ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ;

23 Ιανουαρίου 10

Υπάρχει μια καλή και μια κακή είδηση. Η καλή είδηση είναι ότι επιτέλους κάτι αλλάζει! Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις πως η παγκόσμια οικονομική κρίση αρχίζει να υποχωρεί! Τα μηνύματα και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού είναι αισιόδοξα.

Οι αρνητικοί ρυθμοί ανάπτυξης έχουν πλέον αντιστραφεί, υπάρχουν ενδείξεις για σταθεροποίηση των ποσοστών ανεργίας, τα διατραπεζικά επιτόκια έχουν επανέλθει σε χαμηλά επίπεδα, η ρευστότητα στηρίζει την προοπτική ανάπτυξης, οι βιομηχανικές παραγγελίες και οι πωλήσεις κατοικιών παρουσιάζουν αύξηση, ενώ υπάρχουν βάσιμες προσδοκίες για θετικά εταιρικά αποτελέσματα.

Οι περισσότερες ανεπτυγμένες οικονομίες αναφέρει η έκθεση του ΟΟΣΑ βγήκαν από την ύφεση και όλα δείχνουν ότι η ανάκαμψη θα συνεχιστεί. Επίσης, δεν προκύπτουν ενδείξεις ότι οι κορυφαίες οικονομίες θα μπορούσαν να διολισθήσουν και πάλι σε ύφεση, ενώ οι μεγάλες αναπτυσσόμενες οικονομίες , βρίσκονται επίσης σε τροχιά ανάκαμψης.

Η κακή είδηση είναι πως απολύτως τίποτα απ’ όλα αυτά, δεν μας αφορά! Γιατί φευ, την ώρα που η παγκόσμια οικονομική κρίση τελειώνει, αρχίζει η ελληνική! Μοιάζει με ανέκδοτο, αλλά δυστυχώς είναι μια ακόμη τρανή απόδειξη, πιο τρανή δεν γίνεται, του αστείου τρόπου με τον οποίο κυβερνάται η χώρα που ζούμε.

Αποκαλύπτεται πως τόσο καιρό τώρα κοροϊδεύαμε όχι μόνο τους εταίρους μας, αλλά και τους ίδιους μας τους εαυτούς! Όταν όλοι έβλεπαν γκρίζα σύννεφα στον ορίζοντα, εμείς απλώς πλαστογραφούσαμε την πραγματικότητα γιατί ήταν δυσάρεστη. Να το λοιπόν το κόστος, είναι τεράστιο και καλούμαστε να το πληρώσουμε άμεσα, με επαχθείς όρους και ταπεινωτικό τρόπο!

Στις 10 Φεβρουαρίου ο Γιώργος Παπανδρέου θα πάει στο Παρίσι, για να συναντηθεί με τον Νικολά Σαρκοζί. Θα του ζητήσει βοήθεια, καθώς την επόμενη μέρα, διεξάγεται στις Βρυξέλλες η σύνοδος κορυφής της ΕΕ, με θέμα την οικονομία. Το κλίμα είναι έντονα αρνητικό για τη χώρα μας και αναμένεται ασφυκτική πίεση κυρίως από τη Γερμανία. Επειδή και η Γαλλία έχει μεγάλα ελλείμματα, ελπίζουμε σε υποστήριξη.

Ξέρετε όμως ποιο είναι το αστείο; Ότι και πέρυσι τον Απρίλη, ο έλληνας πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, είχε πάει πάλι στο Παρίσι, είχε συναντηθεί με τον κ. Σαρκοζί, προκειμένου να του ζητήσει και τότε βοήθεια.

Ο λόγος; Να ασκήσει την επιρροή του, ώστε σταματήσει να προβάλλεται η Ελλάδα, ως το «μαύρο πρόβατο της Ευρώπης». Ως η χώρα που κινδυνεύει να χρεοκοπήσει! Ήταν τότε που Financial Times, Times, Spiegel κλπ, έγραφαν πως η οικονομία μας κινδυνεύει να καταρρεύσει! Μα στ’ αλήθεια, πιστεύετε πως υπάρχει περίπτωση να μας πάρει κανείς στα σοβαρά;

Μήπως τελικά ζούμε σε άλλη χώρα;

16 Ιανουαρίου 10

Τελικά είναι επιτυχημένη ή όχι η παρουσία της κυβέρνησης στις πρώτες 100 ημέρες του βίου της; Κάποιοι λένε πως το αποτύπωμα ήταν θετικό, κάποιοι άλλοι πως όχι. Κάποιοι πως ήταν αποτελεσματική και ανταποκρίθηκε στις δεσμεύσεις της, κάποιοι άλλοι διαφώνησαν!

Προφανώς η απάντηση σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι μονολεκτική, αφού στην πολιτική όλα είναι σχετικά και όλα εξαρτώνται από την οπτική γωνία από την οποία παρατηρείς τα γεγονότα. Ούτως η άλλως όμως πόση σημασία μπορεί να έχουν όλα αυτά, όταν ένα τόσο βραχύ χρονικό διάστημα, δεν προσφέρεται για συμπεράσματα.

Όμως αυτό που προσφέρεται για συμπεράσματα, είναι αυτό που αποκαλύπτεται μέρα με την ημέρα. Πώς δυστυχώς η χώρα από το καλοκαίρι του 2009, είχε περιέλθει σε οικτρή κατάσταση και πως τα δημόσια οικονομικά είχαν ήδη καταρρεύσει. Ο κρατικός μηχανισμός αδυνατούσε να ανταποκριθεί στις συνθήκες που διαμορφώνονταν και με μαθηματική ακρίβεια οδεύαμε στην χρεοκοπία.

Είναι φανερό πλέον πως η επιλογή των εκλογών από την προηγούμενη κυβέρνηση, δεν ήταν παρά η οδός διαφυγής από ένα εφιαλτικό αδιέξοδο! “The game is over” όπως είπε στη συνέχεια και ο αντιπαθής κύριος Αλμούνια. Αυτός είναι ίσως ο μοναδικός λόγος να σταθεί κανείς στο συμβολικό χρονικό σημείο των εκατό ημερών της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Όλα τα άλλα ελάχιστη σημασία έχουν.

Η χώρα μας για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της, υποχρεώνεται από τους δανειστές της, με τόσο βίαιο και ταπεινωτικό τρόπο να βαδίσει σε έναν μονόδρομο, χωρίς κανένα περιθώριο παρέκκλισης. Σε σημείο που να αδυνατεί να καθορίσει την πολιτική της και να ιεραρχήσει η ίδια τις προτεραιότητες της.

Ποτέ στο παρελθόν δεν φτάσαμε εκεί που σήμερα έχουμε οδηγηθεί. Να είμαστε πρωτοσέλιδο στις μεγαλύτερες εφημερίδες του κόσμου για τις λαμογιές μας και την αναξιοπιστία μας. Δανειστήκαμε με επαχθείς όρους το 2009, το αστρονομικό ποσό των ογδόντα δισεκατομμυρίων (!!!) για να μην υπάρχει σήμερα «ούτε σάλιο» στα δημόσια ταμεία.

Κανείς δεν ζήτησε συγνώμη, κανείς δεν ανέλαβε την ευθύνη. Άραγε πως βρήκε το κουράγιο μέσα σε αυτό τον ζόφο ο νέος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, να δηλώσει (με αφορμή τις πρώτες 100 ημέρες ΠΑΣΟΚ) πως «δεν υπάρχει πλέον χρόνος για ανοχή και υπομονή για την κυβέρνηση από τον ελληνικό λαό». Μάλιστα επέκρινε την κυβέρνηση για «ατολμία, αναποφασιστικότητα, αρρυθμία και προχειρότητα». Μήπως τελικά ζούμε σε άλλη χώρα;

ΒΟΥΝΟ ή ΘΑΛΑΣΣΑ; Zermatt ή Μύκονος;

9 Ιανουαρίου 10

Αν η αιχμή του Ελληνικού τουρισμού είναι η καρδιά του καλοκαιριού, ή αντίστοιχη αιχμή για κάποιες χώρες της κεντρικής Ευρώπης, είναι η καρδιά του Χειμώνα. Ειδικά για τις χώρες στην περιοχή των Άλπεων, όπως η Αυστρία, η Ελβετία, αλλά και τμήματα της Ιταλίας (Δολομίτες) και της Γαλλίας (Γαλλικές Άλπεις), ο αντίστοιχος δικός μας «Δεκαπενταύγουστος», είναι το 15ήμερο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.

Ακριβώς με τον τρόπο που συρρέουν στους δημοφιλείς νησιωτικούς προορισμούς της χώρας μας τα σμήνη των τουριστών, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο εκατοντάδες χιλιάδες Βορειοευρωπαίοι κατακλύζουν τα ορεινά θέρετρα των Άλπεων. Οι δικές μας παραλίες, έχουν την αντιστοιχία τους ως τουριστική ατραξιόν, με τα δικά τους χιονοδρομικά κέντρα! Είναι η εποχή του μεγάλου συνωστισμού και του αυξημένου κόστους, καθώς στα περισσότερα θέρετρα, η πληρότητα είναι 100%.

Και εδώ εξαντλούνται οι ομοιότητες και οι αντιστοιχίες. Και αυτό γιατί οι διαφορές, είναι πολύ μεγάλες. Προσπαθώ να φανταστώ τον ξένο επισκέπτη της χώρας μας, να προσπαθεί κάτω από τον καυτό ήλιο, να βγάλει άκρη στο λιμάνι του Πειραιά, ή ακόμη χειρότερα την ώρα που «ξεμπουκάρει» από τον καταπέλτη του καραβιού, μαζί με εκατοντάδες άλλους τουρίστες στο χάος κάποιου νησιωτικού προορισμού.

Με τα rooms to let να του γνέφουν από παντού. Αυτοκίνητα, μηχανάκια και άνθρωποι ένα πράγμα! Ή στην πολυπόθητη παραλία λίγο αργότερα, με τα θορυβώδη beach bar, τις πανάκριβες ξαπλώστρες, τις αμέτρητες ταβέρνες και τα δεκάδες tourist shops με (τα κινέζικα) είδη θαλάσσης! Σκουπίδια παντού, τιμές τσουχτερές και παροχή των υπηρεσιών αμφίβολης ποιότητας!

Προσπαθώ να συγκρίνω όλο αυτό, με αυτό που βιώνει ο επισκέπτης σε ένα από τα προβεβλημένα ή τα λιγότερο γνωστά θέρετρα των Άλπεων της εποχή του μεγάλου συνωστισμού. Η εικόνα, είναι εντελώς διαφορετική. Από το χαμόγελο του γκαρσονιού ή του ρεσεψιονίστα, που αδυνατείς να διακρίνεις αν είναι «επαγγελματικό» ή είναι απλώς ειλικρινές και ανθρώπινο, μέχρι την τάξη και την οργάνωση παντού!

Οι εγκαταστάσεις του χιονοδρομικού κέντρου, δεν περιστοιχίζονται από δεκάδες «tourist shop», ενώ τα εστιατόρια και τα καφέ είναι μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού. Σκουπίδι δεν υπάρχει ούτε για δείγμα. ενώ οι τιμές, ειδικά στα λιγότερο διάσημα resort, είναι αισθητά χαμηλότερες από την Ελλάδα! Αντιλαμβάνεσαι πως τα χρήματά σου μετράνε. Αυτό που πληρώνεις, αυτό αγοράζεις!

Ειδικά όμως ο τακτικός επισκέπτης, μπορεί να διαπιστώσει και κάτι ακόμη. Ότι την κρίση την αντιμετωπίζεις βελτιώνοντας την ποιότητα του προϊόντος που προσφέρεις και κρατώντας σταθερές τις τιμές, ή ενίοτε κάνοντας και εκπτώσεις. Δεν την αντιμετωπίζεις, κάνοντας «φτηνότερο» το προϊόν σου. Κάτι που δυστυχώς κάναμε το καλοκαίρι στην Ελλάδα, με τις γνωστές συνέπειες! Και καλύτερα ας μην μιλήσουμε για τον χειμερινό τουρισμό στην χώρα μας!

«Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων»!

19 Δεκεμβρίου 09

Ο πηχυαίος τίτλος στο πρωτοσέλιδο της ιστορικής πρωινής εφημερίδας, είναι ρητός και κατηγορηματικός: «Βελτίωση της ζωής του λαού, δε γίνεται με την αντιμετώπιση της διαφθοράς»! Ο ασυνήθιστα μεγάλος τίτλος μάλιστα, είναι γραμμένος σε δύο σειρές προκειμένου να χωρέσει ολόκληρος!

Τον διαβάζω ξανά και ξανά, προσπαθώντας να καταλάβω τι μπορεί να σημαίνει. Τι να εννοεί. Κατ’ αρχήν, σκέφτομαι πως το πιθανότερο είναι να έχει γίνει κάποιο λάθος. Να οφείλεται στον δαίμονα του τυπογραφείου, που ατυχώς προσέθεσε ένα «δε», αλλάζοντας εντελώς το νόημα και το πνεύμα του δημοσιεύματος. Για παράδειγμα ο τίτλος να ήταν: «Βελτίωση της ζωής του λαού, γίνεται με την αντιμετώπιση της διαφθοράς», οπότε, υπάρχει λογική!

Ίσως πάλι να οφείλεται στην έλλειψη χώρου, που δεν επέτρεψε να χωρέσει η λέξη «μόνο», μετά τη λέξη «γίνεται». Σε αυτό το ενδεχόμενο ο τίτλος θα ήταν: «Βελτίωση της ζωής του λαού, δε γίνεται μόνο με την αντιμετώπιση της διαφθοράς», οπότε πάλι κανένα πρόβλημα. Και η μία και η άλλη περίπτωση υπακούουν στους κανόνες της λογικής!

Ωστόσο διαβάζοντας λίγο παρακάτω, αντιλαμβάνομαι πως δεν πρόκειται περί λάθους! «Το ΚΚΕ πήρε μέρος στη σύσκεψη (των πολιτικών αρχηγών) ξεκαθαρίζοντας ότι διαφωνεί με την ανάδειξη της διαφθοράς και της διαφάνειας ως αιτίων της κρίσης ....». Ώστε λοιπόν, σύμφωνα με την εφημερίδα η διαφθορά δεν είναι το μεγάλο πρόβλημα!

Η αλήθεια είναι πως η διαφθορά στοιχίζει ετησίως στο «πορτοφόλι» του φορολογούμενου και των επιχειρήσεων περί τα 3,5 δις! Για παράδειγμα τα φακελάκια που πληρώσαμε στα νοσοκομεία, κόστισαν πέρυσι 750 εκατ. ενώ για «γρηγορόσημο» δώσαμε 1δις 200 εκατ. Όμως μέχρι εδώ έχει δίκαιο η εφημερίδα! Προφανώς δεν θα λυθεί το πρόβλημα της χώρας αν φτηνύνει το φακελάκι, αν πέσει η ταρίφα για το δίπλωμα οδήγησης!

Ατυχώς όμως, το πραγματικό πρόβλημα της διαφθοράς στη χώρα μας, είναι άμεσα συνυφασμένο με την πολιτική. Και τα μεγέθη είναι τερατώδη! Είναι τα 20 δις που χάνονται από τα έσοδα του κράτους κάθε χρόνο, είναι τα αποθεματικά των ταμείων που ροκανίστηκαν σκανδαλωδώς, είναι οι αστρονομικές μίζες που κάνουν τις κρατικές προμήθειες και τα δημόσια έργα να κοστίζουν τρεις φορές ακριβότερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα, είναι τα σκανδαλώδη εξοπλιστικά προγράμματα, είναι τα εκατομμύρια που έγιναν αέρας στο χρηματιστήριο, είναι το υπό κατάρρευση σύστημα υγείας!

Και στο φόντο όλων αυτών, είναι το πολιτικό σύστημα, που εκτρέφει χρόνια τώρα τη διαφθορά, είτε γιατί παίρνει το μερτικό του, είτε γιατί εξυπηρετεί και εξυπηρετείται!

Είναι προφανές, πως το αγκάθι για τον Περισσό, είναι η διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων, κάτι στο οποίο συμφωνούν τα άλλα κόμματα, όπως προέκυψε απο το συμβούλιο των πολιτκών αρχηγών, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Οπότε, σου λέει τώρα προκειμένου να μπλέξουμε... «βελτίωση της ζωής του λαού δε γίνεται με την αντιμετώπιση της διαφθοράς» και καθάρισαν! Υπάρχει πάντως συντομότερος τρόπος να αποτυπωθεί όλο αυτό: «Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων»

Live your Myth in Greece!

12 Δεκεμβρίου 09

Μάλλον από τα χειρότερα που θα μπορούσαν να μας συμβούν, είναι να γίνουμε το μέτρο του κακού και ο ορισμός της αποτυχίας. «Θα μπορούσε η κατάσταση να είναι χειρότερη. Στην Ελλάδα είναι!» έγραφαν με μεγάλα γράμματα τις προάλλες οι βρετανικοί Times, περιγράφοντας τα προβλήματα της δικής τους οικονομίας και ορίζοντας συνάμα τον πάτο του βαρελιού. Εμάς!

Και όμως θυμάμαι πολύ καλά τον Κώστα Καραμανλή να λέει λίγους μήνες πριν, πως «η οικονομία μας, επιδεικνύει αντοχές ισχυρότερες σε σχέση με πολλές άλλες ανεπτυγμένες χώρες, γιατί μειώσαμε τα ελλείμματα …!»

Ή τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Παπαθανασίου να επιμένει, πως «οι στόχοι για περιορισμό του ελλείμματος σε 3,7% του ΑΕΠ το 2009 ισχύουν στο ακέραιο...!» Σε αντίθεση με όσα δραματικά συνέβαιναν παντού, εδώ η κυβέρνηση προσπαθούσε να μας πείσει πως ζούμε σε έναν οικονομικό παράδεισο. Μόλις 4-5 μήνες πριν!

Και όμως, ήδη οι εκτιμήσεις και οι αναλύσεις ξένων οίκων και διεθνών οργανισμών, έλεγαν πως οδεύουμε με ταχύτητα προς τη χρεοκοπία. Μέχρι και η περίφημη Fitch Ratings, προανήγγειλε σαφώς την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας μας. Έλεγε τον περασμένο Μάιο, ότι «πιθανόν να μειώσει την αξιολόγησή της για την Ελλάδα τους επόμενους μήνες, καθώς η έλλειψη μεταρρυθμίσεων δεν διευκολύνει την αντιμετώπιση της κρίσης»! Τι απαντούσε τότε ο Γιάννης Παπαθανασίου; «Πολλοί προβλέπουν ότι η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να μειώσει το έλλειμμά της. Θα διαψευσθούν!»

Και κάπως έτσι συνεχιζόταν το παραμύθι, μέχρι τη στιγμή που κάποιοι είπαν τέρμα η πλάκα! Το κοντέρ γράφει δημόσιο χρέος 300 δις ευρώ και έλλειμμα 12,7% του ΑΕΠ! Δεν υπάρχει περιθώριο κανένα. Τα εξαντλήσαμε, όταν επί εννέα χρόνια που είμαστε στην Ευρωζώνη, μπορέσαμε να περιορίσουμε το έλλειμμά στα όρια του συμφώνου σταθερότητας, μόλις για κάποιους μήνες το 2006!

Τα εξαντλήσαμε, όταν το 2004 παραδεχθήκαμε επισήμως, ότι στέλνουμε νοθευμένα στοιχεία για το έλλειμμα συνεχώς, από το 2000 και μετά. Το εξαντλήσαμε, όταν τον περασμένο Ιούνιο αλλά και τον Οκτώβριο, στέλναμε στοιχεία για το έλλειμμα, που απείχαν έτη φωτός από την πραγματικότητα. Το εξαντλήσαμε, όταν αθετήσαμε τις επανειλημμένες δεσμεύσεις μας για μεταρρυθμίσεις και δημοσιονομική προσαρμογή.

Και ξαφνικά πέσαμε από τα σύννεφα! Η υποβάθμιση της Ελληνικής Οικονομίας από την Fitch Ratings σε επίπεδα Αφρικανικής χώρας, ο κίνδυνος τα ελληνικά ομόλογα να μην γίνονται αποδεκτά, η ανάδειξη της χώρας μας ως του αδύναμου κρίκου της ευρωζώνης, θα μας υποχρεώσει πλέον να κάνουμε με ταπεινωτικό τρόπο, αυτό που έπρεπε να είχαμε κάνει οικεία βουλήσει!

Είναι ολέθριο για το κύρος της χώρας, να σε αντιμετωπίζουν άπαντες ως κατεργάρη. Ακόμη και αν καταφέρεις να επιβιώσεις, όλοι θα σε βλέπουν πλέον με περισσή καχυποψία. Αυτή είναι και η διαφορά μας, με την επίσης σε δραματική κατάσταση Ιρλανδία.

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΟΥΤΟΥΠΗΔΕΣ... ΠΑΡΑ ΚΟΥΤΟΠΟΝΗΡΟΙ!

5 Δεκεμβρίου 09
Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου πέτυχε την επομένη κιόλας της εκλογής της, κάτι πολύ σημαντικό. Έδιωξε από τον ορίζοντα τα γκρίζα σύννεφα, που είχαν αρχίσει να συσσωρεύονται. Η ζοφερή κατάσταση που είχαν δημιουργήσει τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα και η διαφθορά, είχαν φέρει την κοινή γνώμη αντιμέτωπη με την πολιτική.

Ήταν χαρακτηριστικό ότι όλες οι δημοσκοπήσεις, κυρίως τον τελευταίο χρόνο της διακυβέρνησης της ΝΔ, τοποθετούσαν το πολιτικό σύστημα και τα κόμματα στις τελευταίες θέσεις των θεσμών, που οι πολίτες εμπιστεύονταν! Υπήρχε ένας γενικευμένος αφορισμός, για ότι είχε σχέση με την άσκηση πολιτικής!

Ήταν η περίοδος που ο «κανένας» ήταν πρώτος στις προτιμήσεις των πολιτών και η πολιτική συνώνυμη της ανομίας και της διαφθοράς. Η αλήθεια είναι πως τόσο οι εξαγγελίες του Γιώργου Παπανδρέου, όσο και τα πρώτα βήματα της κυβέρνησής του, άλλαξαν την διάθεση των πολιτών απέναντι στην πολιτική. Την κατέγραψε το εκλογικό αποτέλεσμα αλλά και οι δημοσκοπήσεις που ακολούθησαν.

Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης, οι προγραμματικές δηλώσεις, οι πρώτες δημόσιες τοποθετήσεις του πρωθυπουργού, δημιούργησαν την προσδοκία πως επιτέλους κάτι θα αλλάξει. Η διάθεση να μπουν επιτέλους όρια στην κομματική επετηρίδα, τα νέα πρόσωπα που εμφανίστηκαν στο πολιτικό προσκήνιο, η θέσπιση κανόνων διαφάνειας στη δημόσια διοίκηση ήταν κάτι που η κοινή γνώμη προσδοκούσε.

Η αξιοκρατία και ο αποχρωματισμός του κράτους αποκλειστικά από το γαλάζιο ή το πράσινο κατά περίπτωση, ήταν για πολλούς το ζητούμενο. Αυτό που συμβαίνει δεκαετίες στις προηγμένες δημοκρατίες, επιτέλους να συμβεί και στη χώρα μας. Κάθε αρχή και δύσκολη λέει η παροιμία και μάλλον βρήκε την εφαρμογή της στα πρώτα βήματα της νέας κυβέρνησης, που ήδη μετράει δύο μήνες ζωής!

Όντως έχουν υπάρξει αρρυθμίες, καθυστερήσεις, παραλείψεις και λάθη. Όχι όμως, στο βαθμό που νοθεύουν τις προθέσεις και τις εξαγγελίες, ούτε στο βαθμό που προκαλούν σοβαρά προβλήματα στην άσκηση εξουσίας. Εντάξει λείπουν γενικοί γραμματείς και καθυστέρησαν οι περιφερειάρχες. Χίλιες φορές όμως προτιμότερη η αργοπορία, από την εύκολη λύση. Τους συνήθεις κομματικούς εντεταλμένους και τους αποτυχημένους πολιτευτές που πάντα στελέχωναν τον κρατικό μηχανισμό.

Αυτός όμως είναι και ο λόγος, που η γκρίνια είναι εντονότερη στους «αγωνιστές της παράταξης», παρά στους πολιτικούς της αντιπάλους. Καλύτερα ένας και δυο και τρεις Κουτούπηδες, που στο φινάλε θα πάνε σπίτι τους αν δεν κάνουν για τη δουλειά που επιλέχθηκαν, παρά το (διψασμένο για εξουσία) κομματικό στέλεχος, που εξασφαλίζει μονιμότητα, κάνει δεν κάνει!

ΥΓ. Στις θετικές παρενέργειες της αλλαγής του κλίματος στην πολιτική ζωή, δεν μπορεί παρά να συμπεριληφθεί η πρωτοφανής συμμετοχή στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ. Δεν είναι άμοιρη η εκλογή του ΠΑΣΟΚ!