6 Ιουνίου 2012
“Θυμάσαι πόσες φορές μας φόβισαν, ότι δεν θα πάρουμε την επόμενη δόση; Τόσες φορές που δεν μας φοβίζουν πλέον!” Είναι σίγουρα πολύ πιασάρικο το σποτάκι που έφτιαξε η διαφημιστική εταιρία που έχει την ευθύνη της προβολής του ΣΥΡΙΖΑ και που παίζει από το πρωί ως το βράδυ στα κανάλια. Όπου και να κάνεις ζάπινγκ πέφτεις υποχρεωτικά επάνω του και σχεδόν έχεις πειστεί πως είναι ακριβώς έτσι!
Ο διαφημιστής που το εμπνεύστηκε είναι και πολύ ταλαντούχος, αλλά και πολύ τυχερός, καθώς στον κοινωνικό του περίγυρο δεν πρέπει να υπάρχει κάποιος με σοβαρή και χρόνια πάθηση. Αποκλείεται για παράδειγμα να συναναστρέφεται με καρκινοπαθείς, ή με μεταμοσχευμένους ασθενείς. Ούτε θα έχει ηλικιωμένους και χαμηλοσυνταξιούχους γονείς, που κάθε μήνα χρειάζονται μια ντουζίνα φάρμακα για να διατηρούνται στη ζωή.
Είναι ευλογία λοιπόν η έμπνευση του διαφημιστή, όταν όλα είναι καλά στη ζωή. Όταν έχεις την υγεία, τη νιότη και την ορμή του Αλέξη και του ΣΥΡΙΖΑ, ασφαλώς δεν είναι αναγκαία η επόμενη δόση! Ζεις με λίγα και επιβιώνεις χωρίς φάρμακα. Όποιος όμως ζει όμως τον Γολγοθά των ανθρώπων που η ζωή τους εξαρτάται από τη φαρμακευτική αγωγή, καταλαβαίνει την ειρωνεία, την έλλειψη σεβασμού και την αμετροέπεια της καμπάνιας του ΣΥΡΙΖΑ.
Δυστυχώς, υπάρχουν συνάνθρωποι μας, που σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζουν να φοβούνται. Για το αύριο και για τη ζωή τους! Γιατί πλέον το κράτος δεν μπορεί να διαθέσει γι αυτούς ούτε ένα ευρώ, προκειμένου να τους διασφαλίσει την υγεία. Υπάρχουν σήμερα δύο μεγάλες κατηγορίες που βιώνουν, από διαφορετική σκοπιά, την απόγνωση. Είναι οι πάσχοντες από σοβαρά νοσήματα, που χρειάζονται ειδικά φάρμακα που πλέον δεν υπάρχουν και όλοι οι συνταξιούχοι που αδυνατούν από το πενιχρό τους εισόδημα να πληρώσουν τα φάρμακα τους.
Για τους πρώτους, μόνο όσοι έχουν πολλά χρήματα έχουν βάσιμες ελπίδες! Για όλους τους άλλους είναι θέμα επιμονής και τύχης να βρουν το φάρμακο. Για δε τους συνταξιούχους, εκατό έως εκατόν πενήντα ευρώ, είναι ένα μέσο μηνιαίο κόστος! Και όταν θα πάνε με τις αποδείξεις στο ΙΚΑ, προκειμένου να εισπράξουν τα χρήματα των φαρμάκων, θα εισπράξουν μόνο μια γενικόλογη απάντηση, πως κάποια στιγμή θα τα πάρουν με την σύνταξή τους στους επόμενους μήνες! Ζούμε σκηνές από τα προσεχώς.
Σήμερα είναι τα φάρμακα, αύριο θα είναι άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Όπως λένε οι εισαγωγείς, δεν αργεί η ώρα που θα απουσιάζουν βασικά εισαγόμενα αγαθά από την αγορά, καθώς πλέον, στην προοπτική της χρεοκοπίας και εξόδου της χώρας από το ευρώ, πρέπει να προκαταβάλλονται τα χρήματα προς τους προμηθευτές του εξωτερικού. Κάτι που σε συνθήκες έλλειψης ρευστότητας, δεν θα είναι εφικτό! Μακάρι στη ζωή να ήταν όλα όπως τα ονειρεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Μακάρι να μην κρεμόταν από μια κλωστή η επιβίωση της χώρας. “Ανοίγουμε δρόμο στην ελπίδα” καταλήγει το σποτ του ΣΥΡΙΖΑ. Άραγε το πιστεύουν στ' αλήθεια;
“Θυμάσαι πόσες φορές μας φόβισαν, ότι δεν θα πάρουμε την επόμενη δόση; Τόσες φορές που δεν μας φοβίζουν πλέον!” Είναι σίγουρα πολύ πιασάρικο το σποτάκι που έφτιαξε η διαφημιστική εταιρία που έχει την ευθύνη της προβολής του ΣΥΡΙΖΑ και που παίζει από το πρωί ως το βράδυ στα κανάλια. Όπου και να κάνεις ζάπινγκ πέφτεις υποχρεωτικά επάνω του και σχεδόν έχεις πειστεί πως είναι ακριβώς έτσι!
Ο διαφημιστής που το εμπνεύστηκε είναι και πολύ ταλαντούχος, αλλά και πολύ τυχερός, καθώς στον κοινωνικό του περίγυρο δεν πρέπει να υπάρχει κάποιος με σοβαρή και χρόνια πάθηση. Αποκλείεται για παράδειγμα να συναναστρέφεται με καρκινοπαθείς, ή με μεταμοσχευμένους ασθενείς. Ούτε θα έχει ηλικιωμένους και χαμηλοσυνταξιούχους γονείς, που κάθε μήνα χρειάζονται μια ντουζίνα φάρμακα για να διατηρούνται στη ζωή.
Είναι ευλογία λοιπόν η έμπνευση του διαφημιστή, όταν όλα είναι καλά στη ζωή. Όταν έχεις την υγεία, τη νιότη και την ορμή του Αλέξη και του ΣΥΡΙΖΑ, ασφαλώς δεν είναι αναγκαία η επόμενη δόση! Ζεις με λίγα και επιβιώνεις χωρίς φάρμακα. Όποιος όμως ζει όμως τον Γολγοθά των ανθρώπων που η ζωή τους εξαρτάται από τη φαρμακευτική αγωγή, καταλαβαίνει την ειρωνεία, την έλλειψη σεβασμού και την αμετροέπεια της καμπάνιας του ΣΥΡΙΖΑ.
Δυστυχώς, υπάρχουν συνάνθρωποι μας, που σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζουν να φοβούνται. Για το αύριο και για τη ζωή τους! Γιατί πλέον το κράτος δεν μπορεί να διαθέσει γι αυτούς ούτε ένα ευρώ, προκειμένου να τους διασφαλίσει την υγεία. Υπάρχουν σήμερα δύο μεγάλες κατηγορίες που βιώνουν, από διαφορετική σκοπιά, την απόγνωση. Είναι οι πάσχοντες από σοβαρά νοσήματα, που χρειάζονται ειδικά φάρμακα που πλέον δεν υπάρχουν και όλοι οι συνταξιούχοι που αδυνατούν από το πενιχρό τους εισόδημα να πληρώσουν τα φάρμακα τους.
Για τους πρώτους, μόνο όσοι έχουν πολλά χρήματα έχουν βάσιμες ελπίδες! Για όλους τους άλλους είναι θέμα επιμονής και τύχης να βρουν το φάρμακο. Για δε τους συνταξιούχους, εκατό έως εκατόν πενήντα ευρώ, είναι ένα μέσο μηνιαίο κόστος! Και όταν θα πάνε με τις αποδείξεις στο ΙΚΑ, προκειμένου να εισπράξουν τα χρήματα των φαρμάκων, θα εισπράξουν μόνο μια γενικόλογη απάντηση, πως κάποια στιγμή θα τα πάρουν με την σύνταξή τους στους επόμενους μήνες! Ζούμε σκηνές από τα προσεχώς.
Σήμερα είναι τα φάρμακα, αύριο θα είναι άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Όπως λένε οι εισαγωγείς, δεν αργεί η ώρα που θα απουσιάζουν βασικά εισαγόμενα αγαθά από την αγορά, καθώς πλέον, στην προοπτική της χρεοκοπίας και εξόδου της χώρας από το ευρώ, πρέπει να προκαταβάλλονται τα χρήματα προς τους προμηθευτές του εξωτερικού. Κάτι που σε συνθήκες έλλειψης ρευστότητας, δεν θα είναι εφικτό! Μακάρι στη ζωή να ήταν όλα όπως τα ονειρεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Μακάρι να μην κρεμόταν από μια κλωστή η επιβίωση της χώρας. “Ανοίγουμε δρόμο στην ελπίδα” καταλήγει το σποτ του ΣΥΡΙΖΑ. Άραγε το πιστεύουν στ' αλήθεια;
ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΑΝ ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΔΡΟΜΟ ΣΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΣΠΟΤΑΚΙ ΤΗΣ Ν.Δ. ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΩ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΣΠΟΤΑΚΙ. ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΚΑΠΟΙΟ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΚΟΜΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ............ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΣΧΟΛΙΑ........
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω λίγο διαφορετική άποψη. Το σποτ θέτει το κύριο ζήτημα με εντυπωσιακό τρόπο (εντάξει εκμεταλλεύεται το θυμικό έντονα, αλλά αυτό είναι θεμιτό στη διαφήμιση). Είναι ωστόσο στο επίκεντρο του βασικού διλήμματος που διαπραγματεύονται οι εκλογές. Το πρόβλημα βρίσκεται στην απάντηση του διλήμματος. Στο: "γιατί κύριε;" που ρωτάει απορημένο το παιδάκι. Εκεί η απάντηση έπρεπε να ξεκινήσει απαριθμώντας τα αίτια, με πρώτο τον Σαμαρά και στη συνέχεια να περιλάβει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα! Ως εκ τούτου είναι ανήθικο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σποτάκι φαίνεται επιτυχημένο αλλά δεν είναι καθόλου έτσι από πλευράς μάρκετινγ. Έχει τη μοίρα όλων των αρνητικών διαφημίσεων που τελικά (ευτυχώς) είναι αρνητικές για αυτόν που τις δημιουργεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτηρίζεται 100% σε ένα αναπάντητο "γιατί", δηλαδή στο φόβο, στην αγωνία, στην αβεβαιότητα. Ταράζει σίγουρα και από εδώ συμπεραίνεται η επιτυχία το).
Όμως...
μετά το πρώτο σοκ, είτε άμεσα είτε σε μερικές μέρες μπαίνει η λογική. Αναρωτιέται κανείς "γιατί φοβάμαι" και μπαίνει η λογική. Ο καθένας βέβαια δίνει τη δική του απάντησή. Αλλά σε αυτό το σημείο το σποτ αποτυχάνει και αυτοκαταστρέφεται, γιατί καταρρέει το θεμέλιό του, ο φόβος και η αγωνία. Το πιθανότερο είναι ότι και σε αυτούς που ήταν σίγουροι υπερ του Ευρώ, δημιουργεί ένα ερωτηματικό. Γι' αυτό είναι τελικά αποτυγχημένο σποτ. Αν παιζόνται την τελευταία μέρα ίσως βέβαια ήταν διαφορετικά.