12 Μαρτίου 2012
Όταν κανείς βρεθεί στην απέναντι όχθη, εκεί που οι άνθρωποι κάνουν σκοπό της ζωής τους την προσφορά στον συνάνθρωπο, τότε έρχεται αντιμέτωπος με τη μικρότητά του. Όταν ζήσεις από κοντά το έργο και το μεγαλείο της ψυχής κάποιων ανθρώπων, που είναι οι σύγχρονοι και οι αληθινοί Άγιοι της κοινωνίας μας, καταλαβαίνεις το ελάχιστο του μεγέθους σου, όποιος και αν είσαι, ότι και αν καμώνεσαι πως έχεις καταφέρει στο βιό σου.
Ισοπεδώνεις και εκμηδενίζεις όλους αυτούς τους δήθεν, δεξιά και αριστερά, που εμφανίζονται ως υποψήφιοι σωτήρες μας και ως τιμητές της κοινωνίας. Αποκτάς αντίληψη των μεγεθών και διαπιστώνεις πως οι αληθινές αξίες και τα ιδανικά συνεχίζουν να υπάρχουν σε ανθρώπους που ζουν δίπλα μας, που όμως δεν κραυγάζουν και δεν καγχάζουν. Δεν τους επιτρέπει το ήθος και η ταπεινότητά τους. Ένας τέτοιος Άγιος ζει ανάμεσά μας.
Είναι ο Πατέρας Αντώνιος, κατά κόσμον Αντώνιος Παπανικολάου. Ένας καθημερινός άνθρωπος, ένας συνηθισμένος εφημέριος, που λειτουργεί στον Άγιο Γεώργιο του Κολωνού. Σε μια από τις πιο επικίνδυνες περιοχές της Αθήνας, καθώς εκεί δρουν συστηματικά πολλές συμμορίες, γίνεται εκτεταμένο εμπόριο ναρκωτικών και η εγκληματικότητα κτυπάει κόκκινο. Η Κιβωτός του Κόσμου, ιδρύθηκε το 1998 από τον 26άχρονο τότε Πατέρα Αντώνιο, που διαπιστώνοντας τις πολύ άσχημες συνθήκες διαβίωσης των παιδιών, θέλησε να τα βοηθήσει και να κάνει την Κιβωτό μία εστία φροντίδας και ελπίδας για το μέλλον τους.
«Από το παράθυρό μου έβλεπα νέα παιδιά εγκαταλειμμένα, μπλεγμένα στα ναρκωτικά και την εξαθλίωση», λέει ο ίδιος και, «άρχισα να αναρωτιέμαι πώς μπορώ να τα βοηθήσω. Στην αρχή ήταν μια παρέα εφήβων. Πλησίασα και ζήτησα να παίξουμε έναν αγώνα μπάσκετ. Σήμερα στην Κιβωτό έρχονται περισσότερα από 400 παιδιά όλων των ηλικιών. Η πόρτα μας θα είναι πάντοτε ανοιχτή». Είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς, πόση ανθρωπιά, πόσο αλτρουισμό και πόση ανθρώπινη προσφορά μπορεί να χωρέσει σε ένα κτίριο!
Εθελοντές κάθε ειδικότητας, καθηγητές, δάσκαλοι, γιατροί, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, μαγείρισσες, τραπεζοκόμοι, γραμματείς και ότι μπορεί να βάλει ο νους σας, προσφέρουν καθημερινά τις υπηρεσίες τους σε εκατοντάδες παιδιά, με ανταμοιβή το παιδικό χαμόγελο και εκείνο το υπέροχο συναίσθημα της προσφοράς στον συνάνθρωπο, που σχεδόν έχουμε λησμονήσει! Η Κιβωτός του Κόσμου, δεν έχει σχέση με οτιδήποτε μπορεί να έχετε στο μυαλό σας.
Δεν είναι κάτι μίζερο, συντηρητικό, υποταγμένο στις φιλοδοξίες κάποιου ανθρώπου. Όταν κανείς διαβεί στην πόρτα, νιώθει μια τεράστια έκπληξη σε κάθε του βήμα. Είναι κάτι φωτεινό, μοντέρνο, ανατρεπτικό, δυναμικό. Είναι μια αξεπέραστη ανθρώπινη δημιουργία. Η γνωριμία με τον Πατέρα Αντώνιο, στο σπίτι του, στην Κιβωτό του Κόσμου, είναι μια συγκλονιστική εμπειρία και ένα μάθημα ζωής.
