24/4/09

Η τιμή, τιμή δεν έχει και τιμή στον που την έχει!




24 Απριλίου

Υπόθεση με τέλειες αναλογίες! Ακριβώς στα μέτρα των πολιτικών, για να αποδείξουν πως πλέον οι υποψίες για σκάνδαλα , θα οδηγούνται στην δικαιοσύνη.

Η ιστορία είναι απλή. Ένας επιχειρηματίας καταγγέλλει, πως του ζητήθηκαν χρήματα προκειμένου να πάρει μια δουλειά και εμπλέκει στην υπόθεση έναν υπουργό. Η βουλή συγκροτεί ειδική επιτροπή, ερευνά την υπόθεση και την άλλη εβδομάδα ψηφίζει για την παραπομπή ή όχι του συγκεκριμένου υπουργού στη δικαιοσύνη, προκειμένου να διερευνηθεί η υπόθεση. Σημειωτέον, ο υπουργός έχει κατ’ επανάληψη δηλώσει υπερηφάνως, πως ο ίδιος προσέφυγε άμεσα στην δικαιοσύνη, προκειμένου να μην υπάρξουν σκιές στην υπόθεση αυτή!
Η υπόθεση Παυλίδη, είναι αντικειμενικά μια εύκολη υπόθεση. Ένας εμπλεκόμενος, με συγκεκριμένες εναντίον του καταγγελίες, μικρός ο κύκλος των προσώπων που θα πρέπει να εξεταστούν, περιορισμένη η χρονική περίοδος που πρέπει να διερευνηθεί από την δικαιοσύνη. Με άλλα λόγια, αν συγκριθεί με άλλες υποθέσεις σκανδάλων που αιωρούνται, ή που μπήκαν στο συρτάρι, πρόκειται -αν αποδειχθεί ενοχή - για «σκανδαλάκι»!
Μια υπόθεση με τέλειες αναλογίες! Κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των πολιτικών, για να αποδείξουν πως αυτό που συζητά ολόκληρη η κοινωνία, έφτασε στ’ αυτιά τους. Ότι επιτέλους, αν υπάρχουν υποψίες για σκάνδαλα στο δημόσιο βίο, να οδηγηθούν στην δικαιοσύνη προκειμένου να διερευνηθούν! Η κατάλληλη υπόθεση στον κατάλληλο χρόνο. Να φωτιστούν έτσι όποιες σκιές υπάρχουν και τέλος πάντων να δείξουν οι πολιτικοί ότι έπαψαν να κρύβονται πίσω από το μόρφωμα που αποκαλείται «νόμος περί ευθύνης υπουργών».
Λογικό είναι να αναρωτηθείτε: Η υπόθεση Παυλίδη είναι το πρόβλημα; Αυτό είναι το σκάνδαλο που κλονίζει την εμπιστοσύνη των πολιτών; Είναι –θα πείτε- η Siemens, που το άκουσμα και μόνο των πράσινο- μπλε εκατομμυρίων που πήγαιναν σε λαδώματα εδώ και πολλά χρόνια, προκαλεί ζάλη. Είναι το καραμπινάτο σκάνδαλο του Βατοπεδίου, που τείνει να γίνει θεία κωμωδία.
Ναι, αλλά ακριβώς για αυτό το λόγο, η υπόθεση Παυλίδη αποτελεί το τέλειο άλλοθι. Είναι ένα επιπλέον κίνητρο να οδηγηθεί στη δικαιοσύνη.
Μα θα γίνουν πρόωρες εκλογές αν παραπεμφθεί ο υπουργός, λένε πολλοί. Όχι βέβαια, είναι η απάντηση. Κανείς δεν θέλει να πάμε σε εκλογές. Κανείς! Και όταν κανείς δεν θέλει εκλογές, εκλογές δεν γίνονται!
Αλλά ακόμη και αν στραβώσει το κλίμα και δεν λειτουργήσουν οι δικλείδες ασφαλείας του συστήματος, χίλιες φορές να πάμε σε εκλογές, παρά να συνεχιστεί αυτή η κωμωδία του άρθρου 86 του συντάγματος. Αυτό που όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί, δηλώνουν ότι πρέπει επιτέλους να αλλάξει, προκειμένου να απονέμεται δικαιοσύνη, χωρίς τις κραυγαλέες διακρίσεις που ισχύουν σήμερα. Μέχρι να έλθει εκείνη η ώρα, ας αποδείξουν με την ψήφο τους, την άλλη εβδομάδα στη βουλή, πως δεν παίζουν με τα λόγια!

21/4/09

Διαπλοκή ή διαφθορά, ποινική ή πολιτική ευθύνη;


Απρίλιος 09
Τι σημαίνει διαπλοκή; Ποια είναι η αληθινή της έννοια; Πρωτακούστηκε στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας και έκτοτε ακούγεται όλο και συχνότερα; Η αλήθεια είναι πως σε τρία δημοφιλή on line λεξικά (Τριανταφυλλίδη, Κριαρά, Γεωργακά) το λήμμα «διαπλοκή» δεν υπήρχε. Υπήρχε μόνο το εντελώς αθώο «διαπλέκω» (πλέκω κάτι, μαζί με κάτι άλλο). Τελικά μετά από εξαντλητική αναζήτηση, βρέθηκε η λέξη σε δύο σχετικά πρόσφατες εκδόσεις λεξικών, ως (αθώα) «σύνθεση ή σύμπλεξη» στο Μείζον λεξικό Τεγόπουλου Φυτράκη και ως (ενδεχομένως ύποπτη) «στενή αλληλεξάρτηση» στην τελευταία έκδοση του λεξικού Μπαμπινιώτη! Είναι άραγε η διαπλοκή κάτι καινούργιο και για τον λόγο αυτό δεν το συμπεριέλαβαν οι παλαιότερες εκδόσεις των λεξικών ή μήπως υπάρχει και άλλη εκδοχή; Το είχε πει πέρυσι, σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Κ» της Καθημερινής ένας από τους κορυφαίους αστροφυσικούς στον κόσμο, ο Σταμάτης Κριμιτζής: «… Τα ΜΜΕ και η κοινή γνώμη χρησιμοποιούν τον ευφημισμό "διαπλοκή", που … καλύπτει έντεχνα την αποφυγή της αληθινής έννοιας, δηλαδή της διαφθοράς... Με πειράζει και το γεγονός ότι αυτή θεωρείται μια "φυσική" κατάσταση...» Φαίνεται πως τα λεξικά επιβεβαιώνουν τον σπουδαίο Έλληνα επιστήμονα. Όμως πέραν τούτου, αναπόφευκτα, δημιουργούνται σκέψεις. Αν η «διαπλοκή» είναι το προκάλυμμα της διαφθοράς, η «πολιτική ευθύνη», είναι άραγε αντίβαρο στην ποινική ευθύνη; Γιατί αρκεί ένας πολιτικός, π.χ. υπουργός « να αναλάβει την πολιτική ευθύνη» και να καθαρίζει; Επειδή παραπλανήθηκε, επειδή παρέβλεψε το αυτονόητο; Ακόμη και όταν με δική του απόφαση προκαλεί – κατά παράβαση των νόμων- σκανδαλώδη ζημία στο Ελληνικό Δημόσιο! Άραγε τι μπορεί να καλύπτουν τα «μικροκομματικά οφέλη»; Γιατί είναι λογικό ένας Υπουργός, προκειμένου να επανεκλεγεί, να κατευθύνει σκανδαλωδώς και χωρίς αιδώ, πακτωλό κονδυλίων προς την εκλογική του περιφέρεια; Δεν κάνει με τον τρόπο αυτό προεκλογική εκστρατεία με Δημόσιο χρήμα; Πόσο εύλογο, ηθικό και σύννομο είναι το «πολιτικό κόστος»; Γιατί με αυτή την δικαιολογία παίρνονται διαχρονικά αποφάσεις, που έχουν βλάψει ανεπανόρθωτα τη χώρα και τους πολίτες της; (π.χ. σκανδαλώδεις νομοθετικές ρυθμίσεις). Διαπλοκή, πολιτικό κόστος, πολιτική ευθύνη, μικροκομματικά οφέλη. Όροι της σύγχρονης πολιτικής επικοινωνίας, που μοιάζουν να «εφευρέθηκαν», για να δικαιολογούνται τα αδικαιολόγητα. Να δίνουν νόμιμη υπόσταση και ηθικό αντίβαρο σε πράξεις που με όρους δικαίου, θα ήταν ποινικά κολάσιμες. Εκτός αν ισχύει αυτό που είπε ο Αντρέ Μαρλό, συγγραφέας και υπουργός του Ντε Γκολ επί σειρά ετών: «Στην πολιτική, όπως και στην γραμματική, το λάθος που κάνουν όλοι ανακηρύσσεται κανόνας». Οπότε καλώς υπάρχει αυτός ο απίθανος νόμος «περί ευθύνης υπουργών» και καλώς χαρίστηκε στις Vatopedi off shore, ότι καλύτερο διέθετε σε γη το Ελληνικό Δημόσιο!

Η ισχυρότερη οικονομία του κόσμου βουλιάζει; Αδύνατον!


Απρίλιος 09

«Πρόκειται για μια τρομερή καταιγίδα που ξεσπά κάθε 100 χρόνια και είναι πολύ σημαντικό να απομακρυνθεί κάθε ίχνος αβεβαιότητας και ανασφάλειας από τις ζωές των ανθρώπων. Δεν πρέπει να παραμείνουμε άπραγοι και να περιμένουμε να μας κτυπήσει ο τυφώνας». Η δήλωση είναι του Ιάπωνα πρωθυπουργού Τάρο Άσο, πέρυσι τον Οκτώβρη κατά την ανακοίνωση του 2ου πακέτου στήριξης της Ιαπωνικής οικονομίας, ύψους 207 δισ. Ευρώ. Σε αντίθεση με το πρώτο πακέτο που ουσιαστικά πήγε στις τράπεζες, αυτή τη φορά τα μέτρα περιελάμβαναν μεγάλες φοροελαφρύνσεις για τα επόμενα τρία χρόνια και άμεση βοήθεια σε ρευστό στα νοικοκυριά. Επίσης φτηνά δάνεια για τις μικρές επιχειρήσεις, βοήθεια στην εξυπηρέτηση των στεγαστικών δανείων και πολλά άλλα. Ουσιαστικά έγινε μια εξαντλητική προσπάθεια να στηριχθεί η οικονομία και το μέσο εισόδημα, που είναι και η κινητήριος δύναμη της αγοράς. Αυτά τον Οκτώβριο στην Ιαπωνία. Ακριβώς τρεις μήνες μετά στην Ελλάδα και ενώ οι παρενέργειες της κρίσης έχουν αρχίσει να κλονίζουν ολόκληρο τον κόσμο, ο Έλληνας πρωθυπουργός δήλωνε πως: «η οικονομία μας, επιδεικνύει αντοχές ισχυρότερες σε σχέση με πολλές άλλες (ανεπτυγμένες) χώρες και αυτό γιατί προωθήσαμε μεταρρυθμίσεις. Μειώσαμε τα ελλείμματα, περιορίσαμε την ανεργία και διασφαλίσαμε τη ρευστότητα της οικονομίας μας. Μένουν ακόμη να γίνουν πολλά... ώστε να διαμορφώσουμε με ήπιες αλλαγές, ένα πλαίσιο ασφαλείας και σιγουριάς για όλους».
Σήμερα τρεις μήνες μετά, η Ελλάδα αναζητεί σανίδα σωτηρίας από τα χρέη και τα ελλείμματα, που πνίγουν την παραπαίουσα οικονομία της. Αίφνης η εικόνα της χώρας μας, είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που επίσημα χείλη μας περιέγραφαν λίγο πριν. Τα μέτρα που ήδη ανακοινώθηκαν και όσα χειρότερα έρχονται συντόμως, αιφνιδίασαν τους ανυποψίαστους πολίτες, που δικαίως πίστευαν ότι ο τυφώνας απειλούσε «άλλες χώρες», καθώς εδώ θα αρκούσαν «ήπιες αλλαγές». Αν αυτό που ταπεινωτικά μας υποχρέωσε να κάνουμε σήμερα η Ε.Ε., το είχαμε κάνει μόνοι μας 8-10 μήνες πριν, όταν είχαμε ήδη δραματική επιδείνωση της οικονομίας, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα και ίσως τα μέτρα ηπιότερα. Όμως τότε η κυβέρνηση είχε άλλα βάσανα, που απειλούσαν το εύθραυστο 151. Δυστυχώς αυτό πληρώνουμε τόσο ακριβά σήμερα! Σύμφωνοι, και η κατάσταση της Ιαπωνικής οικονομίας (για άλλους λόγους βεβαίως) είναι δραματική. Όμως εκεί ότι μπορούσε να σωθεί σώθηκε και γίνεται υπερπροσπάθεια για τα υπόλοιπα, χωρίς να χρειαστεί κανείς να τους τραβήξει το αυτί. Χωρίς ψέματα, χωρίς υπερβολές και θεατρινισμούς. Κάντε τον κόπο μιας ακόμη ανάγνωσης των δύο δηλώσεων που παραθέτουμε και θα δείτε πως θα προκύψουν και άλλα χρήσιμα συμπεράσματα, που δυστυχώς λόγω χώρου δεν μπορούν να περιληφθούν στη στήλη.