ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ, ΠΕΝΗΝΤΑ ΥΠΟΥΡΓΟΙ!

11 Σεπτεμβρίου 10

Θα έχετε παρατηρήσει, ότι οι υπαίθριες διαφημιστικές πινακίδες εξαφανίζονται από τους δρόμους. Ειδικά συνεργεία αποκαθηλώνουν τα τεράστια διαφημιστικά πλαίσια, με αποτέλεσμα να έχει αλλάξει σε πολλές περιοχές το αστικό τοπίο. Ήταν κάτι που η επίσημη πολιτεία «πάλευε να πετύχει» χρόνια τώρα. Και όμως το πρόβλημα λύθηκε, κυριολεκτικά εν μια νυκτί. Από το γεγονός αυτό, προκύπτει μια διδακτική και επίκαιρη ιστορία.

Εδώ και χρόνια, υποτίθεται πως η πολιτεία προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα της παράνομης υπαίθριας διαφήμισης. Ειδικά την τελευταία οκταετία έχουν προκύψει αναρίθμητες πρωτοβουλίες. Υπήρξαν κατ’ αρχήν ομόφωνες διακομματικές αποφάσεις από επιτροπές αλλά και από την ολομέλεια του κοινοβουλίου. Όλα τα κόμματα ομοφωνούσαν πως οι πινακίδες έπρεπε να απομακρυνθούν (άσχετα αν την επόμενη ημέρα τις χρησιμοποιούσαν για να διαφημιστούν) και καλούσαν την κυβέρνηση να επέμβει άμεσα! Ασφαλώς και δεν υπήρξε αποτέλεσμα, παρά την σπάνια κα πολύτιμη ομοφωνία.

Υπήρξαν επίσης μια σειρά υπουργικών αποφάσεων, προεδρικών διαταγμάτων, αλλά και εγκυκλίων υπουργείων, που απαιτούσαν την άμεση απομάκρυνσή τους. Κατά καιρούς οι Υπουργοί Δημόσιας Τάξης, Μεταφορών, ΥΠΕΧΩΔΕ, Εσωτερικών, είχαν δημοσίως δεσμευτεί πως επιτέλους θα ήταν αυτοί που έλυναν το πρόβλημα. Το μόνο που είχαν να κάνουν, ήταν να τηρήσουν τον νόμο. Δεν απαιτούσε η υπόθεση αυτή καμία απολύτως νομική υπέρβαση. Και όμως πάλι δεν έγινε απολύτως τίποτα, παρά τις κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις
.
Σε όλα αυτά προστέθηκαν αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, ειδικές εκθέσεις της τροχαίας που υποδείκνυαν χιλιάδες, όχι απλώς παράνομες, αλλά επικίνδυνες για πρόκληση δυστυχημάτων διαφημιστικές πινακίδες και όμως πάλι δεν γινόταν τίποτα. Οι μεγαλοστομίες βέβαια συνέχιζαν, από προβεβλημένους υπουργούς, που θα έλυναν το πρόβλημα, χωρίς ποτέ κανείς να κάνει κάτι. Συνήθως για τις ανάγκες της τηλεόρασης αποκαθηλώνονταν 3-4 διαφημιστικά πλαίσια και την ίδια στιγμή τοποθετούνταν αλλού τόσα και άλλα τόσα!

Όλα αυτά, μέχρι τη στιγμή που κάποιοι ευαισθητοποιημένοι συμπολίτες μας, κατάφεραν να δουν και να ενημερώσουν τον πρωθυπουργό για τις παλινωδίες και τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος. Ο κ. Παπανδρέου γνωρίζοντας πλέον το πρόβλημα, ανέθεσε την υπόθεση σε μια σύμβουλό του, με την εντολή «να εφαρμοστεί ο νόμος». Από εκείνη τη στιγμή η υπόθεση πήρε άλλη τροπή. Όσα όφειλαν να κάνουν και δεν έκαναν επί σχεδόν μια οκταετία, υπουργοί, υφυπουργοί, επιτροπές, πορίσματα, ειδικοί, έγιναν σε χρόνο ρεκόρ! Η πολιτεία εφάρμοσε αποφασιστικά τον νόμο και τις αποφάσεις των δικαστηρίων, χωρίς παρεκκλίσεις και παραθυράκια.

Αυτό ως ηθικό δίδαγμα, για όσους δεν έχουν πειστεί, πως αν η πολιτεία θέλει να μπορεί! Αρκεί να υπάρχει η βούληση! Αλλά και ως απάντηση, σε όσους δηλώνουν ότι τώρα που οι υπουργοί και οι υφυπουργοί έφτασαν σχεδόν τους πενήντα, η κυβέρνηση θα δουλέψει αποτελεσματικότερα!