24 Ιουλίου 2012
Η επίσκεψη στη χώρα μας το Σαββατοκύριακο, του πρώην Πρόεδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, επικεφαλής ομάδας επιχειρηματιών, είχε ασφαλώς μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς το αντικείμενο της ήταν η προσέλκυση επενδύσεων στη χώρα μας. Αν κάτι σήμερα, είναι θέμα ύψιστης προτεραιότητας είναι αυτό.
Να έλθουν ξένα κεφάλαια και να επενδυθούν στη χώρα μας, σε επενδύσεις που θα προσφέρουν θέσεις απασχόλησης και θα βοηθήσουν στην επανεκκίνηση της οικονομίας. Όμως δεν αρκεί η καλή διάθεση κάποιων ανθρώπων να φέρουν τα χρήματά τους εδώ, ή η εκδήλωση της συμπάθειας κάποιων χωρών, προς τη δοκιμαζόμενη πατρίδα μας.
Χρειάζεται πάνω απ' όλα να έχουμε να τους κάνουμε συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες προτάσεις. Έχοντας μάλιστα πριν, διασφαλίσει τις θεσμικές και νομικές προϋποθέσεις, ώστε να μη μετανιώσουν την ώρα και τη στιγμή που αποφάσισαν να επενδύσουν στη χώρα μας. Θα ήταν κρίμα να χαθεί μια ακόμη μεγάλη ευκαιρία, σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, εξ αιτίας της τσαπατσουλιάς και της έλλειψης σοβαρότητας, όπως συνέβη πριν δύο χρόνια με τους Κινέζους.
Ήταν τότε που ο επικεφαλής της Cosco, ο περίφημος Κάπτεν Γουέι Ζιαφού, πανίσχυρο στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, είχε έλθει στην Αθήνα, καθώς υπήρχε εκπεφρασμένη διάθεση από τους Κινέζους να επενδύσουν στη χώρα μας, ως συνέχεια της καλής συνεργασίας στο λιμάνι του Πειραιά. Στόχος μας τότε ήταν να τους “πουλήσουμε” τραίνα (ΟΣΕ), σταθμούς εμπορευματοκιβωτίων (Θριάσιο), αεροδρόμια( Καστέλι), λιμάνια (ΟΛΘ) κλπ.
Τελικά η επίσκεψη αυτή για την οποία είχαν καλλιεργηθεί προσδοκίες και είχαν επενδυθεί (υποτίθεται) πολλές ελπίδες, κατέληξε σε φιάσκο. Ο λόγος ήταν πως δεν είχε γίνει προετοιμασία και όλα είχαν γίνει στο πόδι. Έτσι χάθηκε μια μοναδική ευκαιρία να αξιοποιήσουμε την παρουσία του Κινέζου αξιωματούχου και την πρόθεσή του να επενδύσει στη χώρα μας, λίγα από τα (πολλά) διαθέσιμα κεφάλαια. Ως γνωστόν, δεν αρκούν οι καλές προθέσεις, όταν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις.
Και εμείς δυστυχώς δεν είμασταν σε θέση να του δώσουμε να καταλάβει τι ακριβώς ζητάμε και με ποιο τρόπο μπορούν να υλοποιηθούν όλα αυτά. Δεν υπήρχαν μελέτες, ούτε project plan, ούτε χρονοδιαγράμματα, ούτε μακέτες. Μόνο γενικόλογες κουβέντες και περιγραφές και κλασσικά υπουργικές μεγαλοστομίες για τις ανάγκες της τηλεόρασης. Αλλά έτσι δουλειές δεν γίνονται. Το ακόμη χειρότερο είναι πως κανείς Έλληνας επίσημος δεν του έκανε το τραπέζι όπως επιβάλλεται! Ήλθε, είδε και απήλθε!
Πολλοί πέρασαν τα τελευταία χρόνια από την Ελλάδα και δεν ακούμπησαν. Είτε χάθηκαν στο λαβύρινθο της γραφειοκρατίας, είτε έπρεπε να λαδώσουν, είτε εκβιάστηκαν, είτε συνειδητοποίησαν, το πιθανότερο, πως δεν πρόκειται για σοβαρό κράτος. Αν δεν λυθούν ένα προς ένα, όλα αυτά τα προβλήματα, οι καλύτερες προθέσεις και να υπάρχουν, δεν πρόκειται να βάλει κανείς πενηνταράκι στη χώρα μας.
Να έλθουν ξένα κεφάλαια και να επενδυθούν στη χώρα μας, σε επενδύσεις που θα προσφέρουν θέσεις απασχόλησης και θα βοηθήσουν στην επανεκκίνηση της οικονομίας. Όμως δεν αρκεί η καλή διάθεση κάποιων ανθρώπων να φέρουν τα χρήματά τους εδώ, ή η εκδήλωση της συμπάθειας κάποιων χωρών, προς τη δοκιμαζόμενη πατρίδα μας.
Χρειάζεται πάνω απ' όλα να έχουμε να τους κάνουμε συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες προτάσεις. Έχοντας μάλιστα πριν, διασφαλίσει τις θεσμικές και νομικές προϋποθέσεις, ώστε να μη μετανιώσουν την ώρα και τη στιγμή που αποφάσισαν να επενδύσουν στη χώρα μας. Θα ήταν κρίμα να χαθεί μια ακόμη μεγάλη ευκαιρία, σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, εξ αιτίας της τσαπατσουλιάς και της έλλειψης σοβαρότητας, όπως συνέβη πριν δύο χρόνια με τους Κινέζους.
Ήταν τότε που ο επικεφαλής της Cosco, ο περίφημος Κάπτεν Γουέι Ζιαφού, πανίσχυρο στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, είχε έλθει στην Αθήνα, καθώς υπήρχε εκπεφρασμένη διάθεση από τους Κινέζους να επενδύσουν στη χώρα μας, ως συνέχεια της καλής συνεργασίας στο λιμάνι του Πειραιά. Στόχος μας τότε ήταν να τους “πουλήσουμε” τραίνα (ΟΣΕ), σταθμούς εμπορευματοκιβωτίων (Θριάσιο), αεροδρόμια( Καστέλι), λιμάνια (ΟΛΘ) κλπ.
Τελικά η επίσκεψη αυτή για την οποία είχαν καλλιεργηθεί προσδοκίες και είχαν επενδυθεί (υποτίθεται) πολλές ελπίδες, κατέληξε σε φιάσκο. Ο λόγος ήταν πως δεν είχε γίνει προετοιμασία και όλα είχαν γίνει στο πόδι. Έτσι χάθηκε μια μοναδική ευκαιρία να αξιοποιήσουμε την παρουσία του Κινέζου αξιωματούχου και την πρόθεσή του να επενδύσει στη χώρα μας, λίγα από τα (πολλά) διαθέσιμα κεφάλαια. Ως γνωστόν, δεν αρκούν οι καλές προθέσεις, όταν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις.
Και εμείς δυστυχώς δεν είμασταν σε θέση να του δώσουμε να καταλάβει τι ακριβώς ζητάμε και με ποιο τρόπο μπορούν να υλοποιηθούν όλα αυτά. Δεν υπήρχαν μελέτες, ούτε project plan, ούτε χρονοδιαγράμματα, ούτε μακέτες. Μόνο γενικόλογες κουβέντες και περιγραφές και κλασσικά υπουργικές μεγαλοστομίες για τις ανάγκες της τηλεόρασης. Αλλά έτσι δουλειές δεν γίνονται. Το ακόμη χειρότερο είναι πως κανείς Έλληνας επίσημος δεν του έκανε το τραπέζι όπως επιβάλλεται! Ήλθε, είδε και απήλθε!
Πολλοί πέρασαν τα τελευταία χρόνια από την Ελλάδα και δεν ακούμπησαν. Είτε χάθηκαν στο λαβύρινθο της γραφειοκρατίας, είτε έπρεπε να λαδώσουν, είτε εκβιάστηκαν, είτε συνειδητοποίησαν, το πιθανότερο, πως δεν πρόκειται για σοβαρό κράτος. Αν δεν λυθούν ένα προς ένα, όλα αυτά τα προβλήματα, οι καλύτερες προθέσεις και να υπάρχουν, δεν πρόκειται να βάλει κανείς πενηνταράκι στη χώρα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου