4/3/11

H ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα!

5 Μαρτίου 11


Κάποτε η ζωή μας ήταν όμορφη και εύκολη. Μια καλή γνωριμία ή η κατάλληλη μίζα, ήταν αρκετή να κάνει πραγματικότητα κάθε σου επιθυμία. Να πάρεις για παράδειγμα εφ’ όρου ζωής αντιστασιακή σύνταξη, ακόμη και αν ήσουν αγέννητος την εποχή της αντίστασης, να εξασφαλίσεις αναπηρική σύνταξη από τα τριάντα σου, ακόμη και αν έσφυζες από υγεία!

Ο τοπικός κομματάρχης με ένα καλό πουρμπουάρ και λίγες ψήφους δώρο, διόριζε εσένα, τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου στο δημόσιο, ακόμη και αν ήσασταν οι πλέον ατάλαντοι άνθρωποι στον πλανήτη. Με λίγα περισσότερα χρήματα γινόσουν εφοριακός, τελωνειακός, υπάλληλος στην πολεοδομία,, υπεύθυνος προμηθειών κλπ. Επαγγέλματα όπως εργολάβος, ή προμηθευτής του δημοσίου έκαναν τρελά πάρτι, που ούτε στα όνειρά τους δεν είχαν φανταστεί.

Make a wish! Όλα ήταν εφικτά, όλα γίνονταν. Από το να εξασφαλίσεις με ένα τηλεφώνημα δανεικά και αγύριστα, θαλασσοδάνεια τα λέγανε τότε, μέχρι να παραγγείλεις νόμους και υπουργικές αποφάσεις στα μέτρα σου. Εννοείται πάντοτε με το αζημίωτο, τη νόμιμη προμήθεια, αφού άλλωστε έτσι επιβάλουν και οι κανόνες της αγοράς.

Τα χρόνια πέρασαν ανέμελα και ωραία, παραμυθιάζοντας το σύμπαν (και την Ε.Ε.) με ψεύτικα στοιχεία και πλαστές στατιστικές. Με μεζονέτες, τζιπ, σαλέ, ταξίδια στις Μαλδίβες και το Ντουμπάι, κοσμική ζωή. Με εορτοδάνεια, διακοποδάνεια και άλλες εγχώριες επινοήσεις, είχαμε όλα τα ελέη του Κυρίου.

Μέχρι τη στιγμή που ξοδέψαμε και την τελευταία δεκάρα. Όταν στο ταμείο δεν είχαν μείνει ούτε ψιλά για τα ρέστα, συνειδητοποιήσαμε πως δυστυχώς το πάρτι τελείωσε. Και τελείωσε άδοξα καθώς κανείς δεν ήταν διατεθειμένος να βάλει το χέρι στην τσέπη για μας. Άκουγαν για δανεικά και άλλαζαν δρόμο. Τους κατηγορήσαμε, τους καταγγείλαμε στην κοινή γνώμη, τους καταστήσαμε υπεύθυνους γιατί συνέχισαν να μας δανείζουν παρότι δεν σταματούσαμε να ξοδεύουμε αλόγιστα και να τους κοροϊδεύουμε.

Όμως η ζωή παίζει περίεργα παιγνίδια. Τα έφερε έτσι, ώστε φέτος, ανήμερα της 25ης Μαρτίου να εκλιπαρούμε στις Βρυξέλλες βοήθεια από τις «μεγάλες δυνάμεις», για να μην χρεοκοπήσουμε! Τότε, εκατόν ενενήντα χρόνια πριν, οι μεγάλες δυνάμεις μας βοήθησαν με τα λεγόμενα «δάνεια της ανεξαρτησίας». Δάνεια που με επαχθείς όρους, είχαμε πάρει από το χρηματοπιστωτικό σύστημα της εποχής.

Δυστυχώς όμως, μόλις ένα μικρό ποσό δαπανήθηκε για τις ανάγκες της επανάστασης. Τα περισσότερα χρήματα από τα δάνεια, δόθηκαν σε προμήθειες και στην προπληρωμή των τόκων ή σε παραγγελίες πολεμικού υλικού που ποτέ δεν παραλάβαμε! Τότε για την αποπληρωμή των δανείων, υποθηκεύσαμε τα «εθνικά κτήματα», τη δημόσια περιουσία! Λίγα χρόνια μετά, το 1827 πτωχεύσαμε για πρώτη φορά!

Μήπως εντοπίζετε πολλές αντιστοιχίες με το σήμερα; Μήπως όλα αυτά σας θυμίζουν κάτι; Ο Καρλ Μαρξ είχε πει πως «η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα». Εμείς πάντως είμαστε ήδη στην τέταρτη επανάληψη του ίδιου έργου!

δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ισοτιμία

3/3/11

Οι ιερές αγελάδες της χώρας, στοιχίζουν πανάκριβα!‏


3 Μαρτίου 11

Ποιός συνεχίζει εν μέσω της πρωτοφανούς κρίσης να σκορπάει αφειδώς χρήματα, δίχως να δίνει λογαριασμό; Ποιος μπορεί να δαπανά δύο και τρεις φορές περισσότερα απ’ όσα εισπράττει, τη στιγμή που χρωστά ήδη πολλές δεκάδες εκατομμύρια; Μα φυσικά τα κόμματα! Οι ιερές αγελάδες της χώρας, που έχουν επιβάλει τους δικούς τους όρους και κανόνες. Που ζουν στον δικό τους κόσμο, στη δική τους πραγματικότητα, που ουδεμία σχέση έχει με τα συμβαίνοντα στη χώρα μας.

Εκτός αν θεωρεί κανείς λογικό, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να χρωστούν στις τράπεζες γύρω 250 εκατομμύρια ευρώ! Μόνο πέρυσι, στην δυσκολότερη οικονομική συγκυρία για τη χώρα, αύξαναν τα χρέη τους κατά εξήντα επτά εκατομμύρια ευρώ! Παρότι δεν υπάρχουν πόροι για να λειτουργήσει το κράτος, παρότι γίνονται δραματικές περικοπές επί δικαίων και αδίκων, τα κόμματα είναι οι μοναδικοί οργανισμοί που συνεχίσουν να ξοδεύουν αλόγιστα κρατικό χρήμα. Το μεν ΠΑΣΟΚ δαπάνησε το 2010 εξήντα πέντε εκατομμύρια, όταν τα έσοδα του ήταν είκοσι δύο, η δε ΝΔ σαράντα, όταν τα έσοδά της ήταν κάτι λιγότερα από τα μισά!

Η κοινή λογική λέει όμως πως όταν χρωστάς τόσα πολλά, δεν προσπαθείς να περιορίσεις τις ζημιές και δαπανάς δυο και τρεις φορές περισσότερα απ’ όσα εισπράττεις, δεν θα βρεθεί κανείς να σε δανείσει. Λάθος! Ω του θαύματος, οι τράπεζες που πλέον δίνουν τα δάνεια με το σταγονόμετρο, έχοντας κλείσει τις στρόφιγγες των χορηγήσεων ακόμη και σε υγιείς επιχειρήσεις, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να δώσουν πέρυσι σαράντα εκατομμύρια στο ΠΑΣΟΚ και είκοσι στη ΝΔ!

Το ακόμη χειρότερο όμως είναι άλλο. Προκειμένου τα δύο κόμματα να εξασφαλίσουν τον τραπεζικό δανεισμό, έχουν υποθηκεύσει μέχρι το 2017 (στις τράπεζες) την κρατική επιχορήγηση που λαμβάνουν! Πρακτικά αυτό σημαίνει πως έχουν δεσμεύσει την απρόσκοπτη και παχυλή χρηματοδότηση τους από το κράτος! Τα πάντα μπορεί να περιοριστούν , όχι όμως η επιχορήγηση στα κόμματα! Αν θεωρείτε εκβιασμό αυτή η λογική, σίγουρα δεν έχετε άδικο.

Τώρα, πως γνωρίζουν στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ ότι θα υπάρχουν μέχρι το 2017 και μάλιστα με εκλογικά ποσοστά τόσο υψηλά, ώστε να τους εξασφαλίζουν αντίστοιχη χρηματοδότηση είναι άλλο θέμα, για το οποίο κανείς δεν είναι σε θέση να απαντήσει.

Αναλογίες αντίστοιχες των κομμάτων θα βρείτε μόνο στα οικονομικά των ΠΑΕ. Εκεί υπάρχει αντίστοιχη αδιαφάνεια, απουσία ελέγχων, αυθαιρεσία και κυρίως η άνεση να χρωστάς όσα θέλεις, χωρίς κανείς να σε υποχρεώνει να πληρώνεις. Μόνο στο ελληνικό δημόσιο, οι ΠΑΕ χρωστούν 220 εκατομμύρια και περίπου 310 είναι συνολικά οι ζημιές από τη λειτουργία τους.

Αλλά βλέπετε, ποιός τολμά να τα βάλει με τον Ολυμπιακό, το ΠΑΣΟΚ,τον Παναθηναϊκό, τη ΝΔ τον ΠΑΟΚ, ή την ΑΕΚ; Αν και υπάρχει μια διαφορά μεταξύ τους. Οι ομάδες, σε αντίθεση με τα κόμματα, συνεχίζουν να έχουν και πιστούς και πολλούς οπαδούς!