Σε βοηθάει να βάλεις σε τάξη το μυαλό σου και να επαναπροσδιορίσεις τις αξίες. Να μετρήσεις την ανθρώπινη ματαιοδοξία και να επιβεβαιώσειςμε ικανοποίηση, πωςευτυχώς υπάρχουν ακόμη άνθρωποι. Πως επιτέλους στη χώρα αυτή, δεν κατοικούν μόνο νεόπλουτοι και λαμόγια.
Ισοπεδώνεις και εκμηδενίζεις όλους αυτούς τους δήθεν, δεξιά και αριστερά, που εμφανίζονται ως υποψήφιοι σωτήρες μας και ως τιμητές της κοινωνίας. Αποκτάς αντίληψη των μεγεθών και διαπιστώνεις πως οι αληθινές αξίες και τα ιδανικά συνεχίζουν να υπάρχουν σε ανθρώπους που ζουν δίπλα μας, που όμως δεν κραυγάζουν και δεν καγχάζουν. Δεν τους επιτρέπει το ήθος και η ταπεινότητά τους. Ένας τέτοιος Άγιος ζει ανάμεσά μας.
Είναι ο Πατέρας Αντώνιος, κατά κόσμον Αντώνιος Παπανικολάου. Ένας καθημερινός άνθρωπος, ένας συνηθισμένος εφημέριος, που λειτουργεί στον Άγιο Γεώργιο του Κολωνού. Σε μια από τις πιο επικίνδυνες περιοχές της Αθήνας, καθώς εκεί δρουν συστηματικά πολλές συμμορίες, γίνεται εκτεταμένο εμπόριο ναρκωτικών και η εγκληματικότητα κτυπάει κόκκινο. Η Κιβωτός του Κόσμου, ιδρύθηκε το 1998 από τον 26άχρονο τότε Πατέρα Αντώνιο, που διαπιστώνοντας τις πολύ άσχημες συνθήκες διαβίωσης των παιδιών, θέλησε να τα βοηθήσει και να κάνει την Κιβωτό μία εστία φροντίδας και ελπίδας για το μέλλον τους.
«Από το παράθυρό μου έβλεπα νέα παιδιά εγκαταλειμμένα, μπλεγμένα στα ναρκωτικά και την εξαθλίωση», λέει ο ίδιος και, «άρχισα να αναρωτιέμαι πώς μπορώ να τα βοηθήσω. Στην αρχή ήταν μια παρέα εφήβων. Πλησίασα και ζήτησα να παίξουμε έναν αγώνα μπάσκετ. Σήμερα στην Κιβωτό έρχονται περισσότερα από 400 παιδιά όλων των ηλικιών. Η πόρτα μας θα είναι πάντοτε ανοιχτή». Είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς, πόση ανθρωπιά, πόσο αλτρουισμό και πόση ανθρώπινη προσφορά μπορεί να χωρέσει σε ένα κτίριο!
Εθελοντές κάθε ειδικότητας, καθηγητές, δάσκαλοι, γιατροί, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, μαγείρισσες, τραπεζοκόμοι, γραμματείς και ότι μπορεί να βάλει ο νους σας, προσφέρουν καθημερινά τις υπηρεσίες τους σε εκατοντάδες παιδιά, με ανταμοιβή το παιδικό χαμόγελο και εκείνο το υπέροχο συναίσθημα της προσφοράς στον συνάνθρωπο, που σχεδόν έχουμε λησμονήσει! Η Κιβωτός του Κόσμου, δεν έχει σχέση με οτιδήποτε μπορεί να έχετε στο μυαλό σας.
Δεν είναι κάτι μίζερο, συντηρητικό, υποταγμένο στις φιλοδοξίες κάποιου ανθρώπου. Όταν κανείς διαβεί στην πόρτα, νιώθει μια τεράστια έκπληξη σε κάθε του βήμα. Είναι κάτι φωτεινό, μοντέρνο, ανατρεπτικό, δυναμικό. Είναι μια αξεπέραστη ανθρώπινη δημιουργία. Η γνωριμία με τον Πατέρα Αντώνιο, στο σπίτι του, στην Κιβωτό του Κόσμου, είναι μια συγκλονιστική εμπειρία και ένα μάθημα ζωής.
Σε βοηθάει να βάλεις σε τάξη το μυαλό σου και να επαναπροσδιορίσεις τις αξίες. Να μετρήσεις την ανθρώπινη ματαιοδοξία και να επιβεβαιώσειςμε ικανοποίηση, πωςευτυχώς υπάρχουν ακόμη άνθρωποι. Πως επιτέλους στη χώρα αυτή, δεν κατοικούν μόνο νεόπλουτοι και λαμόγια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου