ΠΑΛΙΟΣ ΓΑΪΔΑΡΟΣ ΔΕΝ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΙΑ!!

13 Απριλίου 2012

Άραγε ποια είναι η πραγματική κατάσταση σήμερα της χώρας και ποια είναι η προοπτική της; Με ποιο τρόπο θα βγούμε από την κρίση; Με ποιο πρόγραμμα και με ποιο χρονοδιάγραμμα; Ποιά είναι τα βήματα που πρέπει να γίνουν από εδώ και πέρα και σε τι βάθος χρόνου;

Υπάρχει ένα εθνικό σχέδιο που θα βάλει σε νέες βάσεις την εθνική οικονομία; Ποιες είναι οι θυσίες που πρέπει να κάνουμε, από ποιους πρέπει να γίνουν και για πόσο; Πως η χώρα θα δημιουργήσει ξανά παραγωγικές δομές και πως θα ξαναγίνει ανταγωνιστική; Ποιες θεσμικές αλλαγές απαιτούνται για να επανεκκινήσει η κρατική μηχανή και να ανακτήσει την αξιοπιστία της η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία;

 Αυτά είναι μερικά μόνο από τα αυτονόητα ερωτήματα, στα οποία σχεδόν αποκλειστικά θα πρέπει να επικεντρωθούν από σήμερα έως την Κυριακή των εκλογών οι πολιτικοί αρχηγοί. Σε κάθε ομιλία, σε κάθε δημόσια τοποθέτησή, σε κάθε κομματικό μανιφέστο. Χωρίς ψεύτικα και μασημένα λόγια, χωρίς τις συνήθεις ωραιοποιήσεις, με συγκεκριμένες και λεπτομερείς δεσμεύσεις. Ο κόσμος δεν βλέπει εμπρός του, παρά ένα αδιέξοδο.

Ξέρει πως μας περιμένουν μέτρα και άλλα μέτρα. Αρχίζει να υποψιάζεται ότι όλο αυτό δεν θα τελειώσει με καλό τρόπο. Το αίσθημα ανασφάλειας και η αβεβαιότητα του επιτείνονται. Αν οι εκλογές αυτές είναι χρήσιμες, δεν είναι γιατί θα εκλέξουμε κυβέρνηση που θα έχει την πολιτική νομιμοποίηση να πάρει τα δύσκολα και επώδυνα μέτρα του Ιουνίου και όποια άλλα απαιτηθούν από τους δανειστές μας.

Αλλά γιατί στην καμπή που βρισκόμαστε, είναι επιτακτική ανάγκη να ακούσουμε το σχέδιο για την ανόρθωση της χώρας. Την πρόταση που θα επαναφέρει την εθνική αξιοπρέπεια, θα αποκαταστήσει την εθνική κυριαρχία και θα εξασφαλίσει την κοινωνική συνοχή. Όμως πριν από αυτό, προέχουν δύο άλλα πράγματα που πρέπει να γίνουν.

Πρώτον να μάθουμε την κατάσταση όπως στ’ αλήθεια είναι σήμερα, χωρίς υπεκφυγές και στρογγυλοποιήσεις. Ο κόσμος που δικαίως είναι καχύποπτος, υποψιάζεται πως είναι πολλά αυτά που δεν γνωρίζει! Και δεύτερον να περιγραφούν ανοικτά και χωρίς ταμπού οι αιτίες που έφεραν εδώ τη χώρα. Τι έφταιξε, τι λάθη έγιναν και τι θα πρέπει να μην ξαναγίνει.

 Στο ξεκίνημα της προεκλογικής περιόδου η εικόνα ήταν απογοητευτική. Ακούσαμε τους πολιτικούς αρχηγούς στις πρώτες δημόσιες τοποθετήσεις, με το γνωστό ύφος του παρελθόντος, να αραδιάζουν με στόμφο τις ίδιες κοινοτοπίες. Χωρίς συστολή για όσα δεινά επέφεραν στον τόπο τα κόμματά τους, με την συνηθισμένη αλαζονεία, σε πρώτο πρόσωπο και πάντα με το γνωστό απειλητικό τόνο στη φωνή.

Με το καλημέρα έγινε αντιληπτό πως και σε αυτές τις εκλογές, ο στόχος είναι η επικράτηση με κάθε τρόπο. Ότι σημαίνει αυτό για τον καθένα. Μα είναι κακό να θέλει κανείς να κερδίσει τις εκλογές; θα πείτε. Η απάντηση, αν ζούσαμε σε άλλη χώρα ,θα ήταν αυτονόητη. Εδώ όμως είναι κοινό μυστικό, πως αποδεδειγμένα έχουμε να κάνουμε με κατεργάρηδες.

Είναι ακριβώς οι ίδιοι που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή και μας γέμισαν εύκολα ψέμα, αυτοί που υπόσχονται να μας σώσουν. Θυμηθείτε το «λεφτά υπάρχουν» του ΠΑΣΟΚ ή την «επανίδρυση του κράτους» της ΝΔ. Παρότι γνωρίζουν, δεν μπορεί να μην το ξέρουν, πως ο κόσμος αγανακτεί να τους ακούει, επαναλαμβάνουν τον κακό εαυτό τους και τις παλιές συνήθειες.

Η λαϊκή σοφία ίσως να έχει την απάντηση: «Ο παλιός γάιδαρος δεν μαθαίνει καινούργια περπατησιά», λέει η παροιμία! Ας μην περιμένουμε πράγματα λοιπόν, από ανθρώπους που δεν μπορούν να τα κάνουν.

ΚΑΛΛΙΟ ΑΡΓΑ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ!

12 Απριλίου 2012
Ήταν η αρχή αυτό που έγινε με την σύλληψη Τσοχατζόπουλου, ή μήπως είναι ο επίλογος; Επιτέλους, όσοι παρανόμησαν, όσο ψηλά και αν βρίσκονται (κατά την προσφιλή έκφραση των πολιτικών), θα λογοδοτούν, ή η περίπτωση του Άκη είναι στάχτη στα μάτια όσων ζητούν δικαιοσύνη; Η απάντηση είναι ότι δεν ισχύει ούτε το ένα, ούτε το άλλο.

Δικαιολογημένο το ερώτημα στα χείλη πολλών ανθρώπων, που βλέπουν τα σκάνδαλα να παρελαύνουν από τη βουλή και τελικά να ξεπλένονται στα θολά νερά των εξεταστικών επιτροπών. Από την άλλη δυσκολεύονται να κατανοήσουν, γιατί για κάτι τόσο εξόφθαλμο και κραυγαλέο, χρειάστηκε τόσος καιρός ώστε να γίνει το αποφασιστικό βήμα από την πλευρά της δικαιοσύνης, να γίνουν συλλήψεις και να ασκηθούν διώξεις.

Μπορεί ίσως να προέκυψαν εσχάτως κρίσιμες λεπτομέρειες, θα μπορούσε να αντιτείνει κανείς. Ωστόσο και τα μισά απ' όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας εδώ και δύο χρόνια να είναι αλήθεια, υπήρχε σοβαρός λόγος να έχουν γίνει ήδη συλλήψεις και να έχουν ασκηθεί από καιρό ποινικές διώξεις. Τέλος πάντων, κάλλιο αργά παρά ποτέ σε ότι αφορά την περίπτωση Τσοχατζόπουλου, η σύλληψη του οποίου σχετίζεται με τον κακούργημα του παράνομου πλουτισμού και της νομιμοποίησης εσόδων από το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.

Μια υπόθεση που συνδέεται με μίζες που δόθηκαν σε Έλληνες αξιωματούχους από την Γερμανική Ferrostaal, προκειμένου να πάρει την ανάθεση κατασκευής τεσσάρων υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού. Σε κάθε περίπτωση θα είχε μεγαλύτερη αξία, πέρα από τον παραδειγματισμό και τον ακούσιο εξευμενισμό της κοινής γνώμης, η σύλληψή Τσοχατζόπουλου, να είναι η άκρη του νήματος ώστε να ξεμπλέξει μια ώρα γρηγορότερα το κουβάρι του σκανδάλου με τα υποβρύχια. Μια υπόθεση που ανάγεται στη δεκαετία του 90(!), για να γίνει αντιληπτό πόσο αργά κινούνται όλα!

Όμως πέρα από αυτό καθαυτό το γεγονός των υποβρυχίων, όση διάθεση και δυνατότητας να έχει η δικαιοσύνη, ώστε να τρέξει με γρηγορότερους ρυθμούς τις διαδικασίες για όλες τις μεγάλες ανοικτές υποθέσεις, ελάχιστα μπ ορεί να κάνει, όσο υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο που σταματάει τη δικαιοδοσία της έξω από την πόρτα του κοινοβουλίου.

Αν δεν καταργηθεί αυτό το προκλητικό και απαράδεκτο άβατο, (έμπνευσης Ευάγγελου Βενιζέλου) που εξασφαλίζει με παντοίους τρόπους το ακαταδίωκτο των υπουργών, δεν πρόκειται να αλλάξει απολύτως τίποτε. Αυτό είναι το ζητούμενο, αυτό θα εξασφαλίσει συνθήκες ισονομίας και θα αποφορτίσει την κοινωνία από το αίσθημα της αδικίας και της συστηματικής συγκάλυψης των σκανδάλων.

Θα προσφέρει όμως και κάτι σπουδαιότερο εκτός από την τιμωρία όσων παρανομούν. Την σύνεση και την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος, από τα πολιτικά πρόσωπα που βάζουν την υπογραφή τους κάτω από συμβάσεις εκατομμυρίων. Αλλιώς είναι να ξέρεις πως αν παρανομήσεις, την επόμενη μέρα μπορεί να βρεθείς στη φυλακή και αλλιώς να είσαι σίγουρος πως δεν θα τιμωρηθείς.

ΤΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ!

Είναι αλήθεια πως οι δημοσκοπήσεις και αυτή τη φορά είναι πάρα πολλές. Περισσότερες απ' όσες μπορούμε να καταναλώσουμε! Παρόλα αυτά, δεν είναι βέβαιο πως έχουμε γίνει σοφότεροι παρακολουθώντας τις καθημερινά! Το πολιτικό σκηνικό είναι ιδιόμορφο, απρόβλεπτο και δυσανάγνωστο, καθώς ως φαίνεται απουσιάζουν οι σταθερές του παρελθόντος.

Κυρίως λείπει η κρίσιμη μάζα των ψηφοφόρων του κεντρώου χώρου, που καθόριζε με τις μετακινήσεις της, τον νικητή των εκλογών. Άλλοτε κινούνταν προς τα δεξιά και ως κεντροδεξιά έδιναν πρόκριμα στην ΝΔ, ή άλλοτε κινούνταν προς τα αριστερά και ως κεντροαριστερά, έδιναν το προβάδισμα στο ΠΑΣΟΚ. Τώρα ή δεν υπάρχουν, ή αν υπάρχουν είναι τόσο λίγοι, ώστε δεν τους ανιχνεύουν οι δημοσκοπήσεις, ή τέλος υπάρχουν, είναι πολλοί, απλώς για την ώρα έχουν επιλέξει να απέχουν και να σιωπούν.

Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε μια σημαντική διαφορά σε σχέση με το παρελθόν, που ελάχιστα έχει επισημανθεί, παρότι μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικής σημασίας. Αυτή τη φορά έχουμε όχι έναν, αλλά δύο αστάθμητους παράγοντες στην διερεύνηση της πρόθεσης ψήφου. Ο πρώτος παράγων είναι αυτός που υπάρχει πάντα και είναι οι κλασσικοί αναποφάσιστοι. Που ναι μεν συμμετέχουν στις δημοσκοπήσεις, απαντούν στα ερωτηματολόγια, αλλά στην πρόθεση ψήφου δηλώνουν πως δεν ξέρουν τι θα ψηφίσουν. Απεικονίζονται στο τέλος της δημοσκόπησης, ως οι “δεν ξέρω, δεν απαντώ”.

Το ποσοστό τους στις παρούσες δημοσκοπήσεις είναι σύνηθες, καθώς κυμαίνεται μεταξύ του 12% με 18% του δείγματος. Όμως το γεγονός ότι συμμετέχουν και απαντούν στα υπόλοιπα ερωτήματα, επιτρέπει στους ερευνητές να ανιχνεύσουν τις προθέσεις τους και να προδικάσουν με αρκετή ακρίβεια την τελική επιλογή τους. Ο δεύτερος αστάθμητος παράγοντας, είναι σημαντικότερος και δυνητικά μπορεί να ανατρέψει καθολικά την εικόνα που διαβάζουμε στις δημοσκοπήσεις.

Είναι αυτοί που αρνούνται να απαντήσουν στις έρευνες της κοινής γνώμης και ως φαίνεται είναι πολλοί. Δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για το πόσοι ακριβώς είναι, ωστόσο στελέχη εταιριών που πραγματοποιούν δημοσκοπήσεις ανεβάζουν το ποσοστό τους πάνω από το 60%. Σχεδόν επτά στους δέκα πολίτες αρνούνται να απαντήσουν και να αποκαλύψουν την διάθεσή τους. Το ποσοστό είναι τόσο μεγάλο, που αν θέλουμε να είμαστε σώφρονες αναιρεί τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων. 

Ουσιαστικά αυτό που διαβάζουμε στις έρευνες της κοινής γνώμης, είναι οι απαντήσεις ενός μειοψηφικού τμήματος της κοινωνίας, που έχει παγιώσει την επιλογή ψήφου. Αν στο επόμενο 15ημερο αυτό δεν αλλάξει, για να έχουμε μια αξιόπιστη εικόνα της πρόθεσης ψήφου, θα χρειαστεί να περιμένουμε έως το βράδυ των εκλογών, όταν μια και καλή θα ανακοινωθούν τα επίσημα αποτελέσματα!

Να ξεκαθαρίσουμε ωστόσο, πως κανείς δεν γνωρίζει προς ποια κατεύθυνση θα κινηθούν όσοι σήμερα σιωπούν και ότι η απουσία τους από τις δημοσκοπήσεις δεν αναιρεί την κατακερματισμένη εικόνα που εμφανίζει το πολιτικό σύστημα και τη διάθεση διαμαρτυρίας της κοινής γνώμης.

ΛΙΓΗ ΛΟΓΙΚΗ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΔΕΝ ΕΒΛΑΨΕ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ!

10 Απριλίου 2012

Έτσι δεν πάμε πουθενά... Ούτε με Σαμαρά, ούτε με Βενιζέλο, ούτε με Παπαρήγα, ούτε με Τσίπρα, αλλά ούτε με τον Θεό τον ίδιο για πρωθυπουργό. Είναι σαφές ότι προϋπόθεση για να σταθούμε στα πόδια μας είναι να ρίξουμε επιτέλους τους τόνους, να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας, να προτάξουμε τη λογική και κυρίως να κάνουμε υπομονή για μερικές ημέρες ακόμη.

Κυριακή κοντή γιορτή που λέει ο λαός, καθώς μείνανε όλες και όλες τριάντα ημέρες για τις εκλογές, ώστε να μάθουμε ποια είναι η λαϊκή βούληση, πως τοποθετείται το εκλογικό σώμα στα μεγάλα διλήμματα της χώρας και προς τα που θα πάει τελικά το καράβι. Οπότε ας μην τα γκρεμίσουμε όλα σήμερα και ας περιμένουμε για λίγο ακόμη.

Άλλωστε τόση υπομονή κάνουμε τα τελευταία δύο χρόνια, δεν χάλασε ο κόσμος για λίγες ημέρες. Πάντα με την προϋπόθεση, πως στο μεταξύ δεν θα έχει συμβεί κάτι απρόβλεπτο, που θα φέρει τα πάνω κάτω. Ατυχώς όσα συμβαίνουν γύρω μας δεν μοιάζουν να υπαγορεύονται ούτε από την λογική και σίγουρα δεν χαρακτηρίζονται από ψυχραιμία.

Για παράδειγμα το αίσχος με το μπαράζ των εκατοντάδων τροπολογιών που κόντρα το κοινό αίσθημα, επιχειρήθηκε να περάσουν στο παρά πέντε από τη βουλή, ώστε να εξυπηρετηθούν στενά προσωπικά και μικροκομματικά συμφέροντα, ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Άλλωστε και η κάνουλα για να πάρουν τα κόμματα 29 εκατομμύρια, στο παρά πέντε άνοιξε και μάλιστα όπως- όπως.

Όσοι συστηματικά τον τελευταίο καιρό δηλώνουν οργισμένοι με το πολιτικό σύστημα και μιλούν απαξιωτικά για το κοινοβούλιο και τους πατέρες του Έθνους, νιώθουν δικαιωμένοι! Όχι πως στην κοινωνία οι συνθήκες που επικρατούν είναι καλύτερες. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει καμία λογική στις δυναμικές κινητοποιήσεις της ΠΝΟ και των ΚΤΕΛ , ένα μήνα πριν τις εκλογές, ουσιαστικά με υπηρεσιακή κυβέρνηση και το κυριότερο με την βουλή κλειστή λόγω των επικείμενων εκλογών, από σήμερα το βράδυ.

Ακόμη δηλαδή και να υποκύψει κάποιος στον εκβιασμό και να θελήσει να ικανοποιήσει όλα τα αιτήματα τους, δεν μπορεί! Αυτό ανήκει πλέον στις αρμοδιότητες της επόμενης βουλής, αυτής που θα προκύψει από τις εκλογές της 6ης Μαΐου, που κανείς δεν γνωρίζει ποια θα είναι! Πέραν τούτου όμως, τρομάζει η ευκολία και η απερισκεψία με την οποία τα συνδικάτα αποφασίζουν να κρατήσουν δεμένα τα πλοία, τινάζοντας στον αέρα την τουριστική αγορά στη νησιωτική Ελλάδα και δημιουργώντας ανυπέρβλητες δυσκολίες στον αγροτικό κόσμο κυρίως της Κρήτης.

Το ίδιο και με τα ΚΤΕΛ, που αποφάσισαν να ακινητοποιήσουν τα λεωφορεία στην κορύφωση της Πασχαλινής εξόδου, την Μεγάλη Πέμπτη, στερώντας το μέσο μεταφοράς που χρησιμοποιούν οι οικονομικά ασθενέστεροι. Απέμεινε το αεροπλάνο για τους έχοντες και το ΙΧ για τους υπόλοιπους, αν στο μεταξύ δεν βρεθεί κάποια άλλη ομάδα, που θα αποκλείσει τους δρόμους ή τα αεροδρόμια. Και μη χειρότερα!

ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΓΓΕΛΟΙ!

9 Απριλίου 2012

Το περιστατικό πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων, μέσα στον ορυμαγδό των γεγονότων, όπως συμβαίνει συνήθως με τις «καλές» ειδήσεις στις κακές εποχές! Ούτως η άλλως, η είδηση αυτή καθεαυτή, μπορεί να χωρέσει σε δυο – τρεις γραμμές: «Αερογέφυρα σωτηρίας στήθηκε για έναν οκτάχρονο, που κινδύνεψε να χάσει τη ζωή του από επιληπτική κρίση, την ώρα που ταξίδευε ακτοπλοϊκώς με τους γονείς του από τη Χίο προς τον Πειραιά. Το παιδί νοσηλεύεται εκτός κινδύνου στο νοσοκομείο Παίδων».

Η είδηση έτσι όπως είναι γραμμένη, αν και ακριβής, περιέχει τη μισή αλήθεια. Πίσω από αυτές τις λιγοστές γραμμές, πίσω από τη σημερινή γκρίζα πραγματικότητα, υπάρχει μια ακόμη αλήθεια. Ο επαγγελματισμός και η αίσθηση του καθήκοντος του προσωπικού των ενόπλων δυνάμεων. Η άλλη μισή αλήθεια λοιπόν, αφορά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε η επιχείρηση σωτηρίας, ο βαθμός δυσκολίας της και οι άνθρωποι που ανέλαβαν να την υλοποιήσουν.

Για να σωθεί ο 8χρονος απαιτήθηκε μια εντυπωσιακή, λεπτή και δύσκολη επιχείρηση. Ήταν γύρω στις 3 μετά τα μεσάνυκτα, όταν έφτασε στον Ενιαίο Κέντρο Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης, το επείγον σήμα από πλοίο «Νήσος Χίος», για έναν ανήλικο που η ζωή του ήταν σε άμεσο κίνδυνο και έπρεπε επειγόντως να μεταφερθεί σε νοσοκομείο.

Ένα από τα Super Puma της Πολεμικής μας Αεροπορίας απογειώθηκε σε χρόνο ρεκόρ από τη Χίο και λίγο αργότερα αιωρούταν πάνω από το πλοίο, που την ώρα εκείνη έπλεε στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ Χίου και Άνδρου. Όση ώρα το Super Puma παρέμενε αιωρούμενο, με συντονισμένες ενέργειες οι διασώστες κατέβηκαν στο κατάστρωμα, παρέλαβαν το παιδί με τον πατέρα του και τους ανέβασαν με το ειδικό καλάθι στο ελικόπτερο. Λίγο ώρα αργότερα το παιδί μεταφέρονταν με ασφάλεια στο νοσοκομείο Παίδων
.
Αξίζει να παρακολουθήσετε το σχετικό βίντεο που κόβει την ανάσα, για να δείτε όλα όσα δεν μπορούν να αποτυπωθούν σε ένα κομμάτι χαρτί. Τον αλτρουισμό, τον επαγγελματισμό, την αφοσίωση, τις ικανότητες και το αίσθημα του καθήκοντος αυτών των ανθρώπων!
Δείτε το εδώ:  http://www.youtube.com/watch?v=QTDOudZafTA

 Δεν ήταν άλλωστε ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά που οι πιλότοι και οι διασώστες της πολεμικής αεροπορίας, δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες. Είναι, όπως λένε και οι ίδιοι, καθημερινή ρουτίνα τα αντίστοιχα περιστατικά, που δεν φτάνουν στη δημοσιότητα.

 Τους αξίζουν θερμά συγχαρητήρια και μαζί η ευγνωμοσύνη ολόκληρης της κοινωνίας. Ειδικά σε τέτοιες δύσκολες, περίεργες και μίζερες εποχές, που πολλοί πιστεύουμε πως πλέον τίποτα δεν λειτουργεί σωστά γύρω μας, κάποιοι επιμένουν να μας θυμίζουν πως δεν είναι έτσι! Παρά τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν ως επαγγελματικός κλάδος, τους ψαλιδισμένους μισθούς και τα κομμένα επιδόματα, είναι και θα είναι παρόντες όπου τους καλεί το καθήκον. Υπάρχει καλύτερο παράδειγμα;

ΕΚΛΟΓΕΣ 2012.Τίποτα δεν είναι έτσι όπως φαίνεται!

8 Απριλίου 2012

Ας μην βιαστούμε να μαντέψουμε πόσα κόμματα θα μπουν στην βουλή και ας μην προδικάσουμε το εκλογικό αποτέλεσμα, καθώς όλα είναι ανοικτά. Είναι πολύ νωρίς, άλλωστε δεν έχουμε ακούσει ακόμη τι έχουν να πουν τα κόμματα.

Σίγουρα αποτελεί πρωτοτυπία πως σε αυτές τις εκλογές, ενώ θα υπάρχουν πολλά κόμματα, οι διαφοροποιήσεις και η κατηγοριοποίηση τους, όσο και αν φαίνεται περίεργο, δεν θα προκύψει από τη θέση τους στο πολιτικό φάσμα, αλλά από το αν είναι μνημονιακά ή αντιμνημονιακά! Θυμίζει έντονα το γνωστό σύνθημα του ΚΚΕ στη δεκαετία του 80, που έλεγε « πέντε κόμματα δύο πολιτικές». Δηλαδή όλοι οι άλλοι ίδιοι και το ΚΚΕ διαφορετικό! 

Σήμερα η μία πολιτική, υπακούει στην ανάγκη η χώρα πάση θυσία να αποφύγει την χρεοκοπία και να παραμείνει στην ευρωζώνη και την Ε.Ε. και η άλλη, που αντιτάσσεται στο μνημόνιο και στις υποχρεώσεις που απορρέουν εξ αυτού του λόγου για τη χώρα, χωρίς όμως να είναι σαφές τι γίνεται από εκεί και πέρα! Εάν και πως δηλαδή θα διασφαλιστεί η συνέχεια στην λειτουργία του κράτους.Αυτό είναι ένα από τα σημεία, που το εκλογικό σώμα θα ζητήσει να διασαφηνιστεί πριν την ώρα της κάλπης.

Ως εκ τούτου το βράδυ των εκλογών, θα έχει τεράστια σημασία, μεγαλύτερη ακόμη και από το πόσα κόμματα μπήκαν στη βουλή, το ποσοστό που θα αθροίσουν μαζί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αν είναι πάνω από 50%, εκτός απ’ το γεγονός πως τα δύο κόμματα μαζί, (αφού όπως όλα δείχνουν θα συγκροτήσουν κυβέρνηση συνεργασίας), θα έχουν άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, θα διαθέτουν πλέον και ισχυρή πολιτική νομιμοποίηση, ώστε να προχωρήσουν στις αναγκαίες και δύσκολες μεταρρυθμίσεις, που έχει δεσμευτεί να κάνει η χώρα.

Αν όμως το ποσοστό που θα συγκεντρώσουν αθροιστικά είναι κάτω από το 50%, θα υπάρξει σοβαρό πρόβλημα, ακόμη και αν έχουν καθαρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία! Από τη στιγμή που η πολιτική που υιοθετούν και προτείνουν, δεν είναι πλειοψηφικό ρεύμα στην κοινωνία, υπάρχει ζήτημα! Εδώ υπάρχει και μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια, που έχει πανικοβάλει τα υψηλόβαθμα κλιμάκια του ΠΑΣΟΚ.

Ο συλλογισμός ξεκινάει από το γεγονός πως κανένα κόμμα δεν θα καταφέρει στις εκλογές αυτές να επιτύχει αυτοδυναμία. Η δυναμική που αρχικά έδειχνε να έχει η ΝΔ, σιγά –σιγά εξανεμίστηκε και πλέον σε κάθε μέτρηση, οι δημοσκοπήσεις τη δείχνουν ολοένα και χαμηλότερα, αποκλείοντας θεωρητικά την πιθανότητα αυτοδυναμίας. Και αυτό κυρίως λόγω των ισχυρών φυγόκεντρων τάσεων στην εκλογική της βάση και μεταξύ των στελεχών της και της παρουσίας των Ανεξάρτητων Ελλήνων, που καταγράφουν ποσοστά που προεξοφλούν την άνετη είσοδο τους στη βουλή!

Έχει συμβεί στη ΝΔ, ότι περίπου συνέβη στο ΠΑΣΟΚ με τη ΔΗΜΑΡ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό όμως που προκαλεί ανησυχία στην Ιπποκράτους, είναι η περίπτωση το ΠΑΣΟΚ να περάσει μπροστά! Αν δηλαδή βαδίζοντας προς τις εκλογές, συνεχιστεί η αποσυσπείρωση της ΝΔ (είτε γιατί θα προκύψει ένας αστάθμητος παράγοντας, είτε μια σειρά λαθών τακτικής, ή οτιδήποτε άλλο που θα μείωνε περαιτέρω τα ποσοστά της) και συγχρόνως το ΠΑΣΟΚ καταφέρει να αναδιατάξει εν μέρει τις δυνάμεις του και, το βράδυ των εκλογών, αναδειχθεί πρώτο κόμμα, έστω και με μια ψήφο μπροστά από τη ΝΔ.

Η εκτίμηση είναι πως στην περίπτωση αυτή, η ΝΔ θα διαλυθεί αυτοστιγμεί. Η πιθανότητα για κυβέρνηση συνεργασίας θα αποκλειστεί, το μεταρρυθμιστικό μπλοκ θα καταρρεύσει και η χώρα θα μπει σε περιπέτειες,  καθώς θα περάσει σε φάση ακυβερνησίας. Ηθικόν δίδαγμα: Τίποτα δεν είναι έτσι όπως φαίνεται!