ΜΠΟΡΕΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ;

Είναι δυνατόν ένας έμπειρος πολιτικός να μην είναι σε θέση να ερμηνεύσει τα στοιχειώδη που αφορούν τη λειτουργία του πολιτεύματος και το Σύνταγμα; Ασφαλώς όχι, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν σκανδαλώδες και ο ίδιος επικίνδυνος για τη δημοκρατία και τη λειτουργία του κράτους. Ειδικά όταν πρόκειται για υπουργό σε ένα σημαντικό για τη θεσμική λειτουργία του κράτους υπουργείο, όπως είναι το Δικαιοσύνης. 
Οπότε εξ αυτού του λόγου έχει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον η συμπεριφορά και η στάση του Σταύρου Κοντονή στην αντιπαράθεση που ο ίδιος προκάλεσε με τους δικαστές. Οχι μόνο γιατί είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι αντίστοιχο, όσο γιατί τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί για να δικαιολογήσει την ασυνήθιστη και αντιθεσμική κριτική του στον τρόπο που λειτουργεί η Δικαιοσύνη και οι δικαστές δεν στέκουν ούτε σε φοιτητικό αμφιθέατρο. 
                                    ____________________________________ 
Δεν μπορεί να μη γνωρίζει κοτζάμ υπουργός αυτό που μαθαίνουν οι πρωτοετείς φοιτητές στις Πολιτικές Επιστήμες και στη Νομική. Οτι η «διάκριση των εξουσιών» είναι η θεμελιώδης αρχή του κράτους δικαίου και ότι αποτελεί την εγγύηση της πολιτικής και της ατομικής ελευθερίας, αλλά και το μέσον εξισορρόπησης των εξουσιών.    
Σίγουρα θα έχει ακουστά πως στα θεοκρατικά και τα απολυταρχικά καθεστώτα η «διάκριση των εξουσιών» ήταν κενό γράμμα και πως η Δικαιοσύνη ήταν πάντα βραχίονας της εκτελεστικής εξουσίας. Κομμουνιστικά καθεστώτα τύπου υπαρκτού σοσιαλισμού και Β. Κορέας αλλά και δικτατορίες τύπου Μαδούρο ποτέ δεν άφησαν τη Δικαιοσύνη, για προφανείς λόγους, να λειτουργήσει χωρίς να είναι εργαλείο τής μόνης αρχής, της εκτελεστικής εξουσίας. 
                                 _____________________________________
Οπότε είναι απλοϊκό μέχρι αφέλειας, καθώς προφανώς προορίζεται για λαϊκή κατανάλωση, το επιχείρημα που χρησιμοποίησε ο κ. Κοντονής, πως «ο υπουργός, όπως ο κάθε πολίτης, έχει δικαίωμα να έχει γνώμη για μια δικαστική απόφαση που εξέδωσε ένα δικαστήριο» και πως «ο ρόλος της κυβέρνησης είναι να προστατεύσει τους θεσμούς και πρώτα και κύρια το κύρος της Δικαιοσύνης στα μάτια των πολιτών». Ασφαλώς και γνωρίζει ο κ. Κοντονής πως ο υπουργός δεν είναι ο κάθε πολίτης και πως η προστασία του κύρους της Δικαιοσύνης είναι δουλειά αποκλειστικά των δικαστών. 
                                ______________________________________ 
Αλλά για να το δούμε και αντίστροφα, ας αναλογιστεί κανείς το πανηγύρι που θα έστηνε ο ΣΥΡΙΖΑ αν τολμούσε ανώτατος δικαστής να κάνει κριτική στην κυβέρνηση ή σε κάποιον υπουργό για τον τρόπο άσκησης της εξουσίας, με το ύφος και την οξύτητα που το έκανε ο συγκεκριμένος υπουργός για τους δικαστές και τη Δικαιοσύνη. Θα είχε χαλάσει ο κόσμος. 

                                       __________________________________
Αν γυρίσει κάποιος τον χρόνο πίσω, θα βρει στο διαδίκτυο τον αντιφατικό κύριο Κοντονή, ανάλογα με το πώς τον βολεύει πολιτικά κάθε φορά, άλλοτε να μιλά για τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη του κράτους στις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων και να επιτίθεται σε όσους ασκούν κριτική σε δικαστικές αποφάσεις και άλλες φορές να είναι ο ίδιος αφοριστικός και επικριτικός με τους δικαστές. Στην πρώτη περίπτωση ανήκει, για παράδειγμα, η υπόθεση των οκτώ Τούρκων αξιωματικών που ζητούσε πίσω ο Ερντογάν και στη δεύτερη η υπόθεση της Ηριάννας Βασιλειάδη, που κατηγορείται για συμμετοχή στη «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς». Αν δεν πρόκειται για κάποιου είδους κυκλοθυμία, τότε είναι μικροκομματισμός και πολιτικαντισμός! 

                                        ___________________________________ 
Κάποιοι καχύποπτοι ερμηνεύουν πάντως με διαφορετικό τρόπο την αντιπαράθεση του υπουργού με τους δικαστές. Εκτιμούν ότι πρόκειται για μια ακόμη προσπάθεια δημιουργίας τεχνητής πόλωσης, που εξυπηρετεί πρόσκαιρες επικοινωνιακές ανάγκες της κυβέρνησης. Παρ' όλα αυτά ξέρουν καλά στην κυβέρνηση ότι η καταιγίδα που φέρνουν το 2018, ως αποτέλεσμα της πολιτικής τους και όσων υπέγραψαν δεσμεύοντας τη χώρα, δεν είναι θα είναι διαχειρίσιμη. Ο χρόνος μετράει αντίστροφα...