29 Νοεμβρίου 2012
Έχω ένα καλό και ένα κακό νέο, αναγγέλλει στους επιβάτες, σύμφωνα με το γνωστό ανέκδοτο, ο καπετάνιος του Τιτανικού. Το καλό νέο, τους λέει, είναι πως θα βραβευτούμε με επτά όσκαρ! Το κακό νέο, είναι πως χτυπήσαμε σε παγόβουνο και όπου να 'ναι βουλιάζουμε!
Ατυχώς υπάρχουν πολλές αναλογίες με τον δικό μας Τιτανικό, με μια ουσιαστική διαφορά όμως. Το καράβι δεν θα βουλιάξει στο τέλος, εν τούτοις πολλοί επιβάτες θα πνιγούν. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ξεκινώντας από το κακό νέο. Όλα δείχνουν πως το επόμενο εξάμηνο, θα είναι το χειρότερο εξάμηνο της ζωής μας!
Το πρόβλημα της “φτωχοποίησης” θα ενταθεί, η ανεργία θα μεγαλώσει και υπάρχει ανησυχία μήπως η ύφεση καταστεί ανεξέλεγκτη. Επιχειρήσεις που είναι στο όριο δεν θα καταφέρουν να επιβιώσουν, και τα νέα σκληρά μέτρα, όπως ο φορολογικός νόμος, θα σαρώσουν τα εναπομείναντα εισοδήματα. Όλα αυτά αποτελούν ένα επικίνδυνο μείγμα, που θα δοκιμάσει τις αντοχές της κοινωνίας και της κυβέρνησης.
Από την άλλη, η καλή όψη των πραγμάτων, παραδόξως μοιάζει να είναι πολύ καλή! Μέσα στον γενικευμένο ζόφο, για πρώτη φορά υπάρχουν αχτίδες φωτός και ψήγματα ελπίδας. Η χώρα ως φαίνεται, δεν θα χρεοκοπήσει τελικά και δεν θα βγει από την ευρωζώνη, εκτός αν προκύψουν συγκλονιστικά απρόοπτα! Ίσως με τις συνθήκες που επικρατούν, να μην ακούγεται τόσο εντυπωσιακή η εξέλιξη αυτή.
Αν όμως θυμηθούμε που βρισκόμασταν πριν λίγους μήνες, τότε η εικόνα αλλάζει. Είχε σχεδόν προεξοφληθεί η “αποβολή“ μας από την ευρωζώνη και η ανεξέλεγκτη χρεοκοπία μας. Υπήρχαν φόβοι για κοινωνική έκρηξη και οι δυτικές πρεσβείες προειδοποιούσαν τους πολίτες τους για επικίνδυνες καταστάσεις. Οι ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες ξεφορτώνονταν μαζικά τα ελληνικά χρεόγραφα και υπήρχε η εκτίμηση πως η χώρα μας πρόκειται συντόμως να εγκαταλειφθεί στην τύχη της.
Οι πολίτες απέσυραν μαζικά τις καταθέσεις από τις τράπεζες και αλυσίδες σούπερ μάρκετ είχαν προετοιμαστεί για το ενδεχόμενο να υπάρχουν λεηλασίες στα καταστήματα τους. Αυτά και πολλά άλλα που δεν γράφονται, συνέβαιναν στην περίοδο της παρατεταμένης ακυβερνησίας. Παρότι στις επόμενες λίγες ημέρες θα ζήσουμε κλίμα ευδαιμονίας και ίσως να ακουστούν σενάρια για επενδύσεις και μεγαλεπήβολα σχέδια, η πραγματικότητα θα παραμένει αμείλικτη.
Η κυβέρνηση πρέπει να ξεπεράσει και τον τελευταίο, αλλά και πιο επικίνδυνο σκόπελο. Να περάσει σκληρά μέτρα και μεταρρυθμίσεις, σε μια κοινωνία μισοπεθαμένη. Αυτό κρύβει κινδύνους και για την κυβέρνηση, αλλά και για την κοινωνία. Το βάρος ωστόσο πέφτει στην κυβέρνηση. Αν αντέξουμε, οι εκτιμήσεις είναι πως από το δεύτερο εξάμηνο του 2013, η κατάσταση σιγά- σιγά θα αλλάζει.
Ο συνήθως απαισιόδοξος νομπελίστας Χρ. Πισσαρίδης, δηλώνει πως “μέσα σε δύο χρόνια, η Αθήνα θα αναστηθεί”. Δημιουργούνται πλέον οι προϋποθέσεις, να βγούμε οριστικά από το φαύλο κύκλο του χρέους και της ύφεσης και να υπάρξουν τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης! Όχι δυστυχώς χωρίς πόνο.
Ατυχώς υπάρχουν πολλές αναλογίες με τον δικό μας Τιτανικό, με μια ουσιαστική διαφορά όμως. Το καράβι δεν θα βουλιάξει στο τέλος, εν τούτοις πολλοί επιβάτες θα πνιγούν. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ξεκινώντας από το κακό νέο. Όλα δείχνουν πως το επόμενο εξάμηνο, θα είναι το χειρότερο εξάμηνο της ζωής μας!
Το πρόβλημα της “φτωχοποίησης” θα ενταθεί, η ανεργία θα μεγαλώσει και υπάρχει ανησυχία μήπως η ύφεση καταστεί ανεξέλεγκτη. Επιχειρήσεις που είναι στο όριο δεν θα καταφέρουν να επιβιώσουν, και τα νέα σκληρά μέτρα, όπως ο φορολογικός νόμος, θα σαρώσουν τα εναπομείναντα εισοδήματα. Όλα αυτά αποτελούν ένα επικίνδυνο μείγμα, που θα δοκιμάσει τις αντοχές της κοινωνίας και της κυβέρνησης.
Από την άλλη, η καλή όψη των πραγμάτων, παραδόξως μοιάζει να είναι πολύ καλή! Μέσα στον γενικευμένο ζόφο, για πρώτη φορά υπάρχουν αχτίδες φωτός και ψήγματα ελπίδας. Η χώρα ως φαίνεται, δεν θα χρεοκοπήσει τελικά και δεν θα βγει από την ευρωζώνη, εκτός αν προκύψουν συγκλονιστικά απρόοπτα! Ίσως με τις συνθήκες που επικρατούν, να μην ακούγεται τόσο εντυπωσιακή η εξέλιξη αυτή.
Αν όμως θυμηθούμε που βρισκόμασταν πριν λίγους μήνες, τότε η εικόνα αλλάζει. Είχε σχεδόν προεξοφληθεί η “αποβολή“ μας από την ευρωζώνη και η ανεξέλεγκτη χρεοκοπία μας. Υπήρχαν φόβοι για κοινωνική έκρηξη και οι δυτικές πρεσβείες προειδοποιούσαν τους πολίτες τους για επικίνδυνες καταστάσεις. Οι ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες ξεφορτώνονταν μαζικά τα ελληνικά χρεόγραφα και υπήρχε η εκτίμηση πως η χώρα μας πρόκειται συντόμως να εγκαταλειφθεί στην τύχη της.
Οι πολίτες απέσυραν μαζικά τις καταθέσεις από τις τράπεζες και αλυσίδες σούπερ μάρκετ είχαν προετοιμαστεί για το ενδεχόμενο να υπάρχουν λεηλασίες στα καταστήματα τους. Αυτά και πολλά άλλα που δεν γράφονται, συνέβαιναν στην περίοδο της παρατεταμένης ακυβερνησίας. Παρότι στις επόμενες λίγες ημέρες θα ζήσουμε κλίμα ευδαιμονίας και ίσως να ακουστούν σενάρια για επενδύσεις και μεγαλεπήβολα σχέδια, η πραγματικότητα θα παραμένει αμείλικτη.
Η κυβέρνηση πρέπει να ξεπεράσει και τον τελευταίο, αλλά και πιο επικίνδυνο σκόπελο. Να περάσει σκληρά μέτρα και μεταρρυθμίσεις, σε μια κοινωνία μισοπεθαμένη. Αυτό κρύβει κινδύνους και για την κυβέρνηση, αλλά και για την κοινωνία. Το βάρος ωστόσο πέφτει στην κυβέρνηση. Αν αντέξουμε, οι εκτιμήσεις είναι πως από το δεύτερο εξάμηνο του 2013, η κατάσταση σιγά- σιγά θα αλλάζει.
Ο συνήθως απαισιόδοξος νομπελίστας Χρ. Πισσαρίδης, δηλώνει πως “μέσα σε δύο χρόνια, η Αθήνα θα αναστηθεί”. Δημιουργούνται πλέον οι προϋποθέσεις, να βγούμε οριστικά από το φαύλο κύκλο του χρέους και της ύφεσης και να υπάρξουν τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης! Όχι δυστυχώς χωρίς πόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου