωστάμε ακόμη τα περυσινά χρήματα!

Μια αντίστοιχη απάντηση υπάρχει και για την αδυναμία του λιμενικού, να αναχαιτίσει αποτελεσματικά τη λαθρομετανάστευση. Από τα 13 ελικόπτερα και αεροσκάφη που έχει στην κατοχή του το λιμενικό για την επιτήρηση των θαλασσίων διόδων, είναι διαθέσιμο μόνο το ένα(!!!) και αυτό για εκπαιδευτικούς λόγους. Όλα τ’ άλλα, έχουν καθηλωθεί γιατί δεν αγοράζουμε ανταλλακτικά! Υπάρχει αεροπλάνο, που έχει να πετάξει από το 2004! Μαζί καθηλώνονται και οι πιλότοι του λιμενικού, καθώς αφού δεν πετούν χάνουν την πτητική ικανότητα. Μου έλεγε πρόσφατα αξιωματικός που υπηρετεί σε μεγάλο λιμεναρχείο, πως είναι ακινητοποιημένα όλα τα πλωτά μέσα που διαθέτουν, λόγω έλλειψης ανταλλακτικών. Η μόνη περίπτωση να τεθεί κάποιο σε λειτουργία, είναι η μεταφορά επισήμου. Τότε «ξηλώνουν» το ανταλλακτικό που λείπει από σκάφος άλλης υπηρεσίας και το επιστρέφουν όταν ολοκληρωθεί η μετακίνηση του επίσημου.

Δυστυχώς, αυτά συμβαίνουν όταν χρωστάς πολλά περισσότερα από αυτά που αντέχει το πορτοφόλι σου! Παραδόξως λίγες ημέρες πριν ο πρωθυπουργός επέμενε πως «...παρά τις διεθνείς αντιξοότητες, κρατήσαμε ψηλά τις αντοχές της Οικονομίας μας.... και δημιουργούμε προϋποθέσεις για μια καλύτερη μέρα την επομένη της κρίσης. Αυτή είναι η έγνοια μας».
ΥΓ. Μήπως, λέμε μήπως, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι;

Ο στρουθοκαμηλισμός και το μήνυμα των εκλογών

13 Iουνίου 09

Το πρόβλημα είναι η απόλυτη απαξίωση της πολιτικής. Αυτό ήταν το μήνυμα των εκλογών, και όποιος δεν το αντιλαμβάνεται, βάζει σε κίνδυνο τη λειτουργία του πολιτεύματος.

Πολύς λόγος γίνεται για το αποτέλεσμα των εκλογών της περασμένης Κυριακής και για τη σημασία της αποχής. Και ως συνήθως, τα κόμματα ερμηνεύουν τα γεγονότα, με τον τρόπο που τα βολεύει.
Για παράδειγμα η επίσημη άποψη της ΝΔ, (που βρίσκεται στα όρια της αφέλειας) είναι πως το μεγάλο κομμάτι της αποχής ήταν δικοί τους ψηφοφόροι, που συνειδητά απείχαν προκειμένου να στείλουν μήνυμα δυσαρέσκειας.

Αντίστοιχα, η (υπερφίαλη) άποψη που διατύπωσαν κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, είναι πως σημαντικό κομμάτι της αποχής ήταν εφησυχασμένοι ψηφοφόρων του κόμματος τους, οι οποίοι είχαν προεξοφλήσει την άνετη και καθαρή νίκη, που κατέγραφαν οι δημοσκοπήσεις.
Είναι αυτονόητο και προφανές, πως αυτού του είδους οι δηλώσεις και οι αναλύσεις, προορίζονται αποκλειστικά για λαΪκή κατανάλωση. Γιατί άπαντες γνωρίζουν, πως η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική.

Ίσως κατ' αρχήν η πραγματικότητα, να είναι πιο απλή. Για παράδειγμα η εξήγηση σε άρθρο της Ισπανικής El Pais, έμοιαζε με το αυγό του Κολόμβου. «Τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών, απλώς επιβεβαιώνουν τη δυσαρέσκεια των πολιτών για τις εκλογές» έγραψε και εξηγούσε πως οι εκλογές «ήταν απόμακρες και ανώφελες και απόδειξη ήταν η αδιαφορία και η χαμηλή προσέλευση». Η αλήθεια είναι πως στη χώρα μας, καθώς δεν έγινε καθόλου κουβέντα για την Ευρώπη, όλα τα πολιτικά κόμματα ζητούσαν ουσιαστικά τη συμμετοχή των πολιτών, σε μια πανελλαδική δημοσκόπηση μεγάλης κλίμακας. Έχουμε καταμέτρηση δυνάμεων την Κυριακή, μην λείψει κανείς σας, έλεγαν με τον τρόπο τους στους πολίτες!

Και φυσικά οι πολίτες δεν ανταποκρίθηκαν, καθώς μόλις ενάμιση μόλις μήνα πριν, σύμφωνα με έρευνα της ΚΑΠΑ research για το ΒΗΜΑ, οκτώ στους δέκα δήλωναν απογοητευμένοι από τη λειτουργία της Δημοκρατίας μας και πίστευαν ότι η χώρα μας βρίσκεται σε παρακμή. Επίσης επτά στους δέκα θεωρούσαν το πολιτικό σύστημα διεφθαρμένο και εξαρτημένο από τα μεγάλα συμφέροντα, ενώ σχεδόν όλοι (91%) δεν εμπιστεύονται τα πολιτικά κόμματα.

Αντίστοιχα απογοητευτικά ήταν τα ευρήματα της ετήσιας έρευνας «Η Ελλάδα και ο κόσμος» της Public Issue για την Καθημερινή, που κατέτασσε τα πολιτικά κόμματα στην τελευταία(!) θέση της εμπιστοσύνης των πολιτών, μεταξύ 48 «θεσμών», στους οποίους μάλιστα συγκαταλέγονταν οι τράπεζες, η τηλεόραση, οι ασφαλιστικές εταιρίες ... Μάλιστα προτελευταία (47η) στην εμπιστοσύνη των πολιτών, ήταν η κυβέρνηση.

Με απλά λόγια, το πρόβλημα σήμερα είναι η απόλυτη απαξίωση της πολιτικής. Άραγε, τι θα περίμενε κανείς ως αποτέλεσμα μιας προσωποκεντρικής εκλογικής αναμέτρησης, όταν για τον τρόπο που ασκούν τα καθήκοντά τους οι κ. Καραμανλής και Παπανδρέου, η αρνητική άποψη είναι 75%! Αυτό ήταν το πραγματικό μήνυμα αυτών των εκλογών, και όποιος δεν το αντιλαμβάνεται, απλώς στρουθοκαμηλίζει και βάζει σε σοβαρό κίνδυνο τη λειτουργία του πολιτεύματος.

ΤΟΝ ΑΦΗΣΑΝ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ή ΑΠΛΩΣ ΟΛΙΓΩΡΗΣΑΝ;

5 Ιουνίου

Τι από τα δύο συνέβη με τον Χ. Καραβέλα; Αν πάντως έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στα δύο, θα προτιμούσα χίλιες φορές το πρώτο.

Ψάχνονται όλοι να βρουν, γιατί ένα κατεπείγον και άκρως απόρρητο σήμα του Έλληνα πρέσβη στο Μοντεβιδέο, χρειάστηκε τρία ολόκληρα 24ωρα, προκειμένου να κάνει μια διαδρομή λίγων δεκάδων μέτρων εντός του Υπουργείου Εξωτερικών. Από την Κρυπτογραφική Υπηρεσία, μέχρι το γραφείο της Υπουργού!

Ψάχνουν επίσης να βρουν, γιατί από τη στιγμή που πήγε στην Υπουργό Εξωτερικών, χρειάστηκε άλλες 26 ώρες και 30 λεπτά για να φτάσει στο γραφείο του Υπουργού Δικαιοσύνης και, επί πλέον 28 ώρες, προκειμένου το απόγευμα της επομένης, να διαταχθεί από τις δικαστικές αρχές η απαγόρευση εξόδου από την χώρα του Χρήστου Καραβέλα!

Με άλλα λόγια χρειάστηκαν ακριβώς πέντε ημέρες, μετά το κατεπείγον σήμα για τις ύποπτες και περίεργες κινήσεις ενός εκ των βασικών κατηγορουμένων για τα μαύρα ταμεία της Ζίμενς, για να απαγορευτεί η έξοδος του από την χώρα. Από το μεσημέρι του Σαββάτου 23 Μαΐου, που έφτασε το σήμα στο ΥΠΕΞ, μέχρι το απόγευμα της Πέμπτης 28 Μαΐου, που τελικώς εξεδόθη το «απαγορευτικό εξόδου» από τη χώρα.

Εννοείται πως ο Χρήστος Καραβέλας, από το ανταποκριθεί στην πρόσκληση του ειδικού ανακριτή, προτίμησε να ακολουθήσει το παράδειγμα του Μιχάλη Χριστοφοράκου! Να πάρει τη βαλίτσα του και να εγκαταλείψει ανενόχλητος τη χώρα, εκμεταλλευόμενος την απίστευτη ολιγωρία των Ελληνικών αρχών.

Το ερώτημα είναι, γιατί συνέβη αυτό που συνέβη; Τι έφταιξε και «απέδρασε» με τόση ευκολία ο Χρήστος Καραβέλας; Ένα πρόσωπο κλειδί, στο σκάνδαλο Ζίμενς; Και μάλιστα όταν έχει προηγηθεί λίγα 24ωρα πριν, ακριβώς το ίδιο από τον Μιχάλη Χριστοφοράκο; Ήταν άραγε ένα κλασσικό «ατύχημα»; Επρόκειτο για συνήθη ολιγωρία της κρατικής μηχανής; Ήταν ένα κλασσικό παράδειγμα δυσλειτουργίας, γραφειοκρατίας και επίδειξης δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας;

Αυτή είναι η μία πιθανή εκδοχή. Κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι να μην έκαναν σωστά τη δουλειά τους, αξιολογώντας λάθος τα δεδομένα, λειτουργώντας με τους συνήθεις ρυθμούς των δημοσίων υπηρεσιών.

Η δεύτερη εκδοχή είναι να επρόκειτο για σκοπούμενη ενέργεια. Να συνέβησαν όσα συνέβησαν, ώστε να δοθεί ο απαιτούμενος χρόνος στον κατηγορούμενο να «εξαφανιστεί». Να μας απαλλάξει από την ενοχλητική παρουσία του.

Στο δίλημμα, τι είναι προτιμότερο να έχει συμβεί, επιλέγω το δεύτερο! Να τον άφησαν σκοπίμως να φύγει, προκειμένου να μην καταθέσει όσα γνωρίζει!
Το προτιμώ, από την πιθανότητα το κράτος, για μια ακόμη φορά να αποδεικνύεται παντελώς ανίκανο να προστατεύσει το δημόσιο συμφέρον! Η πρώτη εκδοχή προκαλεί αγανάκτηση, η δεύτερη ανασφάλεια!

Προσωπικά επιλέγω να νιώθω ασφαλής, ακόμη και αν αγανακτώ. Φοβάμαι όμως πως ατυχώς, έχει συμβεί το πρώτο!

ΟΤΑΝ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗ!

28 Μαίου
Η διαπίστωση προκαλεί θλίψη, οργή και απογοήτευση. Διαβάστε πώς τα κόμματα, περιφρονούν προκλητικά τη νομιμότητα και την κοινή λογική.

Νοιώθεις περικυκλωμένος από παντού. Στο σπίτι, με τα κακής αισθητικής διαφημιστικά σποτ των κομμάτων. Εκτός σπιτιού από τις χιλιάδες υπαίθριες διαφημιστικές πινακίδες, που έχουν κατακλύσει, με συνθήματα όλων των κομμάτων, κάθε ελεύθερο σημείο της επικράτειας.
Ο χορός της κατασπατάλησης εκατομμυρίων ευρώ, εν μέσω κρίσης είναι προφανής και αποτελεί μια πρώτη, δυσάρεστη διαπίστωση. Η δεύτερη έχει να κάνει με τη νομιμότητα. Πόσο νόμιμες είναι όλες αυτές οι υπαίθριες διαφημίσεις, που πληρώνονται από την τσέπη των ελλήνων φορολογουμένων.
Γιατί αν πιστέψουμε όσα ακούστηκαν λίγες εβδομάδες πριν στη βουλή, από υπουργούς και βουλευτές, αύριο το πρωί πρέπει να επέμβει ο Εισαγγελέας.


Μελετάω επί ώρες τα πρακτικά από τις πρόσφατες συνεδριάσεις της βουλής, με θέμα τα τροχαία δυστυχήματα. Με επιθετικό λόγο, οι βουλευτές όλων των κομμάτων, μιλούν για όργιο παρανομίας, αυθαιρεσία, καταπάτηση των νόμων, ανθρώπινες ζωές που χάνονται άδικα από τις υπαίθριες διαφημιστικές πινακίδες.

«Βασιζόμενοι στη βουλευτική ασυλία, να κάνουμε καταγγελίες και μηνύσεις εναντίον των διαφημιστικών εταιριών, που τις τοποθετούν» προτείνει η Φωτεινή Πιπιλή της ΝΔ. «Να πάμε τώρα εμείς οι βουλευτές να κατεβάσουμε συμβολικά μια πινακίδα και να κάνει δηλώσεις ο πρόεδρος της βουλής» λέει ο Τηλέμαχος Χυτήρης του ΠΑΣΟΚ.

«Έχω ζήσει τραγωδίες ανθρώπων που έχασαν δικούς τους ανθρώπους εξ’ αιτίας των διαφημιστικών πινακίδων. Η ζωή είναι ανεκτίμητη. Να ξηλωθούν άμεσα» ζητεί ο Λεωνίδας Γρηγοράκος του ΠΑΣΟΚ. «Να στείλουμε επιστολή στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες για να ξηλωθούν. Είναι 6000 παράνομες πινακίδες και δεν ιδρώνει κανενός το αυτί» συμπληρώνει ο Ιωάννης Κοσμίδης της ΝΔ. «Η 909/2007 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας απαγορεύει ρητά κάθε μορφής διαφημιστική πινακίδα. Άρα πρέπει να αποκαθηλωθούν άμεσα» αποφαίνεται ο Υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ Θεμιστοκλής Ξανθόπουλος. «Πρέπει σύμφωνα με τον νόμο να κατεδαφίζονται άμεσα οι πινακίδες» συμφωνεί και ο Μιχάλης Μπεκίρης Υφυπουργός Μεταφορών. «Να σταματήσει αυτό το αίσχος» φωνάζει η Νατάσα Ράγιου της ΝΔ. «Επιτέλους ας γίνει κάτι. Οι πινακίδες σκοτώνουν παιδιά» ωρύεται ο Χάρης Τσιόκας του ΠΑΣΟΚ. «Είναι τεράστιο θέμα. Δεν μπορεί να κλείνουμε τα μάτια» λέει η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου επίσης του ΠΑΣΟΚ. «Αραγεδών οι πινακίδες εξ’ αιτίας των δυστυχημάτων που προκαλούν. Υπεύθυνοι και οι οργανισμοί που διαφημίζονται σε αυτές» είναι η άποψη του πρώην προέδρου της Βουλής Απόστολου Κακλαμάνη.


Μετά απ΄ όλα αυτά, το συναίσθημα δεν είναι ξεκάθαρο. Είναι θλίψη, είναι οργή, είναι απογοήτευση, είναι όλα μαζί... Είναι δυστυχώς η πραγματικότητα. Η προκλητική ασέβεια απέναντι στον πολίτη, η περιφρόνηση της νομιμότητας, η αντίληψη πως τα κόμματα είναι υπεράνω όλων. Ακόμη και υπεράνω της κοινής λογικής