18/6/10

ΓΙΑΤΙ ΦΤΑΣΑΜΕ ΕΔΩ ΠΟΥ ΦΤΑΣΑΜΕ ΑΡΑΓΕ;

19 Ιουνίου 10
Άραγε θα μάθουμε ποτέ, τι έχει συμβεί με την Οικονομία; Πως και γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, ποιος φταίει και πόσο φταίει για την κατάντια μας; Μας έλεγαν άραγε κατά καιρούς την αλήθεια ή απλώς μας δούλευαν ψιλό γαζί, γιατί έτσι τους βόλευε;

Μέχρι πριν δεκαέξι μήνες η οικονομία μας σύμφωνα με τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή (τον θυμάστε άραγε;), ήταν κραταιά και ρωμαλέα! Όπως μας έλεγε, ήταν «θωρακισμένη απέναντι στην παγκόσμια κρίση και τους εξωτερικούς κινδύνους» και ότι περίπου προκαλούσαμε τον παγκόσμιο φθόνο, με την συνεχιζόμενη ανάπτυξη της χώρας εν μέσω κρίσης!

Δέκα μήνες πριν, πάλι από επίσημα χείλη, πήραμε την διαβεβαίωση πως η οικονομία δεν έχει σοβαρό πρόβλημα, ή και αν έχει είναι από αυτά που διορθώνονται. Θα θυμάστε τον νυν πρωθυπουργό να λέει και να ξανάλεει, πως «λεφτά υπάρχουν»! Και μάλιστα φτάνουν και περισσεύουν για να δοθούν αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, «ώστε να κινηθεί η αγορά», όπως επαναλάμβανε σε κάθε ευκαιρία!

Έξη μήνες πριν, διαπιστώθηκε πως υπάρχει μεν ένα πρόβλημα στην οικονομία, αλλά αντιμετωπίζεται χωρίς πανικό, «με ήπια προσαρμογή». Ανακοινώνεται το πάγωμα των μισθών στον δημόσιο τομέα κλπ, ενώ από το Ζάππειο ο πρωθυπουργός θα εξαγγείλει μέτρα, όπως π.χ. το κλείσιμο 5-6 γραφείων του ΕΟΤ στο εξωτερικό , την αντικατάσταση με υβριδικά των αυτοκινήτων που χρησιμοποιούν υπουργοί και γενικοί γραμματείς. Κυρίως όμως θα εγγυηθεί* «την στήριξη της κυβέρνησης στους χαμηλόμισθους και τη μεσαία τάξη».

Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Νέα μέτρα ανακοινώνονται τον Φεβρουάριο, ενώ ακόμη πιο νέα, σε δραματικούς τόνους πλέον, τον Μάρτιο. Τότε πρωτακούγεται από το στόμα του πρωθυπουργού η λέξη καταστροφή: "Αν η χώρα μας δεν καταφέρει να δανειστεί με όρους όπως οι άλλες χώρες, τότε θα έρθει η καταστροφή. Μπορεί να ακούγεται εφιαλτικό είναι όμως η αλήθεια", λέει ο κύριος Παπανδρέου.

Και κάπου εκεί αρχίζει ο κατήφορος και η ολοκληρωτική απώλεια του ελέγχου της κατάστασης, με συνεχόμενα ανάλγητα δημοσιονομικά μέτρα. Η τελευταία πράξη του έργου ήταν και η περισσότερο επώδυνη, καθώς σε αντίθεση με όσα προηγήθηκαν, έχει την διάσταση της μονιμότητας! Το ασφαλιστικό δείχνει τον δρόμο που δεν έχει επιστροφή. Γιατί δυνητικά όλα τα άλλα μπορεί να ξαναφτιάξουν, όχι όμως το ασφαλιστικό, που αποτελεί το δείκτης του μέλλοντός μας! Δείχνει τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται, δια παντός!

Δεν μπορεί παρά κάποιοι να φέρουν την ευθύνη για ότι έχει συμβεί και για ότι πρόκειται να συμβεί. Είναι προφανές πως αυτουργοί της χρεοκοπίας μας, δεν είναι ούτε τα hedge funds, ούτε οι διεθνείς κερδοσκόποι. Αυτοί έκαναν τη δουλειά τους. Οπότε αλλού πρέπει να αναζητήσουμε τους υπαίτιους. Ωστόσο, ο κόσμος έχει διαμορφώσει άποψη και δεν μπορεί να κάνει λάθος. Όπως δεν έκανε λάθος και στις εκλογές που τιμώρησε τη ΝΔ.

* εγγύηση. οποιασδήποτε μορφής εξασφάλιση, την οποία παρέχει κάποιος σε κάποιον άλλο, ότι θα τηρήσει μια υπόσχεση ή τους όρους μιας συμφωνίας, σύμβασης!

4 σχόλια:

  1. Ανώνυμος19/6/10, 12:49 π.μ.

    Γιατί αναρωτιέστε, κύριε Σπηλιόπουλε, πώς φτάσαμε ως εδώ; Όλοι δεν ξέραμε τι συμβαίνει σ' αυτόν τον τόπο; Δικαιούται κάποιος να ισχυριστεί ότι "πέφτει απ' τα σύννεφα"; (πάαααλι;). Πολιτικό προσωπικό και πολίτες επί 35 χρόνια χτίσαμε ένα σάπιο κράτος, ένα σαθρό οικοδόμημα, μια κοινωνία της αρπαχτής. Ο "ίσιος" δρόμος, η νόμιμη οδός, το σωστό, το ηθικό, έγινε η εξαίρεση. Η "λαμογιά" επικράτησε ως η κυρίαρχη ιδεολογία. Θυμηθείτε τη φρενίτιδα που επικράτησε το 1998, το 1999 και το 2000 με το Χρηματιστήριο. Χάσαμε, ως έθνος, τον προσανατολισμό μας. Υιοθετήσαμε άκριτα, ως κοινωνία, αξίες ξένες προς την ιστορία μας και την ιδιοσυγκρασία μας. Η λοβιτούρα αντικατέστησε την τίμια εργασία. Η απάτη αντικατέστησε τον τίμιο ιδρώτα της δουλειάς. Αυτό δεν ίσχυσε φυσικά για όλους, μα για τους περισσότερους από μας. Σε όλα τα πεδία και σε όλους τους τομείς, χωρίς εξαίρεση.
    Ήταν προδιαγεγραμμένη η πορεία μας. Υποδυθήκαμε -η μεγάλη πλειονότητα από μας- ότι είμαστε κάποιοι άλλοι. Όλοι θέλαμε να ζήσουμε τη μεγάλη ζωή, να βγάλουμε γρήγορα και χωρίς κόπο πολλά χρήματα. Χάσαμε την ανθρωπιά μας, τη συνοχή μας ως λαός αλλά και ο καθένας από μας μέσα του αλλοτριώθηκε σε μεγάλο βαθμό. Κάνουμε σχέσεις, φιλίες από συμφέρον και όχι γιατί νιώθουμε τον άλλον αδελφό, φίλο, συνάνθρωπο. Θεοποιήσαμε την ύλη, το χρήμα. Με βάση αυτό σχεδιάζουμε τη ζωή μας και υπολογίζουμε τα πάντα. Δυστυχώς, εδώ που φτάσαμε, το μόνο που μας μένει είναι να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη και να ανασκουμπωθούμε... Οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια, οι δεκαετίες που έρχονται από εδώ και πέρα θα είναι τρομερά επώδυνες για όλους μας. Κι αναρωτιέμαι: Άξιζε τελικά τον... "κόπο" αυτό το 35χρονο "πάρτι" που στήσαμε εδώ στη χώρα για να περιπαίζουμε τους ξένους -και κυρίως τους εαυτούς μας-, αν αναλογιστούμε την καταστροφή που θα υποστούμε εμείς, τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας; Τώρα είναι η ώρα να πληρώσουμε για τις επιλογές μας, για την ολιγωρία μας, για τον ωχαδελφισμό μας, για τη συνενοχή μας σε όλο αυτό το μπάχαλο. Γιατί κι αυτοί μας δούλευαν κι εμείς τους δουλεύαμε. Γιατί ήμασταν γνώστες του τι συμβαίνει. ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΗ, ΜΑ ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΗ... Επί δικαίων και αδίκων πια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ απολύτως. "Πτωχοί πλην τίμιοι" κάποτε, νεόπλουτοι στη συνέχεια και ακόμη χειρότερα νεόπτωχοι σήμερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος19/6/10, 4:05 μ.μ.

    Ο κατήφορος δεν ξέρω που θα τελειώσει. Εκτιμούσα ότι θα είχαμε περισσότερες αντιδράσεις αλλά μέχρι τώρα ελέγχεται η κατάσταση. Κάπου όμως θα χαθεί η μπάλα, επί δικαιών και αδίκων σίγουρα. Μόλις εκραγούν οι άνεργοι. Όλοι βλέπαμε τι γίνεται αλλά δεν φανταζόμασταν το μέγεθος. και σίγουρα ΔΕΝ συμμετείχαμε όλοι, έστω και λίγο και γι
    αυτό είμαι εξοργισμένος και ΑΗΔΙΑΣΜΕΝΟΣ. Ο κόσμος χρεώνει όμως και τους δημοσιογράφους, τους περισσότερους, ακόμα κι αυτούς που τώρα ορύονται στα κανάλια. Ας ελπίσουμε να σταματήσει ο κατήφορος, που δεν το βλέπω. Αρκει να σας πω ότι "το πάρτι" σε όλους τους τομείς συνεχίζεται ακάθεκτο. "The party is here!!!!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. οι περισσότεροι που μπαίνουν στο ταξί μου μου λένε ότι ντρέπονται που είναι ΕΛΛΗΝΕΣ. εγώ από 15 ετών ντρέπομαι που είμαι ΕΛΛΗΝΑΣ, τώρα είμαι 53. θεωρώ ότι η ΕΛΛΑΔΑ είναι πίσω από τον τρίτο κόσμο, και θα πάει ακόμη χειρότερα. θα ζήσετε τραγικές καταστάσεις, και θα πέσει πολύ πείνα, αυτό το βρίσκω θετικό μπας και καταλάβουν οι κάφροι νεοέλληνες πόσο τους κοροϊδεύουν και πόσο χοντρά τους έκλεβαν τόσα χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή