2/1/16

Η ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

Για όλους μπορεί δυνητικά να είναι μια καλή χρόνια το 2016. Όχι όμως για τον Τύπο. Αυτό, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, αποκλείεται να συμβεί, ακόμη και αν έλθουν τα πάνω- κάτω στη χώρα μας. Ακόμη και αν συμβούν θαύματα! 
Για να έχετε μια εικόνα που βρίσκεται σήμερα στη χώρα μας ο Τύπος, δείτε τις πανελλαδικές κυκλοφορίες των πολιτικών εφημερίδων (οι αθλητικές δυστυχώς αποτελούν χειρότερη τραγωδία), σε μια τυχαία μέρα. 
Οι αριθμοί που διαβάζετε στον σχετικό πίνακα, είναι πάνω κάτω οι κυκλοφορίες σε καθημερινή βάση, με μικρές διαφοροποιήσεις στα φύλλα του Σαββάτου. 
Τα περίπου 80000 πωληθέντα φύλλα ημερησίως, που είναι ένα συνηθισμένο νούμερο, αντιστοιχούν σε καθαρές εισπράξεις, γύρω στις εξήντα χιλιάδες ευρώ (60000)! 
Αυτό είναι το συνολικό ποσό καθημερινά, για να πληρωθεί η πρώτη ύλη (χαρτί, μελάνια κλπ), ενέργεια, αναλώσιμα, ενοίκια, δανειακές υποχρεώσεις, φόροι κάθε είδους και μαζί οι μισθοί μερικών χιλιάδων υπαλλήλων (δημοσιογράφων φωτογράφων, τεχνικών του τύπου, διοικητικών υπαλλήλων, βοηθητικού προσωπικού, εργατών κλπ). 
Όπερ παντελώς αδύνατον! Τα χρήματα αυτά δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες ούτε ενός από τα μεγάλα συγκροτήματα τύπου.
Όποιος έχει ελάχιστη σχέση με την οικονομία και την επιχειρηματικότητα και μπορεί να αντιληφθεί τα μεγέθη, αντιλαμβάνεται πως το μεγάλο μπαμ, ειδικά σε πρώην κραταιά συγκροτήματα τύπου, ζυγώνει. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση, μεγάλα, πολυπρόσωπα συγκροτήματα τύπου, να μπορέσουν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους, όπως τα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα! 

Ειδικώς δε, που σχεδόν στο σύνολό τους οι μεγάλες επιχειρήσεις του τύπου, εκτός από τις συνεχείς ζημιογόνες χρήσεις, έχουν συσσωρεύσει τεράστια χρέη. (800 εκατομμύρια συνολικές οφειλές!) Παραπλήσια είναι η εικόνα και στην τηλεόραση. Οι διαφορές είναι ανύπαρκτες, καθώς αντίστοιχη με την μείωση στην κυκλοφορία των εντύπων, είναι η μείωση της τηλεοπτικής διαφήμισης. Άλλωστε το διαπιστώνει κανείς εύκολα, κάνοντας ζάπινγκ στα κανάλια. Δεν υπάρχουν καινούργιες παραγωγές, παρά μόνον επαναλήψεις.
Οι αιτίες 
 για την χρεωκοπία και την δραματική απαξίωση του τύπου, προφανώς είναι πολλές. Αν θεωρείτε πως κυρίως ευθύνεται η οικονομική κρίση, όπως αντίστοιχα συμβαίνει σε άλλους κλάδους, κάνετε λάθος. Μοναδική σημαντική παρενέργεια της κρίσης, είναι πως έκλεισαν οι κάνουλες των τραπεζών, για τα σκανδαλώδη και χαριστικά δάνεια προς τις επιχειρήσεις του τύπου. Θαλασσοδάνεια που με προκλητικό τρόπο χορηγούσαν οι τράπεζες, εις βάρος της επιχειρηματικότητας. 
Οπωσδήποτε οι αιτίες πρέπει να αναζητηθούν στους διαπλεκόμενους εκδότες και στην παρασιτική επιχειρηματικότητα. Κάποιες από τις εφημερίδες για χρόνια ήταν εργαλείο επηρεασμού της κοινής γνώμης, με σκοπό την προώθηση επιχειρηματικών συμφερόντων. Ήταν επίσης πλατφόρμα για την είσπραξη πακέτων κρατικής διαφήμισης, ύψους πολλών εκατομμυρίων ετησίως!
Ασφαλώς στις αιτίες περιλαμβάνεται ο αθέμιτος ανταγωνισμός του διαδικτύου και η παντελής έλλειψη κανόνων! Οι περισσότερες εφημερίδες, πριν καν βγουν στα περίπτερα, είχαν γίνει φύλλο και φτερό στο διαδίκτυο. 
Παντού, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, οι κυκλοφορίες των εφημερίδων μειώνονται. Σε κάποιες περιπτώσεις, η χασούρα μετριάζεται από τις ηλεκτρονικές εκδόσεις των εφημερίδων. Αλλά σε κάθε περίπτωση, μιλάμε για άλλης μορφής και έντασης προβλήματα. Το παράδειγμα της Ελλάδας, απέχει παρασάγγες.  
Όμως η Ελλάδα, έχει μια ακόμη μοναδικότητα. Είμαστε η μοναδική χώρα, που οι δημοσιογράφοι (οι εκφραστές της κοινής γνώμης) έχουν τη δυνατότητα να γίνονται με ευκολία πολιτευτές, να εκλέγονται βουλευτές, κομματικοί δήμαρχοι, να εργάζονται ως κομματικοί υπάλληλοι και όταν "χάσουν το πόστο" να επιστρέφουν χωρίς πρόβλημα στη δημοσιογραφία. Στην εφημερίδα ή στο κανάλι τους! 
Μπορεί ο λαός ενδεχομένως να τρώει τον σανό που τον ταΐζουν τα κόμματα, δεν τρώει απαραίτητα όμως, το κουτόχορτο που τον ταΐζει ο τύπος. Καλή χρονιά για όλους τους υπόλοιπους!