14/2/13

Βαριά βιομηχανία, ελαφριά μυαλά!

14 Φεβρουαρίου 2013
Ο τουρισμός, όπως έχει καθιερωθεί να λέγεται, είναι η “βαριά” βιομηχανία της χώρας. Προσφέρει το 18% του ΑΕΠ, σχεδόν 36 δισ. ευρώ, μαζί με 750.000 θέσεις εργασίας. Στις παρούσες δραματικές οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, η πολιτεία θα όφειλε να προστατέψει σαν κόρη οφθαλμού, το υπερπολύτιμο αυτό προϊόν.

Να κάνει τα πάντα ώστε να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της χώρας μας, έναντι των ανταγωνιστών της και να εκμεταλλευτεί το συγκριτικό πλεονέκτημα που της δίνει το μοναδικό φυσικό περιβάλλον.
Όσοι βρέθηκαν στο πρόσφατο Ελληνορωσικό Φόρουμ για τον τουρισμό, που διοργάνωσε το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος, έφυγαν με την πικρή γεύση της απογοήτευσης. Ο λόγος είναι οι αδυναμίες που επισήμαναν οι Ρώσοι tour operator, οι οποίες περιορίζουν το τουριστικό κύμα προς της Ελλάδα.

Για να γίνει αντιληπτό, όταν εμείς πανηγυρίζουμε γιατί το 2012 αυξήθηκαν οι αφίξεις Ρώσων τουριστών κατά 14%, την ίδια χρονική περίοδο στην “εμπόλεμη” Αίγυπτο και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η αύξηση ήταν 35%! Για όσους ισχυρίζονται πως η υποχρεωτική έκδοσης βίζας (λόγω συνθήκης Σέγκεν) αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα, η απάντηση είναι πως η αύξηση των Ρώσων τουριστών στην Ισπανία και την Πορτογαλία την ίδια χρονική περίοδο, ξεπέρασε το 30%. Ακόμη και η Τουρκία, μια χώρα που δεν έχει τη συγγένεια και τους δεσμούς που έχει η χώρα μας με τη Ρωσία, προσελκύει τέσσερις φορές περισσότερους Ρώσους τουρίστες από εμάς.

 Το πλεονέκτημα του μοναδικού φυσικού περιβάλλοντος και οι δεσμοί των Ρώσων με την Ελλάδα, χάνονται στη στενομυαλιά, τη γραφειοκρατία και τις συνήθεις αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού. Ας μην σταθούμε στα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν με την έκδοση της βίζας και τα οποία θα μπορούσαν να λυθούν, αν απλώς αντιγράφαμε τον τρόπο με τον οποίο τα έχουν λύσει οι Ευρωπαίοι ανταγωνιστές μας στη Μεσόγειο.

Ας σταθούμε στην πρώτη εικόνα που συναντούν οι Ρώσοι τουρίστες στην Ελλάδα, μόλις βγουν από το αεροπλάνο, όπως την περιέγραψαν από το βήμα του Ελληνορωσικού φόρουμ, οι Ρώσοι ταξιδιωτικοί πράκτορες που είναι και οι αποδέκτες των παραπόνων. Στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου και της Κω, όπως έλεγαν, η ουρά για τον έλεγχο των διαβατηρίων φτάνει στην πίστα του αεροδρομίου, καθώς επιφορτισμένοι για τη δουλειά αυτοί είναι συνήθως, ένας- δυό αστυνομικοί.

Ηλικιωμένοι, μικρά παιδιά, άνθρωποι κουρασμένοι από το πολύωρο ταξίδι, είναι αναγκασμένοι να υφίστανται το βασανιστήριο της υποδοχής στον προορισμό των διακοπών τους, κάτω από τον καυτό ήλιο! Οι μέχρι τη στιγμή εκείνη λαλίστατοι υπουργοί, που ήταν παρόντες στο φόρουμ και είχαν εκφωνήσει, νωρίτερα τις συνήθεις μεγαλοστομίες και τα ευχολόγια, δεν είχαν να απαντήσουν τίποτα! 

Το 2013 λέει, προσδοκούμε νέα αύξηση του τουριστικού ρεύματος από τη Ρωσία και είμαστε σε εγρήγορση ώστε να ξεπεράσουμε όλα τα εμπόδια. Άραγε στα μέτρα που θα παρθούν, να είναι ένας -δυό αστυνομικοί παραπάνω στον έλεγχο διαβατηρίων; Δεν μοιάζει καθόλου σίγουρο ούτε καν αυτό!

12/2/13

Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΩΝ!

12 Φεβρουαρίου 2013
Χρόνια ακούμε και διαβάζουμε για τους “ανεγκέφαλους” των γηπέδων! Το ακούσαμε ακόμη μια φορά, με αφορμή τις θλιβερές εικόνες από τον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας στο μπάσκετ, στο κλειστό γήπεδο του Ελληνικού. Είναι ένα λεκτικό εφεύρημα, που βολεύει όσους έχουν συμφέροντα στο χώρο του αθλητισμού, καθώς “λειαίνει” και απενοχοποιεί, ένα τρομακτικά βίαιο κοινωνικό φαινόμενο.

Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμη και χθες το μεσημέρι, αθλητικός συντάκτης ιδιωτικού καναλιού, επέμενε να κάνει λόγο για “ανεγκέφαλους” και για εικόνες που δυσφημούν το “άθλημα”, μη θέλοντας ή αδυνατώντας να κατανοήσει το μέγεθος του προβλήματος, αλλά και το είδος της δυσφήμισης! Πρόκειται για τεράστια ανοησία, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχουν “ανεγκέφαλοι”, ούτε χαζοί, ανόητοι, κακοί, εχθροί του αθλητισμού και άλλες σαχλαμάρες που ακούμε συνήθως. Δεν πρόκειται καν μειοψηφίες. Αντιθέτως μιλάμε για ανθρώπους με άγρια και ανεξέλεγκτα ένστικτα, που αποτελούν την πλειοψηφία στις τάξεις των οργανωμένων οπαδών των ομάδων.

Όποιος δεν έχει πάει στη γήπεδο, ιδιαίτερα αν δεν έχει βρεθεί στις κερκίδες σε κάποιο ντέρμπι, είναι αδύνατον να αντιληφθεί την ένταση, το μέγεθος και την ανεξέλεγκτη βιαιότητα που έχει το φαινόμενο. Παρόλα αυτά, η παρουσία τους στα γήπεδα είναι κάτι που δεν σοκάρει και δεν προκαλεί αναστολές και διλήμματα. Τρανή απόδειξη πως, παρότι από την πρώτη στιγμή που οι δύο στρατοί των οπαδών βρέθηκαν απέναντι και άρχισαν τον επικίνδυνο για τους ίδιους αλλά και για τους παίκτες πόλεμο, με ανταλλαγές φωτοβολίδων και με πέτρες, δεν υπήρχε λόγος να μην ξεκινήσει ο αγώνας! Το σκηνικό της βίας και της ακραίας χυδαιότητας που επικρατούσε στο κλειστό του Ελληνικού, όπως αντίστοιχα γίνεται άλλες φοράς στο ΣΕΦ ή το ΟΑΚΑ, δεν ήταν σοβαρός λόγος να ακυρωθεί το παιγνίδι!

Δυστυχώς και μόνο το γεγονός πως ο αγώνας ξεκίνησε, σε μια ατμόσφαιρα που θύμιζε σκηνές από τη Βαγδάτη και την Καμπούλ, δείχνει πόσο αρρωστημένη είναι η αντίληψη που έχουμε για το επιτρεπτό και το ανεπίτρεπτο! Η βία και γενικότερα η εκνομή συμπεριφορά, όσους κινδύνους και αν γεννά, όσο θλιβερή εικόνα και αν παράγει εντός και εκτός συνόρων, ελέγχεται απλώς ως πειθαρχικό παράπτωμα και μόνον, από τα αρμόδια όργανα της πολιτείας! Είναι λυπηρή η διαπίστωση, πως η χώρα μας κατατάσσεται (και) στον τομέα αυτόν, μεταξύ των υπανάπτυκτων χωρών του τρίτου κόσμου. Πουθενά αλλού στον πολιτισμένο κόσμο, δεν συμβαίνουν παρόμοια γεγονότα, σαν αυτά που προκαλούν οι καθ’ ημάς “ανεγκέφαλοι”.

Αλλά μήπως και οι εικόνες των κουκουλοφόρων στις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας, όταν αποφασίζουν να δράσουν συχνά πυκνά, διαφέρουν; Είναι παρόμοιες, όπως παρόμοιες είναι και οι αντιδράσεις σε μερίδα των ΜΜΕ και των πολιτικών κομμάτων, που όπως κάνουν και τα οπαδικά έντυπα, διστάζουν να χαρακτηρίσουν έστω και “ανεγκέφαλους” όσους πρωταγωνιστούν. Δυστυχώς μας έχει πάρει ο κατήφορος και δεν υπάρχουν φρένα!