Όλες οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν με μεγάλη διαφορά ένα ισχυρό πλειοψηφικό ρεύμα υπέρ της παραμονής της χώρας στο ευρώ. Στις περισσότερες μετρήσεις της κοινής γνώμης το ποσοστό αυτό είναι κοντά στο 75%.
Παρόλα αυτά δεν είναι μικρό το ποσοστό των πολιτών , που θα προτιμούσαν, με μια δόση νοσταλγίας μάλιστα, την επιστροφή στη “δραχμούλα”! “Ο νόστος της ευλογημένης φτώχειας”, όπως έγραφε σε ένα εξαιρετικό κείμενο ο Γιάννης Ξανθούλης, που αξίζει να το αναζητήσετε στο διαδίκτυο. "Να ξαναγίνουμε φτωχοί, μας προέτρεπε, όπως ήμασταν πάντα. Όπως οι ήρωες των παλιών αναγνωστικών! Φτωχοί πλην τίμιοι"!
Βέβαια όσο όμορφο, ανθρώπινο και τρυφερό ακούγεται όλο αυτό, τόσο απάνθρωπο, σκυθρωπό και σκληρό είναι στην πραγματικότητα. Έχει αναλυθεί από πολλούς ειδικούς, τι θα σήμαινε οικονομικά, πολιτικά, διπλωματικά και κοινωνικά για τον λαό και τη χώρα, η έξοδος από την ευρωζώνη (και την Ε.Ε. αναπόφευκτα). Επιστροφή στη δεκαετία του 50 και σταδιακή Αλβανοποίηση!
Ωστόσο υπάρχουν επιχειρήματα και από την πλευρά των υποστηρικτών της δραχμής. Ναι μεν λένε θα υπάρξουν δυσκολίες στην αρχή, αλλά με την άσκηση νομισματικής πολιτικής και την αξιοποίηση όλων των εγχώριων παραγωγικών δυνάμεων, κάποια στιγμή θα τα καταφέρουμε. Και μάλιστα γρηγορότερα και χωρίς παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας! Βέβαια όσοι υποστηρίζουν το δεύτερο σενάριο, την επιστροφή στη δραχμή, ακόμη και αν δεχτούμε πως θα ήταν ιδανικό για τη χώρα, παραβλέπουν πως οι λεπτομέρειες (και ο διάβολος) κρύβονται στα ψιλά γράμματα.
Για παράδειγμα, ποιοι πολιτικοί, ποια φωτισμένα μυαλά, ποιες προσωπικότητες θα έμπαιναν μπροστά, για να βγάλουν τη χώρα από μια νέα επικίνδυνη και επώδυνη κατάσταση; Ποιοι είναι σήμερα οι ταγοί της κοινωνίας, που θα απορροφούσαν τους ισχυρούς κραδασμούς; Θα ήταν σε θέση το υπάρχον κατακερματισμένο και αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα, να προσφέρει τα εχέγγυα;
Αλλά ακόμη και αν υπήρχαν αυτές οι προσωπικότητες, πόσο συνεπείς θα ήταν στους στόχους μιας οικονομικής πολιτικής με αυστηρά προκαθορισμένους στόχους και με ελάχιστες δυνατότητες παρέκκλισης. Ποιος απ' όλους αυτούς, δεν θα έμπαινε στον πειρασμό με την πρώτη δυσκολία να καταφύγει στο νομισματοκοπείο; Να κόψει άφθονο (πληθωριστικό) χρήμα και να πάει περίπατο η δημοσιονομική πολιτική! Είτε γιατί θα το επιβάλουν οι εκλογικές ανάγκες, είτε γιατί θα υποκύψει στην πρώτη κόντρα με κάποια από τις συντεχνίες.
Μας κυβερνά μια γενιά πολιτικών που έμαθε να ζει στη δημοσιονομική χαλαρότητα και που ο κρατικός προϋπολογισμός δεν ήταν παρά μια λεπτομέρεια. Ας πούμε όμως πως τον βρήκαμε αυτόν που όλα τα μπορεί! Η χώρα είναι σε θέση να καλύψει μόνη τις βασικές της ανάγκες; Σήμερα, κάθε μέρα που περνάει, προστίθενται 70 εκατομμύρια ευρώ στο έλλειμμα των τρεχουσών συναλλαγών! Ακόμη και για να τραφούμε, εισάγουμε διπλάσιας αξίας αγροτικά προϊόντα προϊόντα, απ' όσα εξάγουμε! Δεν επαρκεί για όλους μας ούτε το στάρι, ούτε τα όσπρια, ούτε τα οπωροκηπευτικά που παράγει η χώρα! Η χώρα δεν είναι ανταγωνιστική και δεν πρόκειται να γίνει αν δεν περάσουν πολλά χρόνια!
Ως εκ τούτου είναι άσκοπο να αναζητούμε λύσεις στο πουθενά! Άλλωστε και η νέα επαχθής δανειακή σύμβαση δεν λύνει τα προβλήματα της χώρας και σύντομα θα βρεθούμε σε νέα αδιέξοδα. Παρόλα αυτά κερδίζουμε κάτι πολύ σημαντικό. Χρόνο! Η βάσιμη προσδοκία είναι πως κάτι μπορεί να αλλάξει στην Ευρώπη, καθώς σύντομα θα βρεθούν στη θέση μας οι Πορτογάλοι και διόλου απίθανο οι Ισπανοί ή και οι Ιταλοί. Εδώ που φτάσαμε, το να παραμένουμε στο παιγνίδι, δυστυχώς ακόμη και έτσι, είναι τεράστιο κέρδος!
Καταρχήν πολλά συγχαρητήρια για την εκπληκτική αυτή δημοσίευση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα!!
Μια επιστροφή στην δραχμή, θα επιφέρει πολλά αρνητικά στην ήδη πονεμένη οικονομία μας
Μια απο τις "διαβολικες" λεπτομεριες που επιμελως αποκρυπτουν ειναι οτι η χρεοκοπια (σταση πληρωμων εξωτερικου χρεους ειναι ο σωστος ορος, το χρεοκοπια για τα κρατη ειναι αδοκιμος) δεν γινεται εντος του ευρω σε καμια περιπτωση. Για να σου "τυπωσει" η ΕΚΤ χρημα θα πρεπει να της δωσεις κατα κυριο λογο ομολογα σε αναταλλαγμα, αυτο ομως καθισταται αδυνατο οταν τα ομολογα σου δεν εχουν καμια αξια. Η ΕΚΤ δεν μπορει να σου δωσει πληθωριστικο χρημα και για τον λογο αυτο εχουμε περιελθει σε καθεστος εσωτερικης υποτιμησης. Αρα αντιλαμβανεστε οτι χρεοκοπια και ευρω δεν πανε μαζι ακομη και αν το θελουν ολοι οι Ελληνες και οι Ευρωπαιοι μαζι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτοι που θετουν το ζητημα "χρεοκοπια εντος ευρω" η δεν γνωριζουν πως λειτουργει το συστημα η το γνωριζουν αλλα σκοπιμως το παπαγαλιζουν γιατι χαιδευει τα αυτια του κοσμου.
Ακομη και αν ειχαμε την επιλογη του ευρω - που δεν την εχουμε- δεν θα μας συνεφερε κιολας, ποτε δεν συμφερει ενα χρεοκοπημενο κρατος ενα σκληρο νομισμα απο οποια σκοπια και αν το δειτε.
Ενα εθνικο νομισμα ειναι σημαντικο εργαλειο στα χερια των οικονομολογων οταν αυτοι ειναι σοβαροι και δε εξυπηρετουν αλλωτριους σκοπους.
Πως να βρεθουν σημερα αραγε αυτοι οι πολιτικοι, που θα επιφερουν την αλλαγη, οταν για χρονια το πολιτικο συστημα και ο κοσμος χλευαζε οποιαδηποτε διαφορετικη φωνη απο αυτη που πεσβευαν τα κομματα εντος βουλης; Γιατι ενας αξιολογος ανθρωπος που θα ηθελε να ασχοληθει με τα κοινα θα πρεπει να μπει στην σαπιλα του σημερινου life style πολιτικου συστηματος, οταν αυτο ειναι το πρωτο που πρεπει να αλλαξει; Αντιλαμβανεστε οτι ο δρομος ηταν αποκλεισμενος και οχι τυχαια.
Σημερα υπαρχουν φωνες που λενε αληθειες και εχουν και διαθεση να ασχοληθουν με τα κοινα πρεπει να μαθουμε να τους ακουμε, πρεπει να αναπτυξουμε κριτικη σκεψη για να τους ξεδιαλεξουμε αναμεσα στα παπαγαλακια. Το κλειδι ειναι οι γνωσεις μας και η εμπειρια μας σε συνδιασμο με την ικανοτητα μας να διακρινουμε το "πολιτικα ορθο".
Μην περιμενετε εναν "σωτηρα" να βγει με ενα μαγικο ραβδι και να αλλαξει τις ζωες μας σε μια νυχτα. Αλλωστε 40 χρονια μεταπολιτευσης δυσκολα "μαζευονται".