Το ερώτημα είναι θέλει; Και αν όχι γιατί;
8 Ιανουαρίου 2013
Τελικά για να δουλέψει αυτό το κράτος, συνήθως χρειάζεται μια “ώθηση”. Είτε μια έκτακτη αφορμή, ένα γεγονός που να ταράξει τα νερά και να αλλάξει τις ισορροπίες, ή μια “έξωθεν” ισχυρή πίεση! Όλα αυτά για να βγει η κρατική μηχανή από την ύπνωση, ηθελημένη ή αθέλητη και να ξεκινήσει να εργάζεται αποτελεσματικά.
Τα περιστατικά που συνηγορούν σε αυτή την κατεύθυνση είναι άπειρα. Θέλετε ένα πολύ πρόσφατο παράδειγμα; Η εικόνα έξω από την πλαϊνή (πολυσύχναστη) πύλη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου επί της οδού Στουρνάρη, θύμιζε για πολλούς μήνες τριτοκοσμική χώρα. Πολλές δεκάδες ή και εκατοντάδες μερικές φορές, εξαθλιωμένοι χρήστες ναρκωτικών, πωλητές λαθραίων τσιγάρων, έμποροι ναρκωτικών, μικροπωλητές που διακινούσαν προϊόντα παρεμπορίου,πόρνες και προαγωγοί, συγκροτούσαν ένα ετερώνυμο πλήθος, που μοναδικό κοινό χαρακτηριστικό είχε την παραβατικότητα και την παρανομία.
Μάλιστα προξενούσε εντύπωση το γεγονός πως όλο αυτό το παράλογο σκηνικό, εξελισσόταν έξω από την ορθάνοικτη και αφύλακτη πύλη του Πολυτεχνείου. Εννοείται πως τα μαγαζιά που απέμειναν να λειτουργούν στο απέναντι πεζοδρόμιο, που κάποτε συγκροτούσαν εμπορική πιάτσα, ήταν μονίμως άδεια. Ποιος θα τολμούσε άλλωστε, ειδικά μετά τη δύση του ήλιου, να πλησιάσει στην περιοχή; Εντύπωση προκαλούσε επίσης το γεγονός πως στις συνεχείς εκκλήσεις των επαγγελματιών και των κατοίκων της περιοχής, η αστυνομία συστηματικά “κόφευε”.
Ακόμη και οι πρόσφατες επιχειρήσεις του “Ξένιου Δία”,που καθάρισαν πολλά σημεία της πρωτεύουσας, την περιοχή αυτή δεν την άγγιξαν. Ώσπου πριν λίγες ημέρες δύο αστυνομικοί, που είχαν την απρονοησία να βρεθούν στην περιοχή, ξυλοκοπήθηκαν άγρια από πωλητές λαθραίων τσιγάρων και χρειάστηκε να νοσηλευτούν στο στρατιωτικό νοσοκομείο. Αυτή ήταν η αφορμή ώστε μέσα σε ελάχιστο χρόνο, να λυθεί ο γόρδιος δεσμός και η περιοχή να απελευθερωθεί από τα δεινά της.
Ότι δεν έγινε χρόνια τώρα, παρά τις εκκλήσεις επιχειρηματιών και κατοίκων, έγινε σε ένα 24ωρο μετά το περιστατικό του σοβαρού τραυματισμού των νεαρών αστυνομικών. Το ερώτημα όμως είναι γιατί; Γιατί η προκλητική αδιαφορία και η αδυναμία αντίληψης του μεγέθους του προβλήματος τόσο καιρό; Γιατί έπρεπε να καταρρεύσει η εμπορική δραστηριότητα στην περιοχή, οι κάτοικοι να φοβούνται να βγουν από το σπίτι τους, τα ναρκωτικά και τα λαθραία τσιγάρα να πωλούνται προκλητικά ελεύθερα και τελικά να συμβεί αυτό που συνέβη, για να γίνει το αυτονόητο;
Αρκούσε, όπως αποδείχτηκε, η πρόθεση από τον αρμόδιο υπουργείο, να καθαρίσει η περιοχή και τίποτα περισσότερο. Το συγκεκριμένο περιστατικό είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Δείχνει το μέτρο μέχρι χθες, της αδιαφορίας, της ανικανότητας και της έλλειψης αντίληψης της πραγματικότητας από την πολιτεία.
Ο κύριος Δένδιας ως Κερκυραίος άλλωστε, γνωρίζει πως όταν πριν χρόνια συμμορίες Αλβανών ενόπλων κτυπούσαν συστηματικά τουριστικές εγκαταστάσεις στη νησί σκορπίζοντας τον τρόμο, χρειάστηκε το αίμα ενός παλικαριού του λιμενικού, για να αντιδράσει αποτελεσματικά το κράτος. Ας μην γυρίσουμε σε εκείνες τις εποχές.
ΥΓ. Άραγε η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ δεν είναι αντίστοιχο παράδειγμα; Αν δεν είχε προκύψει με καθυστέρηση δύο χρόνων, το "ατύχημα" της αποκάλυψής της, θα ασχολιόταν κανείς με το περιεχόμενό της και θα αναζητούσε πολιτικές και ποινικές ευθύνες; Ούτε υπήρχε περίπτωση να αναζητήσουν οι φορολογικές αρχές της χώρας την προέλευση των χρημάτων που κατατέθηκαν στην Ελβετική τράπεζα.
8 Ιανουαρίου 2013
Τα περιστατικά που συνηγορούν σε αυτή την κατεύθυνση είναι άπειρα. Θέλετε ένα πολύ πρόσφατο παράδειγμα; Η εικόνα έξω από την πλαϊνή (πολυσύχναστη) πύλη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου επί της οδού Στουρνάρη, θύμιζε για πολλούς μήνες τριτοκοσμική χώρα. Πολλές δεκάδες ή και εκατοντάδες μερικές φορές, εξαθλιωμένοι χρήστες ναρκωτικών, πωλητές λαθραίων τσιγάρων, έμποροι ναρκωτικών, μικροπωλητές που διακινούσαν προϊόντα παρεμπορίου,πόρνες και προαγωγοί, συγκροτούσαν ένα ετερώνυμο πλήθος, που μοναδικό κοινό χαρακτηριστικό είχε την παραβατικότητα και την παρανομία.
Μάλιστα προξενούσε εντύπωση το γεγονός πως όλο αυτό το παράλογο σκηνικό, εξελισσόταν έξω από την ορθάνοικτη και αφύλακτη πύλη του Πολυτεχνείου. Εννοείται πως τα μαγαζιά που απέμειναν να λειτουργούν στο απέναντι πεζοδρόμιο, που κάποτε συγκροτούσαν εμπορική πιάτσα, ήταν μονίμως άδεια. Ποιος θα τολμούσε άλλωστε, ειδικά μετά τη δύση του ήλιου, να πλησιάσει στην περιοχή; Εντύπωση προκαλούσε επίσης το γεγονός πως στις συνεχείς εκκλήσεις των επαγγελματιών και των κατοίκων της περιοχής, η αστυνομία συστηματικά “κόφευε”.
Ακόμη και οι πρόσφατες επιχειρήσεις του “Ξένιου Δία”,που καθάρισαν πολλά σημεία της πρωτεύουσας, την περιοχή αυτή δεν την άγγιξαν. Ώσπου πριν λίγες ημέρες δύο αστυνομικοί, που είχαν την απρονοησία να βρεθούν στην περιοχή, ξυλοκοπήθηκαν άγρια από πωλητές λαθραίων τσιγάρων και χρειάστηκε να νοσηλευτούν στο στρατιωτικό νοσοκομείο. Αυτή ήταν η αφορμή ώστε μέσα σε ελάχιστο χρόνο, να λυθεί ο γόρδιος δεσμός και η περιοχή να απελευθερωθεί από τα δεινά της.
Ότι δεν έγινε χρόνια τώρα, παρά τις εκκλήσεις επιχειρηματιών και κατοίκων, έγινε σε ένα 24ωρο μετά το περιστατικό του σοβαρού τραυματισμού των νεαρών αστυνομικών. Το ερώτημα όμως είναι γιατί; Γιατί η προκλητική αδιαφορία και η αδυναμία αντίληψης του μεγέθους του προβλήματος τόσο καιρό; Γιατί έπρεπε να καταρρεύσει η εμπορική δραστηριότητα στην περιοχή, οι κάτοικοι να φοβούνται να βγουν από το σπίτι τους, τα ναρκωτικά και τα λαθραία τσιγάρα να πωλούνται προκλητικά ελεύθερα και τελικά να συμβεί αυτό που συνέβη, για να γίνει το αυτονόητο;
Αρκούσε, όπως αποδείχτηκε, η πρόθεση από τον αρμόδιο υπουργείο, να καθαρίσει η περιοχή και τίποτα περισσότερο. Το συγκεκριμένο περιστατικό είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Δείχνει το μέτρο μέχρι χθες, της αδιαφορίας, της ανικανότητας και της έλλειψης αντίληψης της πραγματικότητας από την πολιτεία.
Ο κύριος Δένδιας ως Κερκυραίος άλλωστε, γνωρίζει πως όταν πριν χρόνια συμμορίες Αλβανών ενόπλων κτυπούσαν συστηματικά τουριστικές εγκαταστάσεις στη νησί σκορπίζοντας τον τρόμο, χρειάστηκε το αίμα ενός παλικαριού του λιμενικού, για να αντιδράσει αποτελεσματικά το κράτος. Ας μην γυρίσουμε σε εκείνες τις εποχές.
ΥΓ. Άραγε η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ δεν είναι αντίστοιχο παράδειγμα; Αν δεν είχε προκύψει με καθυστέρηση δύο χρόνων, το "ατύχημα" της αποκάλυψής της, θα ασχολιόταν κανείς με το περιεχόμενό της και θα αναζητούσε πολιτικές και ποινικές ευθύνες; Ούτε υπήρχε περίπτωση να αναζητήσουν οι φορολογικές αρχές της χώρας την προέλευση των χρημάτων που κατατέθηκαν στην Ελβετική τράπεζα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου