18 Μαίου 2012
Το μεγάλο πρόβλημα της οικονομίας, εκτός από την έλλειψη ανταγωνιστικότητας, είναι η αποσάθρωση των παραγωγικών δομών. Το γεγονός πως δεν παράγουμε ως χώρα σχεδόν τίποτε. Ακόμη και τα βασικά είδη διατροφής τα εισάγουμε από το εξωτερικό.
Χαρακτηριστικό είναι πως το εμπορικό ισοζύγιο στα γεωργικά προϊόντα, είναι ελλειμματικό. Εισάγουμε προϊόντα διατροφής αξίας 4 δισ ευρώ, ενώ οι εξαγωγές μας δεν ξεπερνούν τα 2 δισ ευρώ. Προϊόντα που κάποτε αποτελούσαν παραδοσιακές καλλιέργειες, σήμερα τα εισάγουμε από τα πέρατα της γης. Φακές από τον Καναδά, φασόλια από την Τουρκία, πατάτες από την Αίγυπτο, καρύδια από την Ουκρανία, ντομάτες από το Βέλγιο και σκόρδα από την Κίνα!
Κινητήριος μοχλός της οικονομίας ήταν η κατανάλωση. Για παράδειγμα, αγοράζαμε από το εξωτερικό 350.000 αυτοκίνητα ετησίως. Αυτό είχε φαινομενικά πολλαπλά οφέλη. Κατ' αρχήν ο κύκλος της αγοράς του αυτοκινήτου, συντηρούσε σύμφωνα με υπολογισμούς περίπου 90.000 θέσεις εργασίας. Σε αντιπροσωπείες, καταστήματα πώλησης, συνεργεία, καταστήματα ανταλλακτικών και αξεσουάρ, βενζινάδικα, πλυντήρια αυτοκινήτων, στον ειδικό τύπο, τη διαφημιστική αγορά κλπ.
Και συγχρόνως άφηνε πολλά έσοδα στο κράτος από τους φόρους που προέρχονταν από την αγορά και τη χρήση του αυτοκινήτου. Τέλη κυκλοφορίας, τέλη ταξινόμησης, ΦΠΑ στην αγορά, στα συνεργεία και στα ανταλλακτικά, φόρος στα καύσιμα, διόδια, φόρος στη διαφήμιση, φόρος εισοδήματος και ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων στον κλάδο του αυτοκινήτου και πολλά ακόμη. Αντίστοιχα παραδείγματα με την αγορά του αυτοκινήτου υπάρχουν πολλά, όπως η αγορά των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών, των σκαφών αναψυχής, των ειδών σπιτιού, της διατροφής κλπ. Έτσι δούλευε το σύστημα, έτσι δούλευε και η χώρα.
Ήταν μια οικονομία βασισμένη σχεδόν αποκλειστικά στην κατανάλωση (κυρίως εισαγόμενων προϊόντων) και όχι στην εγχώρια παραγωγή. Αλλά κατανάλωση σημαίνει δανεισμός. Ειδικώς μετά την είσοδο της χώρας στο ευρώ και την μεγάλη πτώση των επιτοκίων, η αγορά γνώρισε στιγμές ευδαιμονισμού. Μόνο που όλο αυτό το πανηγύρι γινόταν με ξένα χρήματα, με το εμπορικό ισοζύγιο να έχει αρνητικό πρόσημο και να φτάνει στα 20- 25 δισ το χρόνο, όπως αντίστοιχα και τα δημοσιονομικά ελλείμματα που πολλαπλασιάζονταν ανεξέλεγκτα.
Σήμερα η κινητήριος δύναμη της οικονομίας, αυτή που μας προσέφερε ανάπτυξη και πλούτο όλα αυτά τα χρόνια, ο δανεισμός, το εύκολο και φτηνό χρήμα, δεν υπάρχει πλέον και δεν πρόκειται να υπάρξει στα επόμενα πολλά χρόνια. Αυτό σημαίνει πως αν θέλουμε να ξανασταθούμε στα πόδια μας, θα πρέπει να βρούμε άλλους τρόπους. Εναλλακτικές λύσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν όπως ο τουρισμός βουλιάζουν. Τα στοιχεία από τις κρατήσεις, δείχνουν αυτή την ώρα, δραματική πτώση έως και 50%, σε δημοφιλείς προορισμούς. Το αβέβαιο πολιτικό σκηνικό και η εικόνα της χώρας διεθνώς, λειτουργούν αποτρεπτικά για τους τουρίστες.
Δυστυχώς δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις. Αν δεν σηκώσουμε τα μανίκια και δεν δουλέψουμε σκληρά, αλλάζοντας μυαλά και νοοτροπία, δεν θα δούμε άσπρη μέρα. Όλα όσα ακούγονται από επίσημα χείλη, για καλύτερες ημέρες που θα έλθουν, είναι καλαμπούρια για να περνάει η ώρα!
Χαρακτηριστικό είναι πως το εμπορικό ισοζύγιο στα γεωργικά προϊόντα, είναι ελλειμματικό. Εισάγουμε προϊόντα διατροφής αξίας 4 δισ ευρώ, ενώ οι εξαγωγές μας δεν ξεπερνούν τα 2 δισ ευρώ. Προϊόντα που κάποτε αποτελούσαν παραδοσιακές καλλιέργειες, σήμερα τα εισάγουμε από τα πέρατα της γης. Φακές από τον Καναδά, φασόλια από την Τουρκία, πατάτες από την Αίγυπτο, καρύδια από την Ουκρανία, ντομάτες από το Βέλγιο και σκόρδα από την Κίνα!
Κινητήριος μοχλός της οικονομίας ήταν η κατανάλωση. Για παράδειγμα, αγοράζαμε από το εξωτερικό 350.000 αυτοκίνητα ετησίως. Αυτό είχε φαινομενικά πολλαπλά οφέλη. Κατ' αρχήν ο κύκλος της αγοράς του αυτοκινήτου, συντηρούσε σύμφωνα με υπολογισμούς περίπου 90.000 θέσεις εργασίας. Σε αντιπροσωπείες, καταστήματα πώλησης, συνεργεία, καταστήματα ανταλλακτικών και αξεσουάρ, βενζινάδικα, πλυντήρια αυτοκινήτων, στον ειδικό τύπο, τη διαφημιστική αγορά κλπ.
Και συγχρόνως άφηνε πολλά έσοδα στο κράτος από τους φόρους που προέρχονταν από την αγορά και τη χρήση του αυτοκινήτου. Τέλη κυκλοφορίας, τέλη ταξινόμησης, ΦΠΑ στην αγορά, στα συνεργεία και στα ανταλλακτικά, φόρος στα καύσιμα, διόδια, φόρος στη διαφήμιση, φόρος εισοδήματος και ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων στον κλάδο του αυτοκινήτου και πολλά ακόμη. Αντίστοιχα παραδείγματα με την αγορά του αυτοκινήτου υπάρχουν πολλά, όπως η αγορά των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών, των σκαφών αναψυχής, των ειδών σπιτιού, της διατροφής κλπ. Έτσι δούλευε το σύστημα, έτσι δούλευε και η χώρα.
Ήταν μια οικονομία βασισμένη σχεδόν αποκλειστικά στην κατανάλωση (κυρίως εισαγόμενων προϊόντων) και όχι στην εγχώρια παραγωγή. Αλλά κατανάλωση σημαίνει δανεισμός. Ειδικώς μετά την είσοδο της χώρας στο ευρώ και την μεγάλη πτώση των επιτοκίων, η αγορά γνώρισε στιγμές ευδαιμονισμού. Μόνο που όλο αυτό το πανηγύρι γινόταν με ξένα χρήματα, με το εμπορικό ισοζύγιο να έχει αρνητικό πρόσημο και να φτάνει στα 20- 25 δισ το χρόνο, όπως αντίστοιχα και τα δημοσιονομικά ελλείμματα που πολλαπλασιάζονταν ανεξέλεγκτα.
Σήμερα η κινητήριος δύναμη της οικονομίας, αυτή που μας προσέφερε ανάπτυξη και πλούτο όλα αυτά τα χρόνια, ο δανεισμός, το εύκολο και φτηνό χρήμα, δεν υπάρχει πλέον και δεν πρόκειται να υπάρξει στα επόμενα πολλά χρόνια. Αυτό σημαίνει πως αν θέλουμε να ξανασταθούμε στα πόδια μας, θα πρέπει να βρούμε άλλους τρόπους. Εναλλακτικές λύσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν όπως ο τουρισμός βουλιάζουν. Τα στοιχεία από τις κρατήσεις, δείχνουν αυτή την ώρα, δραματική πτώση έως και 50%, σε δημοφιλείς προορισμούς. Το αβέβαιο πολιτικό σκηνικό και η εικόνα της χώρας διεθνώς, λειτουργούν αποτρεπτικά για τους τουρίστες.
Δυστυχώς δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις. Αν δεν σηκώσουμε τα μανίκια και δεν δουλέψουμε σκληρά, αλλάζοντας μυαλά και νοοτροπία, δεν θα δούμε άσπρη μέρα. Όλα όσα ακούγονται από επίσημα χείλη, για καλύτερες ημέρες που θα έλθουν, είναι καλαμπούρια για να περνάει η ώρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου