16/11/12

ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ

16 Νοεμβρίου 2012
Όταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δηλώνει επισήμως πως δεν πλήρωσε το ειδικό τέλος ακινήτων, αυτομάτως πρέπει να νιώθουν ηλίθιοι μερικά εκατομμύρια συμπολίτες μας, που ως συνεπείς φορολογούμενοι, το πλήρωσαν από το υστέρημά τους. Ο Αλέξης Τσίπρας,όπως είπε, δεν το πλήρωσε γιατί είναι παράνομος και αντισυνταγματικός φόρος.

Και για να αποδείξει πως δεν είναι θέμα τσιγκουνιάς, δεσμεύτηκε (άγνωστο αν το έκανε) να καταβάλει το ισόποσο του ειδικού τέλους, στο ΚΕΘΕΑ, που όπως είπε κινδυνεύει να κλείσει από τις περικοπές του μνημονίου. Βέβαια το αρμόδιο θεσμικό όργανο της πολιτείας, το Συμβούλιο της Επικρατείας, είχε κρίνει το ειδικό τέλος, ως νόμιμο και συνταγματικό φόρο, προσωρινού χαρακτήρα, που στηρίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια που διασφαλίζουν την αναλογικότητα και την ισότητα στην κατανομή φορολογικών βαρών. Ωστόσο αυτά ελάχιστη σημασία έχουν, από τη στιγμή που ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έκρινε αλλιώς, με την ισχύ και το κύρος της θεσμικής του ιδιότητας.

Καλό είναι, πριν βιαστούμε να τον επικρίνουμε, να δούμε και τα θετικά που προκύπτουν από το σκεπτικό του Αλέξη Τσίπρα, με το δεδομένο πως πιθανότατα, κάποια στιγμή θα κληθεί να αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας. Είναι για παράδειγμα θετικό το γεγονός, πως οι πολίτες, σύμφωνα με το παράδειγμα του μελλοντικού πρωθυπουργού, θα αποφασίζουν μόνοι τους ποιους φόρους θα πληρώσουν και ποιους όχι. Θα μπορούν να κρίνουν ποιος φόρος είναι δίκαιος και ποιος άδικος. Επίσης, θα έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν, αν αποφασίσουν να πληρώσουν τον φόρο, υπέρ ποιου θα καταβάλουν το ποσό. Θα μπορούν για παράδειγμα αντί να πληρώνουν στο δημόσιο ταμείο, να καταβάλουν το ποσό στο ταμείο της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης της αρεσκείας τους!

Θα ήταν χρήσιμο, όταν αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ, οι πολίτες να πυκνώσουν τις τάξεις του κινήματος “ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ”, (που σίγουρα θα εκπροσωπείται στο υπουργικό συμβούλιο), στηρίζοντας έτσι την νέα κυβέρνηση. Από την επόμενη ημέρα ο λαός θα απελευθερωθεί από τα δεινά της καθημερινότητας. Τέλος τα διόδια στους δρόμους, τέλος τα εισιτήρια στις συγκοινωνίες, τέλος οι λογαριασμοί για φως , νερό και τηλέφωνο. Όλα ελεύθερα και δωρεάν για τον λαό. Είναι αδιευκρίνιστο αν θα καταργηθούν τα φακελάκια στα νοσοκομεία και η παραπαιδεία των φροντιστηρίων, καθώς θα ισχύσει καθολική δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία.

Και επιτέλους θα καθιερωθεί η Σεισάχθεια, θα διαγραφούν δηλαδή όλα τα χρέη μας προς τις τράπεζες. Ως εκ τούτου ας τρέξουν τώρα οι πολίτες να επωφεληθούν. Να δανειστούν από τις τράπεζες (όταν θα γίνει η ανακεφαλαιοποίηση) και όσο είναι ακόμη χαμηλά οι τιμές των ακινήτων να αγοράσουν την μεζονέτα της αρεσκείας τους, αφού το χρέος τους θα διαγραφεί!

Εννοείται πως θα έχουμε πριν κηρύξει το δημόσιο χρέος απεχθές και θα έχουμε κάνει μονομερή διαγραφή. Έτσι θα ζήσουμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα. Το δεύτερο είναι σίγουρο!

15/11/12

BLACKOUT ΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ!

15 Νοεμβρίου 2012
Σε μια κανονική χώρα, με αυτό που έγινε χθες και προχθές, με το ηλεκτρονικό blackout τεσσάρων μεγάλων πανεπιστημιακών νοσοκομείων, θα έπρεπε φυσιολογικά να είχε χαλάσει ο κόσμος. Εκατοντάδες ασθενείς έμειναν εκτός του συστήματος της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, δημιουργήθηκαν προβλήματα στην αντιμετώπιση των επειγόντων περιστατικών, διεκόπη η επικοινωνία μεταξύ των κλινικών των νοσοκομείων και ήταν αδύνατη η προώθηση από τα εργαστήρια των αποτελεσμάτων των ιατρικών εξετάσεων.

Μάλιστα σε ένα από τα νοσοκομεία, που ήταν σε γενική εφημερία, το πρόβλημα ήταν οξύτατο! Και όλα αυτά από μια ομάδα μερικών δεκάδων υπαλλήλων του Πανεπιστημίου και φοιτητών, μέλη όλοι των συνδικαλιστικών παρατάξεων που υποστηρίζονται από το ΚΚΕ τον ΣΥΡΙΖΑ και την εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Ως γνωστόν, προκειμένου να σταματήσουν την διαδικασία εκλογής οργάνων διοίκησης (κάτι που δεν κατάφεραν τελικά, αφού οι πανεπιστημιακοί συμμετείχαν μαζικά στις εκλογές), κατέλαβαν με καταδρομική επιχείρηση και έθεσαν εκτός λειτουργίας τον κεντρικό υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών, βυθίζοντας σε ηλεκτρονική απομόνωση, όχι μόνο τα τέσσερα νοσοκομεία, αλλά ολόκληρο το Πανεπιστήμιο, στο όνομα της Δημοκρατίας και της προάσπισης των θεσμών.

Πως κατέλαβαν το Κέντρο Λειτουργίας και Διαχείρισης Δικτύων του Πανεπιστημίου; Εισβάλλοντας, αφού πρώτα με λοστούς και σφυριά, έσπασαν την πόρτα! Τελικά για να μην πολυλογούμε, ούτε ο κόσμος χάλασε και ούτε πρώτη είδηση έγινε, καθώς μάλλον θεωρήθηκε ως ένα συνηθισμένο περιστατικό, από αυτά που συμβαίνουν τόσο συχνά στα ελληνικά πανεπιστήμια, ώστε να περνούν σχεδόν απαρατήρητα. Είναι χαρακτηριστικό πως ο πρύτανης, όλο αυτό το διάστημα, παρότι αναζητείτο, ήταν “άφαντος” και πως η εισαγγελία χρειάστηκε ένα ολόκληρο 24ωρο για να παρέμβει. Δυστυχώς όπως συνήθως συμβαίνει σε αντίστοιχες περιπτώσεις, αφού τελικά δεν πέθανε κανείς, δεν χάλασε και ο κόσμος!

Θα ξεχαστεί και αυτή η υπόθεση, όπως ξεχάστηκαν δεκάδες άλλες. Στην πατρίδα του “δεν βαριέσαι” και “του νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη”, όλα χωράνε! Σε αρκετές σελίδες του “προοδευτικού” τύπου, χθες και προχθές, η ενέργεια των καταληψιών χαρακτηρίστηκε από ντεμοντέ, έως δικαιολογημένη! Η ίδια εφημερίδα για παράδειγμα, που στη μία σελίδα παρουσίαζε (πολύ σωστά) με καταγγελτικό ύφος τα προβλήματα περιφερειακού νοσοκομείου, που λόγω περικοπών που επιφέρει το μνημόνιο εκθέτει σε κίνδυνο τους ασθενείς, στην επόμενη νομιμοποιεί το ηλεκτρονικό black out των τεσσάρων πανεπιστημιακών νοσοκομείων και δεν ασχολείται με το γεγονός των σοβαρών προβλημάτων που προκλήθηκαν.

Εννοείται ότι το γεγονός, πως μεγαλύτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα της χώρας, παρέμεινε σε ηλεκτρονική απομόνωση από τον έξω κόσμο, για τρία 24ωρα, δεν ήταν άξιο αναφοράς. Αλλά είπαμε, έτσι δουλεύει χρόνια αυτή η χώρα, τώρα θα αλλάξει; Δείτε για παράδειγμα τι συμβαίνει, μήνες τώρα, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, το οποίο έχει μεταβληθεί σε χωματερή. Ούτε σε Αφρικανική χώρα δεν συμβαίνουν τόσο θλιβερά περιστατικά, που εμείς πλέον καταπίνουμε αμάσητα!

