9/7/10

Μια ρεαλιστική πρόταση για να σταματήσει η σκανδαλολογία!


10 Ιουλίου 10

Υπάρχει άραγε τρόπος να ξεμπλέξει αυτό το κουβάρι; Κάθε μέρα που περνάει ακούμε και μαθαίνουμε απίθανα πράγματα. Η διαπίστωση εκτός από δυσάρεστη, είναι και ανησυχητική, αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις και τα ιστορικά χαμηλά ποσοστά που συγκεντρώνουν αθροιστικά τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, χωρίς όμως από την άλλη να κερδίζουν πόντους τα λεγόμενα μικρότερα.

Πλέον όποια πέτρα και αν σηκώσεις, σκάνδαλο θα βρεις! Είναι τόσα πολλά δε, ώστε να δημιουργούν συνθήκες ασφυξίας στην πολιτική ζωή. Είναι προφανές πως παράγουμε περισσότερα σκάνδαλα, απ’ όσα μπορούμε να καταναλώσουμε.

Και στο παρελθόν πάντως υπήρχαν περίοδοι που αποκαλύπτονταν κάθε τρεις και λίγο, σημεία και τέρατα. Και επί ΠΑΣΟΚ και επί ΝΔ. Άλλωστε πολλά από όσα μαθαίνουμε σήμερα, αφορούν το παρελθόν και μάλιστα σε βάθος χρόνου. Υπάρχει όμως μια διαφορά. Εκτός από την κούραση του κόσμου, την εξίσωση όλων προς τα κάτω (αυτό αποτυπώνουν οι δημοσκοπήσεις) είναι και η πραγματικότητα της κρίσης και όσων έχει επιφέρει στις ζωές μας. Υπάρχει διάχυτη απογοήτευση αλλά και οργή, από τα λάθη και τις παραλήψεις όλων αυτών, που οδήγησαν τα πράγματα εδώ που είναι σήμερα.

Όμως το ξέρουμε πλέον όλοι, ακόμη και ο τελευταίος πολίτης, πως το σύστημα ολόκληρο «ζέχνει». Είτε αφορά τα εκατομμύρια της Siemens, είτε την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, είτε τις προσλήψεις κομμωτών και μακιγιέρ για την επιμέτρηση της αγροτικής γης, η ουσία είναι μια: Ο πολιτικός κόσμος χάνει πλέον κάθε ψήγμα αξιοπιστίας! Τελεία και παύλα.

Οι εξεταστικές στη βουλή δεν ξεφεύγουν από την στενή κομματική λογική και δεν κάνουν άλλο από το να ανακυκλώνουν το πρόβλημα. Δείτε το πρώτο δείγμα με τα πορίσματα για το Βατοπέδι, για να καταλάβετε. Κάπου πρέπει να σταματήσει αυτή η ιστορία.
Η ιδέα είναι απλή. Ας πάρουν την πρωτοβουλία οι δύο προηγούμενοι πρωθυπουργοί. Και ο Σημίτης και ο Καραμανλής, χρεώνονται με μύρια όσα. Για ολιγωρίες, για παραλήψεις, για σωρεία σκανδάλων από ανθρώπους του στενού περίγυρού τους.

Είναι μια καλή ευκαιρία, να βγουν και να μιλήσουν ανοικτά. Για όσα τους καταμαρτυρούν, αλλά και για την παθογένεια του συστήματος. Γνωρίζουν το πρόβλημα καλύτερα από τον καθένα. Άλλωστε και οι δικές τους ευθύνες, είναι τεράστιες. Να πουν τα πράγματα με το όνομά τους!

Να ακουστεί χωρίς μισόλογα η αλήθεια. Να αποκαλύψουν πως δουλεύει το σύστημα, ποιοι κινούν τα νήματα, πως λειτουργεί η διαπλοκή. Και να προτείνουν λύσεις. Να φανούν χρήσιμοι στον τόπο, καθώς πλέον λογικά δεν πρέπει να έχουν λόγο να φοβούνται. Είναι οι μόνοι που μπορούν να το κάνουν. Και τον τόπο θα βοηθήσουν, αλλά και την υστεροφημία τους. Κυρίως όμως θα ακούσει ο Ελληνικός λαός την αλήθεια.