22/2/13

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ!

22 Φεβρουαρίου 2013

Είναι ενδεικτική της ολοκληρωτικής μεταστροφής του πολιτικού κλίματος στη χώρα μας, η απόλυτη και καθολική αδιαφορία της κοινής γνώμης, για το επικείμενο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ.

Πρόσωπα και πράγματα που για “ψύλλου πήδημα” κάποιες εποχές, γίνονταν πρωτοσέλιδα, προκαλώντας μακροσκελείς αναλύσεις και ατέλειωτες ώρες τηλεοπτικής φλυαρίας, σήμερα δεν αφορούν και δεν απασχολούν κανέναν!

Αν πράγματι σε κάτι είναι χρήσιμο το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ την άλλη βδομάδα, είναι για να συνειδητοποιήσουν επιτέλους όσοι εξακολουθούν να θεωρούν τους εαυτούς τους πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής και παράγοντες του τόπου, πως δεν υπάρχουν πουθενά στον πολιτικό χάρτη! Οι περισσότεροι αν δεν έχουν παντελώς λησμονηθεί, είναι γιατί αποτελούν κόκκινο πανί για την κοινωνία! Αποτελούν μέρος μιας κακής ανάμνησης και δυσάρεστη εμπειρία, που δύσκολα σβήνει από το υποσυνείδητο.

 Όμως η σημερινή τους εμμονή να συνεχίσουν να διεκδικούν (χωρίς ερείσματα ασφαλώς) κάποιο ρόλο στην πολιτική ζωή, εκτός από τον ασύλληπτο βαθμό του εθισμού τους στην εξουσία και την ογκώδη άγνοια της κοινωνικής πραγματικότητας, αποκαλύπτει πόσο αδιαπέραστοι είναι στα εξωτερικά ερεθίσματα. Κοινώς χοντρόπετσοι! Άνθρωποι που δυσκολεύονται να κυκλοφορήσουν στο δρόμο, αφού προκαλούν την αντίδραση, ή τα ειρωνικά σχόλια όσων τους αναγνωρίζουν, εμφανίζονται ως οι υποψήφιοι μελλοντικοί αναμορφωτές της χώρας.

Όλο αυτό θα ήταν μια ωραία πλάκα και οι γραφικοί τύποι, που το μόνο που έμαθαν στη ζωή τους είναι το παρασκήνιο και τα πολιτικά μαγειρέματα, θα ήταν απλώς μια καρικατούρα της κοινωνίας, αν προηγουμένως δεν είχαν διαχειριστεί τα κοινά και δεν είχαν υποθηκεύσει το μέλλον της χώρας. Δεν είχαν υπογράψει συμφωνίες πολλών εκατομμυρίων, προκειμένου να έχουν την κάθε είδους εύνοια των μεγάλων και ισχυρών, δεν είχαν φτιάξει νόμους κομμένους και ραμμένους στα μέτρα τους, ώστε να εξυπηρετούν τα πολιτικά τους σχέδια, δεν είχαν διαμορφώσει συνειδήσεις.

 Είναι λογικό θα πείτε, ένα πολιτικό κόμμα μετά μια μεγάλη ήττα, να επιχειρήσει να επαναπροσδιορίσει τις αρχές και την ταυτότητά του και να αναζητήσει τρόπο να αναδιοργανωθεί από τις στάχτες του. Ακόμη πιό λογικό όμως είναι, ένας πολιτικός φορέας που διαχειρίστηκε την εξουσία και έχει τεράστιες ευθύνες για το σημερινό κατάντημα, να κάνει έναν ειλικρινή απολογισμό και να επιδείξει την αγωνία και την ευαισθησία του, για τα προβλήματα της χώρας.

Αντ’ αυτού βλέπουμε το μόνο τους μέλημα, να είναι η καρέκλα! Και για το λόγο αυτό, οι μισοί να ανταλλάσσουν βαριές κουβέντες με τους άλλους μισούς, με καταγγελίες για μεθοδεύσεις και καπελώματα και στο μεταξύ να πλακώνονται στο ξύλο. Ενώ οι απλήρωτοι εδώ και ένα χρόνο εργαζόμενοι στο χρεοκοπημένο οικονομικά ΠΑΣΟΚ, να απειλούν πως δεν θα επιτρέψουν να διεξαχθεί το συνέδριο. Ίσως, ποιός ξέρει, κάποια στιγμή να τους απασχολήσουν και τα προβλήματα της χώρας.
ΥΓ. “Ο θάνατος αξίζει περισσότερο από μια άθλια ζωή, γιατί παύει να υποφέρει κανείς, αφού δεν έχει πια το αίσθημα της αθλιότητάς του.” Ευριπίδης

19/2/13

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΟ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ;

19 Φεβρουαρίου 2013

Αυτό που συνέβη στη Χαλκιδική, στα μεταλλεία χρυσού, δεν είχε προηγούμενο! Θα μπορούσε λογικά να είχε συμβεί σε μια αφρικανική χώρα, ή σε μια “μπανανία” της λατινικής Αμερικής, τις προηγούμενες δεκαετίες όμως!

Όχι σε μια Ευρωπαϊκή χώρα, όπως θέλουμε να πιστεύουμε ότι είναι η χώρα μας. Αντίστοιχα περιστατικά είναι αδιανόητα σε μια χώρα όπως η δική μας, όπου οι θεσμοί και τα δικαιοδοτικά όργανα λειτουργούν, όπως για παράδειγμα η δικαιοσύνη και, που έχουν αποδείξει στο παρελθόν, πως ιδίως σε θέματα περιβάλλοντος, υπάρχει υπερβολική αυστηρότητα.

Δεν είναι ούτε μια, ούτε δύο οι φορές, που επενδύσεις ελληνικές ή ξένες, εκατομμυρίων ευρώ, δεν προχώρησαν γιατί μπλοκαρίστηκαν για περιβαλλοντικούς λόγους, από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Ως εδώ καλά, όσες διαφωνίες και αν υπάρχουν σε κάποιες περιπτώσεις του παρελθόντος. Η υπόθεση όμως των μεταλλείων χρυσού της Χαλκιδικής δεν είχε τέτοια προβλήματα, παρότι ήταν μια επένδυση που χρειάστηκε να περάσει από σαράντα κύματα, να βαλτώσει στη γραφειοκρατία και λίγο πριν αποσυρθεί το ενδιαφέρον των επενδυτών, να δοθεί το πράσινο φως από την πολιτεία. Αλλά τέλος πάντων είναι λογικό να υπάρχουν και αντιδράσεις και διαφωνίες. Δεν είναι λογικό όμως να αγγίζουν ή και να ξεπερνούν τα όρια της τρομοκρατίας και της άγριας εγκληματικότητας και μάλιστα να συνυπολογίζονται στις διαμαρτυρίες της τοπικής κοινωνίας.

Τρεις απογευματινές εφημερίδες χθες, στην πρώτη σελίδα τους, περίπου δικαιολόγησαν την εισβολή των ενόπλων κουκουλοφόρων και τις εγκληματικές πράξεις τους. Η μια έγραφε πως η επαναλειτουργία των μεταλλείων “πυροδοτεί ανεξέλεγκτες καταστάσεις” και βάζει στο ίδιο τσουβάλι την ”επίθεση των αγνώστων”(sic), τις απειλές του σωματείου εργαζομένων και τις διαμαρτυρίες των κατοίκων. Η δεύτερη μιλάει για επιχείρηση τύπου Χόλιγουντ, από μια ομάδα ατόμων που “ακινητοποίησαν” (sic) τους φύλακες και πυρπόλησαν τα οχήματα και η τρίτη για σκηνικό έντασης με μολότοφ, αποκαΐδια και μαζικές προσαγωγές από την αστυνομία. Δηλαδή τίποτα αποτρόπαιο, τίποτα εγκληματικό! Από όλα αυτό φοβίζει περισσότερο. Η πολιτικοποίηση και η αδιανόητη ανοχή στη βία των ενόπλων κακοποιών, που από τύχη δεν είχε ανθρώπινα θύματα.

 Προκαλεί μεγάλη ανησυχία και ο απόηχος εκτός Ελλάδας, στα αυτιά όσων θελήσουν να επενδύσουν τα χρήματά τους στη χώρα μας. Κάτι που το έχουμε ανάγκη, όσο το οξυγόνο που αναπνέουμε! Αν η πολεοδομία έδιωξε τους Καταριανούς εκατομμυριούχους από την Οξιά, για 10 (!) στρέμματα πουρνάρια (από τα 4500 στρέμματα του νησιού) είναι μικρό το κακό. Απλώς σιχτίρισαν (μαζί τους και οι κάτοικοι της Ιθάκης που έχασαν μια μεγάλη ευκαιρία για το νησί τους) από την μαζοχιστική γραφειοκρατία και έφυγαν! Η Χαλκιδική όμως είναι άλλης τάξης θέμα, καθώς δεν αποκαλύπτει μόνο μια αποθεσμοποιημένη χώρα, αλλά και μια κοινωνία που έχει χάσει και το μέτρο και τον προσανατολισμό της!