Υπάρχουν ακόμη τηλεθεατές, που στήνονται μπροστά στο δέκτη τους, για να παρακολουθήσουν τις εκνευριστικές και εντελώς ανούσιες συζητήσεις μεταξύ των υποψηφίων βουλευτών; Και αν υπάρχουν, τους έχει δει γιατρός τελευταία; Ποτέ ο πολιτικός λόγος δεν ήταν τόσο κενός, τόσο αδιάφορος και τόσο εκτός πραγματικότητας, όσο σε αυτή την προεκλογική περίοδο.
Δεν είναι μόνο οι κοινοτοπίες που εκστομίζουν και ο ξύλινος λόγος που χρησιμοποιούν. Ούτε οι στημένες κοκορομαχίες και η οχλοβοή που παράγουν. Ούτε καν οι συνήθεις γλοιώδεις κολακείες για τον αρχηγό. Είναι ότι όλοι επιλέγουν να μιλούν μια δική τους γλώσσα, που τους καθιστά αντιπαθείς και ακατανόητους. Ακούγοντάς τους και παλιότερα άλλωστε, πάντα είχες την εντύπωση πως όσα λένε δεν αφορούσαν εσένα, αλλά τις ζωές άλλων ανθρώπων που ζουν πιθανότατα σε άλλη χώρα! Ήταν η μόνη λογικοφανής εξήγηση.
Αυτή τη φορά όμως, στις συγκεκριμένες εκλογές, ο παραλογισμός τους εκτοξεύτηκε στα ύψη και πλέον μιλούν (όταν δεν τσακώνονται και μπορούν να ακουστούν), για άλλους ανθρώπους, που ζουν σε άλλη χώρα, και σε μια άλλη εποχή! Τους ακούς και δεν πιστεύεις στ' αφτιά σου. Αναρωτιέσαι αυτοί οι άνθρωποι, που εκτίθενται δημόσια και ζητούν την ψήφο μας, δεν έχουν φίλους, δεν μιλάνε με κόσμο, δεν διαβάζουν εφημερίδες, δεν παρακολουθούν ειδήσεις; Αναρωτιέσαι αν ζουν στον δικό μας κόσμο, ή κατοικούν σε ένα παράλληλο σύμπαν, όπου δεν υπάρχει δυστυχία, απελπισία, φόβος, απόγνωση και αβεβαιότητα!
Στο δικό τους σύμπαν, οι πολιτικοί αρχηγοί ήταν κάτι σαν τον Βούδα! Σοφοί μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο και αλάνθαστοι σε όλα. Λάθη έκαναν πάντα, μόνο οι αντίπαλοι. Το ακόμη χειρότερο είναι πως όλα αυτά, δυστυχώς, οι περισσότεροι τα πιστεύουν! Όλα δείχνουν ότι, ή δεν έχουν αντιληφθεί την καθολική κατακραυγή του κόσμου, ή ότι παρόλα αυτά, αδυνατούν να σκεφτούν σαν κανονικοί άνθρωποι και να μιλήσουν διαφορετική γλώσσα. Ακόμη και αν υποψιάζονται πως με την πρακτική τους οδηγούν στην γενικευμένη απαξίωση των πολιτικών και της πολιτικής, έχουν συνήθως την εντύπωση πως αυτό αφορά τους απέναντί και ποτέ τους ίδιους.
Δεν είναι δυνατόν, σήμερα, στο 2012 του ενός εκατομμυρίου ανέργων, των χιλιάδων νέων που εγκαταλείπουν τη χώρα, αναζητώντας αλλού καλύτερη τύχη, να μην έχεις να πεις ειλικρινή συγνώμη και να χαμηλώσεις με συστολή το βλέμμα, για όσα έχουν συμβεί στην κοινωνία. Είναι απολύτως αλαζονικό, εκπρόσωποι κομμάτων που ποτέ δεν συγκίνησαν την πλειοψηφία της κοινωνίας, ακόμη και τώρα σε τόσο δραματικές εποχές και πάντα βολεύονταν με μονοψήφια ποσοστά, να μιλούν εξ' ονόματος του λαού και να εμφανίζουν ως ιδιοκτησία τους τη λαϊκή βούληση.
Καλώς ήλθες 2004 λοιπόν! Μακάρι τουλάχιστον, ευκαιρίας δοθείσης, να ξαναπάρουμε το Euro που αρχίζει σε πέντε εβδομάδες .
ευτυχως βλεπω με χαρα οτι το πηρατε το μηνυμα για το πως αισθανεται ο κοσμος και να κανετε κριτικη υπευθυνη και οχι κατευθυνομενη ....τα μαντρια ανοιξαν και μπερδευτηκαν τα προβατα....ξαναμοιραζεται η τραπουλα ....ναστε καλα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαλιστα. Με δεδομενη λοιπον αυτη την κατασταση των πολιτικων, γιατι η ακυβερνησια θα ειναι κακη για τον τοπο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να τους τελειώσουμε! Εδώ και τώρα! Την Κυριακή που μας έρχεται, μιλάμε ΕΜΕΙΣ! (θέλω να πιστεύω)
ΑπάντησηΔιαγραφή