19 Οκτωβρίου 11
Είναι τραγικό να βλέπεις τη χώρα σου να αποσυντίθεται μέρα με την ημέρα, χωρίς κανείς και τίποτα, να είναι σε θέση να αναστρέψει την πορεία αυτή. Η χωρίς προηγούμενο παραλυσία της κυβέρνησης, η νέκρωση της κρατικής μηχανής και η σταδιακή αποσάθρωση της ίδιας της κοινωνίας, είναι τα συμπτώματα που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές!
Είναι η πρώτη φορά που η αναλγησία όλων των παραγόντων της δημόσιας ζωής ξεπερνά κάθε όριο. Θα ήθελα να γνωρίσω τους θλιβερούς τεχνοκράτες, που πρότειναν τα παρανοϊκά φορολογικά μέτρα. Αυτούς που εισηγήθηκαν την εισφορά αλληλεγγύης, το ειδικό τέλος ακινήτων, την κατάργηση των φοροαπαλλαγών, που πρότειναν να πληρώνουμε τρεις- τέσσερις εκτάκτους φόρους, ειδικές εισφορές και αυξημένα τέλη μαζί.
Το πιο λογικό είναι να πρόκειται για ανθρώπους απολύτως κυνικούς! Που δεν έχουν σχέση με την πραγματική ζωή. Πιθανότατα να μην έχουν ούτε παιδιά, ούτε γονείς που ζουν με σύνταξη. Να μην γνωρίζουν τι σημαίνει οικογενειακός προϋπολογισμός. Αν αυτά, όμως, ισχύουν για όσους σχεδίασαν τα μέτρα, άραγε τι ισχύει για αυτούς που τα υιοθέτησαν;
Εδώ η απάντηση είναι το εκρηκτικό κλίμα που επικρατεί στην κοινωνία. Η οργή, η απογοήτευση, το αίσθημα αδικίας! Και, δυστυχώς, πάντα υπάρχουν αφορμές που ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Παράδειγμα, η απόφαση να μη δημοσιοποιηθούν τα ονόματα όσων κλέβουν το κράτος και φυγαδεύουν τα χρήματά τους σε ασφαλή καταφύγια του εξωτερικού και όσων χρωστούν εκατομμύρια και συνεχίζουν να απολαμβάνουν ασυλία (και πλούσια ζωή)!
Στις συνθήκες που ζούμε οι ισορροπίες είναι οριακές και κάθε κίνηση από οποιονδήποτε διαχειρίζεται εξουσία, είτε είναι φυσικό πρόσωπο (υπουργός, δημόσιος λειτουργός, συνδικαλιστής), είτε φορέας (δικαστικό σώμα, ανεξάρτητες αρχές, εργατικά σωματεία), απαιτεί σωφροσύνη, ωριμότητα και κοινωνική ευαισθησία. Εδώ και μήνες ακούμε για λίστες μεγαλο-οφειλετών, που από μέρα σε μέρα θα έβγαιναν στη δημοσιότητα. Φευ!
Είναι απορίας άξιο, πώς απαιτήσεις της τρόικας που είχαν συνταγματικό κόλλημα υιοθετήθηκαν ασμένως από την κυβέρνηση, ενώ για τους μεγαλο-οφειλέτες που υπήρξε πιεστικό και δημόσια διατυπωμένο αίτημα από την τρόικα, προκύπτει πρόβλημα προσωπικών δεδομένων! Ε, δεν είναι λογικό να υπάρχουν υπόνοιες για προσπάθεια συγκάλυψης ή απόπειρα μαγειρέματος; Αφενός γιατί μεσολάβησαν κάποιοι μήνες (η σχετική κουβέντα ξεκίνησε τον Ιούλιο), αφετέρου γιατί ακόμη και τώρα, υπάρχουν προσκόμματα!
Αντίστοιχο δείγμα προκλητικής ανευθυνότητας και αναλγησίας αποτελεί και η θλιβερή συμπεριφορά των εργατοπατέρων της ΠΟΕ ΟΤΑ. Η εικόνα των βουνών από (επικίνδυνα;) απορρίμματα έξω από νοσοκομεία της πρωτεύουσας και στις εξώπορτες των σχολείων, δεν υπάρχει ούτε στην πιο υπανάπτυκτη χώρα της γης. Ακόμη και, εκεί σέβονται τους ανθρώπους που ασθενούν και νοσηλεύονται. Και κυρίως, σέβονται τα παιδιά τους! Δυστυχώς, έχει χαθεί κάθε μέτρο και κάθε λογική… Απ’ όλους!
Δημοσιεύτηκε στο www.aixmi.gr
Είναι η πρώτη φορά που η αναλγησία όλων των παραγόντων της δημόσιας ζωής ξεπερνά κάθε όριο. Θα ήθελα να γνωρίσω τους θλιβερούς τεχνοκράτες, που πρότειναν τα παρανοϊκά φορολογικά μέτρα. Αυτούς που εισηγήθηκαν την εισφορά αλληλεγγύης, το ειδικό τέλος ακινήτων, την κατάργηση των φοροαπαλλαγών, που πρότειναν να πληρώνουμε τρεις- τέσσερις εκτάκτους φόρους, ειδικές εισφορές και αυξημένα τέλη μαζί.
Το πιο λογικό είναι να πρόκειται για ανθρώπους απολύτως κυνικούς! Που δεν έχουν σχέση με την πραγματική ζωή. Πιθανότατα να μην έχουν ούτε παιδιά, ούτε γονείς που ζουν με σύνταξη. Να μην γνωρίζουν τι σημαίνει οικογενειακός προϋπολογισμός. Αν αυτά, όμως, ισχύουν για όσους σχεδίασαν τα μέτρα, άραγε τι ισχύει για αυτούς που τα υιοθέτησαν;
Εδώ η απάντηση είναι το εκρηκτικό κλίμα που επικρατεί στην κοινωνία. Η οργή, η απογοήτευση, το αίσθημα αδικίας! Και, δυστυχώς, πάντα υπάρχουν αφορμές που ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Παράδειγμα, η απόφαση να μη δημοσιοποιηθούν τα ονόματα όσων κλέβουν το κράτος και φυγαδεύουν τα χρήματά τους σε ασφαλή καταφύγια του εξωτερικού και όσων χρωστούν εκατομμύρια και συνεχίζουν να απολαμβάνουν ασυλία (και πλούσια ζωή)!
Στις συνθήκες που ζούμε οι ισορροπίες είναι οριακές και κάθε κίνηση από οποιονδήποτε διαχειρίζεται εξουσία, είτε είναι φυσικό πρόσωπο (υπουργός, δημόσιος λειτουργός, συνδικαλιστής), είτε φορέας (δικαστικό σώμα, ανεξάρτητες αρχές, εργατικά σωματεία), απαιτεί σωφροσύνη, ωριμότητα και κοινωνική ευαισθησία. Εδώ και μήνες ακούμε για λίστες μεγαλο-οφειλετών, που από μέρα σε μέρα θα έβγαιναν στη δημοσιότητα. Φευ!
Είναι απορίας άξιο, πώς απαιτήσεις της τρόικας που είχαν συνταγματικό κόλλημα υιοθετήθηκαν ασμένως από την κυβέρνηση, ενώ για τους μεγαλο-οφειλέτες που υπήρξε πιεστικό και δημόσια διατυπωμένο αίτημα από την τρόικα, προκύπτει πρόβλημα προσωπικών δεδομένων! Ε, δεν είναι λογικό να υπάρχουν υπόνοιες για προσπάθεια συγκάλυψης ή απόπειρα μαγειρέματος; Αφενός γιατί μεσολάβησαν κάποιοι μήνες (η σχετική κουβέντα ξεκίνησε τον Ιούλιο), αφετέρου γιατί ακόμη και τώρα, υπάρχουν προσκόμματα!
Αντίστοιχο δείγμα προκλητικής ανευθυνότητας και αναλγησίας αποτελεί και η θλιβερή συμπεριφορά των εργατοπατέρων της ΠΟΕ ΟΤΑ. Η εικόνα των βουνών από (επικίνδυνα;) απορρίμματα έξω από νοσοκομεία της πρωτεύουσας και στις εξώπορτες των σχολείων, δεν υπάρχει ούτε στην πιο υπανάπτυκτη χώρα της γης. Ακόμη και, εκεί σέβονται τους ανθρώπους που ασθενούν και νοσηλεύονται. Και κυρίως, σέβονται τα παιδιά τους! Δυστυχώς, έχει χαθεί κάθε μέτρο και κάθε λογική… Απ’ όλους!
Δημοσιεύτηκε στο www.aixmi.gr
Αγαπητε Τακη,Στην ΕΣΣΔ Οι εργατες δεν απεργουσαν γιατι αυτοι ηταν στην Διακυβερνηση,Στην Τουρκια οσοι επιλεγουν το Δημοσιο δεν μπορουν να απεργουν εναντιον των Δημοτων που τους πληρωνει καλο ειναι να γινει το ιδιο και εδω,Οσο για την αναδιαρθρωση ειναι η Φιλικη που την κανει ο Δανειστης,και η εχθρικη που την ζητας εσυ οταν εχεις να πληρωσεις δινοντας λιγοτερα,Εμεις μονο χρεη προσθετουμε,η Πολιτική ειναι σαν ενα παιχνιδι Ποκερ και δεν προδιδεις τα φυλλα σου.Ο Κωνσταντινος Καραμανλης ελγε οτι Λεμε πραγματα που δεν κανουμε .και κανουμε πραγματα που τα λεμε.Οταν εκανε την ΟΚΑ ΚΙΛΟ αν ρωταγε τον Λαο δεν θα το εκανε ποτε.ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή