7/4/12

ΕΜΠΟΡΟΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΜΕ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑ!

8 Απριλίου 2012
Το περιστατικό είναι απολύτως αληθινό και βασίζεται σε ταυτόσημες μαρτυρίες, πολλών αυτοπτών μαρτύρων. Αφορά το εμπόριο των ναρκωτικών! Ένα βαρύ κακούργημα, με πρωταγωνιστές εμπόρους ναρκωτικών, που ανενόχλητοι πωλούν τον θάνατο, μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας!

Υπάρχουν ως γνωστόν οι πιάτσες, όπου οι (συνήθως) έγχρωμοι αλλοδαποί dealers, περιμένουν την πελατεία τους. Ως εδώ δεν υπάρχει τίποτα αξιοπερίεργο στην παρηκμασμένη Αθήνα, καθώς η εικόνα είναι οικεία σε όσους κυκλοφορούν στο κέντρο. Απλώς ο Αθηναίος έχει εκπαιδευτεί να αποφεύγει τις περιοχές αυτές, αφού εκτός από τους εμπόρους, κατακλύζονται και από δεκάδες ναρκομανείς που παίρνουν, ανενόχλητοι επίσης, τη δόση τους!

Όμως οι προεκλογικές επιχειρήσεις σκούπα της αστυνομίας, φαίνεται πως προσωρινά τους ξεβόλεψαν, αναγκάζοντάς τους να μετακινηθούν και να δημιουργήσουν καινούργιες πιάτσες. Μία τέτοια περίπτωση είναι αυτή, που έζησαν πρόσφατα οι περίοικοι της μέχρι χθες, ήσυχης γειτονιάς του κέντρου της Αθήνας, που ξαφνικά μετατράπηκε σε πιάτσα του λευκού θανάτου.

Οι υπάλληλοι παρακείμενης εταιρίας, παρακολουθούσαν έκπληκτοι από τα παράθυρα των γραφείων τους, στο απέναντι πεζοδρόμιο να έχουν συγκεντρωθεί περίπου 10- 15 έγχρωμοι αλλοδαποί, οι οποίοι διακινούσαν ανενόχλητοι ηρωίνη στους ναρκομανείς που συνέρρεαν. Το θέμα ήταν σοκαριστικό, καθώς όλα αυτά γίνονταν φανερά, σε ένα κεντρικό σημείο της πόλης, εμπρός σε καταστήματα και ανάμεσα στους ανυποψίαστους διαβάτες, που όταν αντιλαμβάνονταν τι συνέβαινε, απομακρύνονταν έντρομοι.

Εντύπωση προξενούσε επίσης το γεγονός πως πελάτες δεν ήταν μόνο εξαθλιωμένοι ναρκομανείς, αλλά και άνθρωποι κάθε ηλικίας, ακόμη και μεσήλικες, που έδιναν τα χρήματα και έπαιρναν το χαρτάκι με την ηρωίνη! Κοιτάζοντάς το από το παράθυρο, έμοιαζε σαν ψέμα, σαν σκηνικό από ταινία ντοκιμαντέρ! Σου είναι δύσκολο να πιστέψεις πως όλο αυτό συμβαίνει εμπρός στα μάτια σου. Μετά το πρώτο σοκ, η επόμενη σκέψη ήταν να τηλεφωνήσουν στην Άμεσο Δράση και να αναφέρουν το περιστατικό.

Όπως και έγινε. Κάλεσαν το 100, περιέγραψαν το γεγονός, έδωσαν την ακριβή διεύθυνση και μετέφεραν την ανησυχία τους για την προσωπική τους ασφάλεια, όταν θα χρειαστεί λίγο αργότερα να εγκαταλείψουν το γραφείο. Και ω του θαύματος, δεν μεσολάβησαν περισσότερα από 3-4 λεπτά από το τηλεφώνημα στην αστυνομία και, οι έμποροι εγκατέλειψαν όλοι μαζί, με βιασύνη είναι η αλήθεια το στέκι και χάθηκαν στα γύρω στενά.

Σαν κάποιος να τους είχε ειδοποιήσει για το τηλεφώνημα! Εκτός αν οι έμποροι ναρκωτικών διαθέτουν κληρονομικό χάρισμα όπως τα μέντιουμ ή επρόκειτο για τυχαίο γεγονός. Να ήταν για παράδειγμα η ώρα του διαλείμματος. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση για την τρομερή σύμπτωση. Όσοι υπέθεσαν δε, πως κάποιο περιπολικό θα έκανε την εμφάνισή του διαψεύστηκαν, καθώς αστυνομία δεν φάνηκε ούτε για δείγμα.

Περίπου ένα 20λεπτο αργότερα, οι έμποροι επέστρεψαν και πάλι στο στέκι τους και συνέχισαν, να πουλούν ανενόχλητοι τον θάνατο. Παρά τα αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα, αστυνομία δεν φάνηκε ούτε για δείγμα. Τα συμπεράσματα δικά σας!

6/4/12

ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΑΓΑΠΙΟΜΑΣΤΕ!

6 Απριλίου 2012
Είναι απολύτως λογικό να υπάρχει σωρευμένη οργή στην κοινωνία, αλλά και απογοήτευση, απόγνωση, απελπισία και ανασφάλεια! Οι πολίτες νιώθουν πως δεν υπάρχει τίποτα και κανείς, που να είναι σε θέση να τους προστατέψει! Και χωρίς να υπάρχει φως στον ορίζοντα!

 Αυτό σημαίνει πως τίποτα δεν είναι εύκολο, ούτε αυτονόητο, ούτε εξασφαλισμένο. Θα πρέπει να παλέψει η πατρίδα, με νύχια και με δόντια για να επιβιώσει! Η απόσταση από την κόλαση, έχει  λιγοστέψει απελπιστικά! Σε αυτές τις συνθήκες, που είναι τόσο ξεκάθαρες ώστε κανείς να μην τις αμφισβητεί, θα διεξαχθεί ο προεκλογικός διάλογος, θα ακουστούν οι προτάσεις και τα μηνύματα που θα εκπέμψουν τα κόμματα.

 Υπάρχουν δύο τινά, που λογικά θα πρέπει να δούμε να συμβαίνουν στην προεκλογική περίοδο. Το ένα είναι ο καταλογισμός των ευθυνών, για όσα οδήγησαν στην απογύμνωση τη χώρα και στην εξαθλίωση εκατομμύρια Έλληνες. Αλλού ο λόγος θα είναι καταγγελτικός και αλλού καθαρτήριος, υπό την αυστηρή προϋπόθεση να υπάρξει αυτοσυγκράτηση, υπευθυνότητα και ρεαλισμός. Έτσι όπως είναι η κατάσταση, οι εντάσεις είναι πολυτέλεια, καθώς αρκεί μια σπίθα για να επέλθει έκρηξη στην κοινωνία και να ανατιναχτούμε στον αέρα όλοι μαζί!

 Το δεύτερο, είναι να ακουστούν τα προγράμματα και οι λύσεις που προτείνονται από τα κόμματα, ώστε η χώρα να μην καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος και στη συνέχεια αφού σταθεί στα πόδια της, να κάνει βήματα προς τα εμπρός. Να επανεκκινήσει η λειτουργία της αγοράς και η αναθέρμανση της οικονομίας, να τεθούν οι όροι για την ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης, να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα και να υπάρξουν οι προϋποθέσεις για να περάσει η οικονομία από την ύφεση, στην ανάπτυξη. Και παράλληλα να αναζητηθούν λύσεις, για την προστασία των ευπαθών κοινωνικών ομάδων και όσων συνανθρώπων μας έχουν ανάγκη!

 Παρόλα αυτά, φαίνεται πως υπάρχουν κάποιοι, που θα επιχειρήσουν να ρίξουν λάδι στη φωτιά, για να αποκομίσουν πρόσκαιρα κέρδη και, να τζογάρουν με το θυμικό του λαού. Τρανό παράδειγμα χθες ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος ζήτησε από τον λαό, “να μετατρέψει την αγανάκτησή του σε πολιτική πρόταση και ψήφο ανατροπής, και με αυτήν τη θέση να προσέλθει στις κάλπες.”

Περίπου τα ίδια και από την Αλέκα Παπαρήγα, που δήλωσε μάλιστα σίγουρη, πως “ο λαός δεν θα διαλέξει τον δρόμο της πολιτικής αυτοκτονίας. Με την ψήφο του πρέπει να οδηγήσει σε πολιτική αυτοκτονία το σύστημα.” Ε, και; Τους άκουσε λοιπόν ο λαός και όπως του ζήτησαν, έστειλε ψήφο ανατροπής και οδήγησε το σύστημα σε αυτοκτονία! Παρακάτω; Τι γίνεται από εκεί και πέρα; Ποιος θα μας το πει; Ποια είναι η επόμενη ημέρα; Ποιος θα κυβερνήσει; Με ποιους όρους; Θα συνεργαστούν ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ για να σχηματίσουν κυβέρνηση; Δύσκολο, καθώς δεν ανταλλάσσουν κουβέντα μεταξύ τους! Εκτός αν προσβλέπουν αμφότεροι, σε αυτοδυναμία!

5/4/12

ΜΙΑ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

5 Απριλίου 2012
Ας πούμε πως οι ναυτεργάτες έχουν όλα τα δίκια του κόσμου με το μέρος τους και, πως η απεργία είναι το ύστατο μέσο για να αντιμετωπίσουν την αδικία που υφίστανται. Ας πούμε επίσης, πως όσοι ήθελαν να ταξιδέψουν με την ευκαιρία των εορτών του Πάσχα σε νησιωτικό προορισμό, δεν χάλασε ο κόσμος, να μείνουν σπίτι τους!

Ας πάνε την πρωτομαγιά ή ακόμη καλύτερα το καλοκαίρι, που θα κολυμπήσουν κιόλας. Πιθανόν, αυτό να είχαν κατά νου οι συνδικαλιστές της ΠΝΟ, όταν αποφάσισαν να αποκλείσουν τα νησιά, με τη νέα 48ωρη απεργία που κήρυξαν για την Μεγάλη Τρίτη και την Μεγάλη Τετάρτη. Απλώς λησμόνησαν, πως οι μέρες αυτές ήταν η σανίδα σωτηρίας, στην οποία ήλπιζαν πολλές χιλιάδες επαγγελματίες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης.

Ο κίνδυνος να καταρρεύσει ο εσωτερικός τουρισμός προς τα νησιά, στο ξεκίνημα της τουριστικής περιόδου είναι μεγάλος και όπως λένε οι επαγγελματίες του κλάδου, θα είναι καταστροφή για τη νησιωτική οικονομία και την ακτοπλοΐα, πέρα από τον αρνητικό αντίκτυπο που θα προκαλέσει στην διεθνή τουριστική αγορά.

 Όμως ακόμη και αν τα προβλήματα των ναυτεργατών είναι δίκαια, είναι εντελώς άδικο να τιμωρηθούν αυτοί που δεν φταίνε. “Η νέα 48ωρη απεργία”, όπως λέει η ΠΝΟ, “αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης 48ωρης απεργίας, μια και οι Έλληνες ναυτεργάτες συνεχίζουν να διαπιστώνουν μια ολομέτωπη επίθεση κατά των εργασιακών και κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων τους, επίθεση για την κατεδάφιση και αποσάθρωση των κατακτήσεων τους από την Κυβέρνηση”.

 Παρότι, πέρα από την επίθεση της κυβέρνησης, στις διεκδικήσεις των ναυτεργατών περιλαμβάνονται ασφαλιστικά ζητήματα του κλάδου και επί μέρους εργασιακά προβλήματα που αφορούν στην ποντοπόρο ναυτιλία και στις κρουαζιέρες, παραδόξως πως, η απεργία γίνεται αποκλειστικά στην ακτοπλοΐα, όπου δεν υπάρχουν αιτήματα για τα οποία είναι αρμόδιοι οι ακτοπλόοι να τα επιλύσουν, όπως λένε και οι ίδιοι!

 Μπορεί να τους φταίει η κυβέρνηση λοιπόν, αλλά κτυπάνε εκεί που πονάει περισσότερο! Καθιστούν με μιας ομήρους τους νησιώτες, χωρίς να συνυπολογίζουν τις τεράστιες οικονομικές αλλά και τις κοινωνικές συνέπειες, που θα τους προκαλέσει η συγκεκριμένη απεργία. Πρακτικά τους καταδικάζουν σε οικονομική καταστροφή! Επένδυσαν κόπο και χρήμα, για να είναι οι επιχειρήσεις τους έτοιμες να λειτουργήσουν στις γιορτές και να υποδεχτούν τους επισκέπτες και τελικά κινδυνεύουν να μην δουν άνθρωπο!

 Το πιθανότερο είναι να μην γίνει η απεργία, τουλάχιστον μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα και να υποχωρήσουν τελικά οι ναυτεργάτες κάτω από την γενικευμένη κατακραυγή, αλλά και τις αγωνιώδεις εκκλήσεις των επαγγελματιών. Ξέρουν πως αν επιμείνουν, η στάση τους θα ισοδυναμεί με εκδικητική μανία, όχι εναντίον αυτών που ευθύνονται, αλλά εναντίον της κοινωνίας. Αντί να κτυπούν τον γάιδαρο, κτυπούν το σαμάρι! ΥΓ. Βέβαια το κακό έγινε ήδη και οι ακυρώσεις πέφτουν βροχή. Δύσκολα προγραμματίζει κανείς ένα ταξίδι, χωρίς να έχει διασφαλίσει τη μεταφορά του!

4/4/12

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ!

4 Απριλίου 2012
Χωρίς αμφιβολία, οι εκλογές αυτές είναι μοναδικές. Αποτελούν μια διαφορετική περίπτωση και δεν έχουν προηγούμενο. Θα είναι η πρώτη φορά που ο ψηφοφόρος θα πάει στην κάλπη χωρίς θετικές προσδοκίες, χωρίς να ελπίζει πως η ψήφος του θα μεταβάλει τη ζωή του προς το καλύτερο.

Οι περισσότεροι, όπως προκύπτει και από τις δημοσκοπήσεις, θα επιλέξουν ως βέλτιστον, το μη χείρον! Με άλλα λόγια σε αυτές τις εκλογές, θα απουσιάζει η θετική και δημιουργική πρόταση! Θα είναι η πρώτη φορά επίσης, που το εκλογικό αποτέλεσμα δεν θα υπαγορεύεται από τη λογική των συγκοινωνούντων δοχείων. Δηλαδή, ότι χάνει το ένα κόμμα εξουσίας, να το πάρει το άλλο.

Η κρίσιμη μάζα των ψηφοφόρων που βρίσκονταν στο κέντρο και που έκριναν το εκλογικό αποτέλεσμα με την ψήφο τους, δείχνει να μη υπάρχει πλέον. Αυτή τη φορά ο ψηφοφόρος καλείται να επιλέξει κόμμα, όχι τόσο από τη θέση του στο πολιτικό φάσμα και την κλίμακα αριστερά -δεξιά, όσο από το δίπολο μνημόνιο- αντιμνημόνιο. Είναι αξιοσημείωτες οι ιδεολογικές συγκλίσεις, ακόμη και εκεί που θα ήταν αδιανόητες σε άλλες εποχές.

Σήμερα τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ελάχιστα διαφέρουν (αν διαφέρουν). Καθώς τα δύο κόμματα κινούνται σε παραπλήσιους χώρους, αφού οι κυβερνητικές επιλογές και τα προγράμματα, πρακτικά υπαγορεύονται από τις συμφωνίες που έχει συνάψει η χώρα με τους δανειστές της, η ικανότητα διαχείρισης της κρίσης φαντάζει σημαντικότερη. Αν κάτι μπορεί να κάνει τη διαφορά, είναι η αξιοπιστία, η αποφασιστικότητα και η αποτελεσματικότητα των στελεχών τους και πολύ λιγότερο το φιλολαϊκό και κοινωνικό προφίλ που θα επιλέξουν να προβάλουν προεκλογικά.

 Το ίδιο συμβαίνει και στην απέναντι όχθη, στα κόμματα διαμαρτυρίας. Και εκεί θα βρει κανείς συγκλίσεις, που γεφυρώνουν από διαφορετικό σημείο εκκίνησης, αντίθετες ιδεολογίες. Η αποκαλούμενη αντιμνημονιακή πολιτική, στεγάζει κόμματα από την άκρα δεξιά έως την άκρα αριστερά. Πολλές φορές η ρητορική είναι τόσο όμοια, που δεν ξέρεις αν προέρχεται από δεξιά ή από αριστερά.

Οπότε και σε αυτή την περίπτωση, πέραν των ψηφοφόρων που αποτελούν την σταθερή εκλογική βάση, κυρίως για τα αριστερά κόμματα, πολλοί που θα επιλέξουν να στείλουν μήνυμα διαμαρτυρίας ή να εναντιωθούν στο μνημόνιο, από την πειστικότητα των προθέσεων και τον βαθμό της επιθετικότητας του πολιτικού λόγου. Είναι η πρώτη φορά που το πολιτικό σύστημα εμφανίζεται κατακερματισμένο σε τόσο μεγάλο βαθμό, ο δικομματισμός βαριά λαβωμένος και η διαμαρτυρία να υπερτερεί της συναίνεσης.

Ωστόσο είναι ακόμη νωρίς για να μιλήσει κανείς με βεβαιότητα. Πρώτον γιατί υπάρχει ένα 25% ψηφοφόρων που σιωπάει, δεύτερον γιατί δεν έχουν τεθεί με σαφήνεια τα διλήμματα των εκλογών και τρίτον γιατί πάντα το όχι ακούγεται δυνατότερα από το ναι. Οπότε ας περιμένουμε λίγο ακόμη, πριν καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα.

3/4/12

ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΣΕ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ, ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΜΗΝΑ;

3 Απριλίου 2012
Γράφαμε χθες για την υπερβολική ευκολία με την οποία εξαγγέλλονται μέτρα που φιλοδοξούν, σύμφωνα με τους εμπνευστές τους, μέσα 2-3 εβδομάδες να λύσουν προβλήματα χρόνων, που πλέον απειλούν την κοινωνία. Το παράδειγμα αφορούσε την εξαγγελία υγειονομικών μέτρων για τους λαθρομετανάστες.

Ένα μέτρο που προβλέπει ακόμη και τη νοσηλεία σε δημόσια νοσοκομεία, όσων λαθρομεταναστών βρεθούν με λοιμώδη νοσήματα. Θα τους σταματούν στο δρόμο υποτίθεται, θα τους παίρνουν αίμα, θα γίνεται μικροβιολογικός έλεγχος και αν βρεθούν να νοσούν, θα νοσηλεύονται! Είναι προφανές πως τίποτα απ' όσα εξαγγέλθηκαν δεν θα ισχύσει, γιατί πρώτα απ' όλα, από τη στιγμή που ξεκίνησαν οι επιχειρήσεις σκούπα της αστυνομίας, οι περισσότεροι λαθρομετανάστες εξαφανίστηκαν από τους δρόμους και τα γνωστά τους στέκια.

Όσοι δούλευαν θα συνεχίσουν να δουλεύουν, απλώς όσο θα υπάρχει η απειλή της σύλληψης τους, δεν θα φαίνονται. Το δεύτερο είναι πως ακόμα και αν τους βρουν και τους ελέγξουν, πού θα τους αναζητήσουν εάν από τον μικροβιολογικό έλεγχο προκύψει νόσημα; Τρίτον τα ποσοστά των παράνομων μεταναστών που νοσούν από λοιμώδες νόσημα είναι υπερβολικά υψηλά, σύμφωνα με τα επίσημα χείλη, μάλιστα ο υπουργός Υγείας έκανε λόγο για την επανεμφάνιση “ξεχασμένων” ασθενειών, όπως χολέρα, φυματίωση, ελονοσία. Αυτό που θερίζει δε, είναι το AIDS, καθώς η αύξηση υπολογίζεται σε 1000%, σε σχέση με το 2010!

 Υπάρχει κανείς σοβαρός άνθρωπος που να πιστεύει πως τα δημόσια νοσοκομεία, που πλέον δυσκολεύονται να νοσηλεύσουν τους Έλληνες πολίτες, είναι σε θέση να δεχτούν μερικές χιλιάδες λαθρομετανάστες; Τέταρτον και κεφαλαιώδες, που ζούσαν μέχρι χθες οι κύριοι Λοβέρδος και Χρυσοχοϊδης; Σε άλλη χώρα, ήταν υπουργοί σε άλλη κυβέρνηση, άλλου κόμματος; Τι έχει κάνει μέχρι τώρα ο υπουργός Υγείας, για ένα πρόβλημα που υπήρχε πάντα και που ο ίδιος σήμερα χαρακτηρίζει “βραδυφλεγή βόμβα”;

 Ακόμη και αν είναι ειλικρινείς οι προθέσεις τους, δεν πρέπει να απολογηθούν γιατί έφτασε εδώ που έφτασε η κατάσταση; Να μιλήσουν για τις παραλείψεις του παρελθόντος και για τα λάθη τους; Ο Χρήστος Παπουτσής έφυγε από το υπουργείο του με μηδενικό έργο, για να γίνει Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και να σώσει τη χώρα. Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο, μετά και την ατυχή δήλωση του περί μνημονίου που υπέγραψε αλλά δεν διάβασε. Ο Ανδρέας Λοβέρδος έχοντας αντιληφθεί πως δεν είναι διασφαλισμένη με τους όρους του παρελθόντος η επανεκλογή του, επιδίδεται στις συνήθεις πρακτικές του λαϊκισμού.

