2/7/09

Σαν να μην πέρασε μια μέρα και ας έχει περάσει ένας χρόνος!


4 Ιουλίου 09

Ένα χρόνο πριν, ο γενικός επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης, έλεγε ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια πράγματα. Λέξη –λέξη, διαπίστωνε τα ίδια προβλήματα, έκανε τις ίδιες επισημάνσεις και πρότεινε μέτρα για να βελτιωθεί η κατάσταση!


Είμαστε η μοναδική χώρα στον πλανήτη, που η δημόσια διοίκηση απαρτίζεται μόνον από αρίστους! Το Ελληνικό Δημόσιο, στελεχώνεται από 800.000 δημοσίους υπαλλήλους, που στις υπηρεσιακές εκθέσεις αξιολόγησης, εμφανίζονται ως «άριστοι»!

Το είπε δηκτικά, θέλοντας να αναδείξει ένα από τα πολλά ελληνικά παράδοξα, ο γενικός επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής, κατά την παρουσίαση της ετήσιας έκθεσης για την διαφθορά και την κακοδιοίκηση στο ελληνικό δημόσιο.

Τα προβλήματα στην δημόσια διοίκηση, όπως προκύπτουν από την ετήσια έκθεση είναι αναρίθμητα και σοβαρά, ενώ οι διαπιστώσεις είναι οι συνήθεις: Διαφθορά, κακοδιοίκηση, ατιμωρησία, ανεπάρκεια ελέγχων, ασυδοσία. Αυτή είναι σε έξη λέξεις, η εικόνα που αποτυπώνεται, ενώ για μια ακόμη μια φορά, οι πολεοδομίες, η δημόσια υγεία και οι δήμοι είναι οι μεγαλύτερες πληγές.

Ωστόσο, ένα χρόνο πριν, στις 20 Ιουνίου του 2008, ο γενικός επιθεωρητής έλεγε ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια πράγματα. Σχεδόν λέξη –λέξη η περυσινή έκθεση, διαπίστωνε τα ίδια προβλήματα, έκανε τις ίδιες επισημάνσεις και πρότεινε συγκεκριμένα μέτρα προκειμένου να βελτιωθεί η κατάσταση.

Μέχρι και το παράδειγμα της αξιολόγησης όλων των υπαλλήλων με άριστα, είχε αναφέρει αυτολεξεί πέρυσι. Τα ίδια και για τις πολεοδομίες, τα ίδια και τους δήμους, τα ίδια και για την δημόσια υγεία.

Είναι προφανές πως δεν έγινε τίποτα απ’ όσα πρότεινε ο κ. Ρακιντζής αν και κάποια έμοιαζαν εύκολα και αυτονόητα, όπως για παράδειγμα το κώλυμα της εντοπιότητας, για υπαλλήλους που υπηρετούν σε κρίσιμους τομείς.

Θα περίμενε κανείς ότι οι επισημάνσεις της έκθεσης, θα κινητοποιούσαν την πολιτεία, την κυβέρνηση, την αξιωματική αντιπολίτευση, τα πολιτικά κόμματα. Ή έστω επιστημονικούς φορείς όπως το ΤΕΕ, οι δικηγορικοί και οι ιατρικοί σύλλογοι. Ή τέλος πάντων συνδικάτα, όπως η ΓΣΕΕ ή η ΑΔΕΔΥ.

Ατυχώς όπως φαίνεται, όλοι οι ανωτέρω, αποτελούν μέρος του προβλήματος. Συμμετέχουν εκουσίως ή ακουσίως, ώστε να διαιωνίζεται μια κατάσταση, που όμως τους εξασφαλίζει ψήφους και υποστήριξη.

Τώρα θα πείτε ότι όλα αυτά είναι ψηλά γράμματα σε μια χώρα, όπου στη διάρκεια ενός χρόνου υπολογίζεται (από έρευνες) ότι 500.000 ελληνικές οικογένειες, πλήρωσαν «φόρο διαφθοράς» σε δημόσιες υπηρεσίες, κυρίως σε νοσοκομεία και ασφαλιστικά ταμεία, προκειμένου να εξυπηρετηθούν!

Κάτι αντίστοιχο άλλωστε δεν είναι και αυτός ο φόρος, που επιχειρεί «νομίμως» να εισπράξει το κράτος προκειμένου να τακτοποιηθούν (sic) οι ημιυπαίθριοι που άλλαξαν χρήση, ή τα γκαράζ, οι πιλοτές και τα υπόγεια που έγιναν play room; Μήπως θα έπρεπε να συμπεριληφθεί του χρόνου, στην επόμενη έκθεση του κ. Ρακιντζή; Γιατί όχι!

1/7/09

Δυστυχώς τα χειρότερα για τα ΜΜΕ, δεν ήλθαν ακόμη!


19 Ιουνίου 09

Το ότι τα πράγματα έχουν πάρει άσχημη τροπή στον τύπο, είναι γνωστό από καιρό. Δεν είναι καινούργιο φαινόμενο και δεν έχει μεγάλη σχέση με την οικονομική κρίση.

Κατ’ αρχήν το μαρτυρούν οι κυκλοφορίες των εφημερίδων, που συνεχώς πέφτουν. Φτάσαμε στο σημείο, σε ολόκληρη τη χώρα να πουλιώνται καθημερινά μόλις 200.000 φύλλα πολιτικών εφημερίδων, όσα πουλούσε μόνη της μια καλή εφημερίδα πριν μια 20ετία!

Αριθμός απογοητευτικός, (και συνεχώς μειούμενος) αν αναλογιστεί κανείς πως αντιστοιχεί μόλις στο 2% όσων έχουν δικαίωμα ψήφου σήμερα στη χώρα μας. Για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης, το αντίστοιχο ποσοστό σε άλλες Ευρωπαικές χώρες κυμαίνεται από 30% έως 75%! Άραγε γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί κάθε χρόνο οι εφημερίδες χάνουν ολοένα και περισσότερους αναγνώστες; Ο κόσμος έπαψε να ενδιαφέρεται για το συμβαίνει γύρω του; Προφανώς όχι! Κάτι άλλο συμβαίνει.

Αντίστοιχα απογοητευτική εικόνα, παρουσιάζει η ενημέρωση και στην τηλεόραση. Είναι κατά πολύ λιγότεροι οι τηλεθεατές στη ζώνη των κεντρικών δελτίων ειδήσεων, από τα προγράμματα που προηγούνται και από αυτά που ακολουθούν τις ειδήσεις! Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του πρώτου (με διαφορά) δελτίου ειδήσεων της τηλεόρασης, που δεν καταφέρνει να κρατήσει στην τηλεόραση, ούτε έναν στους δύο από τους τηλεθεατές του καναλιού. Ακριβώς την ώρα που ξεκινούν οι ειδήσεις, οι μισοί και πλέον που μέχρι εκείνη την ώρα παρακολουθούσαν το συγκεκριμένο κανάλι, είτε επιλέγουν άλλου είδους πρόγραμμα, είτε κλείνουν την τηλεόραση! Οπότε τι φταίει;

Γιατί ολοένα και περισσότεροι γυρίζουν την πλάτη στην ενημέρωση; Γιατί σήμερα υπάρχουν εφημερίδες, με ιστορία πολλών δεκαετιών και ηχηρές υπογραφές δημοσιογράφων, που δεν ξεπερνούν τις 7-9 χιλιάδες φύλλα ημερησίως; Γιατί τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων μεγάλων καναλιών, με παράδοση και ιστορία έχουν βυθιστεί σε ποσοστά αδιανόητα χαμηλά;

Η απάντηση πρέπει να αναζητηθεί στην ποιότητα και μόνον, της ενημέρωσης που προσφέρεται σήμερα από τα ΜΜΕ. Είναι άραγε τυχαίο, που σε όλες τις μετρήσεις τις κοινής γνώμης τα ΜΜΕ καταλαμβάνουν (μαζί με τα πολιτικά κόμματα) την τελευταία θέση στην υπόληψη των πολιτών; Είναι προφανές πως η εικόνα των ΜΜΕ, έχει ξεθωριάσει. Οι πολίτες έχουν αποσύρει προ πολλού της εμπιστοσύνη τους.

Τρανή απόδειξη η (δυσανάλογη με τις καθημερινές) κυκλοφορία των Κυριακάτικων εφημερίδων, που είναι ευθέως ανάλογη των προσφορών που συνοδεύουν το έντυπο! Οι αναγνώστες έχουν πάψει προ πολλού να αγοράζουν δημοσιογραφική ύλη.

Επιλέγουν ψυχαγωγία, εσχάτως δε και ακριβά δώρα. Ταινίες, μουσική, αυτοκίνητα, μετρητά... Δυστυχώς προσεχώς θα δούμε να συμβαίνουν πολύ χειρότερα, καθώς στην νοσηρή ούτως ή άλλως εικόνα των ΜΜΕ, θα προστεθούν και οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης, που τώρα αρχίζουν να γίνονται αισθητές!