27 Ιουνίου 2012
Η αυταρέσκεια, ήταν ανέκαθεν χαρακτηριστικό μας. Θεωρούμε ότι είμαστε ο ομφαλός της γης, και η κινητήρια δύναμη του σύμπαντος. Ότι όλοι οι υπόλοιποι μας χρωστούν, σε αντίθεση με εμάς, που δεν χρωστάμε σε κανέναν! Ως εκ τούτου, όλοι μας επιβουλεύονται, θέλουν το κακό μας, επιδιώκουν να μας καθυποτάξουν και κάνουν τα πάντα για να το πετύχουν.
Αυτός ο συλλογισμός, είναι φυσιολογικό να ακούγεται είτε ως παραδοξολογία, είτε ως ακαλαίσθητο και προσβλητικό αστείο. Και τέτοιο είναι! Μόνο που δεν είναι για όλους! Όσοι παρακολουθούν συστηματικά τι γράφεται και τι λέγεται στο διαδίκτυο, έχουν συναντήσει άπειρες φορές, απόψεις και ντοκουμέντα, που υποτίθεται πως ξεσκεπάζουν την πλεκτάνη που υφαίνεται εναντίον μας.
Σε αυτό τον κόσμο των κακών, υπάρχουν ευτυχώς και οι καλοί! Είναι οι έντιμες χώρες, που αναγνωρίζουν το χρέος τους απέναντι μας και την μοναδικότητά της χώρας μας. Είναι η Βενεζουέλα του Ούγκο Τσάβες, η Κίνα του Χου Τζιντάο και η Ρωσία του Βλάντιμιρ Πούτιν. Σε αυτές οφείλαμε να προστρέξουμε για βοήθεια, γυρίζοντας την πλάτη στην Ε.Ε. Ποιος δεν θυμάται την πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα, πριν τέσσερα χρόνια στο Καράκας, όταν ανέλαβε να ζεστάνει με τσάμπα πετρέλαιο, τις φτωχογειτονιές της Αθήνας, με πρώτη την Καισαριανή.
Ή τα 25 δισ ευρώ που μας χάριζαν το 2010 οι Ρώσοι, προκειμένου να μην μπούμε στο μνημόνιο, αλλά εμείς δεν τα δεχτήκαμε, επειδή δεν ήθελε ο Σόρος! Ή ακόμη τις προτροπές σπουδαίων πνευματικών ανθρώπων, που δημιούργησαν μάλιστα πατριωτικά κινήματα, να εγκαταλείψουμε την Ευρώπη και να στραφούμε στην Κίνα και τη Ρωσία, για τη σύναψη δανείων με ασυναγώνιστους όρους! Τελικά τίποτα από αυτά δεν καρποφόρησε.
Αντιθέτως η Ελλάδα ήταν κόκκινο πανί για την Κίνα και τη Ρωσία! Ήταν οι χώρες που εναντιώθηκαν έντονα στη βοήθεια που πήραμε από το ΔΝΤ, γιατί θεώρησαν πως ήταν εις βάρος λιγότερο ανεπτυγμένων κρατών. Ούτε πετρέλαιο, έστω και ακριβό, μας έδωσε ο Τσάβες, καθώς για οικονομικούς λόγους, παραμένουμε αποκλεισμένοι από τις αγορές καυσίμων. Πιθανόν, θα πείτε, αυτά συνέβησαν, γιατί δεν είχαμε αριστερές κυβερνήσεις, ώστε να υπάρξει αλληλεγγύη. Ίσως πάλι το πρόβλημα να ήταν πως χρειαζόμασταν υπερβολικά πολλά χρήματα. Πάνω από 200 δισ!
Δυστυχώς, για όσους αρέσκονται στα όμορφα παραμύθια και στις ιστορίες συνωμοσίας, έρχονται οι εξελίξεις για να τους επαναφέρουν στην σκληρή πραγματικότητα. Η μικρή και έντιμη Κύπρος, με την αριστερή κυβέρνηση, την πλεονεκτική γεωπολιτική θέση, τα μυθικά κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου και τις πολύ λογικές απαιτήσεις δανεισμού δεν τα κατάφερε.
Εξάντλησε χωρίς επιτυχία, κάθε δυνατότητα, να δανειστεί 3-4 δισ όλα και όλα από τη Ρωσία και Κίνα προκειμένου να αποφύγει το μνημόνιο. Ποσό εντελώς ασήμαντο για τα μεγέθη των χωρών αυτών, που αντιστοιχεί χοντρικά στο 0,000000000003 του ΑΕΠ τους! Παρά τις επίμονες διπλωματικές προσπάθειες, απέρριψαν το αίτημα. Αυτά για να μην έχουμε εθνικές αυταπάτες!
Αυτός ο συλλογισμός, είναι φυσιολογικό να ακούγεται είτε ως παραδοξολογία, είτε ως ακαλαίσθητο και προσβλητικό αστείο. Και τέτοιο είναι! Μόνο που δεν είναι για όλους! Όσοι παρακολουθούν συστηματικά τι γράφεται και τι λέγεται στο διαδίκτυο, έχουν συναντήσει άπειρες φορές, απόψεις και ντοκουμέντα, που υποτίθεται πως ξεσκεπάζουν την πλεκτάνη που υφαίνεται εναντίον μας.
Σε αυτό τον κόσμο των κακών, υπάρχουν ευτυχώς και οι καλοί! Είναι οι έντιμες χώρες, που αναγνωρίζουν το χρέος τους απέναντι μας και την μοναδικότητά της χώρας μας. Είναι η Βενεζουέλα του Ούγκο Τσάβες, η Κίνα του Χου Τζιντάο και η Ρωσία του Βλάντιμιρ Πούτιν. Σε αυτές οφείλαμε να προστρέξουμε για βοήθεια, γυρίζοντας την πλάτη στην Ε.Ε. Ποιος δεν θυμάται την πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα, πριν τέσσερα χρόνια στο Καράκας, όταν ανέλαβε να ζεστάνει με τσάμπα πετρέλαιο, τις φτωχογειτονιές της Αθήνας, με πρώτη την Καισαριανή.
Ή τα 25 δισ ευρώ που μας χάριζαν το 2010 οι Ρώσοι, προκειμένου να μην μπούμε στο μνημόνιο, αλλά εμείς δεν τα δεχτήκαμε, επειδή δεν ήθελε ο Σόρος! Ή ακόμη τις προτροπές σπουδαίων πνευματικών ανθρώπων, που δημιούργησαν μάλιστα πατριωτικά κινήματα, να εγκαταλείψουμε την Ευρώπη και να στραφούμε στην Κίνα και τη Ρωσία, για τη σύναψη δανείων με ασυναγώνιστους όρους! Τελικά τίποτα από αυτά δεν καρποφόρησε.
Αντιθέτως η Ελλάδα ήταν κόκκινο πανί για την Κίνα και τη Ρωσία! Ήταν οι χώρες που εναντιώθηκαν έντονα στη βοήθεια που πήραμε από το ΔΝΤ, γιατί θεώρησαν πως ήταν εις βάρος λιγότερο ανεπτυγμένων κρατών. Ούτε πετρέλαιο, έστω και ακριβό, μας έδωσε ο Τσάβες, καθώς για οικονομικούς λόγους, παραμένουμε αποκλεισμένοι από τις αγορές καυσίμων. Πιθανόν, θα πείτε, αυτά συνέβησαν, γιατί δεν είχαμε αριστερές κυβερνήσεις, ώστε να υπάρξει αλληλεγγύη. Ίσως πάλι το πρόβλημα να ήταν πως χρειαζόμασταν υπερβολικά πολλά χρήματα. Πάνω από 200 δισ!
Δυστυχώς, για όσους αρέσκονται στα όμορφα παραμύθια και στις ιστορίες συνωμοσίας, έρχονται οι εξελίξεις για να τους επαναφέρουν στην σκληρή πραγματικότητα. Η μικρή και έντιμη Κύπρος, με την αριστερή κυβέρνηση, την πλεονεκτική γεωπολιτική θέση, τα μυθικά κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου και τις πολύ λογικές απαιτήσεις δανεισμού δεν τα κατάφερε.
Εξάντλησε χωρίς επιτυχία, κάθε δυνατότητα, να δανειστεί 3-4 δισ όλα και όλα από τη Ρωσία και Κίνα προκειμένου να αποφύγει το μνημόνιο. Ποσό εντελώς ασήμαντο για τα μεγέθη των χωρών αυτών, που αντιστοιχεί χοντρικά στο 0,000000000003 του ΑΕΠ τους! Παρά τις επίμονες διπλωματικές προσπάθειες, απέρριψαν το αίτημα. Αυτά για να μην έχουμε εθνικές αυταπάτες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου