Πόσο κοντά μπορεί να είμαστε σε εκλογές; Σύμφωνα με την ρητορική της κυβέρνησης πολύ μακριά, σύμφωνα με τα πραγματικά γεγονότα αρκετά κοντά. Η κυβέρνηση, όπως όλες οι κυβερνήσεις από καταβολής του Ελληνικού κράτους, επιμένει πως οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας. Το λέει όχι γιατί σέβεται το Σύνταγμα, αλλά γιατί δεν μπορεί να πει κάτι διαφορετικό. Οτιδήποτε άλλο θα φανέρωνε ηττοπάθεια. Οπότε ας παραβλέψουμε την επίσημη ρητορική και ας δούμε τα γεγονότα.
Κατ' αρχήν οι δημοσκοπήσεις. Το επιχείρημα πως ανακάμπτει ο ΣΥΡΙΖΑ ή ότι κλείνει η ψαλίδα με τη ΝΔ, (που συχνά είναι τίτλος σε φιλοκυβερνητικές εφημερίδες και ιστοσελίδες), αφορά κάποιες ελάχιστες μεταβολές υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, μικρότερες της ακέραιης μονάδας και σε κάθε περίπτωση μικρότερες του στατιστικού σφάλματος, οπότε είναι άνευ αξίας. Αυτό που πραγματικά έχει συμβεί είναι πως οι πρόσκαιρες παροχές, σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, συνεπεία της υπερφορολόγισης και της “στάσης πληρωμών” του Δημοσίου, έχουν φρενάρει προσωρινά την καθοδική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως έχει παγιωθεί η πολιτική κυριαρχία της ΝΔ.
Μετά είναι οι παροχές. Ο τρόπος που επιχειρεί η κυβέρνηση να κερδίσει πολιτικό χρόνο και να εμφανίσει κοινωνικό πρόσωπο μέσω παροχών της “τελευταίας στιγμής”, μαρτυρά έλλειψη στρατηγικής και απουσία προγραμματισμού. Γίνεται με προχειρότητα και σπουδή που μαρτυρά πανικό. Δεν ασκείται οικονομική πολιτική με αποφάσεις στο πόδι. Ο τρόπος που πολιτεύεται η κυβέρνηση, δείχνει ότι δεν βλέπει μακριά. Όποια οφέλη επιδιώκει με όσα κάνει, αφορούν ενεστώτα χρόνο και δεν μπορούν να έχουν διάρκεια. Αντίθετα η κυβέρνηση γνωρίζει πως στους μήνες που έρχονται, θα αυξάνεται η πίεση στην κοινωνία σχεδόν με γεωμετρική πρόοδο, λόγω των μέτρων που έχει νομοθετήσει. Τα δύο μείζονα θέματα, οι πλειστηριασμοί και ο νόμος για τις απεργίες, συν τοις άλλοις θα “τσαλακώσουν” άσχημα την εικόνα τόσο του Πρωθυπουργού, όσο και της κυβέρνησής του και θα δώσουν τροφή στην αντιπολίτευση εντός και εκτός του κόμματος.
Τα σκάνδαλα και η εσωκομματική αντιπολίτευση πρέπει να συνυπολογιστούν στα προβλήματα της κυβέρνησης. Η ιστορία του Πάνου Καμμένου και ο φόβος για περαιτέρω αποκαλύψεις, έχει ενοχλήσει σφόδρα το κομματικό ακροατήριο. Η χωρίς επιφυλάξεις ταύτιση του Πρωθυπουργού και του περιβάλλοντός του, έχει προκαλέσει ερωτήματα και αντιδράσεις, όπως των 53, που μίλησαν ανοικτά για ομηρία του Τσίπρα από τον Καμμένο. Η εσωκομματική αντιπολίτευση βάζει όμως και άλλα σοβαρότερα ζητήματα, που έχουν ιδεολογική αφετηρία. Όσο θα εντείνεται οι γκρίνια και οι αντιδράσεις μέσα στο κόμμα, όσο το ρήγμα θα βαθαίνει, τόσο η ανάγκη για προσφυγή στις κάλπες θα γίνεται επιτακτικότερη, προκειμένου να σωθεί “οτιδήποτε και αν σώζεται”. Κυρίως ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, στην πρωτοκαθεδρία του κόμματος.
Το αφήγημα περί καθαρής εξόδου από τα μνημόνια και περί ρύθμισης του χρέους, είναι τόσο πειστικό για όσους γνωρίζουν, όσο ένα ωραίο παραμύθι. Θα πρέπει να ξεχάσουμε τα επιτόκια που σήμερα δανείζεται η χώρα και τα οποία είναι κάτω από τη μονάδα. Από τον Αύγουστο θα συζητάμε σε άλλη βάση. Οι αγορές όταν ακούν κουβέντες σαν αυτές του Πρωθυπουργού, ότι “όταν πάρουμε πίσω τα κλειδιά της χώρας από τους δανειστές, θα είναι μια άλλη μέρα”, φυλάγονται με τον μοναδικό τρόπο που γνωρίζουν, την εκτόξευση των επιτοκίων. Σε ότι αφορά τη ρύθμιση του χρέους, αυτή δεν μπορεί να γίνει παρά με οδυνηρά για τη χώρα προαπαιτούμενα. Το ότι δεν πρόκειται να υπάρχει καθαρή έξοδος από τα μνημόνια, το λένε οι ίδιοι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως πχ. οι 53. Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι.
Και όλα όσα όσα προαναφέρθηκαν, έχουν έναν κοινό παρανομαστή. Τον μεγαλύτερο φόβητρο κάθε κυβέρνησης. Τη φθορά. Όταν η καμπύλη της δημοφιλίας και της αξιοπιστίας πάρει καθοδική πορεία, όχι μόνο δεν αντιστρέφεται, αλλά σχεδόν πάντα στη διάρκεια του χρόνου της διακυβέρνησης, γίνεται εντονότερα καθοδική. Ο μεγάλος φόβος του Πρωθυπουργού και του κομματικού επιτελείου, είναι να μην υπάρχει ο αριθμός “δύο”, εμπρός από το εκλογικό ποσοστό. Γνωρίζουν πως το δεύτερο μισό του 2018 και ολόκληρο το 2019, μπορούν όσα είναι εν αναμονή να τους αφανίσουν εκλογικά. Θα προτιμήσουν να δώσουν τη σκυτάλη στον επόμενο, προκειμένου να συνεχίσουν να υπάρχουν πολιτικά.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι εκλογές οποτεδήποτε γίνουν, θα οδηγήσουν σε ήττα τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως ξέρουν καλά ότι η ήττα τους, αν οι εκλογές καθυστερήσουν, μπορεί εύκολα να γίνει συντριβή!
Δημοσιεύτηκε συον Φιλελεύθερο
Κατ' αρχήν οι δημοσκοπήσεις. Το επιχείρημα πως ανακάμπτει ο ΣΥΡΙΖΑ ή ότι κλείνει η ψαλίδα με τη ΝΔ, (που συχνά είναι τίτλος σε φιλοκυβερνητικές εφημερίδες και ιστοσελίδες), αφορά κάποιες ελάχιστες μεταβολές υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, μικρότερες της ακέραιης μονάδας και σε κάθε περίπτωση μικρότερες του στατιστικού σφάλματος, οπότε είναι άνευ αξίας. Αυτό που πραγματικά έχει συμβεί είναι πως οι πρόσκαιρες παροχές, σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, συνεπεία της υπερφορολόγισης και της “στάσης πληρωμών” του Δημοσίου, έχουν φρενάρει προσωρινά την καθοδική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως έχει παγιωθεί η πολιτική κυριαρχία της ΝΔ.
Μετά είναι οι παροχές. Ο τρόπος που επιχειρεί η κυβέρνηση να κερδίσει πολιτικό χρόνο και να εμφανίσει κοινωνικό πρόσωπο μέσω παροχών της “τελευταίας στιγμής”, μαρτυρά έλλειψη στρατηγικής και απουσία προγραμματισμού. Γίνεται με προχειρότητα και σπουδή που μαρτυρά πανικό. Δεν ασκείται οικονομική πολιτική με αποφάσεις στο πόδι. Ο τρόπος που πολιτεύεται η κυβέρνηση, δείχνει ότι δεν βλέπει μακριά. Όποια οφέλη επιδιώκει με όσα κάνει, αφορούν ενεστώτα χρόνο και δεν μπορούν να έχουν διάρκεια. Αντίθετα η κυβέρνηση γνωρίζει πως στους μήνες που έρχονται, θα αυξάνεται η πίεση στην κοινωνία σχεδόν με γεωμετρική πρόοδο, λόγω των μέτρων που έχει νομοθετήσει. Τα δύο μείζονα θέματα, οι πλειστηριασμοί και ο νόμος για τις απεργίες, συν τοις άλλοις θα “τσαλακώσουν” άσχημα την εικόνα τόσο του Πρωθυπουργού, όσο και της κυβέρνησής του και θα δώσουν τροφή στην αντιπολίτευση εντός και εκτός του κόμματος.
Τα σκάνδαλα και η εσωκομματική αντιπολίτευση πρέπει να συνυπολογιστούν στα προβλήματα της κυβέρνησης. Η ιστορία του Πάνου Καμμένου και ο φόβος για περαιτέρω αποκαλύψεις, έχει ενοχλήσει σφόδρα το κομματικό ακροατήριο. Η χωρίς επιφυλάξεις ταύτιση του Πρωθυπουργού και του περιβάλλοντός του, έχει προκαλέσει ερωτήματα και αντιδράσεις, όπως των 53, που μίλησαν ανοικτά για ομηρία του Τσίπρα από τον Καμμένο. Η εσωκομματική αντιπολίτευση βάζει όμως και άλλα σοβαρότερα ζητήματα, που έχουν ιδεολογική αφετηρία. Όσο θα εντείνεται οι γκρίνια και οι αντιδράσεις μέσα στο κόμμα, όσο το ρήγμα θα βαθαίνει, τόσο η ανάγκη για προσφυγή στις κάλπες θα γίνεται επιτακτικότερη, προκειμένου να σωθεί “οτιδήποτε και αν σώζεται”. Κυρίως ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, στην πρωτοκαθεδρία του κόμματος.
Το αφήγημα περί καθαρής εξόδου από τα μνημόνια και περί ρύθμισης του χρέους, είναι τόσο πειστικό για όσους γνωρίζουν, όσο ένα ωραίο παραμύθι. Θα πρέπει να ξεχάσουμε τα επιτόκια που σήμερα δανείζεται η χώρα και τα οποία είναι κάτω από τη μονάδα. Από τον Αύγουστο θα συζητάμε σε άλλη βάση. Οι αγορές όταν ακούν κουβέντες σαν αυτές του Πρωθυπουργού, ότι “όταν πάρουμε πίσω τα κλειδιά της χώρας από τους δανειστές, θα είναι μια άλλη μέρα”, φυλάγονται με τον μοναδικό τρόπο που γνωρίζουν, την εκτόξευση των επιτοκίων. Σε ότι αφορά τη ρύθμιση του χρέους, αυτή δεν μπορεί να γίνει παρά με οδυνηρά για τη χώρα προαπαιτούμενα. Το ότι δεν πρόκειται να υπάρχει καθαρή έξοδος από τα μνημόνια, το λένε οι ίδιοι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως πχ. οι 53. Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι.
Και όλα όσα όσα προαναφέρθηκαν, έχουν έναν κοινό παρανομαστή. Τον μεγαλύτερο φόβητρο κάθε κυβέρνησης. Τη φθορά. Όταν η καμπύλη της δημοφιλίας και της αξιοπιστίας πάρει καθοδική πορεία, όχι μόνο δεν αντιστρέφεται, αλλά σχεδόν πάντα στη διάρκεια του χρόνου της διακυβέρνησης, γίνεται εντονότερα καθοδική. Ο μεγάλος φόβος του Πρωθυπουργού και του κομματικού επιτελείου, είναι να μην υπάρχει ο αριθμός “δύο”, εμπρός από το εκλογικό ποσοστό. Γνωρίζουν πως το δεύτερο μισό του 2018 και ολόκληρο το 2019, μπορούν όσα είναι εν αναμονή να τους αφανίσουν εκλογικά. Θα προτιμήσουν να δώσουν τη σκυτάλη στον επόμενο, προκειμένου να συνεχίσουν να υπάρχουν πολιτικά.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι εκλογές οποτεδήποτε γίνουν, θα οδηγήσουν σε ήττα τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως ξέρουν καλά ότι η ήττα τους, αν οι εκλογές καθυστερήσουν, μπορεί εύκολα να γίνει συντριβή!
Δημοσιεύτηκε συον Φιλελεύθερο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου