Και εμείς στον κόσμο μας!

22 Μαίου 10

Οι Ισλανδοί την επομένη της χρεοκοπίας τους, ανακοίνωσαν σκληρά μέτρα. Ζήτησαν θυσίες από τον λαό προκειμένου να ορθοποδήσει η χώρα τους και να επιβιώσει από την κρίση. Όμως έκαναν συγχρόνως κάτι ακόμη. Μια επιτροπή βουλευτών και τεχνοκρατών συνέταξε ταχύτατα ένα αναλυτικό πόρισμα, για τα αίτια της κατάρρευσης της χώρας. Κατέγραψαν με κάθε λεπτομέρεια, όλους τους λάθος χειρισμούς και όλες τις αποφάσεις που οδήγησαν στην καταστροφή. Συμπεριέλαβαν δε και όλα τα σχετικά έγγραφα που αποδείκνυαν τα γραφόμενά τους. Όλα αυτά τυπώθηκαν σε έναν καλαίσθητο τόμο 2000 σελίδων, που στη συνέχεια διατέθηκε προς πώληση στα βιβλιοπωλεία, απ’ όπου έγινε ανάρπαστος. Έτσι οι πάντες γνώριζαν λίγες βδομάδες μετά, τι ακριβώς συνέβη, για ποιο λόγο οδηγήθηκαν στην χρεοκοπία και ποιος έφταιγε.

Κάντε τώρα τις συγκρίσεις με τα καθ’ ημάς. Εδώ η βουλή συζητά και θα συζητά για καιρό, για το Βατοπέδι και τη Ζήμενς, υποθέσεις που έχουν βάθος μεγαλύτερο της δεκαετίας Αναζητούν ενόχους για αδικήματα που ναι μεν προκάλεσαν αποδεδειγμένα βλάβη στη χώρα, για τα οποία όμως δεν τίθεται θέμα να τιμωρηθεί κανείς όσο ένοχος και να είναι, λόγω παραγραφής! Υποθέσεις που διαχειρίζονται εξεταστικές επιτροπές που όλα τα μέλη τους θα ακούσουν τους ίδιους μάρτυρες, θα εξετάσουν τα ίδια έγγραφα και παρ’ όλα αυτά θα συντάξουν όχι ένα, άλλα πέντε πορίσματα για την κάθε υπόθεση. Και η κωμωδία θα συνεχιστεί στις προανακριτικές επιτροπές που θα ακολουθήσουν μέσα στο καλοκαίρι!
Και όταν με το καλό τελειώσουν με όλα αυτά, θα ξεκινήσουν να συζητούν για τις ευθύνες αυτών που οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία. Μην έχετε δε καμία αμφιβολία, πως όπως συνήθως συμβαίνει, ούτε ένοχοι θα προκύψουν, ούτε κανείς μας θα γίνει σοφότερος.

Ωστόσο το πλέον δυσάρεστο είναι, πως όλα αυτά γίνονται σε ένα κλίμα γενικευμένης νοσηρότητας. Που χαρακτηρίζεται από καχυποψία, φήμες, σκανδαλολογία, αλλά και την εντεινόμενη απαξίωση της πολιτικής.
Έτσι προκειμένου να ικανοποιηθεί το περί δικαίου αίσθημα, προαναγγέλθηκε από τον πρόεδρο της βουλής, πως στο μέλλον θα τίθενται περιορισμοί στη βουλευτική ασυλία. Υποτίθεται πως αν η δίωξη του βουλευτή δεν συνδέεται με την πολιτική του δράση, η αρμόδια επιτροπή θα προτείνει στο σώμα την άρση της ασυλίας. Βέβαια οι βουλευτές θα ψηφίζουν στη συνέχεια κατά το δοκούν, κάτι που γίνεται άλλωστε και σήμερα.

Όπως για παράδειγμα προχθές, όπου στην ολομέλεια συζητήθηκαν τέσσερις περιπτώσεις άρσης ασυλίας. Για τις δύο από αυτές, οι κατηγορούμενοι βουλευτές ζήτησαν οι από το σώμα να εγκρίνει την άρση της ασυλία τους, προκειμένου να υπερασπισθούν τον εαυτό τους ενώπιον των δικαστηρίων. Παρ’ όλα αυτά, είτε το πιστεύεται είτε όχι, το 1/3 του σώματος ψήφισε κατά της άρσης! Το ακόμη γελοιωδέστερο ήταν όταν σε δύο άλλες περιπτώσεις, που οι κατηγορίες αφορούσαν τα αδικήματα της συκοφαντικής δυσφήμησης, της απειλής και της εξύβρισης, όπως σωστά μαντεύετε, το όχι στην άρση ασυλίας ήταν καθολικό! Είναι προφανές πως είτε δεν έχουν αντιληφθεί τι συμβαίνει στην κοινωνία, είτε το γνωρίζουν αλλά αδιαφορούν. Μακάρι τουλάχιστον να συμβαίνει το πρώτο.

Γιατί όλοι τα έχουν βάλει με τους βουλευτές;

15 Μαίου 10

Υπέροχη επιστήμη η στατιστική. Σου δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσεις ένα ψέμα, ως το πειστικότερο επιχείρημα . Για παράδειγμα έλεγε τις προάλλες στον Flash ο πρόεδρος της βουλής, πως αν μειώνονταν κατά εκατό οι βουλευτές, «αντί για 1,1 τοις χιλίοις του κρατικού προϋπολογισμού που είναι σήμερα οι αμοιβές, θα πήγαιναν στο 0.9 τοις χιλίοις. Αστεία πράγματα». Αν είναι έτσι, προφανώς δεν αξίζει καν να το συζητάμε, είναι η αυτονόητη αντίδραση στα λεγόμενα του πρόεδρου.

Για όσους δεν γνωρίζουν, με δεδομένο πως οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού είναι περί τα 70 δις, ενδεχόμενη μείωση των βουλευτών θα επιφέρει οικονομία σύμφωνα με τον πρόεδρο, 14 εκατομμύρια. Η αλήθεια είναι πως τα χρήματα είναι λίγο περισσότερα (18 εκατομμύρια) αλλά δεν χάλασε και ο κόσμος!

Ως εδώ καλά, αν ο πρόεδρος δεν παρέλειπε να προσθέσει στους 100 βουλευτές τους 500 συνεργάτες τους. Τρεις αποσπασμένοι, ένας αστυνομικός και ένας επιστημονικός συνεργάτης αντιστοιχεί σε κάθε βουλευτή, οι οποίοι αμείβονται με έξτρα υπερωρίες και επιδόματα. Το κόστος τους, είναι γύρω στα 20-22 εκατομμύρια ετησίως. Ήτοι συνολικά οι εκατό βουλευτές στοιχίζουν πάνω από 40 εκατομμύρια το χρόνο*, χωρίς να συνυπολογίσουμε αυτοκίνητα, ηλεκτρονικό εξοπλισμό, ταξίδια, εισιτήρια και κάθε λογής αποζημιώσεις και έξοδα.

Σίγουρα ο λαϊκισμός είναι εύκολος και πιασάρικος. Κουβέντες που χαϊδεύουν αυτιά και ικανοποιούν το κοινό αίσθημα με την ρηχή λογική της τηλεόρασης, μπορεί να αραδιάσει κανείς ένα σωρό! Όμως εδώ υπάρχει ένα ζήτημα σοβαρό και κρίσιμο. Αφορά την έντονη και επίμονη κριτική που πλέον ασκείται στον κοινοβουλευτισμό, την πολιτική και τους πολιτικούς. Αφορά τον κίνδυνο να βρεθούν ένα πρωί, εκόντες άκοντες, σε ανοικτή αντιπαράθεση με την κοινωνία! Όποιος δεν το βλέπει κάνει λάθος μεγάλο.

Ο νέος Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, το πρώτο μέτρο που ανακοίνωσε ήταν η μείωση των μισθών των Υπουργών. Αστεία πράγματα θα πείτε (σύμφωνα με τη λογική Πετσάλνικου). Και όμως έχοντας να διαχειριστεί τα μεγάλα ελλείμματα της Βρετανικής οικονομίας, παίρνει τα μέτρα του, πριν ζητήσει θυσίες από τον λαό. Εδώ έγινε ακριβώς το αντίθετο. Εξαντλήθηκε κάθε περιθώριο αντοχής από τους πολίτες, για να συζητήσουν κάποιες περικοπές οι πατέρες του έθνους.

Επειγόντως πρέπει να πείσουν την κοινωνία, πως η βουλή δεν απαρτίζεται από τα μέλη μιας καλοπληρωμένης (με 15 μισθούς) και με εξωφρενικά προνόμια επαγγελματική ομάδα, αλλά από αιρετούς εκπρόσωπους του λαού. Και ένας τρόπος να το κάνουν είναι να υποβάλουν τους εαυτούς σε θυσίες, αντίστοιχες με αυτές που ζητούν από τον Ελληνικό λαό. Αν δεν το κάνουν άμεσα, σύντομα θα έχουν σοβαρό πρόβλημα αξιοπιστίας και κύρους οι ίδιοι, αλλά ακόμη σοβαρότερο η δημοκρατία και πατρίδα μας.

* 40 εκατομμύρια, σημαίνει επίδομα 400 ευρώ, σε 100.000 χαμηλοσυνταξιούχους. Αστεία πράγματα; Ασφαλώς και όχι!

Δυστυχώς όλες οι ζωές δεν αξίζουν το ίδιο!

8 Μαίου 10

Την ώρα που τα άψυχα σώματα των τριών θυμάτων της άγριας δολοφονικής ενέργειας στην τράπεζα της οδού Σταδίου, συνέχιζαν να κείτονται ανάμεσα στα αποκαΐδια, την ίδια ώρα στη βουλή οι πολιτικοί συζητούσαν με τον τρόπο που το κάνουν πάντα. Ακόμη και αν αφορμή για την συζήτηση ήταν ο θάνατος τριών αθώων ανθρώπων, επαναλάμβαναν για μια ακόμη φορά τον εαυτό τους. Τα συνήθη κλισέ και επιχειρήματα που περιλαμβάνουν τα φτωχά ούτως ή άλλως κομματικά εγχειρίδια. Κουβέντες και στομφώδεις αντιπαραθέσεις χωρίς ουσία και χωρίς περιεχόμενο, που άλλωστε έχουμε ακούσει απαράλλαχτες εκατοντάδες φορές.

Οι ανακοινώσεις των κομμάτων ή οι δηλώσεις των εκπροσώπων τους βρίθουν επίσης κοινοτοπίας αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις σοκάρουν! «Οι μηχανισμοί της πλουτοκρατίας τρόμαξαν από τις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις γι' αυτό έβαλαν εμπρός τον μηχανισμό της προβοκάτσιας (όπου προβοκάτσια είναι η δολοφονία τριών ανθρώπων) με στόχο να ανακόψουν τη λαϊκή αντεπίθεση» λέει το ένα κόμμα.
«Χαιρετίζουμε την πρωτοφανή και μεγαλειώδη κινητοποίηση των εργαζομένων, καθώς και τη μαζική συμμετοχή τους στις απεργιακές συγκεντρώσεις» λέει το άλλο κόμμα και κάπου προς το τέλος εκφράζει «την ειλικρινή και βαθιά θλίψη για τον τραγικό θάνατο των τριών εργαζομένων».

Είναι προφανές πως στον τόπο που ζούμε, όλες οι ζωές δεν αξίζουν το ίδιο! Ακόμη και αν οι νεκροί είναι τρεις αθώοι συνάνθρωποί μας. Ακόμη και αν το μόνο που μπορείς να τους καταλογίσεις, είναι πως ήταν ανυποψίαστοι για το μέγεθος της ανθρώπινης παράνοιας! Αρκεί που ο θύτης δεν ήταν αστυνομικός, γιατί τότε θα ήταν δολοφονία! Τώρα που το νήμα της ζωής τους κόπηκε από τη μολότοφ, είναι ένας απλός θάνατος τριών εργαζομένων.

Τόσο απλός, που την επομένη δεν χώρεσε καν στο πρωτοσέλιδό της εφημερίδας που εκφράζει την γνήσια και ανόθευτη αριστερά και τους εργαζόμενους! Η δε ανακοίνωση της ΟΤΟΕ για τη δολοφονία των τριών τραπεζικών υπαλλήλων, κατηγορεί περίπου ως φυσικό αυτουργό την εργοδοσία, γιατί όπως γράφει δεν είχε μετατρέψει σε οχυρό το τραπεζικό κατάστημα! Μάλιστα, όπως μας πληροφορεί η ανακοίνωση, η ΟΤΟΕ ζήτησε συνάντηση με τον υπουργό προστασίας του πολίτη, για να απαιτήσει την τήρηση όλων των μέτρων ασφαλείας που προβλέπονται σε όλες τις τράπεζες και την τιμωρία των υπευθύνων!

Δυστυχώς η κατάσταση εξελίσσεται στα όρια της παράνοιας. Είναι προφανώς πως κάποιοι είτε δεν έχουν αντιληφθεί τι ακριβώς έχει συμβεί στη χώρα που ζούμε, ποια είναι η νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται ή ακριβώς καθώς πλέον βρισκόμαστε «στο χείλος της Αβύσσου», όπως είπε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, επιχειρούν να σπρώξουν τη χώρα ώστε να κάνει το βήμα προς το κενό!

Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ!

30 Απριλίου 10

Μια από τις μεγαλύτερες μαύρες τρύπες της Ελληνικής οικονομίας σε αυτή τη δραματική συγκυρία, είναι τα νοσοκομεία. Αυτή τη στιγμή το χρέος τους ξεπερνάει τα 6 δις, πολλαπλασιάζεται δε με ρυθμό 17% μηνιαίως! Eνδεικτικά, ενώ πέρυσι το χρέος αυξανόταν κατά 171 εκατ. ευρώ τον μήνα, φέτος έφτασε αισίως τα 200 εκατομμύρια! Ήτοι 6.7 εκατομμύρια νέα χρέη για κάθε μέρα που περνάει. Το ΕΣΥ σήμερα ισοδυναμεί με δυόμισι ΟΣΕ! Και όπως στον ΟΣΕ μέχρι χθες δεν υπήρχε διοίκηση, αντίστοιχα το ίδιο συνέβαινε μέχρι χθες στα 135 δημόσια νοσοκομεία!

Η έκπληξη και η απογοήτευση ενός από τους νέους διοικητές σε μεγάλο νοσοκομείο της περιφέρειας, δύσκολα περιγράφεται. Η πρώτη εντύπωσή, σύμφωνα με τα λεγόμενα του, ήταν πως αίφνης βρέθηκε «σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο, με κάθε είδους μαγαζιά και παραμάγαζα να λειτουργούν στους χώρους του νοσοκομείου και κερδοσκοπούν εις βάρος του δημοσίου και εις βάρος των ασθενών».

Από την σκανδαλώδη επαναπροώθηση των περιστατικών από τα (δωρεάν) πρωινά ιατρεία του νοσοκομείου, στα (ακριβά) απογευματινά, όπου οι γιατροί εισπράττουν παχυλές αμοιβές, ή την εξόφθαλμη κομπίνα της προσωπικής πελατείας των γιατρών, που με το αζημίωτο ασφαλώς εισάγονται νομίμως στο νοσοκομείο στην εφημερία....μέχρι τα «κουβανέζικα φάρμακα». Τι είναι τα κουβανέζικα φάρμακα; Όχι βεβαίως φάρμακα που εισάγονται από την μακρινή Κούβα, αλλά φάρμακα που καταλήγουν στον κουβά! Πολύ ακριβά σκευάσματα, που σκοπίμως χρησιμοποιείται ένα μικρό ποσοστό της συνολικής ποσότητας, ενώ το υπόλοιπο χύνεται στον κουβά, για ευνόητους λόγους! Έτσι, κάποιοι εξασφαλίζουν τα (συνήθως πλούσια) ευεργετήματα της εταιρίας που παράγει τα πανάκριβα φάρμακα...

Έμπειρος ο ίδιος στα θέματα της υγείας, μου περιγράφει πως όπως είναι σήμερα τα πράγματα, είναι αδύνατον να ελεγχθούν οι δαπάνες στα νοσοκομεία. Πέρα από τις κομπίνες που είναι αναπόδεικτες, καθώς καλύπτονται από την επιστημονική κρίση των γιατρών, υπάρχει και η γραφειοκρατία. Για παράδειγμα, οι περισσότερες συμβάσεις με εξωτερικούς προμηθευτές και εταιρίες που λήγουν το επόμενο διάστημα, υποχρεωτικά θα ανανεωθούν όπως- όπως, ακόμη και αν είναι σκανδαλώδεις ή επιζήμιες για το νοσοκομείο! Νέος διαγωνισμός, θα απαιτούσε 6-7 μήνες μέχρι την ολοκλήρωσή του. Φαντάζεστε τα νοσοκομεία χωρίς καθαριότητα ή φύλαξη για 6-7 μήνες;

Αυτές τις ημέρες μάλιστα οι επιθεωρητές Υγείας, οι ειδικοί της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων με τη συνδρομή εισαγγελέων, ξεσκονίζουν τα νοσοκομεία και φρίττουν με όσα διαπιστώνουν. «Μέχρι φάρμακα σε νεκρούς έγραφαν» λένε οι ίδιοι, που δεν πιστεύουν σε αυτά που καθημερινά ανακαλύπτουν! Και όμως, παρόλα αυτά, χρειάστηκαν επτά ολόκληροι μήνες για να οριστούν διοικητές στα νοσοκομεία! Εννοείται πως Δ.Σ. δεν έχουν ορισθεί μέχρι στιγμής σε πολλά νοσοκομεία.

Και επειδή κανείς δεν θα μπορέσει να λύσει τον γόρδιο δεσμό, την λύση την γνωρίζουμε ήδη. Δραματική περικοπή κονδυλίων με την βούλα του ΔΝΤ, προκειμένου να ελεγχθούν τα ελλείμματα. Ήτοι, δραματική υποβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας. Προς δόξα των τρωκτικών στα νοσοκομεία, που θα συνεχίσουν ασφαλώς να βγάζουν μαύρο χρήμα. Και όποιος ζήσει, έζησε. Ο Θεός να βάλει το χέρι του...

H ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

24 Απριλίου 10

Ο κύριος Χ. Δ. δουλεύει σε λογιστικό γραφείο. Μαθαίνει πως επίκειται διαγωνισμός του ΑΣΕΠ για προσλήψεις στο Υπουργείο Οικονομικών. Αγοράζει τα κατάλληλα βιβλία και αρχίζει. Ξεκλέβει χρόνο από την προσωπική του ζωή και διαβάζει επί ώρες καθημερινά! Το Σεπτέμβριο του 2008 βγαίνει η προκήρυξη του ΑΣΕΠ. Πρέπει στο μεταξύ να ανανεώσει το ECDL και παρόλο που γνωρίζει άριστα τη χρήση Η/Υ πληρώνει εξέταστρα για την ανανέωση. Παράλληλα σπαταλά πολλές ώρες για δικαιολογητικά, παράβολα, επίσημες μεταφράσεις, επικυρώσεις πρωτότυπων κλπ..

