21 Δεκεμβρίου 2012
Αυτό το κράτος έχει τη μοναδική ικανότητα να βασανίζει τους πολίτες του. Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς την οδύσσεια των ανθρώπων, που θέλησαν να πουλήσουν ένα κληρονομικό διαμέρισμα, 50 τ. μ.
Η πρώτη κατραπακιά τους ήλθε όταν ο μηχανικός που το έλεγξε, διαπίστωσε πως τα δύο μικρά μπαλκονάκια των 80 εκατοστών στον ακάλυπτο, είχαν ενωθεί (πριν από 40 χρόνια). Ήταν ο πρώτος Γολγοθάς που έπρεπε να ανεβούν, καθώς σύμφωνα με τη συμβολαιογράφο (που επικαλέστηκε τον νομο), το τετραγωνικό μέτρο του αέρα που κατέλαβε το μπαλκόνι, ανήκει σε όλους τους ιδιοκτήτες της πολυκατοικίας, είναι δηλαδή κοινόχρηστο. Ως εκ τούτου, πρέπει να γίνει τροποποίηση της σύστασης των κοινόχρηστων χώρων της πολυκατοικίας. Που σημαίνει πως αρκούσε ένας να διαφωνήσει, ή να συμφωνήσει, αλλά να ζητήσει αναθεώρηση στα κοινόχρηστα των προηγούμενων 40 χρόνων, για να μην γίνει η πώληση! Τόσο απλά..
Η δεύτερη κατραπακιά ήλθε, όταν μπήκαν στη διαδικασία της φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας. Όσο αυτονόητο και απλό ακούγεται, τόσο παράλογο και τυραννικό αποδείχθηκε, καθώς τους ζήτησαν να γυρίσουν τον χρόνο δεκαεπτά (!) χρόνια πίσω και να προσκομίσουν βεβαίωση, πως η μητέρα τους, από την οποία κληρονόμησαν το σπίτι, είχε πληρώσει τον φόρο, όταν της έγινε εν ζωή δωρεά του διαμερίσματος. Όμως για να τους δοθεί το χαρτί αυτό, σύμφωνα με την βλοσυρή υπάλληλο της εφορίας, έπρεπε να φέρουν πιστοποιητικό θανάτου της μητέρας τους και πιστοποιητικό εγγύτερων συγγενών, προκειμένου να βεβαιωθεί... πως είναι παιδιά της μητέρας τους! Παράλογο; Εντελώς!
Δεν αρκούσε ούτε η αστυνομική ταυτότητα, που βεβαίωνε την ιδιότητά τους, ούτε το χαρτί της αποδοχής της κληρονομιάς! Δεν αρκούσε ούτε η βεβαίωση της ίδιας της εφορίας, πως όταν το ακίνητο πέρασε τους ίδιους, πριν λίγους μήνες, είχαν πληρωθεί όλοι οι αναλογούντες φόροι και δεν υπήρχε καμία οφειλή από το παρελθόν!
Το ίδιο και με το ΙΚΑ. Οι άνθρωποι απευθύνθηκαν στο ΙΚΑ της περιοχής τους (Ν. Κόσμος), απ' όπου πήραν τη σχετική βεβαίωση, την οποία όμως το ΙΚΑ Καλλιθέας (που βρίσκεται το ακίνητο) δεν αναγνώριζε. Έπρεπε υποχρεωτικά να παρουσιαστούν μαζί (!) ενώπιον της υπαλλήλου και να χάσουν άλλο ένα μεροκάματο.
Αυτά και άλλα πολλά, μέχρι να συγκεντρώσουν τα δεκάδες απίθανα χαρτιά που τους ζητήθηκαν. Οι άνθρωποι έφτασαν σε απόγνωση, χάλασαν την ψυχική τους υγεία, στήθηκαν για ώρες σε ουρές, έχασαν μεροκάματα, έσπασαν τα νεύρα τους, τσακώθηκαν με αγενείς και βλοσυρούς υπαλλήλους, για να καταφέρουν να μεταβιβάσουν ένα διαμέρισμα μικρής αξίας.
Αναλογιστείτε λοιπόν, τηρουμένων των αναλογιών, την τύχη αυτών που θα θελήσουν να επενδύσουν στη χώρα μας. Τι τυραννία και τι κόλαση τους περιμένει, από μια απάνθρωπη κρατική μηχανή και ένα σαδιστικό γραφειοκρατικό λαβύρινθο! Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους. Δυστυχώς τίποτα δεν έχει αλλάξει, τίποτα δεν διδαχθήκαμε από το παρελθόν.
Αυτό το κράτος έχει τη μοναδική ικανότητα να βασανίζει τους πολίτες του. Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς την οδύσσεια των ανθρώπων, που θέλησαν να πουλήσουν ένα κληρονομικό διαμέρισμα, 50 τ. μ.
Η πρώτη κατραπακιά τους ήλθε όταν ο μηχανικός που το έλεγξε, διαπίστωσε πως τα δύο μικρά μπαλκονάκια των 80 εκατοστών στον ακάλυπτο, είχαν ενωθεί (πριν από 40 χρόνια). Ήταν ο πρώτος Γολγοθάς που έπρεπε να ανεβούν, καθώς σύμφωνα με τη συμβολαιογράφο (που επικαλέστηκε τον νομο), το τετραγωνικό μέτρο του αέρα που κατέλαβε το μπαλκόνι, ανήκει σε όλους τους ιδιοκτήτες της πολυκατοικίας, είναι δηλαδή κοινόχρηστο. Ως εκ τούτου, πρέπει να γίνει τροποποίηση της σύστασης των κοινόχρηστων χώρων της πολυκατοικίας. Που σημαίνει πως αρκούσε ένας να διαφωνήσει, ή να συμφωνήσει, αλλά να ζητήσει αναθεώρηση στα κοινόχρηστα των προηγούμενων 40 χρόνων, για να μην γίνει η πώληση! Τόσο απλά..
Η δεύτερη κατραπακιά ήλθε, όταν μπήκαν στη διαδικασία της φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας. Όσο αυτονόητο και απλό ακούγεται, τόσο παράλογο και τυραννικό αποδείχθηκε, καθώς τους ζήτησαν να γυρίσουν τον χρόνο δεκαεπτά (!) χρόνια πίσω και να προσκομίσουν βεβαίωση, πως η μητέρα τους, από την οποία κληρονόμησαν το σπίτι, είχε πληρώσει τον φόρο, όταν της έγινε εν ζωή δωρεά του διαμερίσματος. Όμως για να τους δοθεί το χαρτί αυτό, σύμφωνα με την βλοσυρή υπάλληλο της εφορίας, έπρεπε να φέρουν πιστοποιητικό θανάτου της μητέρας τους και πιστοποιητικό εγγύτερων συγγενών, προκειμένου να βεβαιωθεί... πως είναι παιδιά της μητέρας τους! Παράλογο; Εντελώς!
Δεν αρκούσε ούτε η αστυνομική ταυτότητα, που βεβαίωνε την ιδιότητά τους, ούτε το χαρτί της αποδοχής της κληρονομιάς! Δεν αρκούσε ούτε η βεβαίωση της ίδιας της εφορίας, πως όταν το ακίνητο πέρασε τους ίδιους, πριν λίγους μήνες, είχαν πληρωθεί όλοι οι αναλογούντες φόροι και δεν υπήρχε καμία οφειλή από το παρελθόν!
Το ίδιο και με το ΙΚΑ. Οι άνθρωποι απευθύνθηκαν στο ΙΚΑ της περιοχής τους (Ν. Κόσμος), απ' όπου πήραν τη σχετική βεβαίωση, την οποία όμως το ΙΚΑ Καλλιθέας (που βρίσκεται το ακίνητο) δεν αναγνώριζε. Έπρεπε υποχρεωτικά να παρουσιαστούν μαζί (!) ενώπιον της υπαλλήλου και να χάσουν άλλο ένα μεροκάματο.
Αυτά και άλλα πολλά, μέχρι να συγκεντρώσουν τα δεκάδες απίθανα χαρτιά που τους ζητήθηκαν. Οι άνθρωποι έφτασαν σε απόγνωση, χάλασαν την ψυχική τους υγεία, στήθηκαν για ώρες σε ουρές, έχασαν μεροκάματα, έσπασαν τα νεύρα τους, τσακώθηκαν με αγενείς και βλοσυρούς υπαλλήλους, για να καταφέρουν να μεταβιβάσουν ένα διαμέρισμα μικρής αξίας.
Αναλογιστείτε λοιπόν, τηρουμένων των αναλογιών, την τύχη αυτών που θα θελήσουν να επενδύσουν στη χώρα μας. Τι τυραννία και τι κόλαση τους περιμένει, από μια απάνθρωπη κρατική μηχανή και ένα σαδιστικό γραφειοκρατικό λαβύρινθο! Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους. Δυστυχώς τίποτα δεν έχει αλλάξει, τίποτα δεν διδαχθήκαμε από το παρελθόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου