15 Οκτωβρίου 2011
Το σημερινό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα έχει αιτίες και αφορμές. Σίγουρα δεν πρόκειται για κατάρα που έπεσε από τον ουρανό, ούτε για σχέδιο σκοτεινών δυνάμεων. Αρκεί η κοινή λογική και η στοιχειώδης γνώση των οικονομικών, για να γίνει αντιληπτό πως φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
Ιδιαίτερα όσοι διάβασαν τη συνέντευξη στο ΒΗΜΑ του πρώην Υπουργού Οικονομικών (1982-83) Δημήτρη Κουλουριάνου, ασφαλώς θα έφριξαν! Με όσα ο ίδιος αποκαλύπτει για τις πιέσεις που δεχόταν, για παράλογες παροχές στα “δικά μας παιδιά”, για τον δανεισμό, που από τότε είχε αρχίσει να παίρνει τη μορφή χιονόμπαλας, όπως λέει. Ο άνθρωπος παραιτήθηκε κάτω από την αφόρητη πίεση για παροχές που δεν άντεχε η οικονομία.
Αν μελετήσει κανείς προσεκτικά τα στοιχεία που αφορούν το πρωτογενές δημοσιονομικό αποτέλεσμα (δηλαδή τα κατ΄ έτος δημόσια έσοδα και τις δημόσιες δαπάνες, χωρίς να περιλαμβάνονται οι πληρωμές για τόκους), θα διαπιστώσει πως κάθε φορά που έρχονταν εκλογές το έλλειμμα μεγάλωνε! Οι δημόσιες δαπάνες εκτινάσσονταν στα ύψη και συνήθως τα έσοδα περιορίζονταν σημαντικά.
Ενώ τη δεκαετία του 80 κάθε χρόνο το πρωτογενές δημοσιονομικό έλλειμμα ήταν μεταξύ του -3% και του -4% του ΑΕΠ, στις εκλογικές χρονιές (81, 85, 89, 90) διπλασιαζόταν, φτάνοντας κοντά στο -7%! Εννοείται πως η χώρα για να αντεπεξέλθει, αύξανε υπέρμετρα τον δανεισμό με αποτέλεσμα το χρέος να τριπλασιαστεί και από 22% το 1980, στο τέλος της δεκαετίας και να φτάσει στο 71% του ΑΕΠ!
Χρυσή εξαίρεση ήταν οι εκλογές του 96, επί υπουργείας Αλέκου Παπαδόπουλου, όταν τα δημόσια οικονομικά παρουσίασαν θεαματική βελτίωση και η χώρα είχε πλεόνασμα κατά 3,9%! Αντίστοιχα την δεκαετία του 2000 στις εκλογικές χρονιές, το πρωτογενές έλλειμμα μεγάλωνε αισθητά (το 2004 -2,6% και 2007 -2%). Αποκορύφωμα ήταν το 2009, όταν εκτοξεύτηκε στο εγκληματικό -10,2% του ΑΕΠ.
Σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις “οικειοποιήθηκαν” το δημόσιο χρήμα για ίδιον όφελος. Σαν να επρόκειτο για ένα δικαίωμα, ένα έπαθλο νίκης, ξόδευαν τα χρήματα των φορολογουμένων, προκειμένου να επανεκλεγούν. Αυτό αποδεικνύουν οι αριθμοί! Εξοφλούσαν τις υποχρεώσεις στους δικούς τους ανθρώπους! Στα κάθε λογής μικρά και μεγάλα συμφέροντα.
Εξυπηρετούσαν τα δικά τους παιδιά για να τους ξαναψηφίσουν, σίτιζαν πλουσιοπάροχα τον κομματικό στρατό που είχε τις θέσεις κλειδιά στον κρατικό μηχανισμό και μοίραζαν αφειδώς παροχές σε κάθε συντεχνία που είχε εκλογική δύναμη. Και τώρα τα ζητούν πίσω! Ε, δεν είναι λογικό κάποιοι να αντιδρούν λίγο περισσότερο από τους άλλους;
ΥΓ. Η διαφορά των ελλειμμάτων κάθε χρονιάς εκλογών, σε σχέση με όλες τις αμέσως προηγούμενες χρονιές, είναι 21% του ΑΕΠ. Σε σημερινές τιμές αυτό αντιστοιχεί με 45 δισ ευρώ!
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΙΣΟΤΙΜΙΑ
Ιδιαίτερα όσοι διάβασαν τη συνέντευξη στο ΒΗΜΑ του πρώην Υπουργού Οικονομικών (1982-83) Δημήτρη Κουλουριάνου, ασφαλώς θα έφριξαν! Με όσα ο ίδιος αποκαλύπτει για τις πιέσεις που δεχόταν, για παράλογες παροχές στα “δικά μας παιδιά”, για τον δανεισμό, που από τότε είχε αρχίσει να παίρνει τη μορφή χιονόμπαλας, όπως λέει. Ο άνθρωπος παραιτήθηκε κάτω από την αφόρητη πίεση για παροχές που δεν άντεχε η οικονομία.
Αν μελετήσει κανείς προσεκτικά τα στοιχεία που αφορούν το πρωτογενές δημοσιονομικό αποτέλεσμα (δηλαδή τα κατ΄ έτος δημόσια έσοδα και τις δημόσιες δαπάνες, χωρίς να περιλαμβάνονται οι πληρωμές για τόκους), θα διαπιστώσει πως κάθε φορά που έρχονταν εκλογές το έλλειμμα μεγάλωνε! Οι δημόσιες δαπάνες εκτινάσσονταν στα ύψη και συνήθως τα έσοδα περιορίζονταν σημαντικά.
Ενώ τη δεκαετία του 80 κάθε χρόνο το πρωτογενές δημοσιονομικό έλλειμμα ήταν μεταξύ του -3% και του -4% του ΑΕΠ, στις εκλογικές χρονιές (81, 85, 89, 90) διπλασιαζόταν, φτάνοντας κοντά στο -7%! Εννοείται πως η χώρα για να αντεπεξέλθει, αύξανε υπέρμετρα τον δανεισμό με αποτέλεσμα το χρέος να τριπλασιαστεί και από 22% το 1980, στο τέλος της δεκαετίας και να φτάσει στο 71% του ΑΕΠ!
Χρυσή εξαίρεση ήταν οι εκλογές του 96, επί υπουργείας Αλέκου Παπαδόπουλου, όταν τα δημόσια οικονομικά παρουσίασαν θεαματική βελτίωση και η χώρα είχε πλεόνασμα κατά 3,9%! Αντίστοιχα την δεκαετία του 2000 στις εκλογικές χρονιές, το πρωτογενές έλλειμμα μεγάλωνε αισθητά (το 2004 -2,6% και 2007 -2%). Αποκορύφωμα ήταν το 2009, όταν εκτοξεύτηκε στο εγκληματικό -10,2% του ΑΕΠ.
Σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις “οικειοποιήθηκαν” το δημόσιο χρήμα για ίδιον όφελος. Σαν να επρόκειτο για ένα δικαίωμα, ένα έπαθλο νίκης, ξόδευαν τα χρήματα των φορολογουμένων, προκειμένου να επανεκλεγούν. Αυτό αποδεικνύουν οι αριθμοί! Εξοφλούσαν τις υποχρεώσεις στους δικούς τους ανθρώπους! Στα κάθε λογής μικρά και μεγάλα συμφέροντα.
Εξυπηρετούσαν τα δικά τους παιδιά για να τους ξαναψηφίσουν, σίτιζαν πλουσιοπάροχα τον κομματικό στρατό που είχε τις θέσεις κλειδιά στον κρατικό μηχανισμό και μοίραζαν αφειδώς παροχές σε κάθε συντεχνία που είχε εκλογική δύναμη. Και τώρα τα ζητούν πίσω! Ε, δεν είναι λογικό κάποιοι να αντιδρούν λίγο περισσότερο από τους άλλους;
ΥΓ. Η διαφορά των ελλειμμάτων κάθε χρονιάς εκλογών, σε σχέση με όλες τις αμέσως προηγούμενες χρονιές, είναι 21% του ΑΕΠ. Σε σημερινές τιμές αυτό αντιστοιχεί με 45 δισ ευρώ!
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΙΣΟΤΙΜΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου