5 Δεκεμβρίου 09
Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου πέτυχε την επομένη κιόλας της εκλογής της, κάτι πολύ σημαντικό. Έδιωξε από τον ορίζοντα τα γκρίζα σύννεφα, που είχαν αρχίσει να συσσωρεύονται. Η ζοφερή κατάσταση που είχαν δημιουργήσει τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα και η διαφθορά, είχαν φέρει την κοινή γνώμη αντιμέτωπη με την πολιτική.
Ήταν χαρακτηριστικό ότι όλες οι δημοσκοπήσεις, κυρίως τον τελευταίο χρόνο της διακυβέρνησης της ΝΔ, τοποθετούσαν το πολιτικό σύστημα και τα κόμματα στις τελευταίες θέσεις των θεσμών, που οι πολίτες εμπιστεύονταν! Υπήρχε ένας γενικευμένος αφορισμός, για ότι είχε σχέση με την άσκηση πολιτικής!
Ήταν η περίοδος που ο «κανένας» ήταν πρώτος στις προτιμήσεις των πολιτών και η πολιτική συνώνυμη της ανομίας και της διαφθοράς. Η αλήθεια είναι πως τόσο οι εξαγγελίες του Γιώργου Παπανδρέου, όσο και τα πρώτα βήματα της κυβέρνησής του, άλλαξαν την διάθεση των πολιτών απέναντι στην πολιτική. Την κατέγραψε το εκλογικό αποτέλεσμα αλλά και οι δημοσκοπήσεις που ακολούθησαν.
Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης, οι προγραμματικές δηλώσεις, οι πρώτες δημόσιες τοποθετήσεις του πρωθυπουργού, δημιούργησαν την προσδοκία πως επιτέλους κάτι θα αλλάξει. Η διάθεση να μπουν επιτέλους όρια στην κομματική επετηρίδα, τα νέα πρόσωπα που εμφανίστηκαν στο πολιτικό προσκήνιο, η θέσπιση κανόνων διαφάνειας στη δημόσια διοίκηση ήταν κάτι που η κοινή γνώμη προσδοκούσε.
Η αξιοκρατία και ο αποχρωματισμός του κράτους αποκλειστικά από το γαλάζιο ή το πράσινο κατά περίπτωση, ήταν για πολλούς το ζητούμενο. Αυτό που συμβαίνει δεκαετίες στις προηγμένες δημοκρατίες, επιτέλους να συμβεί και στη χώρα μας. Κάθε αρχή και δύσκολη λέει η παροιμία και μάλλον βρήκε την εφαρμογή της στα πρώτα βήματα της νέας κυβέρνησης, που ήδη μετράει δύο μήνες ζωής!
Όντως έχουν υπάρξει αρρυθμίες, καθυστερήσεις, παραλείψεις και λάθη. Όχι όμως, στο βαθμό που νοθεύουν τις προθέσεις και τις εξαγγελίες, ούτε στο βαθμό που προκαλούν σοβαρά προβλήματα στην άσκηση εξουσίας. Εντάξει λείπουν γενικοί γραμματείς και καθυστέρησαν οι περιφερειάρχες. Χίλιες φορές όμως προτιμότερη η αργοπορία, από την εύκολη λύση. Τους συνήθεις κομματικούς εντεταλμένους και τους αποτυχημένους πολιτευτές που πάντα στελέχωναν τον κρατικό μηχανισμό.
Αυτός όμως είναι και ο λόγος, που η γκρίνια είναι εντονότερη στους «αγωνιστές της παράταξης», παρά στους πολιτικούς της αντιπάλους. Καλύτερα ένας και δυο και τρεις Κουτούπηδες, που στο φινάλε θα πάνε σπίτι τους αν δεν κάνουν για τη δουλειά που επιλέχθηκαν, παρά το (διψασμένο για εξουσία) κομματικό στέλεχος, που εξασφαλίζει μονιμότητα, κάνει δεν κάνει!
ΥΓ. Στις θετικές παρενέργειες της αλλαγής του κλίματος στην πολιτική ζωή, δεν μπορεί παρά να συμπεριληφθεί η πρωτοφανής συμμετοχή στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ. Δεν είναι άμοιρη η εκλογή του ΠΑΣΟΚ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου