29 Ιουνίου 2012
Η Ε.Ε. είχε πάντα τον τρόπο να ξεπερνάει τις εσωτερικές της αντιθέσεις και τα προβλήματα μεταξύ των κρατών. Πριν τις σημαντικές συνόδους κορυφής, ακόμα και αν υπήρχαν αντικρουόμενα συμφέροντα, έντονες διαφωνίες και κλίμα αντιπαράθεσης, στο τέλος επικρατούσε η λογική του συμβιβασμού και της μέσης οδού.
Ο λόγος ήταν η ισχυρή θέληση των κρατών για την οικοδόμηση της ενιαίας Ευρώπης, αλλά και το γεγονός πως οι αρχιτέκτονες ήταν ισχυρές προσωπικότητες, που διέθεταν πολιτική σοφία, κύρος και διορατικότητα. Γνώριζαν πως “το προλαμβάνειν, κρείττον του θεραπεύειν”. Έτσι μπόρεσε βήμα -βήμα η Ευρώπη να φτάσει εδώ που έφτασε, ξεπερνώντας δυσκολίες, προλαμβάνοντας κακοτοπιές και γεφυρώνοντας αντιθέσεις.
Σήμερα η κατάσταση έχει χαρακτηριστικά διελκυστίνδας. Είναι η πρώτη φορά που η Ευρώπη έχει μείνει τόσο πίσω από τις εξελίξεις, αντιμέτωπη με τις συνέπειες του προβλήματος. Είναι αυτονόητο, πως η Ισπανία δεν μπορεί να συνεχίσει να δανείζεται με επιτόκια πάνω από το 7%, όπως συνέβη εκ νέου χθες και, πως στον ίδιο δρόμο ακολουθεί στις επόμενες εβδομάδες η Ιταλία, που χθες δανείστηκε με 6.2% και, έπεται η Γαλλία! Η πραγματικότητα έχει ξεπεράσει πλέον τις εμμονές της Άγκελα Μέρκελ, για λύση του προβλήματος με δημοσιονομική πειθαρχία και τα προγράμματα σκληρής λιτότητας.
Τα αδιέξοδα και η ασφυκτική πίεση των αγορών, κάνουν πλέον επιτακτική την ανάγκη για άμεσα ριζοσπαστικά μέτρα, όπως για παράδειγμα η αγορά κρατικών τίτλων απευθείας από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς, όπως το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ένα είδος ευρωομολόγου δηλαδή, χωρίς να απαιτείται η υπαγωγή των κρατών σε πρόγραμμα διάσωσης! Κάποιοι λένε πως πρόκειται για την κρισιμότερη σύνοδο κορυφής στην ιστορία της Ε.Ε. καθώς συγκρούονται δύο αντίθετες λογικές και δύο στρατόπεδα. Ο πλούσιος Βοράς και ο χρεοκοπημένος Νότος.
Αν και οι λέξεις έχουν χάσει τη σημασία τους, όλα κρίσιμα είναι πλέον, παρότι το ελληνικό ζήτημα δεν θα συζητηθεί στη σύνοδο, είναι καθοριστικής σημασίας για εμάς, τι θα αποφασίσουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες για την ανάπτυξη. Αν θα καταλήξουν σε γενναία μέτρα, κυρίως προς τις χώρες με τις εύθραυστες οικονομίες, που βρίσκονται σε ύφεση και αντιμετωπίζουν το φάσμα της κοινωνικής έκρηξης.
Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για τη χώρα μας, να συμφωνήσουν στη σύνοδο κορυφής, σε άμεσα μέτρα για την σταθεροποίηση της οικονομίας και την τόνωση της ανάπτυξης. Να υπάρξουν κονδύλια από τα ευρωπαϊκά ταμεία, ώστε να κινηθεί η οικονομία και να υπάρξει ρευστότητα. Έτσι όπως είναι τα πράγματα στη χώρα μας και, με την πρόβλεψη ότι η ύφεση θα ξεπεράσει το 9% στο παρόν τρίμηνο, είναι αδύνατον να σταθεί κυβέρνηση και να υπάρξουν ομαλές πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις.
Στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η αγορά και οι επιχειρήσεις, είναι ζήτημα αν οι περισσότερες αντέχουν για 2-3 μήνες ακόμη. Το ίδιο και η κοινωνία, που χάνει όπου να 'ναι και το τελευταίο ίχνος υπομονής.
Ο λόγος ήταν η ισχυρή θέληση των κρατών για την οικοδόμηση της ενιαίας Ευρώπης, αλλά και το γεγονός πως οι αρχιτέκτονες ήταν ισχυρές προσωπικότητες, που διέθεταν πολιτική σοφία, κύρος και διορατικότητα. Γνώριζαν πως “το προλαμβάνειν, κρείττον του θεραπεύειν”. Έτσι μπόρεσε βήμα -βήμα η Ευρώπη να φτάσει εδώ που έφτασε, ξεπερνώντας δυσκολίες, προλαμβάνοντας κακοτοπιές και γεφυρώνοντας αντιθέσεις.
Σήμερα η κατάσταση έχει χαρακτηριστικά διελκυστίνδας. Είναι η πρώτη φορά που η Ευρώπη έχει μείνει τόσο πίσω από τις εξελίξεις, αντιμέτωπη με τις συνέπειες του προβλήματος. Είναι αυτονόητο, πως η Ισπανία δεν μπορεί να συνεχίσει να δανείζεται με επιτόκια πάνω από το 7%, όπως συνέβη εκ νέου χθες και, πως στον ίδιο δρόμο ακολουθεί στις επόμενες εβδομάδες η Ιταλία, που χθες δανείστηκε με 6.2% και, έπεται η Γαλλία! Η πραγματικότητα έχει ξεπεράσει πλέον τις εμμονές της Άγκελα Μέρκελ, για λύση του προβλήματος με δημοσιονομική πειθαρχία και τα προγράμματα σκληρής λιτότητας.
Τα αδιέξοδα και η ασφυκτική πίεση των αγορών, κάνουν πλέον επιτακτική την ανάγκη για άμεσα ριζοσπαστικά μέτρα, όπως για παράδειγμα η αγορά κρατικών τίτλων απευθείας από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς, όπως το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ένα είδος ευρωομολόγου δηλαδή, χωρίς να απαιτείται η υπαγωγή των κρατών σε πρόγραμμα διάσωσης! Κάποιοι λένε πως πρόκειται για την κρισιμότερη σύνοδο κορυφής στην ιστορία της Ε.Ε. καθώς συγκρούονται δύο αντίθετες λογικές και δύο στρατόπεδα. Ο πλούσιος Βοράς και ο χρεοκοπημένος Νότος.
Αν και οι λέξεις έχουν χάσει τη σημασία τους, όλα κρίσιμα είναι πλέον, παρότι το ελληνικό ζήτημα δεν θα συζητηθεί στη σύνοδο, είναι καθοριστικής σημασίας για εμάς, τι θα αποφασίσουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες για την ανάπτυξη. Αν θα καταλήξουν σε γενναία μέτρα, κυρίως προς τις χώρες με τις εύθραυστες οικονομίες, που βρίσκονται σε ύφεση και αντιμετωπίζουν το φάσμα της κοινωνικής έκρηξης.
Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για τη χώρα μας, να συμφωνήσουν στη σύνοδο κορυφής, σε άμεσα μέτρα για την σταθεροποίηση της οικονομίας και την τόνωση της ανάπτυξης. Να υπάρξουν κονδύλια από τα ευρωπαϊκά ταμεία, ώστε να κινηθεί η οικονομία και να υπάρξει ρευστότητα. Έτσι όπως είναι τα πράγματα στη χώρα μας και, με την πρόβλεψη ότι η ύφεση θα ξεπεράσει το 9% στο παρόν τρίμηνο, είναι αδύνατον να σταθεί κυβέρνηση και να υπάρξουν ομαλές πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις.
Στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η αγορά και οι επιχειρήσεις, είναι ζήτημα αν οι περισσότερες αντέχουν για 2-3 μήνες ακόμη. Το ίδιο και η κοινωνία, που χάνει όπου να 'ναι και το τελευταίο ίχνος υπομονής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου