6 Μαρτίου 2013
Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα της χώρας, είναι η αδυναμία του φοροεισπρακτικού μηχανισμού να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή και να αυξήσει τα έσοδα του κράτους!
Κάτι που αυτή τη στιγμή,δεν είναι απλή ανάγκη, αλλά όρος επιβίωσης. Για την αδυναμία αυτή ευθύνεται όμως ένα άλλο πρόβλημα! Οι αντιπαραγωγικές και ξεπερασμένες δομές του δημοσίου, που εξακολουθούν, σε πείσμα των καιρών, να λειτουργούν σε πρότυπα άλλων, ανέμελων εποχών.
Όμως και για το πρόβλημα αυτό, ευθύνεται ένα ...τρίτο πρόβλημα, που είναι η κατάληψη του κράτους και όλων των κρίσιμων “πόστων”, κάθε φορά από το κόμμα που κέρδιζε τις εκλογές. Ο κομματικός στρατός καταλάμβανε τον κρατικό μηχανισμό και δημιουργούσε το κομματικό κράτος, που με τη σειρά του έστηνε τις πελατειακές σχέσεις! Όλα αυτά έχοντας πάντα κατά νου το κομματικό συμφέρον και τη διατήρηση στην εξουσία.
Αυτό είναι σε λίγες γραμμές το παραδοσιακό Ελληνικό γαϊτανάκι, που σήμερα έχει εκπλήξει με την πολυπλοκότητα και την αναποτελεσματικότητα του, όσους προσπαθούν να καταλάβουν γιατί δεν αποδίδει η κρατική μηχανή. Μέχρι σήμερα δεν επιχειρήθηκε ποτέ κάποια έντιμη και σοβαρή προσπάθεια, ώστε να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος και να απεγκλωβιστεί το δημόσιο από τον σφικτό κομματικό εναγκαλισμό. Οι μηχανισμοί και τα μεγάλα συμφέροντα που δημιουργούσαν οι πελατειακές σχέσεις, ήταν φραγή σε κάθε προσπάθεια.
Και έτσι φτάσαμε σήμερα, με το πιστόλι στον κρόταφο, να τίθεται θέμα ανασυγκρότησης του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Προτάθηκε μια ευρέως διαδεδομένη και δοκιμασμένη λύση, που έχει θεσμοθετηθεί από όλες σχεδόν τις ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου. Η δημιουργία ενός αυτόνομου και ανεξάρτητου οργάνου, της Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων εν προκειμένω, με σύγχρονη οργάνωση και επαρκή στελέχωση, που θα ασχολείται αποκλειστικά με τα έσοδα του κράτους και θα αποδεσμεύσει τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό, από την πολιτική εξουσία. Τι ποιο λογικό, στην κατεύθυνση της αύξησης των εσόδων και της πάταξης της φοροδιαφυγής!
Μόνο που “πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις”, η νεοσύστατη Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, βρέθηκε με κομμένα χέρια και πόδια, καθώς κρίθηκε “ανώριμη” να διαχειριστεί τα μοναδικά εργαλεία που διαθέτει σήμερα ο κρατικός μηχανισμός, για τον σκοπό αυτό. Δηλαδή το ΣΔΟΕ και τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων! Αυτομάτως αυτό που υποτίθεται συμφώνησαν να δημιουργήσουν, από την ανάγκη αύξησης των δημόσιων εσόδων, το αναιρούν αυτοστιγμεί!
Μετατρέπουν την νεοσυσταθείσα Γραμματεία, σε έναν τυπικό δημόσιο οργανισμό, που δεν έχει ούτε μια πιθανότητα στο εκατομμύριο, να επιτύχει τους στόχους του! Η επιλογή αυτή, που έγινε με το πρόσχημα της μη “παραχώρησης υπερεξουσιών” σε ένα μη εκλεγμένο πρόσωπο, όπως είναι ο Γενικός Γραμματέας Δημόσιων Εσόδων, προδίδει δυστυχώς την αντίληψη που υπάρχει στον πολιτικό κόσμο!
Το παράλογο, παράδοξο και ύποπτο γεγονός, είναι πως οι μοναδικοί μηχανισμοί του κράτους, για τη συλλογή των φόρων και την πάταξη της φοροδιαφυγής, δεν αποτελούν την αιχμή του δόρατος στην αντιμετώπιση μιας χρόνιας γάγγραινας, αλλά είναι όργανο άσκησης εξουσίας! Και όμως....
Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα της χώρας, είναι η αδυναμία του φοροεισπρακτικού μηχανισμού να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή και να αυξήσει τα έσοδα του κράτους!
Κάτι που αυτή τη στιγμή,δεν είναι απλή ανάγκη, αλλά όρος επιβίωσης. Για την αδυναμία αυτή ευθύνεται όμως ένα άλλο πρόβλημα! Οι αντιπαραγωγικές και ξεπερασμένες δομές του δημοσίου, που εξακολουθούν, σε πείσμα των καιρών, να λειτουργούν σε πρότυπα άλλων, ανέμελων εποχών.
Όμως και για το πρόβλημα αυτό, ευθύνεται ένα ...τρίτο πρόβλημα, που είναι η κατάληψη του κράτους και όλων των κρίσιμων “πόστων”, κάθε φορά από το κόμμα που κέρδιζε τις εκλογές. Ο κομματικός στρατός καταλάμβανε τον κρατικό μηχανισμό και δημιουργούσε το κομματικό κράτος, που με τη σειρά του έστηνε τις πελατειακές σχέσεις! Όλα αυτά έχοντας πάντα κατά νου το κομματικό συμφέρον και τη διατήρηση στην εξουσία.
Αυτό είναι σε λίγες γραμμές το παραδοσιακό Ελληνικό γαϊτανάκι, που σήμερα έχει εκπλήξει με την πολυπλοκότητα και την αναποτελεσματικότητα του, όσους προσπαθούν να καταλάβουν γιατί δεν αποδίδει η κρατική μηχανή. Μέχρι σήμερα δεν επιχειρήθηκε ποτέ κάποια έντιμη και σοβαρή προσπάθεια, ώστε να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος και να απεγκλωβιστεί το δημόσιο από τον σφικτό κομματικό εναγκαλισμό. Οι μηχανισμοί και τα μεγάλα συμφέροντα που δημιουργούσαν οι πελατειακές σχέσεις, ήταν φραγή σε κάθε προσπάθεια.
Και έτσι φτάσαμε σήμερα, με το πιστόλι στον κρόταφο, να τίθεται θέμα ανασυγκρότησης του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Προτάθηκε μια ευρέως διαδεδομένη και δοκιμασμένη λύση, που έχει θεσμοθετηθεί από όλες σχεδόν τις ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου. Η δημιουργία ενός αυτόνομου και ανεξάρτητου οργάνου, της Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων εν προκειμένω, με σύγχρονη οργάνωση και επαρκή στελέχωση, που θα ασχολείται αποκλειστικά με τα έσοδα του κράτους και θα αποδεσμεύσει τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό, από την πολιτική εξουσία. Τι ποιο λογικό, στην κατεύθυνση της αύξησης των εσόδων και της πάταξης της φοροδιαφυγής!
Μόνο που “πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις”, η νεοσύστατη Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, βρέθηκε με κομμένα χέρια και πόδια, καθώς κρίθηκε “ανώριμη” να διαχειριστεί τα μοναδικά εργαλεία που διαθέτει σήμερα ο κρατικός μηχανισμός, για τον σκοπό αυτό. Δηλαδή το ΣΔΟΕ και τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων! Αυτομάτως αυτό που υποτίθεται συμφώνησαν να δημιουργήσουν, από την ανάγκη αύξησης των δημόσιων εσόδων, το αναιρούν αυτοστιγμεί!
Μετατρέπουν την νεοσυσταθείσα Γραμματεία, σε έναν τυπικό δημόσιο οργανισμό, που δεν έχει ούτε μια πιθανότητα στο εκατομμύριο, να επιτύχει τους στόχους του! Η επιλογή αυτή, που έγινε με το πρόσχημα της μη “παραχώρησης υπερεξουσιών” σε ένα μη εκλεγμένο πρόσωπο, όπως είναι ο Γενικός Γραμματέας Δημόσιων Εσόδων, προδίδει δυστυχώς την αντίληψη που υπάρχει στον πολιτικό κόσμο!
Το παράλογο, παράδοξο και ύποπτο γεγονός, είναι πως οι μοναδικοί μηχανισμοί του κράτους, για τη συλλογή των φόρων και την πάταξη της φοροδιαφυγής, δεν αποτελούν την αιχμή του δόρατος στην αντιμετώπιση μιας χρόνιας γάγγραινας, αλλά είναι όργανο άσκησης εξουσίας! Και όμως....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου