11/3/11

ΤΕΛΙΚΑ ΜΗΠΩΣ ΖΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΚ...ΤΑ;;

12 Μαρτίου 2011

Το είπε ο Ντομινίκ Στρος –Καν, ο πρόεδρος του ΔΝΤ και κατά πιθανότητα υποψήφιος πρόεδρος της Γαλλίας: «Οι Έλληνες βρίσκονται μέσα στα σκατά»! Δεν θυμάμαι να έχω ακούσει ποτέ ξανά μια αντίστοιχη δήλωση, σε ότι έχει να κάνει με το ύφος και τη γλώσσα που χρησιμοποίησε ο Γάλλος αξιωματούχος. Είναι από τις εκφράσεις που ακόμη και αν αποτελούν πεποίθησή σου, δεν την εκστομίζεις, ειδικά σε τόσο ψηλά αξιώματα όπου για τον χειρότερο χαρακτηρισμό, υπάρχουν οι κατάλληλες λέξεις.

Κατ’ αρχήν προκαλεί έκπληξη πως επισήμως δεν υπήρξε αντίδραση! Πως δεν βρέθηκε κανένας, έστω για την τιμή των όπλων, να απαντήσει στο υποτιμητικό σχόλιο του Γάλλου αξιωματούχου. Όμως πέρα από τις εντυπώσεις υπάρχει και η ουσία. Τι ακριβώς λέει ο Στρος –Καν στο επίμαχο σημείο της δήλωσής του; «Η πραγματικότητα είναι πως αυτοί οι άνθρωποι εκεί βρίσκονται μέσα στα σκατά. Και μάλιστα πολύ βαθιά! Όταν μια γυναίκα λέει πως δεν μπορεί πια να αγοράσει ψωμί, λέει την αλήθεια. Όλος αυτός ο θυμός είναι θεμιτός. Οι άνθρωποι στο δρόμο έχουν την αίσθηση ότι τους εξαπάτησαν. Και ας είναι οι ίδιοι που μαγείρεψαν τα στοιχεία, που δεν έχουν πληρώσει φόρους, κάτι που είναι λίγο σαν εθνικό σπορ. Η απάτη πάει σύννεφο. Και επί πλέον είναι οι πιο πλούσιοι…».

Έχω την εντύπωση λοιπόν πως ο αντιπαθητικός αυτός κύριος, λέει την αλήθεια! Δεν βρίσκω κάτι που να είναι εκτός πραγματικότητας. Δικαιολογεί την οργή του κόσμου που νιώθει εξαπατημένος από τους πολιτικούς, περιγράφει τα οικονομικά αδιέξοδα, αλλά κάνει λόγο και για τις γνωστές λαμογιές. Ίσως το μοναδικό σημείο που χρειάζεται διευκρίνιση είναι αν με τη λέξη «σκ…τά» εννοεί τις κοινωνικές συνθήκες, ή αυτούς που τις διαμόρφωσαν, δηλαδή τους πολιτικούς. Και τα δύο μοιάζουν τα ταιριάζουν.

Σύμφωνοι, είναι υποτιμητικά και απαξιωτικά όλα αυτά για τη χώρα μας και είναι ενοχλητικό να τα ακούς από έναν ξένο αξιωματούχο. Δυστυχώς όμως, μας αρέσει δεν μας αρέσει, έτσι μας βλέπουν και στο ΔΝΤ και στη Γερμανία και στις διεθνείς αγορές. Με την εικόνα αυτή περιφέρεται η χώρα μας. Το διαπίστωσα τις προάλλες, με οργή και οδύνη μεγαλύτερη από αυτή που μου προκάλεσε ο Στρος –Καν, στα λόγια ενός ελληνόπουλου.

Ήταν στις ειδήσεις του Alpha ένα ρεπορτάζ για τους συμπατριώτες μας που ζουν στη Σουηδία. Θυμάμαι πόσο αμήχανα έσκυψε το κεφάλι η νεαρή κοπέλα, όταν στην ερώτηση πως μας βλέπουν εμάς τους έλληνες οι Σουηδοί φίλοι της, απάντησε : «Καχύποπτα, γιατί μας θεωρούν όλους μας κλέφτες και αυτό είναι πολύ δυσάρεστο!» Τελικά μήπως ζούμε μέσα στα σκατά και πλέον συνηθίσαμε τόσο που δεν μας προκαλεί τίποτα εντύπωση;
δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ισοτιμία

10/3/11

Η ηλιθιότητα μπορεί ποτέ να είναι μαγκιά;

10 Μαρτίου 11

Θυμάμαι πόσο είχα ανησυχήσει ένα χειμωνιάτικο πρωινό στον περίφημο Α12, τον αυτοκινητόδρομο που διασχίζει κάθετα την Αυστρία. Είναι από τους δρόμους με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία, καθώς οδηγεί από την Ιταλία προς τη Γερμανία. Τον διασχίζουν χιλιάδες νταλίκες καθημερινά μεταφέροντας προϊόντα από το Νότο (και την Ελλάδα) προς τις αγορές της Ευρώπης. Ο λόγος της ανησυχίας ήταν η πυκνή χιονόπτωση, σε συνδυασμό με το μποτιλιάρισμα των αυτοκινήτων, λόγω ατυχήματος δύο χιλιόμετρα μπροστά.

Θεώρησα περίπου δεδομένο πως μόλις είχε ξεκινήσει μια μεγάλη περιπέτεια. Τελικά ανησύχησα αδίκως, γιατί η ροή της κυκλοφορίας αποκαταστάθηκε μετά από σαράντα πέντε λεπτά, χωρίς να δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα. Μεσολάβησε το πέρασμα –με πολύ μεγάλη ταχύτητα- από τη Λωρίδα Εκτάκτου Ανάγκης, ενός μικρού κομβόι αυτοκινήτων. Πέρασαν κατά σειρά, σχεδόν το ένα πίσω από το άλλο, δύο γερανοί, ένα ασθενοφόρο, τρία εκχιονιστικά (που ήταν και «αλατιέρες) και δύο περιπολικά της αστυνομίας.

Στο χρονικό διάστημα που ήμασταν ακινητοποιημένοι, όσοι οδηγοί δεν είχαν λάστιχα χιονιού, φόρεσαν καλού κακού στα αυτοκίνητά τους αλυσίδες, καθώς άρχισε σιγά σιγά να «το στρώνει» στο οδόστρωμα. Δύο χιλιόμετρα μετά, στο σημείο που είχε γίνει το τρακάρισμα, δεν υπήρχε ίχνος. Σε χρόνο – ρεκόρ οι γερανοί είχαν αποσύρει τα αυτοκίνητα που είχαν εμπλακεί, ενώ τα εκχιονιστικά πήγαιναν εμπρός, στην κεφαλή του κομβόι, καθαρίζοντας τον δρόμο αφού η ακινητοποίηση των αυτοκινήτων είχε συσσωρεύσει στο οδόστρωμα 2-3 πόντους χιόνι.

Δεν χρειάστηκε ούτε η παρέμβαση του εισαγγελέα, ούτε δηλώσεις υπουργών και κομματικών εκπροσώπων, ούτε καταγγελίες πολιτών για την απουσία του κράτους! Όλοι έκαναν τη δουλειά τους και πρώτοι απ’ όλους οι πολίτες που χρησιμοποιούσαν τον δρόμο. Κανείς δεν διανοήθηκε να κλείσει την ΛΕΑ, όχι γιατί θα του δώσουν κλήση, αλλά γιατί θεωρείται εγκληματική πράξη που μπορεί να βάλει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές! Βλέπετε εκεί, σε αντίθεση με τη χώρα μας, κανείς δεν είναι ούτε τόσο μάγκας, ούτε τόσο έξυπνος!

Εννοείται πως σε όλη τη διάρκεια της ημέρας, όταν οι θερμοκρασίες είναι κοντά στο μηδέν, οι αλατιέρες πηγαινοέρχονται. Το ίδιο και τα εκχιονιστικά μόλις πέσουν οι πρώτες νιφάδες. Οι δε οδηγοί, αν δεν έχουν λάστιχα χιονιού, βάζουν αλυσίδες στο πρώτο πάρκινγκ, πριν αρχίσουν να γλιστράνε στο δρόμο.

Οι εικόνες στην εθνική οδό Αθηνών Λαμίας τη Δευτέρα το βράδυ, προκαλούν κλαυσίγελο! Αυτοκίνητα χωρίς αλυσίδες ακινητοποιημένα στη μέση του δρόμου, νταλίκες χωρίς αλυσίδες διπλωμένες, οι ΛΕΑ κλειστές και τα εκχιονιστικά ακινητοποιημένα.

Δεν γνωρίζω τις ευθύνες της εταιρείας που διαχειρίζεται τον δρόμο. Ενδεχομένως να είναι μεγάλες, αν δεν είχε ρίξει εγκαίρως αλάτι. Όμως γνωρίζω πως αρκεί μόλις ένας ηλίθιος, για να γίνει ανάσχεση της κυκλοφορίας χιλιόμετρα πίσω και οι συνθήκες στο απάτητο κομμάτι του δρόμου να γίνουν χειρότερες. Αν, μάλιστα, δεν είναι ένας αλλά πολλές εκατοντάδες, τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα. Όπως το βράδυ της Καθαρής Δευτέρας.
δημοσιεύτηκε στο www.aixmi.gr