Οι εξετάσεις γίνονται τον Απρίλη. Επτά ώρες, επί δύο μέρες. Είναι 37 ετών. Τα θέματα απαιτητικά. Τα προσωρινά αποτελέσματα βγαίνουν τον Ιούλιο. Είναι μέσα! Αλλά θα γίνουν ενστάσεις και, μπορεί να υπάρξει ανακατάταξη στους πίνακες επιτυχόντων. Νοέμβριο του 2009 βγαίνουν τα οριστικά. Παραμένει στους επιτυχόντες. Επιτέλους οι προσπάθειες ευοδώθηκαν. Και η οικονομική κρίση; Μήπως παγώσουν οι διορισμοί;

Στις 14 Ιανουαρίου 2010 χτυπάει το τηλέφωνο. «Να περάσετε από την εφορία για να πάρετε την επιστολή διορισμού». Του ζητούν εντός 20 ημερών να καταθέσει ιατρικά πιστοποιητικά, εξετάσεις, ακτινογραφίες, κλπ. Κάτι που κάνει "Σε 2-3 μήνες θα σας φωνάξουμε να ορκιστείτε" του λένε από το Υπουργείο Οικονομικών. Τώρα είναι πια σίγουρος. Από τους 19.000 συμμετέχοντες του διαγωνισμού είναι μέσα στους 877 που πέτυχαν τις άριστες βαθμολογίες.

Θέλει να είναι εντάξει με το αφεντικό του. Του δηλώνει ότι πέρασε στο διαγωνισμό. "Δεν πιστεύω να με αφήσεις στα κρύα του λουτρού;" του λέει το αφεντικό. "Όχι, μα γι' αυτό σε ενημερώνω από τώρα, γιατί σε 1-2 μήνες θα πρέπει να φύγω." απαντάει ο επιτυχών. Ο αντικαταστάτης βρίσκεται μέσα σε 5 μέρες.

Τέλη Φεβρουαρίου βγαίνει το νομοσχέδιο που παγώνει τις προσλήψεις. Πέφτει από τα σύννεφα. Έχει παραιτηθεί πριν 5 μέρες από το γραφείο. Είναι χωρίς δουλειά. Πανικός. Δεν τον θέλουν πίσω στη δουλειά, η θέση κατελήφθη. Μικρές αγγελίες. Ανεργία. Δύσκολο να βρει εργασία.
"Όχι ρε γαμώτο, τι έκανα και τα τραβάω αυτά;" Αναρωτιέται. Τον Απρίλιο η γυναίκα του γεννάει δίδυμα. Η χαρά του είναι μεγάλη, αλλά το πρόσωπό του δεν το δείχνει.

Τι πρέπει να κάνει ο παραπάνω επιτυχών και οι υπόλοιποι 876 (πολλοί εκ των οποίων έχουν πιο δραματικές ιστορίες με δάνεια, αγορές κατοικιών κλπ); Γιατί να πληρώσει με την καριέρα του και την ευημερία της οικογένειάς του την προχειρότητα του κράτους; Γιατί να πληρώνει την αναξιοκρατία, την ασυνέπεια και την ανακολουθία;

ΥΓ. Στο λογικό ερώτημα γιατί δέχθηκαν στο υπουργείο την κατάθεση των δικαιολογητικών, λίγα 24ωρα πριν το πάγωμα των προσλήψεων, η απάντηση είναι απλή. Κανείς δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να εκδώσει μια απλή εγκύκλιο, να σταματήσουν οι διαδικασίες προκειμένου να μην χάσουν τις δουλειές τους οι άνθρωποι!

ΔΕΝ ΞΕΜΕΙΝΑΜΕ ΑΠΟ ΧΡΗΜΑΤΑ, ΑΠΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΞΕΜΕΙΝΑΜΕ!

17 Απριλίου 10

Η πρωτοφανής θεομηνία που έχει κτυπήσει την χώρα τους τελευταίους μήνες, ασφαλώς δεν δημιουργήθηκε ξαφνικά ένα πρωί! Είναι η φυσιολογική κατάληξη του συνεχούς κατήφορου της χώρας, σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως φτάσαμε στο τέλος της κατηφόρας! Πιάσαμε πάτο, κατά το κοινώς λεγόμενο.

Δεν είναι οικονομικό μέγεθος η κρίση που βιώνουμε. Δεν είναι καν το άθροισμα της αρνητικής συνεισφοράς των κυβερνήσεων στα δημόσια οικονομικά. Είναι αστεία η προσπάθεια αλλήλων, να χρεώσουν στον αντίπαλο την κρίση, επιστρατεύοντας λογιστικά μεγέθη. Αθροίζοντας τα φέσια που επέφερε στη χώρα ο καθένας τους, από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Απλώς ήλθε η ώρα του λογαριασμού και των συνεπειών ενός χρεοκοπημένου και εν πολλοίς διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Η κρίση που ζούμε δεν είναι οικονομική, είναι πολιτική. Δεν ξεμείναμε από χρήματα, από πατριωτισμό ξεμείναμε!

«Η σημερινή κρίση- οφείλεται στην έλλειψη ηθικών αρχών. Η εργατικότητα, η εντιμότητα, η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός στη γνώμη του άλλου, η συνείδηση καθήκοντος και ευθύνης δεν υπάρχουν πια στον τόπο μας» έλεγε ακριβώς ένα χρόνο πριν, όταν ήδη τα πρώτα σύννεφα εμφανίζονταν απειλητικά στον ορίζοντα, ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος, υποδεικνύοντας μάλιστα και τον αυτουργό: «Τα κόμματα- είχε πει-δεν σκέφτονται το καλό του τόπου, όσο το καλό του κόμματος... Ο κομματισμός συνεπάγεται αναξιοκρατική επιλογή προσώπων, που έχει ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι αυτοί να μην έχουν ηθικές βάσεις και να καταλήγουν σε σκάνδαλα, σε διαφθορά, που είναι το βασικό μειονέκτημα του σημερινού μας πολιτικού βίου».

Αυτό είναι το πρόβλημα και εκεί πρέπει να αναζητήσουμε τη λύση του. Από εκεί ξεκινούν και εκεί τελειώνουν όλα. Είναι πλέον θέμα επιβίωσης της χώρας η θέσπιση κανόνων και αρχών, που επιτέλους θα ισχύουν για όλους. Είναι προφανές πως χρειάζεται μια μικρή επανάσταση και η ολοκληρωτική αλλαγή νοοτροπίας, είναι η μοναδική λύση. Δεν μπορεί για παράδειγμα να συνεχιστεί η αθλιότητα που λέγεται «νόμος περί ευθύνης υπουργών».

Δεν είναι δυνατόν να διατηρηθεί η σκανδαλώδης «ασυλία» των βουλευτών απέναντι στον νόμο. Δεν γίνεται να συνεχίσουμε να κρύβουμε τα σκουπίδια κάτω από το χαλί που λέγεται «εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή». Ο κύριος Παπανδρέου που δείχνει να έχει επίγνωση της κατάστασης, έχει πλέον τη μοναδική ευκαιρία να παλέψει με το τέρας που καταβροχθίζει χρόνια τώρα τη χώρα! Και μάλιστα με καλές πιθανότητες να νικήσει, καθώς θα έχει πολλούς συμμάχους στο πλάι του.

ΥΓ. Ανάρπαστο έγινε στα βιβλιοπωλεία του Ρέικιαβικ, το πόρισμα του Ισλανδικού κοινοβουλίου, για τα αίτια της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας. Στις 2000 σελίδες του, καταγράφονται με κάθε λεπτομέρεια, όλες οι ευθύνες, όλες οι λάθος αποφάσεις, όλα τα σκάνδαλα της πολιτικής ηγεσίας που προκάλεσαν το ναυάγιο της χώρας. Να μια καλή ιδέα για να γίνει η αρχή!