31 Αυγούστου 2012
Τα μέτρα που αποφασίστηκαν για τα επόμενα δύο χρόνια, λίγο πολύ τα υποψιαζόμασταν. Δεν νομίζω πως κανείς έπεσε από τα σύννεφα! Άλλωστε δεν διαφέρουν από τη λογική των μέτρων, που εδώ και δύο χρόνια έρχονται σαν κύματα, ισοπεδώνοντας τα μικρά και τα μεσαία εισοδήματα.
Είναι δεδομένο, πως θα προσθέσουν τουλάχιστον άλλες 3-4 μονάδες στους δείκτες της ανεργίας (κάθε μονάδα αντιστοιχεί σε 55.000 ανέργους) και πως θα αθροίσουν μερικές ακόμη χιλιάδες λουκέτα, στην βαθιά χειμαζόμενη αγορά. Σύμφωνοι, η χώρα είναι υποχρεωμένη να περιορίσει περαιτέρω τα ελλείμματά της, ώστε να σταματήσει να αυξάνει το χρέος της. Είναι αυτονόητο πως δεν μπορούμε πλέον να δαπανούμε περισσότερα απ' όσα εισπράττει ετησίως το κράτος μέσω της φορολογίας.
Αυτό στις παρούσες συνθήκες είναι απαράβατος κανόνας, καθότι δανεικά ως γνωστόν δεν υπάρχουν ή όταν υπάρχουν δίνονται υπό προϋποθέσεις. Και εδώ ξεκινά η στρέβλωση, αρχίζει ο φαύλος κύκλος και καθίσταται κραυγαλέα άδικο αυτό που συμβαίνει! Είναι γνωστό, πως το 25% του παραγόμενου κατ' έτος πλούτου, είναι μαύρο χρήμα, που δεν φορολογείται. Τα προηγούμενα χρόνια, αυτό το μαύρο χρήμα κυκλοφορούσε προκλητικά και ανεξέλεγκτα και συμμετείχε μέσω της κατανάλωσης στη μεγέθυνση του ΑΕΠ (συντηρώντας μάλιστα βασικούς κλάδους της αγοράς, όπως την αγορά ακινήτων, τις τράπεζες και την αγορά του αυτοκινήτου).
Πλέον, καθώς οι συνθήκες άλλαξαν και υποχρεωθήκαμε να θεσπίσουμε κανόνες για τον εντοπισμό του, το μαύρο χρήμα είτε φεύγει εκτός Ελλάδος, είτε υπάρχει κρυμμένο, μέχρι να βρεθεί η ευκαιρία να ξεπλυθεί! Αυτό έχει σαν συνέπεια να κάνει διπλό το κακό. Από τη μία να κρατάει χαμηλά καθηλωμένα τα έσοδα του κράτους και από την άλλη να συνδράμει στην απομείωση του ΑΕΠ. Και καθώς το ΑΕΠ είναι ως γνωστόν, ο παρανομαστής του κλάσματος στον υπολογισμό του δημόσιου χρέους και του ελλείμματος του προϋπολογισμού, λειτουργεί πολλαπλασιαστικά, επιδεινώνοντας την κατάσταση και καθιστώντας τα μέτρα λιτότητας επαχθέστερα.
Εάν το ΑΕΠ ήταν κατά τι υψηλότερο, τα ελλείμματα θα ήταν αντιστοίχως ως ποσοστό μικρότερα, το ίδιο και το χρέος, οπότε τα μέτρα θα ήταν ηπιότερα. Εάν μάλιστα ένα ελάχιστο ποσοστό της παραοικονομίας μπορούσε να φορολογηθεί, τα πράγματα θα ήταν ακόμη καλύτερα. Σήμερα όμως όλα πέφτουν στην πλάτη αυτών που εμφανίζουν τα εισοδήματά τους. Από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους! Υπάρχουν άνθρωποι με σημαντικό πλούτο, που δεν πληρώνουν δεκάρα τσακιστή!
Αυτό όμως δημιουργεί μια μεγάλη εκκρεμότητα και για την παρούσα και για τις μελλοντικές κυβερνήσεις. Να λύσουν επιτέλους τον γόρδιο δεσμό! Να βρουν τον τρόπο, να επιστρέψουν κάποτε, σε όσους σήμερα πληρώνουν αγόγγυστα ,το μερίδιο που δεν τους αναλογούσε, Η πάταξη της φοροδιαφυγής, αυτό το όμορφο παραμύθι που ακούμε ανελλιπώς να επαναλαμβάνεται στερεότυπα από το 1980 μέχρι σήμερα, όποιος το κάνει πραγματικότητα, θα είναι εθνικός ευεργέτης!
Είναι δεδομένο, πως θα προσθέσουν τουλάχιστον άλλες 3-4 μονάδες στους δείκτες της ανεργίας (κάθε μονάδα αντιστοιχεί σε 55.000 ανέργους) και πως θα αθροίσουν μερικές ακόμη χιλιάδες λουκέτα, στην βαθιά χειμαζόμενη αγορά. Σύμφωνοι, η χώρα είναι υποχρεωμένη να περιορίσει περαιτέρω τα ελλείμματά της, ώστε να σταματήσει να αυξάνει το χρέος της. Είναι αυτονόητο πως δεν μπορούμε πλέον να δαπανούμε περισσότερα απ' όσα εισπράττει ετησίως το κράτος μέσω της φορολογίας.
Αυτό στις παρούσες συνθήκες είναι απαράβατος κανόνας, καθότι δανεικά ως γνωστόν δεν υπάρχουν ή όταν υπάρχουν δίνονται υπό προϋποθέσεις. Και εδώ ξεκινά η στρέβλωση, αρχίζει ο φαύλος κύκλος και καθίσταται κραυγαλέα άδικο αυτό που συμβαίνει! Είναι γνωστό, πως το 25% του παραγόμενου κατ' έτος πλούτου, είναι μαύρο χρήμα, που δεν φορολογείται. Τα προηγούμενα χρόνια, αυτό το μαύρο χρήμα κυκλοφορούσε προκλητικά και ανεξέλεγκτα και συμμετείχε μέσω της κατανάλωσης στη μεγέθυνση του ΑΕΠ (συντηρώντας μάλιστα βασικούς κλάδους της αγοράς, όπως την αγορά ακινήτων, τις τράπεζες και την αγορά του αυτοκινήτου).
Πλέον, καθώς οι συνθήκες άλλαξαν και υποχρεωθήκαμε να θεσπίσουμε κανόνες για τον εντοπισμό του, το μαύρο χρήμα είτε φεύγει εκτός Ελλάδος, είτε υπάρχει κρυμμένο, μέχρι να βρεθεί η ευκαιρία να ξεπλυθεί! Αυτό έχει σαν συνέπεια να κάνει διπλό το κακό. Από τη μία να κρατάει χαμηλά καθηλωμένα τα έσοδα του κράτους και από την άλλη να συνδράμει στην απομείωση του ΑΕΠ. Και καθώς το ΑΕΠ είναι ως γνωστόν, ο παρανομαστής του κλάσματος στον υπολογισμό του δημόσιου χρέους και του ελλείμματος του προϋπολογισμού, λειτουργεί πολλαπλασιαστικά, επιδεινώνοντας την κατάσταση και καθιστώντας τα μέτρα λιτότητας επαχθέστερα.
Εάν το ΑΕΠ ήταν κατά τι υψηλότερο, τα ελλείμματα θα ήταν αντιστοίχως ως ποσοστό μικρότερα, το ίδιο και το χρέος, οπότε τα μέτρα θα ήταν ηπιότερα. Εάν μάλιστα ένα ελάχιστο ποσοστό της παραοικονομίας μπορούσε να φορολογηθεί, τα πράγματα θα ήταν ακόμη καλύτερα. Σήμερα όμως όλα πέφτουν στην πλάτη αυτών που εμφανίζουν τα εισοδήματά τους. Από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους! Υπάρχουν άνθρωποι με σημαντικό πλούτο, που δεν πληρώνουν δεκάρα τσακιστή!
Αυτό όμως δημιουργεί μια μεγάλη εκκρεμότητα και για την παρούσα και για τις μελλοντικές κυβερνήσεις. Να λύσουν επιτέλους τον γόρδιο δεσμό! Να βρουν τον τρόπο, να επιστρέψουν κάποτε, σε όσους σήμερα πληρώνουν αγόγγυστα ,το μερίδιο που δεν τους αναλογούσε, Η πάταξη της φοροδιαφυγής, αυτό το όμορφο παραμύθι που ακούμε ανελλιπώς να επαναλαμβάνεται στερεότυπα από το 1980 μέχρι σήμερα, όποιος το κάνει πραγματικότητα, θα είναι εθνικός ευεργέτης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου