22 Μαίου 2012
Ένα από τα χαρακτηριστικά της φυλής μας, είναι το συναίσθημα. Είμαστε συναισθηματικός και παρορμητικός λαός, με ότι καλό ή κακό σημαίνει αυτό. Αυτό εύκολα το αντιλαμβάνεται όποιος Έλληνας έχει ζήσει στο εξωτερικό, για περισσότερες από δεκαπέντε συνεχόμενες ημέρες.
Κάπου εκεί, αρχίζεις και πνίγεσαι από την τυπικότητα της καθημερινότητας και την ψυχρότητα στις ανθρώπινες σχέσεις.
Όμως για τον ίδιο λόγο, είμαστε πολύ εκδηλωτικοί, τσακωνόμαστε εύκολα και δυσκολευόμαστε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας, ακόμη και για τα αυτονόητα. Όταν μας πνίγει το συναίσθημα, είτε είναι χαρά, είτε στεναχώρια, είτε ενθουσιασμός είτε θυμός, γινόμαστε παρορμητικοί και βάζουμε τη λογική σε δεύτερη μοίρα. Δεν μπορεί όμως, παρά να έχει συνέπειες και στην πολιτική μας συμπεριφορά ο τρόπος που αντιδρούμε.
Μου έρχονται στο νου δύο εκλογικές αναμετρήσεις στο παρελθόν, που οι ψηφοφόροι ψήφισαν προτάσσοντας το συναίσθημα. Η πρώτη ήταν στις εκλογές του 1993, με την επιστροφή στην εξουσία του Ανδρέα Παπανδρέου. Τότε το ΠΑΣΟΚ είχε πάρει 47% και ο Ανδρέας τη ρεβάνς από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Και αυτό παρά την κλονισμένη υγεία του Ανδρέα, παρά τους μάγους και και τις ξεματιάστρες γύρω του, παρά τη ροζ βίλα και τη Δήμητρα Λιάνη. Ήταν μια ιστορία αντάξια τριτοκοσμικής χώρας, που είχε όλα τα χαρακτηριστικά για να μας βάλει σε περιπέτειες.
Θυμηθείτε στη χώρα έκανε κουμάντο η Δήμητρα Λιάνη και το περιβάλλον της, ζούσαμε επί μήνες γύρω από το Ωνάσειο και είδαμε τον Άκη να ασκεί χρέη πρωθυπουργού! Και όμως, το εχθρικό κλίμα της εποχής για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και η εξοντωτική βεντέτα μεταξύ τους, έγειρε την πλάστιγγα με θριαμβευτικό τρόπο, με οκτώ ποσοστιαίες μονάδες υπέρ του Ανδρέα, Ήταν μια ψήφος με έντονα συναισθηματικά χαρακτηριστικά, που οδήγησε στη συνέχεια σε αλλεπάλληλες εθνικές ήττες και τεράστια προβλήματα.
Κοινά χαρακτηριστικά, αλλά για άλλους λόγους, υπάρχουν και στις εκλογές του 2007, όταν αμέσως μετά από μια εθνική καταστροφή, υπερψηφίστηκε η ΝΔ. Με καθαρή διαφορά, σχεδόν τεσσάρων μονάδων επικράτησε τότε του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, παρότι λίγες ημέρες πριν είχε συμβεί το αδιανόητο. Εβδομήντα νεκροί, 1500 σπίτια καμένα, 6000 χιλιάδες άστεγους και ανυπολόγιστες ζημιές σε δασικό, γεωργικό και κτηνοτροφικό κεφάλαιο από τις πυρκαϊές που κατέκαψαν τη χώρα.
Παρότι οι ευθύνες βάρυναν αποκλειστικά τις πλάτες της ΝΔ, καθώς ο κρατικός μηχανισμός δεν ανταποκρίθηκε και σημειώθηκαν αλλεπάλληλα τρομακτικά λάθη και παραλείψεις, ο λαός κάτω από συνθήκες έντονης συναισθηματικής φόρτισης, λίγες μόλις μέρες μετά ξανάδωσε την εξουσία στη ΝΔ. Άραγε θα τριτώσει το κακό;
Γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία, πως η αναμέτρηση της 6ης Μαΐου, κατέγραψε την οργή, την απογοήτευση και την απόγνωση του κόσμου για ένα ξεπερασμένο και διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας, που οδήγησε τη χώρα και τους πολίτες στην εξαθλίωση. Όμως η πραγματικότητα αυτή τη φορά είναι πιο σύνθετη και δεν επιτρέπει βήματα στο κενό και επιλογές υψηλού ρίσκου. Δεν είμαστε στο παρά ένα, αλλά στο και πέντε! Ας προτάξουμε αυτή τη φορά τη λογική, παραμερίζοντας το συναίσθημα.
Ένα από τα χαρακτηριστικά της φυλής μας, είναι το συναίσθημα. Είμαστε συναισθηματικός και παρορμητικός λαός, με ότι καλό ή κακό σημαίνει αυτό. Αυτό εύκολα το αντιλαμβάνεται όποιος Έλληνας έχει ζήσει στο εξωτερικό, για περισσότερες από δεκαπέντε συνεχόμενες ημέρες.
Κάπου εκεί, αρχίζεις και πνίγεσαι από την τυπικότητα της καθημερινότητας και την ψυχρότητα στις ανθρώπινες σχέσεις.
Όμως για τον ίδιο λόγο, είμαστε πολύ εκδηλωτικοί, τσακωνόμαστε εύκολα και δυσκολευόμαστε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας, ακόμη και για τα αυτονόητα. Όταν μας πνίγει το συναίσθημα, είτε είναι χαρά, είτε στεναχώρια, είτε ενθουσιασμός είτε θυμός, γινόμαστε παρορμητικοί και βάζουμε τη λογική σε δεύτερη μοίρα. Δεν μπορεί όμως, παρά να έχει συνέπειες και στην πολιτική μας συμπεριφορά ο τρόπος που αντιδρούμε.
Μου έρχονται στο νου δύο εκλογικές αναμετρήσεις στο παρελθόν, που οι ψηφοφόροι ψήφισαν προτάσσοντας το συναίσθημα. Η πρώτη ήταν στις εκλογές του 1993, με την επιστροφή στην εξουσία του Ανδρέα Παπανδρέου. Τότε το ΠΑΣΟΚ είχε πάρει 47% και ο Ανδρέας τη ρεβάνς από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Και αυτό παρά την κλονισμένη υγεία του Ανδρέα, παρά τους μάγους και και τις ξεματιάστρες γύρω του, παρά τη ροζ βίλα και τη Δήμητρα Λιάνη. Ήταν μια ιστορία αντάξια τριτοκοσμικής χώρας, που είχε όλα τα χαρακτηριστικά για να μας βάλει σε περιπέτειες.
Θυμηθείτε στη χώρα έκανε κουμάντο η Δήμητρα Λιάνη και το περιβάλλον της, ζούσαμε επί μήνες γύρω από το Ωνάσειο και είδαμε τον Άκη να ασκεί χρέη πρωθυπουργού! Και όμως, το εχθρικό κλίμα της εποχής για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και η εξοντωτική βεντέτα μεταξύ τους, έγειρε την πλάστιγγα με θριαμβευτικό τρόπο, με οκτώ ποσοστιαίες μονάδες υπέρ του Ανδρέα, Ήταν μια ψήφος με έντονα συναισθηματικά χαρακτηριστικά, που οδήγησε στη συνέχεια σε αλλεπάλληλες εθνικές ήττες και τεράστια προβλήματα.
Κοινά χαρακτηριστικά, αλλά για άλλους λόγους, υπάρχουν και στις εκλογές του 2007, όταν αμέσως μετά από μια εθνική καταστροφή, υπερψηφίστηκε η ΝΔ. Με καθαρή διαφορά, σχεδόν τεσσάρων μονάδων επικράτησε τότε του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, παρότι λίγες ημέρες πριν είχε συμβεί το αδιανόητο. Εβδομήντα νεκροί, 1500 σπίτια καμένα, 6000 χιλιάδες άστεγους και ανυπολόγιστες ζημιές σε δασικό, γεωργικό και κτηνοτροφικό κεφάλαιο από τις πυρκαϊές που κατέκαψαν τη χώρα.
Παρότι οι ευθύνες βάρυναν αποκλειστικά τις πλάτες της ΝΔ, καθώς ο κρατικός μηχανισμός δεν ανταποκρίθηκε και σημειώθηκαν αλλεπάλληλα τρομακτικά λάθη και παραλείψεις, ο λαός κάτω από συνθήκες έντονης συναισθηματικής φόρτισης, λίγες μόλις μέρες μετά ξανάδωσε την εξουσία στη ΝΔ. Άραγε θα τριτώσει το κακό;
Γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία, πως η αναμέτρηση της 6ης Μαΐου, κατέγραψε την οργή, την απογοήτευση και την απόγνωση του κόσμου για ένα ξεπερασμένο και διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας, που οδήγησε τη χώρα και τους πολίτες στην εξαθλίωση. Όμως η πραγματικότητα αυτή τη φορά είναι πιο σύνθετη και δεν επιτρέπει βήματα στο κενό και επιλογές υψηλού ρίσκου. Δεν είμαστε στο παρά ένα, αλλά στο και πέντε! Ας προτάξουμε αυτή τη φορά τη λογική, παραμερίζοντας το συναίσθημα.
Χμ και η λογική ποια είναι???Να ψηφίσουμε πάλι αυτούς που μας έφεραν σ'αυτό το χάλι με τις πολιτικές που ακολουθούσαν εδώ και 35 χρόνια???Αυτούς που έχουν φτάσει έναν ολόκληρο λαό στα όριά του για να τη βγάζουν συνέχεια "καθαρή" οι ίδιοι και τα συνεταιράκια τους????Δε νομίζω Τάκη...Δεν μας τα λες καλά φίλε Τάκη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να υπάρξει λογική πρέπει να ειμαστε καλά πληροφορημένοι, δηλαδή να μας λένε οι πολιτικοί μας και κυρίως οι κυβερνήσεις την αλήθεια για την κατάσταση που βρισκόμαστε, κάτι που καθόλου δεν ισχύει. Επομένως για ποια λογική μιλάτε? Εδώ ο Βενιζέλος βγαίνει και λέει ότι πρέπει να προστατεύσουμε τις Συλλογικές Συμβάσεις, όταν πριν λίγες εβδομάδες ψήφισε την κατάργησή τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λογική βασισμένη στην παραπληροφόρηση, δηλαδή οι αποφάσεις βασισμένες στα ψέμματα, ήταν που οδήγησαν τη χώρα εδώ που είμαστε.
Η καρδιά αντίθετα δίνει ελπίδα και δίνει πίστη. Αυτά τα δύο τα θέλουμε για να πάει η χώρα μπροστά.
Η Ελλάδα μεγαλούργησε στο παρελθόν όταν ακολούθησε το συναίσθημα. Όταν ακολούθησε τη λογική ήταν υποδουλωμένη.
Δηλαδή ο Γλέζος με τη λογική ανέβηκε στην Ακρόπολη? Τους Γερμανούς τους πολεμήσαμε με τη Λογική? Τους Ιταλούς? Ο Λεωνίδας με τη λογική πήγε στις Θερμοπύλες? Έχετε ένα παράδειγμα που η λογική έδωσε νίκη στην Ελλάδα?
Η λογική μας θέλει ένα μικρό έθνος στη γωνία του κόσμου να είναι συνέχεια υποδουλωμένο. Και η λογική θέλει τον κόσμο να δουλεύει μέρα-νύχτα για ένα κομμάτι ψωμί και να υπακούει αυτούς που μας κλέβουν "με τη λογική".
Ξεχνάτε την ιστορία μας και χωρίς ιστορία δεν έχουμε μέλλον, έστω και αν ακολουθούμε τη λογική.
Αλλά ξεχνάτε και την ιστορία κάθε χώρας, γιατί κανένα μεγάλο ιστορικό γεγονός δεν στηρίχτηκε στη λογική. Το αντίθετο.
Διαφωνώ πλήρως με το άρθρο σας, που ακολουθεί μια σειρά παρόμοιων άρθρων. Αυτό που θέλετε να πείτε, αλλά το λέτε έμμεσα, είναι ότι πρέπει να ψηφίσουμε τη ΝΔ, γιατί αυτό λέει η λογική. Γιατί δεν το λέτε καθαρά?
Και ότι ο Σύριζα ναι μεν μας ξεσηκώνει αλλά δεν έχει καμιά ελπίδα.
Από τη λογική και σίγουρη καταστροφή μας, προτιμώ την παράτολμη αλλά ελπιδοφόρα μάχη.
Αν πίστευα αυτό που μου καταλογίζετε πως πιστεύω, εννοείται πως θα το έγραφα. Αν η δική λογική σας λέει, πως η λογική οφείλει να ταυτίζεται με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ ή δεν ξέρω τι άλλο, είναι απλώς παράλογη. Μην ψάχνετε δράκους πίσω από τις λέξεις. Εξ άλλου το κείμενο μόνο αγιογραφία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν είναι. Είστε παρορμητικός αγαπητέ Ppap και πιθανόν προκατειλημμένος.
ΑπάντησηΔιαγραφή