14/11/12

ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ Η ΔΟΣΗ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ

14 Νοεμβρίου 2012
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, έχουμε κουραστεί να καταναλώνουμε ορόσημα. Κάθε λίγο και λιγάκι απαιτείται μια καινούργια θυσία, μεγαλύτερη από την προηγούμενη, ώστε κάτι καλύτερο να προσδοκούμε για τη συνέχεια. Οι απανωτές διαψεύσεις όμως, κάποια στιγμή εκτός από την κούραση, παράγουν απόγνωση και οργή και γιγαντώνουν την καχυποψία στην κοινωνία.

Οι φοβικοί πολιτικοί μας, δίστασαν να πουν εξ' αρχής την αλήθεια. Ο λόγος είναι πως θα έπρεπε να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Επειδή αυτό δεν θα συμβεί ποτέ σε αυτή τη χώρα, αντιθέτως προσπάθησαν να κερδίσουν χρόνο, προκαλώντας μεγαλύτερη ζημιά, διασύροντας τη χώρα διεθνώς, καθιστώντας την συνώνυμο της αναξιοπιστίας.

Έπρεπε να περάσουν δύο χρόνια, για να ακουστεί από επίσημα χείλη, πως η χώρα πρακτικά έχει χρεοκοπήσει. Πως ότι ζήσαμε στο παρελθόν το ξεχνάμε οριστικά, πως η προσδοκία είναι να παραμείνουμε ζωντανοί, ώστε να περιληφθούμε στον σχεδιασμό για συνολική λύση στην Ευρωζώνη, κάποια στιγμή στο μέλλον. Με μια κοινωνία κουρασμένη, μοιρολατρική και καχύποπτη και με έναν λογαριασμό που δεν βγαίνει με τίποτα, τα πράγματα είναι απελπιστικά δύσκολα.

Ο κόσμος ξέρει πως αυτά δεν ήταν τα τελευταία μέτρα, ούτε οι τελευταίες θυσίες. Τα εισοδήματα του θα συνεχίσουν να υποχωρούν, η φορολογία θα αυξηθεί, η ανεργία θα καλπάσει (μετατρέποντας την απασχόληση σε ύψιστο κοινωνικό αγαθό), η φτώχεια θα μεγαλώσει, ενώ οι τιμές θα παραμείνουν σε επίπεδα εξοργιστικά υψηλά, καθώς σε βασικά αγαθά, η Ελλάδα είναι από τις ακριβότερες χώρες στην Ευρώπη!

Το τρίτο μνημόνιο ψηφίστηκε, ο προϋπολογισμός πέρασε, η πολυπόθητη δόση θα έλθει, όμως τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν επαρκεί για να βγούμε από το αδιέξοδο. Αν η χώρα δεν αρχίσει να παράγει, εάν η κοινωνία δεν κινητοποιηθεί, δεν έχουμε ελπίδες. Θα φυτοζωούμε με το ελάχιστο οξυγόνο που μας επιτρέπουν να αναπνέουμε οι δανειστές μας και με την μόνιμη απειλή της ασφυξίας.

Η κυβέρνηση πρέπει να βρει τρόπους να αντισταθμίσει αυτή την αφόρητα νοσηρή και απαισιόδοξη πραγματικότητα. Οι πολιτικές της ανάπτυξης είναι μονόδρομος. Το ξέρουν και τα μικρά παιδιά. Μόνο που για να υπάρξει ανάπτυξη, χρειάζεται κυβέρνηση που να λύσει τον γόρδιο δεσμό. Ακόμη και σήμερα, για να ανοίξει κανείς ψιλικατζίδικο, θα χρειαστεί να τρέχει επί έναν ολόκληρο μήνα για να μαζεύει υπογραφές και πιστοποιητικά.

Αν δεν διορθωθούν οι παθογένειες του συστήματος, δεν θα έχουμε τύχη. Χρειάζεται να βελτιωθεί η απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ. Δεν αρκεί για μια χώρα που βρίσκεται μεταξύ ζωής και θανάτου, να έχει βαθμό απορροφητικότητας, κοντά στον Ευρωπαϊκό μέσο όρο. Απαιτείται να τρέξει περισσότερο για να καλύψει το χαμένο έδαφος.

Το παιγνίδι παίζεται εντός των συνόρων. Όσο δεν είναι διασφαλισμένη η παραμονή της χώρας στο ευρώ και όσο δεν το επιτρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπάρχει περίπτωση να επενδυθεί ούτε ένα ευρώ από το εξωτερικό! Η επόμενη μέρα για την κυβέρνηση πρέπει να είναι μια καινούργια αρχή. Βήμα πρώτο ο ανασχηματισμός!