10 Απριλίου 2012
Έτσι δεν πάμε πουθενά... Ούτε με Σαμαρά, ούτε με Βενιζέλο, ούτε με Παπαρήγα, ούτε με Τσίπρα, αλλά ούτε με τον Θεό τον ίδιο για πρωθυπουργό. Είναι σαφές ότι προϋπόθεση για να σταθούμε στα πόδια μας είναι να ρίξουμε επιτέλους τους τόνους, να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας, να προτάξουμε τη λογική και κυρίως να κάνουμε υπομονή για μερικές ημέρες ακόμη.
Κυριακή κοντή γιορτή που λέει ο λαός, καθώς μείνανε όλες και όλες τριάντα ημέρες για τις εκλογές, ώστε να μάθουμε ποια είναι η λαϊκή βούληση, πως τοποθετείται το εκλογικό σώμα στα μεγάλα διλήμματα της χώρας και προς τα που θα πάει τελικά το καράβι. Οπότε ας μην τα γκρεμίσουμε όλα σήμερα και ας περιμένουμε για λίγο ακόμη.
Άλλωστε τόση υπομονή κάνουμε τα τελευταία δύο χρόνια, δεν χάλασε ο κόσμος για λίγες ημέρες. Πάντα με την προϋπόθεση, πως στο μεταξύ δεν θα έχει συμβεί κάτι απρόβλεπτο, που θα φέρει τα πάνω κάτω. Ατυχώς όσα συμβαίνουν γύρω μας δεν μοιάζουν να υπαγορεύονται ούτε από την λογική και σίγουρα δεν χαρακτηρίζονται από ψυχραιμία.
Για παράδειγμα το αίσχος με το μπαράζ των εκατοντάδων τροπολογιών που κόντρα το κοινό αίσθημα, επιχειρήθηκε να περάσουν στο παρά πέντε από τη βουλή, ώστε να εξυπηρετηθούν στενά προσωπικά και μικροκομματικά συμφέροντα, ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Άλλωστε και η κάνουλα για να πάρουν τα κόμματα 29 εκατομμύρια, στο παρά πέντε άνοιξε και μάλιστα όπως- όπως.
Όσοι συστηματικά τον τελευταίο καιρό δηλώνουν οργισμένοι με το πολιτικό σύστημα και μιλούν απαξιωτικά για το κοινοβούλιο και τους πατέρες του Έθνους, νιώθουν δικαιωμένοι! Όχι πως στην κοινωνία οι συνθήκες που επικρατούν είναι καλύτερες. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει καμία λογική στις δυναμικές κινητοποιήσεις της ΠΝΟ και των ΚΤΕΛ , ένα μήνα πριν τις εκλογές, ουσιαστικά με υπηρεσιακή κυβέρνηση και το κυριότερο με την βουλή κλειστή λόγω των επικείμενων εκλογών, από σήμερα το βράδυ.
Ακόμη δηλαδή και να υποκύψει κάποιος στον εκβιασμό και να θελήσει να ικανοποιήσει όλα τα αιτήματα τους, δεν μπορεί! Αυτό ανήκει πλέον στις αρμοδιότητες της επόμενης βουλής, αυτής που θα προκύψει από τις εκλογές της 6ης Μαΐου, που κανείς δεν γνωρίζει ποια θα είναι! Πέραν τούτου όμως, τρομάζει η ευκολία και η απερισκεψία με την οποία τα συνδικάτα αποφασίζουν να κρατήσουν δεμένα τα πλοία, τινάζοντας στον αέρα την τουριστική αγορά στη νησιωτική Ελλάδα και δημιουργώντας ανυπέρβλητες δυσκολίες στον αγροτικό κόσμο κυρίως της Κρήτης.
Το ίδιο και με τα ΚΤΕΛ, που αποφάσισαν να ακινητοποιήσουν τα λεωφορεία στην κορύφωση της Πασχαλινής εξόδου, την Μεγάλη Πέμπτη, στερώντας το μέσο μεταφοράς που χρησιμοποιούν οι οικονομικά ασθενέστεροι. Απέμεινε το αεροπλάνο για τους έχοντες και το ΙΧ για τους υπόλοιπους, αν στο μεταξύ δεν βρεθεί κάποια άλλη ομάδα, που θα αποκλείσει τους δρόμους ή τα αεροδρόμια. Και μη χειρότερα!
Έτσι δεν πάμε πουθενά... Ούτε με Σαμαρά, ούτε με Βενιζέλο, ούτε με Παπαρήγα, ούτε με Τσίπρα, αλλά ούτε με τον Θεό τον ίδιο για πρωθυπουργό. Είναι σαφές ότι προϋπόθεση για να σταθούμε στα πόδια μας είναι να ρίξουμε επιτέλους τους τόνους, να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας, να προτάξουμε τη λογική και κυρίως να κάνουμε υπομονή για μερικές ημέρες ακόμη.
Κυριακή κοντή γιορτή που λέει ο λαός, καθώς μείνανε όλες και όλες τριάντα ημέρες για τις εκλογές, ώστε να μάθουμε ποια είναι η λαϊκή βούληση, πως τοποθετείται το εκλογικό σώμα στα μεγάλα διλήμματα της χώρας και προς τα που θα πάει τελικά το καράβι. Οπότε ας μην τα γκρεμίσουμε όλα σήμερα και ας περιμένουμε για λίγο ακόμη.
Άλλωστε τόση υπομονή κάνουμε τα τελευταία δύο χρόνια, δεν χάλασε ο κόσμος για λίγες ημέρες. Πάντα με την προϋπόθεση, πως στο μεταξύ δεν θα έχει συμβεί κάτι απρόβλεπτο, που θα φέρει τα πάνω κάτω. Ατυχώς όσα συμβαίνουν γύρω μας δεν μοιάζουν να υπαγορεύονται ούτε από την λογική και σίγουρα δεν χαρακτηρίζονται από ψυχραιμία.
Για παράδειγμα το αίσχος με το μπαράζ των εκατοντάδων τροπολογιών που κόντρα το κοινό αίσθημα, επιχειρήθηκε να περάσουν στο παρά πέντε από τη βουλή, ώστε να εξυπηρετηθούν στενά προσωπικά και μικροκομματικά συμφέροντα, ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Άλλωστε και η κάνουλα για να πάρουν τα κόμματα 29 εκατομμύρια, στο παρά πέντε άνοιξε και μάλιστα όπως- όπως.
Όσοι συστηματικά τον τελευταίο καιρό δηλώνουν οργισμένοι με το πολιτικό σύστημα και μιλούν απαξιωτικά για το κοινοβούλιο και τους πατέρες του Έθνους, νιώθουν δικαιωμένοι! Όχι πως στην κοινωνία οι συνθήκες που επικρατούν είναι καλύτερες. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει καμία λογική στις δυναμικές κινητοποιήσεις της ΠΝΟ και των ΚΤΕΛ , ένα μήνα πριν τις εκλογές, ουσιαστικά με υπηρεσιακή κυβέρνηση και το κυριότερο με την βουλή κλειστή λόγω των επικείμενων εκλογών, από σήμερα το βράδυ.
Ακόμη δηλαδή και να υποκύψει κάποιος στον εκβιασμό και να θελήσει να ικανοποιήσει όλα τα αιτήματα τους, δεν μπορεί! Αυτό ανήκει πλέον στις αρμοδιότητες της επόμενης βουλής, αυτής που θα προκύψει από τις εκλογές της 6ης Μαΐου, που κανείς δεν γνωρίζει ποια θα είναι! Πέραν τούτου όμως, τρομάζει η ευκολία και η απερισκεψία με την οποία τα συνδικάτα αποφασίζουν να κρατήσουν δεμένα τα πλοία, τινάζοντας στον αέρα την τουριστική αγορά στη νησιωτική Ελλάδα και δημιουργώντας ανυπέρβλητες δυσκολίες στον αγροτικό κόσμο κυρίως της Κρήτης.
Το ίδιο και με τα ΚΤΕΛ, που αποφάσισαν να ακινητοποιήσουν τα λεωφορεία στην κορύφωση της Πασχαλινής εξόδου, την Μεγάλη Πέμπτη, στερώντας το μέσο μεταφοράς που χρησιμοποιούν οι οικονομικά ασθενέστεροι. Απέμεινε το αεροπλάνο για τους έχοντες και το ΙΧ για τους υπόλοιπους, αν στο μεταξύ δεν βρεθεί κάποια άλλη ομάδα, που θα αποκλείσει τους δρόμους ή τα αεροδρόμια. Και μη χειρότερα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου