Είναι τόσο εύκολο να χρεοκοπήσουμε;

24 Σεπτεμβρίου 2011

Η παρομοίωση για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, ενός από τους εγκυρότερους (κατά κοινή ομολογία) περί την οικονομία Έλληνες πολιτικούς, αποτύπωνε το δράμα της χώρας. Η οικονομία μας -περιέγραφε- είναι όπως ένας υπέργηρος, που περνάει τον καιρό του καθηλωμένος σε μια πολυθρόνα! Αμίλητος, αμέτοχος και, ανήμπορος, περιμένει τη στιγμή που θα κλείσει τα μάτια!

Όμως κανείς δεν ξέρει, παρά μόνο ο Θεός, ποια θα είναι αυτή η στιγμή. Μπορεί σε κάποιους μήνες, μπορεί σε κάποιες εβδομάδες, μπορεί και αύριο το πρωί! Ένα τυχαίο γεγονός είναι σε θέση να αποβεί μοιραίο για τη ζωή του. Να σταματήσει αίφνης να δουλεύει η καρδιά, να γύρει αθόρυβα το κεφάλι του και να κλείσει ήσυχος τα μάτια.

Αυτή είναι- μου είπε- η πραγματική κατάσταση της οικονομίας εδώ και πολύ καιρό. Είναι όλα τόσο εύθραυστα, που ανά πάσα στιγμή ένα λάθος, ένα τυχαίο γεγονός, μια αβλεψία, ένας επιπόλαιος χειρισμός μπορεί να σημάνει την χρεοκοπία της χώρας. Τόσο οριακά είναι όλα! Θυμήθηκα την κουβέντα αυτή -που σημειωτέον έχει γίνει μήνες πριν- ακούγοντας στη βουλή των Υπουργό Οικονομικών να δηλώνει περίπου το ίδιο, με άλλα λόγια: “Δεν έχουμε καταλάβει πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος, να πάψει να λειτουργεί το σύστημα, να πάψει να λειτουργεί η εθνική οικονομία”.

Και για όσους δεν κατάλαβαν, την επομένη ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο κ. Βενιζέλος ήταν επεξηγηματικός: «Η κρίση δεν είναι αυτό που ζούμε σήμερα, η περικοπή μισθών, συντάξεων, εισοδημάτων. ... Η κρίση θα είναι η Αργεντινή του 2000. Η πλήρης διάλυση της οικονομίας, των θεσμών, του κοινωνικού ιστού ....». Για πρώτη φορά οι κυβερνητικές δηλώσεις, ταυτίζονται απολύτως με όσα -κατ' ιδίαν- διατυπώνουν εδώ και πάρα πολύ καιρό, ειδικοί και κορυφαίοι παράγοντες που γνωρίζουν καλά και τα δεδομένα της οικονομίας μας και το κλίμα που έχει δημιουργηθεί στην ευρωζώνη.

Για πρώτη φορά δηλώνεται με ειλικρίνεια το μέγεθος του προβλήματος από επίσημα χείλη. Αποτελεί όμως και την έμμεση παραδοχή, πως μέχρι χθες το δούλεμα πήγαινε σύννεφο! Με πρόσχημα την καλή ψυχολογία της αγοράς, μας παραμύθιαζαν πως οι θυσίες έπιασαν τόπο, πως είμαστε σε καλό δρόμο και πως άρχισε να φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ! Ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα. Στην πορεία της κρίσης, ούτε η κυβέρνηση, ούτε η δημόσια διοίκηση στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων.

Το επιβεβαιώνει το κλίμα στην κοινωνία, η έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών και η γενικευμένη απογοήτευση. Το επιβεβαιώνουν τα αλλεπάλληλα μέτρα. Κάθε πέρσι και καλύτερα! Με τη διαφορά που από πέρυσι μέχρι φέτος και η κατάσταση επιδεινώθηκε δραματικά και ο λαός πλήρωσε πανάκριβα από την τσέπη του. Με άλλα λόγια “και κερατάς και δαρμένος”, σύμφωνα με τη γνωστή λαϊκή ρήση...
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ισοτιμία