13 Σεπτεμβρίου 2012
Το σημαντικότερο πρόβλημα σήμερα, αν βγάλουμε από το πρώτο πλάνο την οικονομική κρίση, είναι η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση. Είναι οι εκατοντάδες χιλιάδες εξαθλιωμένοι, που έχουν μετατρέψει περιοχές της πρωτεύουσας σε γειτονιές του Ισλαμαμπάντ και της Καμπούλ.
Είναι το χαρακτηριστικότερο δείγμα της αδιαφορίας και της ανικανότητας των κυβερνώντων, να αποτιμήσουν ένα πρόβλημα και να πάρουν μέτρα, πριν η κατάσταση καταστεί ανεξέλεγκτη. Εκτιμήσεις (επίσημα στοιχεία δεν υπάρχουν- πως να υπάρξουν άραγε;) υπολογίζουν πως 300-400 χιλιάδες, διαβιώνουν παρανόμως και σε συνθήκες εξαθλίωσης, μόνο στο λεκανοπέδιο. Το νούμερο μοιάζει απίστευτο, αλλά επιβεβαιώνεται εύκολα, από τα στοιχεία που υπάρχουν στα σημεία εισόδου τους στη χώρα. Καθημερινά, περίπου 300 άτομα περνούσαν παράνομα τα σύνορα.
Μάλιστα, πάγια τακτική ήταν να καταστρέφουν πριν διαβούν τη συνοριογραμμή, κάθε ταξιδιωτικό έγγραφο που είχαν επάνω τους, ώστε η επιστροφή πίσω, όταν συλληφθούν από τις ελληνικές αρχές, να είναι αδύνατη. Είναι και ένας σίγουρος τρόπος να σβήσουν τα ίχνη τους, ή να αποκρύψουν όποια ιδιότητα είχαν ή έχουν. Είναι γνωστή επίσης η πρακτική κάποιων χωρών, που προκειμένου να μην τους δεχτούν πίσω, είτε αρνούνται, είτε σκοπίμως κωλυσιεργούν να εκδώσουν νέα ταξιδιωτικά έγγραφα. Με άλλα λόγια η χώρα μας, για πολλά χρόνια είναι “μπάτε σκύλοι αλέστε”...
Τελικά, αυτή η ανεξέλεγκτη ροή παράνομων μεταναστών, ανακόπηκε ένα πρωί, χωρίς πολύ φασαρία και χωρίς ιδιαίτερο κόπο, με δυο απλές κινήσεις. Οι συνοριοφύλακες έφυγαν από την πλατεία Κολωνακίου και επέστρεψαν στη δουλειά τους και το κενό της απουσίας τους το κάλυψαν 1500 αστυνομικοί που έπαψαν να αποτελούν υπηρετικό προσωπικό, σε διάφορους δήθεν μεγαλόσχημους. Αν αυτό είχε γίνει πριν 3-4 χρόνια, η κατάσταση σήμερα θα ήταν εντελώς διαφορετική. Δηλαδή η εγκληματικότητα εκτινάχθηκε στα ύψη, περιοχές έγιναν αβίωτες και επικίνδυνες και τα δημογραφικά χαρακτηριστικά αλλοιώθηκαν, γιατί κάποιοι υπουργοί (και κυβερνήσεις) αδιαφόρησαν ή Θεώρησαν ως υπέρτατο συμφέρον τις δημόσιες σχέσεις!
Ως γνωστόν η διάθεση αστυνομικού είναι μεγάλο δώρο και προσφέρει ακατανίκητο prestige, (παρότι πολλές φορές ο αστυνομικός υφίστατο εξευτελιστική συμπεριφορά από το “αφεντικό”, που τον θεωρούσε υπηρετικό προσωπικό) ! Είναι τεράστιο το βάρος της ευθύνης που πέφτει στις πλάτες πολλών πρώην υπουργών Δημόσιας Τάξης, που κορόιδευαν την κοινή γνώμη, με δήθεν φράχτες και δήθεν επιχειρησιακά σχέδια. Έχουν την ευθύνη για ένα πρόβλημα, που αποτελεί εσωτερικό κίνδυνο και είναι πρακτικά αδύνατον να λυθεί, τουλάχιστον για τα επόμενα πολλά χρόνια.
Όμως ας γίνει επιτέλους, ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν, με τις παρούσες συνθήκες. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι θετική η παρουσία ενός σοβαρού ανθρώπου, με θετικά δείγματα γραφής στο Υπουργείο. Όμως αυτό δεν είναι αρκετό. Το φίδι από την τρύπα καλούνται να το βγάλουν οι αστυνομικοί που είναι στο δρόμο και που καθημερινά βάζουν σε κίνδυνο τις ζωές τους. Ειδικά αυτοί, ας εξαιρεθούν τουλάχιστον από τις περικοπές. Πόσο λιγότερο από 650 ευρώ αποτιμάται η μάχη με την παρανομία και το έγκλημα;
Το σημαντικότερο πρόβλημα σήμερα, αν βγάλουμε από το πρώτο πλάνο την οικονομική κρίση, είναι η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση. Είναι οι εκατοντάδες χιλιάδες εξαθλιωμένοι, που έχουν μετατρέψει περιοχές της πρωτεύουσας σε γειτονιές του Ισλαμαμπάντ και της Καμπούλ.
Είναι το χαρακτηριστικότερο δείγμα της αδιαφορίας και της ανικανότητας των κυβερνώντων, να αποτιμήσουν ένα πρόβλημα και να πάρουν μέτρα, πριν η κατάσταση καταστεί ανεξέλεγκτη. Εκτιμήσεις (επίσημα στοιχεία δεν υπάρχουν- πως να υπάρξουν άραγε;) υπολογίζουν πως 300-400 χιλιάδες, διαβιώνουν παρανόμως και σε συνθήκες εξαθλίωσης, μόνο στο λεκανοπέδιο. Το νούμερο μοιάζει απίστευτο, αλλά επιβεβαιώνεται εύκολα, από τα στοιχεία που υπάρχουν στα σημεία εισόδου τους στη χώρα. Καθημερινά, περίπου 300 άτομα περνούσαν παράνομα τα σύνορα.
Μάλιστα, πάγια τακτική ήταν να καταστρέφουν πριν διαβούν τη συνοριογραμμή, κάθε ταξιδιωτικό έγγραφο που είχαν επάνω τους, ώστε η επιστροφή πίσω, όταν συλληφθούν από τις ελληνικές αρχές, να είναι αδύνατη. Είναι και ένας σίγουρος τρόπος να σβήσουν τα ίχνη τους, ή να αποκρύψουν όποια ιδιότητα είχαν ή έχουν. Είναι γνωστή επίσης η πρακτική κάποιων χωρών, που προκειμένου να μην τους δεχτούν πίσω, είτε αρνούνται, είτε σκοπίμως κωλυσιεργούν να εκδώσουν νέα ταξιδιωτικά έγγραφα. Με άλλα λόγια η χώρα μας, για πολλά χρόνια είναι “μπάτε σκύλοι αλέστε”...
Τελικά, αυτή η ανεξέλεγκτη ροή παράνομων μεταναστών, ανακόπηκε ένα πρωί, χωρίς πολύ φασαρία και χωρίς ιδιαίτερο κόπο, με δυο απλές κινήσεις. Οι συνοριοφύλακες έφυγαν από την πλατεία Κολωνακίου και επέστρεψαν στη δουλειά τους και το κενό της απουσίας τους το κάλυψαν 1500 αστυνομικοί που έπαψαν να αποτελούν υπηρετικό προσωπικό, σε διάφορους δήθεν μεγαλόσχημους. Αν αυτό είχε γίνει πριν 3-4 χρόνια, η κατάσταση σήμερα θα ήταν εντελώς διαφορετική. Δηλαδή η εγκληματικότητα εκτινάχθηκε στα ύψη, περιοχές έγιναν αβίωτες και επικίνδυνες και τα δημογραφικά χαρακτηριστικά αλλοιώθηκαν, γιατί κάποιοι υπουργοί (και κυβερνήσεις) αδιαφόρησαν ή Θεώρησαν ως υπέρτατο συμφέρον τις δημόσιες σχέσεις!
Ως γνωστόν η διάθεση αστυνομικού είναι μεγάλο δώρο και προσφέρει ακατανίκητο prestige, (παρότι πολλές φορές ο αστυνομικός υφίστατο εξευτελιστική συμπεριφορά από το “αφεντικό”, που τον θεωρούσε υπηρετικό προσωπικό) ! Είναι τεράστιο το βάρος της ευθύνης που πέφτει στις πλάτες πολλών πρώην υπουργών Δημόσιας Τάξης, που κορόιδευαν την κοινή γνώμη, με δήθεν φράχτες και δήθεν επιχειρησιακά σχέδια. Έχουν την ευθύνη για ένα πρόβλημα, που αποτελεί εσωτερικό κίνδυνο και είναι πρακτικά αδύνατον να λυθεί, τουλάχιστον για τα επόμενα πολλά χρόνια.
Όμως ας γίνει επιτέλους, ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν, με τις παρούσες συνθήκες. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι θετική η παρουσία ενός σοβαρού ανθρώπου, με θετικά δείγματα γραφής στο Υπουργείο. Όμως αυτό δεν είναι αρκετό. Το φίδι από την τρύπα καλούνται να το βγάλουν οι αστυνομικοί που είναι στο δρόμο και που καθημερινά βάζουν σε κίνδυνο τις ζωές τους. Ειδικά αυτοί, ας εξαιρεθούν τουλάχιστον από τις περικοπές. Πόσο λιγότερο από 650 ευρώ αποτιμάται η μάχη με την παρανομία και το έγκλημα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου