Η περίπτωση Τσοχατζόπουλου μοιάζει να είναι τελικά, η εξαίρεση του επιβεβαιώνει τον κανόνα. Αυτόν που λέει πως το θεσμικό ανάχωμα είναι τόσο προστατευτικό για τον πολιτικό κόσμο, που πρακτικά ισοδυναμεί με διασφαλισμένη ατιμωρισία! Διαβάζοντας κανείς το πολυσέλιδο εισαγγελικό πόρισμα για την υπόθεση, καταλήγει σε αυτό ακριβώς το συμπέρασμα.
Πως ο Άκης Τσοχατζόπουλος προφυλακίστηκε από την υπερβολική του αυτοπεποίθηση και την βεβαιότητα του ακαταδίωκτου. Λίγο αν φυλαγόταν, δεν θα είχε κανένα πρόβλημα. Αν είχε την πρόνοια να μην εμφανίσει με τόσο απροκάλυπτο τρόπο τα περιουσιακά του στοιχεία, σήμερα θα ζούσε ζωή χαρισάμενη. Κανένα από τα αδικήματα για τα οποία ελέγχεται, δεν θα ήταν ικανό από μόνο του να τον οδηγήσει ενώπιον της δικαιοσύνης και να τον στείλει στη φυλακή. Όχι γιατί δεν είναι νομικά ισχυρό, αλλά γιατί το σύστημα το επιτρέπει.
Και αυτό είναι τρομερό, αν αναλογιστεί κανείς, πως σύμφωνα με όσα περιγράφουν οι εισαγγελείς, οι μίζες ανέρχονταν σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, χωρίς να είναι προσδιορισμένο στο σύνολό του το ποσό, καθώς υπάρχουν ενδείξεις πως υπάρχουν ακόμη πολλά τα χρήματα που δεν έχουν εντοπιστεί. Όσοι πίστεψαν πως η περίπτωση Τσοχατζόπουλου, είναι επιτέλους η αρχή για το ξεκαθάρισμα λογαριασμών με το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, ας αλλάξουν πλευρό. Με τα δεδομένα που υπάρχουν και όπως διδαχθήκαμε από την υπόθεση Τσοχατζόπουλου, το μόνο αδίκημα που τιμωρείται στην Ελλάδα, είναι η αφέλεια και η χαζομάρα. Τίποτα άλλο!
Ο συγκεκριμένος πολιτικός δεν πλήρωσε για τις πράξεις του κατά την περίοδο που διαχειρίστηκε τα χρήματα του ελληνικού λαού. Πλήρωσε για τις συνέπειες της διαχείρισης των χρημάτων που απέκτησε! Μέχρι χθες εξάλλου, εμφανιζόταν άσπιλος και αμόλυντος, με τη σφραγίδα της εξεταστικής επιτροπής της βουλής για τα εξοπλιστικά προγράμματα. Αλλά και έτσι να μην ήταν, δεν διώκεται για τις αστρονομικές μίζες που έλαβε, αν υποθέσουμε πως το πόρισμα είναι ακριβές, αφού τα αδικήματα παραγράφηκαν εν τη γεννέσει τους με τον σκανδαλώδη νόμο περί ευθύνης υπουργών.
Άλλωστε εκεί στηρίζεται και η υπερασπιστική γραμμή των δικηγόρων του. Όχι ότι είναι αθώος, αλλά ότι παραγράφηκαν τα αδικήματα! Πάλι καλά που δεν προβλέπεται προστασία των πολιτικών προσώπων, στον νόμο περί ευθύνης υπουργών, από τη χαζομάρα και τη μωροφιλοδοξία. Γιατί επί της ουσίας αυτά ήταν τα ατοπήματα του Άκη, που άνοιξαν τον δρόμο στους δικαστές, ώστε να τον κατηγορήσουν για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Αδίκημα που θεωρήθηκε διαρκές και ως εκ τούτου μη παραγεγραμμένο.
Ας το έχουν υπόψη τους εκεί στη βουλή, ώστε όταν αλλάξουν τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, πέραν όλων των άλλων, να συμπεριλάβουν και τη χαζομάρα στις πρόνοιες του νόμου που απαλλάσσει τα πολιτικά πρόσωπα. Που ξέρεις; Μπορεί να βρεθεί και άλλος αφελής κάποια στιγμή.
Ο Άκης πάντα κινιόταν βασιζόμενος στις πλάτες άλλων κυρίως του Ανδρέα. Έτσι πίστεψε πως θα έχει το ατιμώρητο. Ευτυχώς όμως που συμπεριφέρθηκε έτσι ώστε να φανει η γύμνια των θεσμών. Είναι αδιανόητο να έχουν γίνει 2 εξεταστικές στη Βουλή και μόλις η 2η να βρίσκει στοιχεία. Είναι αδιανόητο για σκάνδαλο τέτοιου μεγέθους με τόσους εμπλεκόμενος και μάλιστα με πρωταγωνιστή παρολίγον πρωθυπουργό, να ασχολείται μόνο ένας ανακριτής. Από κει και πέρα όμως είναι ώρα να ανοιχτούν κι άλλες υποθέσεις που αποδεδειγμένα είναι σκάνδαλα. Ειδικά τώρα που ξεκαθαρίστηκε ότι το νόμιμο (off shore εταιρείες) δεν είναι και ηθικό.
ΑπάντησηΔιαγραφή