Ο Γιώργος Παπανδρέου καλλιέργησε προσδοκίες. Αν τα καταφέρει, θα είναι ο πρώτος μιας καινούργιας εποχής για τη χώρα. Αν αποτύχει όμως, θα είναι αυτός που θα κλείσει την πόρτα!
19 Σεπτεμβρίου 09
Άραγε ποιος θα τολμούσε στοίχημα δεκαπέντε ημέρες πριν, ότι τα πράγματα θα έπαιρναν αυτή την τροπή. Ότι δηλαδή με το ξεκίνημα της προεκλογικής περιόδου θα υπήρχε τόσο εντυπωσιακό και άνετο προβάδισμα του ΠΑΣΟΚ και τέτοιος χαλασμός στη ΝΔ.
Στην πολιτική δεν υπάρχουν τετελεσμένα λένε οι παλιοί και έμπειροι κοινοβουλευτικοί, αλλά άραγε υπάρχει τρόπος να χάσει το ΠΑΣΟΚ αυτές τις εκλογές; Μάλλον όχι είναι η απάντηση και την ξέρουν όλοι όσοι ασχολούνται με την πολιτική, μεταξύ αυτών και τα στελέχη της ΝΔ. Οπότε αν αναζητάτε τις αιτίες για όσα πρωτόγνωρα συμβαίνουν, με τις αντιδράσεις των κομμένων, τη δυστοκία στην κατάρτιση των ψηφοδελτίων, αλλά και τη γενικότερη δυσθυμία που επικρατεί, έχετε και την απάντηση.
Τελικά φαίνεται πως η Θεσσαλονίκη δεν είναι η τυχερή πόλη του πρωθυπουργού. Μετά τη περυσινή ΔΕΘ και την κατά κοινή ομολογία ατυχή του εμφάνιση, άρχισε η υποχώρηση των ποσοστών της Νέας Δημοκρατίας. Ήταν τότε, μετά από οκτώ ολόκληρα χρόνια, οπότε το ΠΑΣΟΚ πήρε προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις!
Στη ΔΕΘ φέτος, η εμφάνιση του πρωθυπουργού θεωρήθηκε κατώτερη των προσδοκιών που είχε δημιουργήσει η προκήρυξη των εκλογών. Μάλιστα την επόμενη της παρουσίας Καραμανλή, εμφανίσθηκαν και οι πρώτες δημοσκοπήσεις που έδειχναν αφ’ ενός άνοιγμα της ψαλίδας, αφ’ ετέρου το ΠΑΣΟΚ να αγγίζει το κατώφλι της αυτοδυναμίας.
Και να σκεφτεί κανείς πως η επικοινωνιακή δεινότητα του κυρίου Καραμανλή, για πολλούς θεωρείται το δυνατό χαρτί του!
Ακολούθησε βεβαίως η εμφάνιση Παπανδρέου μια εβδομάδα μετά, που φαίνεται πως ολοκλήρωσε την εικόνα αυτής της εκλογικής αναμέτρησης!
Το ερώτημα που τέθηκε την προηγούμενη εβδομάδα από τη στήλη αυτή, είναι κατά τη γνώμη μας το κύριο ζητούμενο των εκλογών. Είναι προφανές γράφαμε, πως αυτό που χρειάζεται ο τόπος σήμερα είναι μια μικρή επανάσταση, που θα βγάλει τη χώρα από το τέλμα. Που θα ανατρέψει αντιλήψεις, νοοτροπίες και κατεστημένες καταστάσεις που μας οδηγούν από το κακό στο χειρότερο.
Ο Κώστας Καραμανλής δεν το τόλμησε. Εμφανίστηκε συμβατικός με όσα επανέλαβε για πολλοστή φορά. Άλλωστε το 2004 υποσχέθηκε επανάσταση, που ποτέ δεν έκανε. Την περίφημη επανίδρυση του κράτους!
Ο Γιώργος Παπανδρέου καλλιέργησε προσδοκίες. Έδειξε αποφασισμένος να τολμήσει. Αν τα καταφέρει, θα είναι ο πρώτος μιας καινούργιας εποχής για τη χώρα. Αν αποτύχει όμως, θα είναι αυτός που θα κλείσει την πόρτα! Ο τελευταίος ενός κύκλου, που η πολιτική νικήθηκε από την ανυποληψία και την φαυλότητά. Δυστυχώς τόσο οριακά είναι τα πράγματα σήμερα για τη χώρα μας. Ή όλα ή τίποτε!
Επιτρέψτε μου κ.Σπηλιόπουλε να διαφωνήσω. Θεωρώ φρούδες τις ελπίδες που καλλιεργείτε από την ενδεχόμενη επικράτηση του κ.Παπανδρέου. Κι αυτό κατ'αρχήν διότι τα δείγματα γραφής του κ.Παπανδρέου είναι κατά τη γνώμη μου αποκαρδιωτικά (επίσημες θέσεις στα μείζονα ζητήματα, ικανότητες κτλ). Εκτός κι αν είστε θιασώτης του ρητού "τό μή χεῖρον βέλτιστον", οπότε θα συμφωνήσω μαζί σας στην ακαταλληλότητα και του κ.Καραμανλή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω ότι ούτε προσδοκίες καλλιέργησε ούτε αποφασισμένος να τολμήσει είναι. Μέρος του συστήματος είναι κι αυτός, που και ο ίδιος από κοινού με άλλους δημιούργησε και υπηρετεί.
Δυστυχώς η αντίληψή σας που εδράζεται στη λογική ότι ούτε λίγο ούτε πολύ ο κ.Παπανδρέου είναι η τελευταία μας ελπίδα θυμίζει ομάδα μπάσκετ που η νίκη της εξαρτάται στο τελευταίο δευτερόλεπτο από το αν θα ευστοχήσει στη βολή ο χειρότερος παίκτης της. Αν τα καταφέρει, θα αποθεωθεί. Αν όχι, τότε δε θα υπάρχουν παρά μόνο εμετικές δικαιολογίες.
Το ερώτημα λοιπόν είναι το εξής:μπορείτε να εγγυηθείτε γι'αυτή την επιτυχία;
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Με τιμή
Χατζάργυρος Δ.Στέφανος
Φιλόλογος
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή