9 Μαΐου 2012
Υποτίθεται πως οι εκλογές θα βοηθούσαν στη λύση του προβλήματος. Ο λαός με την ψήφο του θα έδειχνε την κατεύθυνση προς την οποία θα έπρεπε να κινηθεί η χώρα και θα εξουσιοδοτούσε για το σκοπό αυτό, συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις.
Δεν είχαμε σκεφτεί όμως το ενδεχόμενο, οι εκλογές αντί να βοηθήσουν, να περιπλέξουν περισσότερο τα πράγματα.
Αρνητική διαπίστωση πρώτη, είναι το γεγονός πως εκλογικό σώμα αποδείχθηκε πως είναι χωρισμένο ακριβώς στη μέση. Τα κόμματα του λεγόμενου φιλοευρωπαϊκού τόξου, αυτά δηλαδή που αποδέχονται τις υποχρεώσεις της χώρας έναντι των δανειστών της, συγκέντρωσαν σχεδόν δυόμιση εκατομμύρια ψήφους, (ΝΔ+ ΠΑΣΟΚ+ Δημιουργία Ξανά+ ΔΗΣΥ+Δράση= 2.440.000).
Όσους συγκέντρωσαν αθροιστικά και τα λεγόμενα αντιμνημονιακά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ+ ΚΚΕ+ Ανεξάρτητοι Έλληνες+ ΛΑΟΣ= 2.450.000)! Δεν έχουν αθροιστεί ούτε στο ένα, ούτε στο άλλο μπλοκ, οι 380.000 ψήφοι της ΔΗΜΑΡ, οι 185.000 των Οικολόγων και οι 440.000 ψήφοι της Χρυσής Αυγής. Η κοινωνία μοιάζει να είναι διχασμένη και αμήχανη, αν δεχτούμε πως όλα τα μεγάλα διλήμματα της χώρας, εκφράστηκαν με την επιλογή της ψήφου.
Η δεύτερη διαπίστωση προκύπτει από δύο διαφορετικούς παράγοντες. Τη μεγάλη αποχή και το ποσοστό των κομμάτων που δεν μπήκαν στη βουλή. Η μεν αποχή έφτασε στο 35%, ενώ τα κόμματα που δεν εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο συγκέντρωσαν το 19% των εγκύρων ψήφων. Η αποχή ήταν 34,9% και στις εκλογές αυτές, ψήφισαν 900.000 λιγότεροι εκλογείς από το 2007 και 650.000 λιγότεροι από ότι το 2009!
Η μεγαλύτερη παραδοξότητα όμως ήταν πως 1.200.000 ψηφοφόροι, εξ αιτίας του εκλογικού νόμου, αντί να βοήθησαν τα κόμματα που ψήφισαν, χάρισαν άθελά τους 50 έδρες (!) στα κόμματα που πέρασαν το 3%. Συγκεκριμένα έκαναν δώρο στη ΝΔ 10 έδρες, στον ΣΥΡΙΖΑ 9 έδρες, στο ΠΑΣΟΚ 7 κοκ. Ο συνδυασμός της μεγάλης αποχής και το πρωτοφανές ποσοστό των κομμάτων που δεν ξεπέρασαν το 3%, έχει σαν συνέπεια το 18,85% της ΝΔ, να αντιπροσωπεύει μόλις το 9% του εκλογικού σώματος, το 16,78% του ΣΥΡΙΖΑ το 8%, το 13,18% του ΠΑΣΟΚ το 6% κλπ.
Κατόπιν τούτου τα τρία πρώτα σε ψήφους κόμματα, αθροίζουν μαζί ποσοστό μικρότερο από το 1/4 του εκλογικού σώματος! Κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί!
Και επειδή ειπώθηκε, πως το πρόβλημα που εμποδίζει τη δημιουργία αριστερής κυβέρνησης είναι το ληστρικό εκλογικό σύστημα (και όχι η άρνηση των υπολοίπων αριστερών κομμάτων να συνεργαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ), αν ίσχυε η ανόθευτη απλή αναλογική, ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με το ΚΚΕ και τη ΔΗΜΑΡ θα συγκέντρωναν 115 έδρες, αντί για 97 που συγκεντρώνουν τώρα. Οπότε το πρόβλημα δεν είναι (το άδικο) εκλογικό σύστημα!
Το πρόβλημα είναι πως η κοινωνία εμφανίζεται διχοτομημένη, στη μέση ακριβώς και πως δεν υπάρχει διακριτό πλειοψηφικό ρεύμα, είτε προς τη μία, είτε προς την άλλη κατεύθυνση. Σε αυτές τις συνθήκες, είναι απίθανο βρει σημείο ισορροπίας το πολιτικό σύστημα. Η επανάληψη των εκλογών είναι το λογικότερο σενάριο, παρά τους κινδύνους που παραμονεύουν.
Αρνητική διαπίστωση πρώτη, είναι το γεγονός πως εκλογικό σώμα αποδείχθηκε πως είναι χωρισμένο ακριβώς στη μέση. Τα κόμματα του λεγόμενου φιλοευρωπαϊκού τόξου, αυτά δηλαδή που αποδέχονται τις υποχρεώσεις της χώρας έναντι των δανειστών της, συγκέντρωσαν σχεδόν δυόμιση εκατομμύρια ψήφους, (ΝΔ+ ΠΑΣΟΚ+ Δημιουργία Ξανά+ ΔΗΣΥ+Δράση= 2.440.000).
Όσους συγκέντρωσαν αθροιστικά και τα λεγόμενα αντιμνημονιακά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ+ ΚΚΕ+ Ανεξάρτητοι Έλληνες+ ΛΑΟΣ= 2.450.000)! Δεν έχουν αθροιστεί ούτε στο ένα, ούτε στο άλλο μπλοκ, οι 380.000 ψήφοι της ΔΗΜΑΡ, οι 185.000 των Οικολόγων και οι 440.000 ψήφοι της Χρυσής Αυγής. Η κοινωνία μοιάζει να είναι διχασμένη και αμήχανη, αν δεχτούμε πως όλα τα μεγάλα διλήμματα της χώρας, εκφράστηκαν με την επιλογή της ψήφου.
Η δεύτερη διαπίστωση προκύπτει από δύο διαφορετικούς παράγοντες. Τη μεγάλη αποχή και το ποσοστό των κομμάτων που δεν μπήκαν στη βουλή. Η μεν αποχή έφτασε στο 35%, ενώ τα κόμματα που δεν εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο συγκέντρωσαν το 19% των εγκύρων ψήφων. Η αποχή ήταν 34,9% και στις εκλογές αυτές, ψήφισαν 900.000 λιγότεροι εκλογείς από το 2007 και 650.000 λιγότεροι από ότι το 2009!
Η μεγαλύτερη παραδοξότητα όμως ήταν πως 1.200.000 ψηφοφόροι, εξ αιτίας του εκλογικού νόμου, αντί να βοήθησαν τα κόμματα που ψήφισαν, χάρισαν άθελά τους 50 έδρες (!) στα κόμματα που πέρασαν το 3%. Συγκεκριμένα έκαναν δώρο στη ΝΔ 10 έδρες, στον ΣΥΡΙΖΑ 9 έδρες, στο ΠΑΣΟΚ 7 κοκ. Ο συνδυασμός της μεγάλης αποχής και το πρωτοφανές ποσοστό των κομμάτων που δεν ξεπέρασαν το 3%, έχει σαν συνέπεια το 18,85% της ΝΔ, να αντιπροσωπεύει μόλις το 9% του εκλογικού σώματος, το 16,78% του ΣΥΡΙΖΑ το 8%, το 13,18% του ΠΑΣΟΚ το 6% κλπ.
Κατόπιν τούτου τα τρία πρώτα σε ψήφους κόμματα, αθροίζουν μαζί ποσοστό μικρότερο από το 1/4 του εκλογικού σώματος! Κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί!
Και επειδή ειπώθηκε, πως το πρόβλημα που εμποδίζει τη δημιουργία αριστερής κυβέρνησης είναι το ληστρικό εκλογικό σύστημα (και όχι η άρνηση των υπολοίπων αριστερών κομμάτων να συνεργαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ), αν ίσχυε η ανόθευτη απλή αναλογική, ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με το ΚΚΕ και τη ΔΗΜΑΡ θα συγκέντρωναν 115 έδρες, αντί για 97 που συγκεντρώνουν τώρα. Οπότε το πρόβλημα δεν είναι (το άδικο) εκλογικό σύστημα!
Το πρόβλημα είναι πως η κοινωνία εμφανίζεται διχοτομημένη, στη μέση ακριβώς και πως δεν υπάρχει διακριτό πλειοψηφικό ρεύμα, είτε προς τη μία, είτε προς την άλλη κατεύθυνση. Σε αυτές τις συνθήκες, είναι απίθανο βρει σημείο ισορροπίας το πολιτικό σύστημα. Η επανάληψη των εκλογών είναι το λογικότερο σενάριο, παρά τους κινδύνους που παραμονεύουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου