20/4/12

Η Κύπρος δείχνει το δρόμο!

21 Απριλίου 2012

Η πρώτη διαπίστωση καθώς μπαίνεις στη Λευκωσία, προερχόμενος από το αεροδρόμιο της Λάρνακας, είναι πως τα σημάδια παρακμής και εγκατάλειψης, που πλέον είναι εμφανή παντού εδώ στην Αθήνα, εκεί δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα.

Τα αστραφτερά και ολοκαίνουργια πολυώροφα κτίρια των μεγάλων πολυεθνικών και τα γιγάντια (ακόμη και για τα δεδομένα της Αθήνας των πέντε εκατομμυρίων κατοίκων) εμπορικά πάρκα γύρω από την πόλη, σου δημιουργούν την εντύπωση πως βρίσκεσαι σε μια εύρωστη ευρωπαϊκή μεγαλούπολη και όχι σε μια πόλη μόλις 300.000 κατοίκων.

Την ίδια διαπίστωση κάνει κανείς παρατηρώντας τα πάρα πολλά ακριβά αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στους δρόμους της πόλης (και τους εξαιρετικούς και χωρίς διόδια αυτοκινητοδρόμους). Η Λευκωσία ήταν και παραμένει μια ιδιαίτερα φροντισμένη και προσεγμένη πόλη, σε κάθε της λεπτομέρεια. Καθαρή, πολύ καλά οργανωμένη και χωρίς παραφωνίες. Καταλαβαίνεις αμέσως πως η πόλη λειτουργεί εύρυθμα, σε ανθρώπινους ρυθμούς και ότι δεν υπάρχουν επάνω της σημάδια κακοποίησης, από τους κατοίκους της.

Γκράφιτι στους τοίχους δεν υπάρχει ούτε για δείγμα, η ανεξέλεγκτη αφισοκόλληση κάθε ελεύθερου χώρου (που πλέον εδώ δεν μας προκαλεί εντύπωση) είναι ανύπαρκτη, σκουπίδια δεν βλέπεις πουθενά. Αν δεν υπήρχαν στα μπαλκόνια των σπιτιών, τόσες πολλές ανηρτημένες Ελληνικές σημαίες, θα είχες την αίσθηση πως βρίσκεσαι σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πόλη. Κυπριακές σημαίες υπάρχουν σχεδόν μόνο στα κυβερνητικά κτίρια. Στα σπίτια και στις καρδιές των Κυπρίων, εξακολουθεί να ανεμίζει η γαλανόλευκη! Ένα γεγονός που πάντα προκαλεί μεγάλη συγκίνηση στον Ελλαδίτη επισκέπτη.

Είναι εμφανές πως η Κύπρος, παρά τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει και τους φόβους για τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος, (το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων, προκάλεσε τεράστιες ζημιές στις Κυπριακές τράπεζες) κοιτάζει μπροστά και αντιμετωπίζει με αυτοπεποίθηση τις προκλήσεις του μέλλοντος! Έτυχε να γνωρίσω και να συναναστραφώ επιχειρηματίες, αλλά και στελέχη του κρατικού μηχανισμού. Νέους και δημιουργικούς ανθρώπους, εξωστρεφείς, με εμπειρία στο εξωτερικό και διάθεση να προσφέρουν στον τόπο τους. Ένα έξοχο δείγμα προοδευτικών ανθρώπων, που αγαπούν και πονούν τον τόπο τους. Κάτι που δυστυχώς, δύσκολα πλέον συναντάς εδώ!

 Όχι ότι λείπει η γκρίνια και ο προβληματισμός! Κάθε άλλο. Κατ’ αρχήν η αποδυνάμωση της Ελλάδας λόγω της κρίσης, είναι για την Κύπρο ένα θέμα που δημιουργεί αισθήματα ανασφάλειας. Μετά είναι ο φόβος μήπως σύντομα βρεθούν οικονομικά και οι ίδιοι, στη θέση που είμαστε εμείς σήμερα! Αλλά ακόμη και έτσι να είναι, από την άλλη ξέρουν πως τα ενεργειακά αποθέματα της χώρας, είναι το δυνατό διπλωματικό και οικονομικό τους χαρτί, όταν θα έλθει η ώρα.

Το τι σημαίνει Κύπρος και Ελληνισμός, χρειάζονται μόλις λίγα βήματα, για το διαπιστώσει κανείς και μάλιστα με κραυγαλέο τρόπο. Αρκεί να διασχίσει το οδόφραγμα της οδού Λήδρας και να περάσει για λίγο στα κατεχόμενα! Δεν χρειάζεται τίποτα άλλο!

Η ΧΑΖΟΜΑΡΑ ΝΑ ΠΕΡΙΛΗΦΘΕΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΠΕΡΙ ΕΥΘΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ!

20 Απριλίου 2012
Η περίπτωση Τσοχατζόπουλου μοιάζει να είναι τελικά, η εξαίρεση του επιβεβαιώνει τον κανόνα. Αυτόν που λέει πως το θεσμικό ανάχωμα είναι τόσο προστατευτικό για τον πολιτικό κόσμο, που πρακτικά ισοδυναμεί με διασφαλισμένη ατιμωρισία! Διαβάζοντας κανείς το πολυσέλιδο εισαγγελικό πόρισμα για την υπόθεση, καταλήγει σε αυτό ακριβώς το συμπέρασμα.

Πως ο Άκης Τσοχατζόπουλος προφυλακίστηκε από την υπερβολική του αυτοπεποίθηση και την βεβαιότητα του ακαταδίωκτου. Λίγο αν φυλαγόταν, δεν θα είχε κανένα πρόβλημα. Αν είχε την πρόνοια να μην εμφανίσει με τόσο απροκάλυπτο τρόπο τα περιουσιακά του στοιχεία, σήμερα θα ζούσε ζωή χαρισάμενη. Κανένα από τα αδικήματα για τα οποία ελέγχεται, δεν θα ήταν ικανό από μόνο του να τον οδηγήσει ενώπιον της δικαιοσύνης και να τον στείλει στη φυλακή. Όχι γιατί δεν είναι νομικά ισχυρό, αλλά γιατί το σύστημα το επιτρέπει.

Και αυτό είναι τρομερό, αν αναλογιστεί κανείς, πως σύμφωνα με όσα περιγράφουν οι εισαγγελείς, οι μίζες ανέρχονταν σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, χωρίς να είναι προσδιορισμένο στο σύνολό του το ποσό, καθώς υπάρχουν ενδείξεις πως υπάρχουν ακόμη πολλά τα χρήματα που δεν έχουν εντοπιστεί. Όσοι πίστεψαν πως η περίπτωση Τσοχατζόπουλου, είναι επιτέλους η αρχή για το ξεκαθάρισμα λογαριασμών με το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, ας αλλάξουν πλευρό. Με τα δεδομένα που υπάρχουν και όπως διδαχθήκαμε από την υπόθεση Τσοχατζόπουλου, το μόνο αδίκημα που τιμωρείται στην Ελλάδα, είναι η αφέλεια και η χαζομάρα. Τίποτα άλλο!

Ο συγκεκριμένος πολιτικός δεν πλήρωσε για τις πράξεις του κατά την περίοδο που διαχειρίστηκε τα χρήματα του ελληνικού λαού. Πλήρωσε για τις συνέπειες της διαχείρισης των χρημάτων που απέκτησε! Μέχρι χθες εξάλλου, εμφανιζόταν άσπιλος και αμόλυντος, με τη σφραγίδα της εξεταστικής επιτροπής της βουλής για τα εξοπλιστικά προγράμματα. Αλλά και έτσι να μην ήταν, δεν διώκεται για τις αστρονομικές μίζες που έλαβε, αν υποθέσουμε πως το πόρισμα είναι ακριβές, αφού τα αδικήματα παραγράφηκαν εν τη γεννέσει τους με τον σκανδαλώδη νόμο περί ευθύνης υπουργών.

Άλλωστε εκεί στηρίζεται και η υπερασπιστική γραμμή των δικηγόρων του. Όχι ότι είναι αθώος, αλλά ότι παραγράφηκαν τα αδικήματα! Πάλι καλά που δεν προβλέπεται προστασία των πολιτικών προσώπων, στον νόμο περί ευθύνης υπουργών, από τη χαζομάρα και τη μωροφιλοδοξία. Γιατί επί της ουσίας αυτά ήταν τα ατοπήματα του Άκη, που άνοιξαν τον δρόμο στους δικαστές, ώστε να τον κατηγορήσουν για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Αδίκημα που θεωρήθηκε διαρκές και ως εκ τούτου μη παραγεγραμμένο.

Ας το έχουν υπόψη τους εκεί στη βουλή, ώστε όταν αλλάξουν τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, πέραν όλων των άλλων, να συμπεριλάβουν και τη χαζομάρα στις πρόνοιες του νόμου που απαλλάσσει τα πολιτικά πρόσωπα. Που ξέρεις; Μπορεί να βρεθεί και άλλος αφελής κάποια στιγμή.

18/4/12

Όποιος δεν πληρώνει φόρους, κλέβει τους συμπολίτες του!

18 Απριλίου 2012
Η φοροδιαφυγή είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα σήμερα, σε βαθμό που να ανάγεται σε ζήτημα εθνικής επιβίωσης! Στην Ελλάδα ως γνωστόν, φόρους πληρώνουν όσοι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Όσοι δεν μπορούν να αποκρύψουν εισοδήματα. Κυρίως οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Όλοι οι άλλοι, πληρώνουν αυτά που δεν μπορούν να αποφύγουν να πληρώσουν. Αυτός είναι ο κανόνας, που ισχύει πολλές δεκαετίες!

Μέχρι χθες ωστόσο, η χώρα έβρισκε τον τρόπο και συμπλήρωνε με επιπλέον δανεισμό τα ελλείμματα που δημιουργούσε η φοροδιαφυγή (και οι σπατάλες). Αν είχαμε καταφέρει, έστω την τελευταία δεκαετία, να μειώσουμε στο μισό τη φοροδιαφυγή, η κατάσταση σήμερα θα ήταν αλλιώς και η χώρα δεν θα ήταν στο χείλος της καταστροφής. Αυτό δεν έγινε και έτσι τα πράγματα μπαίνουν πλέον σε καινούργια βάση, αφού τα δεδομένα έχουν αλλάξει δραματικά.

Πλέον, από τη στιγμή που δεν υπάρχει δανεισμός, δεν υπάρχει και τρόπος να αναπληρωθούν τα χρήματα, απ' όσους δεν πληρώνουν φόρους! Στο εξής θα πρέπει η χώρα να καλύπτει τις ανάγκες λειτουργίας της κρατικής μηχανής, αποκλειστικά από τα φορολογικά έσοδα. Αυτό σημαίνει ότι ο μεγάλος κίνδυνος λέγεται “εσωτερική χρεοκοπία”, ή αλλιώς “ταμειακό αδιέξοδο”. Να προκύψει δηλαδή αδυναμία του κράτους να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του, στο εσωτερικό της χώρας.

 Ο κίνδυνος αυτός δεν είναι ένα θεωρητικό ενδεχόμενο, καθώς ήδη καθημερινά μαθαίνουμε πως δημόσιες υπηρεσίες και φορείς που χρηματοδοτούνται από το κράτος, αντιμετωπίζουν ανυπέρβλητα προβλήματα λόγω της έλλειψης πιστώσεων και είναι ορατό το ενδεχόμενο αναστολής της λειτουργίας τους. Η μάχη επικεντρώνεται πλέον στην απρόσκοπτη πληρωμή μισθών και συντάξεων. Έτσι αποκτά άλλο νόημα και άλλη διάσταση η φοροδιαφυγή.

Ήταν ούτως ή άλλως πάντοτε μια μορφή αντικοινωνικής συμπεριφοράς, σήμερα όμως είναι εχθρική ενέργεια που στρέφεται κατά της κοινωνίας. Κάθε ευρώ που κάποιος κλέβει από την εφορία, το συμπληρώνει κάποιος άλλος που συνήθως είναι μισθωτός, είτε με έκτακτη φορολόγηση, είτε με μείωση των αποδοχών του, είτε αντισταθμίζεται από το κράτος με την περαιτέρω υποβάθμιση της ποιότητας στην δημόσια υγεία, την παιδεία κλπ.

Πρέπει να γίνει σαφές και κατανοητό, πως από εδώ και πέρα όποιος δεν πληρώνει τον φόρο που του αναλογεί, δεν κλέβει το κράτος, κλέβει τους συμπολίτες του. Είναι τόσο απλό! Παρόλα αυτά τίποτα δεν έχει (και δεν πρόκειται) ν' αλλάξει.

Τις ημέρες του Πάσχα όσοι βρέθηκαν στην περιφέρεια, θα διαπίστωσαν πως η απόδειξη είναι είδος πολυτελείας. Ειδικά σε καφέ, εστιατόρια και ταβέρνες, ακόμη και αν ζητήσεις την απόδειξη, δυσκολεύονται να στην δώσουν. Ξεδιάντροπη αισχροκέρδεια, αφού βάζουν στην τσέπη και τον φόρο που αναλογεί, αλλά και το 23% του ΦΠΑ!

Έτσι καταλήγουμε να τους πληρώνουμε δύο φορές, καθώς ναι μεν τους καταβάλαμε το φόρο στο σύνολό του, όμως στο τέλος της χρονιάς, θα συμπληρώσουμε με το εκκαθαριστικό της εφορίας, αυτά που εκείνοι δεν πλήρωσαν!

17/4/12

ΟΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ!

17 Απριλίου 2012
Οδηγώντας κανείς στην εθνική οδό, συνειδητοποιεί πως αποτελούμε ως φυλή, μια ιδιαίτερη περίπτωση. Πως άραγε να ερμηνεύσει κανείς τον υπέρμετρο εγωισμό, την ακατανόητη επιθετικότητα, την έκθεση στον κίνδυνο και την έλλειψη σεβασμού, με τον ατίθασο τρόπο που οδηγούμε;Υπάρχει ίσως μια και μόνο λέξη, που συμπυκνώνει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά: Μαγκιά!

Η μαγκιά του νεοέλληνα, που επιμένει να ζει και να συμπεριφέρεται κόντρα στη λογική, περιφρονώντας τους κανόνες και γράφοντας όλους τους άλλους στα παλιά του τα παπούτσια! Η εικόνα της πασχαλιάτικης εξόδου στην Εθνική οδό, ήταν το καλύτερο ψυχογράφημα! Από τα πρώτα κιόλας χιλιόμετρα, αμέσως μόλις άρχισε να πυκνώνει η κίνηση, ξεκινούσε το επικίνδυνο σλάλομ ανάμεσα στα αυτοκίνητα.

 Έβλεπες με έκπληξη και τρόμο, βαρυφορτωμένα ΙΧ, με όλη την οικογένεια μέσα, να εκτελούν επικίνδυνα ζιγκ- ζαγκ για να κερδίσουν μερικά λεπτά από τον χρόνο της διαδρομής! Εκθέτοντας οι οδηγοί τους σε κίνδυνο και τους δικούς τους ανθρώπους, αλλά και όσους ταξίδευαν αμέριμνοι!

Και όταν λίγο μετά η κίνηση πύκνωσε και ελαττώθηκε η ταχύτητα, τότε η λωρίδα έκτακτης ανάγκης της Εθνικής Οδού, μετατράπηκε σε πίστα αγώνων. Ο ένας οδηγός μετά τον άλλο, έβγαιναν στην δεξιά άκρη του δρόμου και σε προσπερνούσαν με μεγάλη ταχύτητα από τη λωρίδα έκτακτης ανάγκης, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

Όταν αργότερα τα αυτοκίνητα ακινητοποιήθηκαν από το μποτιλιάρισμα, ολοένα και περισσότεροι νεοέλληνες έμπαιναν στην λωρίδα έκτακτης ανάγκης για να συνεχίσουν να κινούνται, περιφρονώντας τους άλλους ταξιδιώτες, αλλά και τους κινδύνους που δημιουργούσε η συμπεριφορά τους. Ελάχιστα λεπτά μετά μποτιλιάρισε και η λωρίδα έκτακτης ανάγκης, κάτι που δεν συμβαίνει σε κανέναν άλλο ευρωπαϊκό αυτοκινητόδρομο!

Το πιο ενδιαφέρον ήταν όμως, πως αυτό το επικίνδυνο είδος του μάγκα νεοέλληνα, δεν είχε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Έβλεπες πανάκριβα αυτοκίνητα, αλλά και φθηνές και ταπεινές μάρκες να κινούνται με τον ίδιο τρόπο. Αυτοκίνητα με οδηγούς μεσήλικες αλλά και νέα παιδιά, να συμπεριφέρονται εξ’ ίσου με αναίδεια και αλαζονεία, αδιαφορώντας για τις συνέπειες και την κριτική των άλλων.

Όλη η δύναμη της αστυνομίας να παραμόνευε στον δρόμο, θα ήταν αδύνατο να τους τιμωρήσει, αφού ήταν χιλιάδες αυτοί που αδιαφορούσαν προκλητικά για την τήρηση του νόμου και την κοινή λογική. Ίσως σε κάποια μακρινά χρόνια, αυτή η συμπεριφορά να ήταν δικαιολογημένη, αφού τότε μας έλειπε η παιδεία. Βλέπετε το αυτοκίνητο ήλθε με καθυστέρηση στη ζωή μας σε σχέση με τους υπόλοιπους ευρωπαίους. Σήμερα όμως είναι ακατανόητη!

ΥΓ. Για όσους αναρωτιούνται γιατί ψηφίζαμε χρόνια τώρα τους πολιτικούς, που σήμερα αμφισβητούμε, γιατί τους αποθεώναμε και τσακωνόμασταν με όποιον τολμούσε να θίξει την εντιμότητα και τη σοφία τους, υπάρχει απάντηση: Γιατί μας έμοιαζαν! Ήταν σαν εμάς! Μάγκες, τσίφτηδες και καραμπουζουκλήδες! Πολιτεύονταν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, που οι περισσότεροι οδηγούμε!