23 Οκτωβρίου 2012
Άραγε τι πρόσημο θα είχε σήμερα ένα μεγάλο μπάχαλο, που θα έφερνε το πάνω κάτω; Που θα αναιρούσε ότι έχει κερδηθεί έως τώρα, έστω και με λάθος τρόπο! Που θα πήγαινε τη χώρα εκεί που ήταν πριν δύο χρόνια, θα επιδείνωνε την εικόνα μας προς τα έξω και θα μετέστρεφε το κλίμα στην ευρωζώνη! Σε τι θα βοηθούσε και τι θα πρόσφερε άραγε, σήμερα που η κουβέντα για μια συνολική λύση στον ευρωπαϊκό Νότο έχει ανοίξει και ευτυχώς είμαστε μέσα στο παιγνίδι;
Ποιος θα κέρδιζε και τι από μια χαοτική κατάσταση; Τι προσδοκούν όσοι το επιδιώκουν; Τι έχουν στο μυαλό τους; Η απάντηση στο τελευταίο ερώτημα είναι απλή:Τίποτα! Η ιδέα για παράδειγμα του Πάνου Καμμένου, να προκαλέσει εκλογές καλώντας τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να παραιτηθούν μαζί με τους δικούς του βουλευτές, εκτός από πρόχειρη και ανεδαφική, είναι και δείγμα του τυφλού λαϊκισμού που έχει φωλιάσει στο πολιτικό σύστημα (και επιβραβεύεται από το εκλογικό σώμα).
Πάντως αν το εννοούσε, θα ήταν δέκα φορές χειρότερα, καθώς μαζί με τον λαϊκισμό θα συνυπήρχε η άγνοια του Συντάγματος, πράγμα θεωρητικώς αδιανόητο για πολιτικό αρχηγό μεγάλου κόμματος. Δεν συζητάμε για τις ολέθριες συνέπειες, αν η χώρα ξαναπήγαινε σε εκλογές. Μάλλον για να κερδίσει τις εντυπώσεις και να πάρει πόντους, ως αντιμνημονιακότερος του ΣΥΡΙΖΑ, το έκανε ως φαίνεται! Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα στην Ελλάδα!
Στον ίδιο παρανομαστή είναι το παραλήρημα του συνδικαλιστή Φωτόπουλου, που καλεί σε ολοκληρωτικό πόλεμο, προκειμένου “να πέσει το σύστημα”! Προτείνει μπλοκάρισμα των νευραλγικών τομέων του κράτους και άσκηση συντονισμένης πίεσης για πολλές μέρες, ώστε να πέσει το σύστημα. Και όπως είπε: “οι απειλές της τρόικας και της κυβέρνησης δεν μας πτοούν.” Με άλλα λόγια προκειμένου ο Νίκος Φωτόπουλος να προαχθεί από πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ σε πρόεδρο της ΓΣΕΕ και να τύχει της υποστήριξης του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να διαλυθεί η χώρα!
Ότι δεν έχει καταρρεύσει, σε μια χώρα χρεοκοπημένη που παλεύει να σταθεί στα πόδια της, να παραδοθεί στις διαθέσεις του Φωτόπουλου και των ομοίων του. Άλλωστε όπως ο ίδιος είπε: “Ή αυτοί ή εμείς!” Διαλέγουμε και παίρνουμε...
Ανέκαθεν η χώρα ζούσε σε τεντωμένο σκοινί, έχοντας όμως από κάτω το δίχτυ ασφαλείας του δανεισμού. Παραδοσιακά, για δεκαετίες ολόκληρες, ο καθένας έλεγε το μακρύ του και το κοντό του, χωρίς να νοιάζεται για τις συνέπειες. Είτε ήταν κυβέρνηση, είτε αντιπολίτευση, έκανε αυτό που τον βόλευε. Έτσι εκπαιδεύτηκε ο πολιτικός κόσμος, αλλά έτσι έμαθαν και οι εκλογείς να διαλέγουν κυβερνήσεις.
Και αυτό όπως φαίνεται δεν αλλάζει απο τη μια μέρα στην άλλη. Ήταν μια διαδικασία που διάβρωσε έως και τις συνειδήσεις μας, ακόμη και αν όλα αυτά τα χρόνια, ξοδεύαμε όπως αποδείχθηκε, δανεικά που πήραμε από τα παιδιά μας! Επιμένουμε πως φταίει η Μέρκελ και κανένας άλλος.
Άραγε τι πρόσημο θα είχε σήμερα ένα μεγάλο μπάχαλο, που θα έφερνε το πάνω κάτω; Που θα αναιρούσε ότι έχει κερδηθεί έως τώρα, έστω και με λάθος τρόπο! Που θα πήγαινε τη χώρα εκεί που ήταν πριν δύο χρόνια, θα επιδείνωνε την εικόνα μας προς τα έξω και θα μετέστρεφε το κλίμα στην ευρωζώνη! Σε τι θα βοηθούσε και τι θα πρόσφερε άραγε, σήμερα που η κουβέντα για μια συνολική λύση στον ευρωπαϊκό Νότο έχει ανοίξει και ευτυχώς είμαστε μέσα στο παιγνίδι;
Ποιος θα κέρδιζε και τι από μια χαοτική κατάσταση; Τι προσδοκούν όσοι το επιδιώκουν; Τι έχουν στο μυαλό τους; Η απάντηση στο τελευταίο ερώτημα είναι απλή:Τίποτα! Η ιδέα για παράδειγμα του Πάνου Καμμένου, να προκαλέσει εκλογές καλώντας τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να παραιτηθούν μαζί με τους δικούς του βουλευτές, εκτός από πρόχειρη και ανεδαφική, είναι και δείγμα του τυφλού λαϊκισμού που έχει φωλιάσει στο πολιτικό σύστημα (και επιβραβεύεται από το εκλογικό σώμα).
Πάντως αν το εννοούσε, θα ήταν δέκα φορές χειρότερα, καθώς μαζί με τον λαϊκισμό θα συνυπήρχε η άγνοια του Συντάγματος, πράγμα θεωρητικώς αδιανόητο για πολιτικό αρχηγό μεγάλου κόμματος. Δεν συζητάμε για τις ολέθριες συνέπειες, αν η χώρα ξαναπήγαινε σε εκλογές. Μάλλον για να κερδίσει τις εντυπώσεις και να πάρει πόντους, ως αντιμνημονιακότερος του ΣΥΡΙΖΑ, το έκανε ως φαίνεται! Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα στην Ελλάδα!
Στον ίδιο παρανομαστή είναι το παραλήρημα του συνδικαλιστή Φωτόπουλου, που καλεί σε ολοκληρωτικό πόλεμο, προκειμένου “να πέσει το σύστημα”! Προτείνει μπλοκάρισμα των νευραλγικών τομέων του κράτους και άσκηση συντονισμένης πίεσης για πολλές μέρες, ώστε να πέσει το σύστημα. Και όπως είπε: “οι απειλές της τρόικας και της κυβέρνησης δεν μας πτοούν.” Με άλλα λόγια προκειμένου ο Νίκος Φωτόπουλος να προαχθεί από πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ σε πρόεδρο της ΓΣΕΕ και να τύχει της υποστήριξης του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να διαλυθεί η χώρα!
Ότι δεν έχει καταρρεύσει, σε μια χώρα χρεοκοπημένη που παλεύει να σταθεί στα πόδια της, να παραδοθεί στις διαθέσεις του Φωτόπουλου και των ομοίων του. Άλλωστε όπως ο ίδιος είπε: “Ή αυτοί ή εμείς!” Διαλέγουμε και παίρνουμε...
Ανέκαθεν η χώρα ζούσε σε τεντωμένο σκοινί, έχοντας όμως από κάτω το δίχτυ ασφαλείας του δανεισμού. Παραδοσιακά, για δεκαετίες ολόκληρες, ο καθένας έλεγε το μακρύ του και το κοντό του, χωρίς να νοιάζεται για τις συνέπειες. Είτε ήταν κυβέρνηση, είτε αντιπολίτευση, έκανε αυτό που τον βόλευε. Έτσι εκπαιδεύτηκε ο πολιτικός κόσμος, αλλά έτσι έμαθαν και οι εκλογείς να διαλέγουν κυβερνήσεις.
Και αυτό όπως φαίνεται δεν αλλάζει απο τη μια μέρα στην άλλη. Ήταν μια διαδικασία που διάβρωσε έως και τις συνειδήσεις μας, ακόμη και αν όλα αυτά τα χρόνια, ξοδεύαμε όπως αποδείχθηκε, δανεικά που πήραμε από τα παιδιά μας! Επιμένουμε πως φταίει η Μέρκελ και κανένας άλλος.
κ. Σπηλιόπουλε, διαφωνώ πλήρως με την προσέγγισή σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά δεν είναι σωστες οι συμπεριφορές που αναφέρετε, αλλά μόνο αν τις δούμε μεμονωμένα, αγνοώντας τη γενική κατάσταση.
Αυτό που σας φαίνονται λάθος (Καμμένος, Φωτόπουλος κλπ.) είναι όντως έτσι σε μια φυσιολογική κατάσταση. Σε ένα, όμως, γενικότερο πλαίσιο κατάρρευσης, κοινωνικής καταστροφής και κοροϊδίας μπορεί να είναι ένα απαραίτητο στάδιο για τη σωτηρία.
Στην εισαγωγή σας αναφέρεστε σε όσα έχουν κερδιθεί μέχρι σήμερα και ότι δεν πρέπει να γυρίσουμε τη χώρα στην κατάσταση που ήταν πριν 2 χρόνια! Μπορείτε να μας πείτε τι ακριβώς έχει κερδιθεί αυτά τα 2 χρόνια? Κάθε μέρα είναι και χειρότερη. Αν τότε γινόταν αυτό που πολλοί δημοσιογράφοι θεωρούσατε "μπάχαλο", δηλαδή πτώχευση, έξοδος από Ευρώ κλπ., μήπως σήμερα θα ήμασταν τελικά καλύτερα?
Νομίζω κανείς δεν θέλει το μπάχαλο, αλλά το θέμα είναι άλλο, ότι βουλιάζουμε μέρα με τη μέρα και ότι αυτοί που μας κυβερνούν μάς πηγαίνουν προς την εξαθλίωση με μια πασιφανώς λανθασμένη πολιτική και ότι τελικά δεν εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της χώρας και του λαού, αλλά μόνο τα ποταπά συμφέροντα μιας ελληνικής και διεθνούς οικονομικής ελίτ.
Μπροστά σε αυτή την καταστροφή εσείς βρήκατε να πείτε για το μπάχαλο που προκαλούν κάποιοι? Σας πείραξε αυτό που είπε ο κ. Καμμένος με το μικρό του κόμμα και δεν σας πειράζει η καθημερινή ληστεία και κοροϊδία των ΝΔ + ΠΑΣΟΚ? Σας πείραξε αυτό που λέει ο γραφικός κ. Φωτόπουλος και δεν σας πειράζει το ξεπούλημα της ΔΕΗ, η επικείμενη νέα αύξηση τιμής του ρεύματος, ότι πολλά σπίτια δεν έχουν ρεύμα και θέρμανση το έτος 2012?
Νομίζω ότι το άρθρο σας είναι επιφανειακό, εστιάζει σε ένα δευτερεύον πρόβλημα εις βάρος ενός πολύ μεγαλύτερου και για το λόγο αυτό είναι παραπλανητικό.
Ευχαριστώ