24/11/17

ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΔΑΚΡΥΑ

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ήταν ειλικρινής. Παραδέχτηκε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο πως ο προϋπολογισμός που έχει εισαχθεί από την κυβέρνησή του για συζήτηση στη Bουλή είναι άδικος. Και μάλιστα τόσο άδικος, που αν μπορούσε θα τον καταψήφιζε! Το γεγονός πως δεν επιλέγει να υπερασπιστεί το δικό του δημιούργημα είναι από μόνο του ένα πρόβλημα. 
Fake βραβείο;
Τελικά αν η φήμη του βραβείου που έλαβε στο Παρίσι ο πρωθυπουργός, αναστατώνοντας τη χώρα, είναι αντίστοιχη με τη φήμη του περιοδικού «Politique Internationale» που τον βράβευσε, κρίμα το ταξίδι. Δεν άξιζε ούτε τα έξοδα για καύσιμα του πρωθυπουργικού αεροπλάνου. Το «Politique Internationale», για όσους δεν γνωρίζουν, διδάσκεται στις δημοσιογραφικές σχολές ως αρνητικό παράδειγμα. Ηταν το περιοδικό που είχε κάνει τη μεγαλοπρεπή απάτη να δημοσιεύσει παρουσιάζοντάς την ως παγκόσμια δημοσιογραφική επιτυχία μια συνέντευξη του Μπαράκ Ομπάμα, στην οποία εμφανιζόταν να δηλώνει μεταξύ άλλων πως «η εμπλοκή σε πόλεμο με το Ιράκ ήταν ήττα για τις Ηνωμένες Πολιτείες, με μακροχρόνιες συνέπειες για το έθνος».

23/11/17


Αν μας πετάξουν από τη Σένγκεν, μεγάλο το κακό!

Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα! Στην περίπτωσή μας συνέβησαν και τα δύο συγχρόνως. Η χώρα τέθηκε ντε φάκτο εκτός της ζώνης Σένγκεν από τις γερμανικές αρχές, γεγονός που δημιουργεί έναν αρνητικό αντίκτυπο σε ολόκληρη την Ευρώπη. Για τις γερμανικές αρχές από τώρα και για το επόμενο εξάμηνο, η Ελλάδα θα ανήκει θεωρητικά στην ίδια κατηγορία με την Τουρκία και την Αίγυπτο!

Ο τρισκατάρατος καπιταλισμός δεν λέει να πεθάνει!

Ο συγγραφέας της ανακοίνωσης της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος, για την λεγόμενη Black Friday, χωρίς να το θέλει επιβεβαιώνει το ρηθέν, πως “δύο αρνήσεις κάνουν μια κατάφαση”. Παράλληλα γράφει ένα έξοχο κείμενο που διαφημιστικό, αυτό που θέλει να καταδικάσει.

Όλο αυτό έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς προδίδει το συνδικαλιστικό σκεπτικό, που επιχειρεί να παραθέσει ανεπιτυχώς επιχειρήματα, καθώς αυτά αλληλοαναιρούνται. Χωρίς να το θέλουν οι συνδικαλιστές διαψεύδουν τον εαυτό τους. Πρόκειται για ένα διδακτικό κείμενο, που αφήνει να διαφανεί η αθέατη πλευρά του φεγγαριού και η κακοδαιμονία της χώρας. Μιας χώρα στην οποία πραγματοποιούνται πεντακόσιες(!) απεργίες κατά μέσο όρο ετησίως και περί τις εξήμισι χιλιάδες(!) διαδηλώσεις και πορείες στην πρωτεύουσα της. Αριθμοί που δεν απαντώνται σε καμιά άλλη χώρα του πολιτισμένου κόσμου.

ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΜΕΣΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ

Η χθεσινή απεργία στο μετρό, για πολλοστή φορά δημιούργησε μεγάλα προβλήματα και απέραντη αγανάκτηση. Το πραγματικό πρόβλημα δεν ήταν αυτό που διαλαλούσαν από νωρίς το πρωί τα ραδιόφωνα, δηλαδή το κομφούζιο στους δρόμους. Ηταν η απόγνωση για εκατοντάδες χιλιάδες μεροκαματιάρηδες, που έπρεπε να βρουν τρόπο να φτάσουν στη δουλειά τους. Η λύση του Ι.Χ., πέραν του ότι στοιχίζει, αφορά όσους το διαθέτουν.

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΝ ΣΑΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ;

Κάποιες φορές οι λέξεις χάνουν το νόημά τους. Είτε γιατί από μικροί αυτές μάθαμε να χρησιμοποιούμε είτε γιατί απλώς μας βολεύουν. Γενικώς υπάρχει ένα πρόβλημα με τη γλώσσα, κυρίως των «προοδευτικών» πολιτικών. Τρία τινά συμβαίνουν. Ή δεν γνωρίζουν τις έννοιες που χρησιμοποιούν ή δεν ξέρουν να μιλήσουν σαν κανονικοί άνθρωποι ή η δύναμη της συνήθειας είναι ανίκητη. Για παράδειγμα, οι επινίκιες δηλώσεις της Φώφης είναι μια συρραφή από κλισέ που ανακυκλώνονται απαράλλακτα εδώ και σαράντα χρόνια. «Θέλω να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου τους ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ, που για δεύτερη φορά έδωσαν ΒΡΟΝΤΕΡΟ ΠΑΡΩΝ στις κάλπες. Εδωσαν έτσι ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΩΘΗΣΗ στον νέο ενιαίο φορέα για μια ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΝΙΚΗΣ τώρα. Από αύριο ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ θα δουλέψουμε για να ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ τους». Αφόρητη κοινοτοπία! Έξις δευτέρα φύσις έλεγε ο Αριστοτέλης, κι ας μην είχε συναντήσει ποτέ τη Φώφη.

21/11/17

Words

                                                                        
21 Νοεμβρίου 2017
Κάποιες φορές οι λέξεις χάνουν το νόημά τους. Είτε γιατί από μικροί αυτές μάθαμε να χρησιμοποιούμε, είτε γιατί απλώς μας βολεύουν. Πάντως το να χαρακτηρίζεις a priori προοδευτικούς πολίτες, όσους συμμετείχαν στις εκλογές του νέου φορέα, μοιάζει με παρωχημένη γλαφυρότητα παρά με οτιδήποτε άλλο. Γενικώς πάντως υπάρχει ένα πρόβλημα με τη γλώσσα, κυρίως των “προοδευτικών” πολιτικών. Δύο τινά συμβαίνουν. Ή δεν γνωρίζουν τις έννοιες που χρησιμοποιούν, ή δεν ξέρουν να μιλήσουν σαν κανονικοί άνθρωποι, ή η δύναμη της συνήθειας είναι ανίκητη.