Πάνω απ' όλα όμως είναι υπουργοί της κυβέρνησης που από τον 2009 διαχειρίστηκε το πρόβλημα, με παταγώδη αποτυχία όπως αποδείχθηκε. Γιατί όσα δεν έγιναν από το 2009 έως το 2012, θα γίνουν μέσα στον Απρίλιο; Λογικά ή πρέπει να είναι κανείς χοντρόπετσος, ή να πιστεύει πως απευθύνεσαι σε αδαείς και αφελείς! Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση! που απειλεί την κ αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα για την κοινωνία, ενόσω έχεις υπάρξει μεγαλουπουργός στην κυβέρνηση

2/4/12

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΤΙΣ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΙΣ ΚΑΝΟΥΝ!

2 Απριλίου 2012
Αν κάποιος απορεί ακόμη για το χάλι της χώρας και δεν έχει πειστική απάντηση για τον λόγο που γιγαντώθηκαν τα προβλήματα, δεν χρειάζεται τίποτε περισσότερο από το σημερινό παράδειγμα. Είναι γνωστό πως ένα εκρηκτικό πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας είναι η λαθρομετανάστευση. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που το πρόβλημα έχει πάρει απειλητική μορφή.

Πρώτον, γιατί η εισροή παράνομων μεταναστών συνεχίζεται αμείωτη και ανεξέλεγκτη μέχρι σήμερα, αφού επί της ουσίας δεν έχει γίνει καμία σοβαρή προσπάθεια για την ανάσχεση του προβλήματος τα τελευταία χρόνια. Υπολογίζονται πως κάθε χρόνο προστίθενται 100.000 νέοι λαθρομετανάστες.

Δυστυχώς, οι κρατικές υπηρεσίες δεν γνωρίζουν πόσοι είναι οι παρανόμως διαβιούντες στη χώρα και αυτό είναι αδιανόητο για σύγχρονη χώρα, ου ανήκει στην Ε.Ε.! Υπάρχουν εκτιμήσεις μόνο, που ωστόσο αποκλίνουν μεταξύ τους. Άλλοι λένε εξακόσιες χιλιάδες, άλλοι ένα εκατομμύριο, άλλοι τους υπολογίζουν σε ακόμη περισσότερους.

Δεύτερον και επίσης σοβαρό πρόβλημα, είναι πως κανείς δεν ξέρει από πού κρατάει η σκούφια τους. Πάγια τακτική όσων περνούν παρανόμως τα σύνορα, είναι να καταστρέφουν τα όποια ταξιδιωτικά έγγραφα είχαν. Και έτσι όταν συλληφθούν και ξεκινήσει η διαδικασία απέλασης τους, εφόσον δεν διαθέτουν χαρτιά, η χώρα προορισμού δεν τους δέχεται.

Μάλιστα, είναι σύνηθες κάποιες πρεσβείες εδώ στην Αθήνα, σκοπίμως να κωλυσιεργούν και να δημιουργούν προσκόμματα, εάν τους ζητηθεί να εκδώσουν ταξιδιωτικά έγγραφα, προκειμένου να μην τους δεχτούν πίσω. Το τρίτο είναι πως μέχρι χθες, οι εκατοντάδες χιλιάδες εξαθλιωμένοι, είχαν οργανώσει γκέτο στην πρωτεύουσα. Υπήρχαν (και συνεχίζουν να υπάρχουν) περιοχές υψηλού κινδύνου και περιοχές που απλώς δεν διανοούσουν να μπεις, γιατί θα κινδύνευε η ζωή σου!

Είναι γνωστό επίσης πως οι λαθρομετανάστες ζούσαν κατά εκατοντάδες σε άθλιες υγειονομικές συνθήκες, σε εγκαταλελειμμένα κτίρια ή σε παραπήγματα! Ένας καλοπροαίρετος και λογικός άνθρωπος λοιπόν, θα ρωτήσει: Και καλά τι έκανε η πολιτεία όλα αυτά τα χρόνια; Ποιες πολιτικές εφάρμοσαν οι αρμόδιοι υπουργοί, σε ένα πρόβλημα που μεγάλωνε απειλητικά; Απολύτως τίποτα είναι η απάντηση. ΤΙΠΟΤΑ!

Και ξαφνικά ένα μήνα πριν τις εκλογές ξύπνησαν! Διαπίστωσαν πως υπάρχει πρόβλημα και αποφάσισαν να το λύσουν. Πως όμως να γίνει αυτό, αφού είναι σχεδόν αδύνατη η απέλαση ενός εκατομμυρίου ανθρώπων, αγνώστου ταυτότητας και εθνικότητας. Αν η εναλλακτική λύση, όπως εξαγγέλθηκε, ήταν στα στρατόπεδα φιλοξενίας, ακόμη και αν γέμιζε από τέτοια ή χώρα, πάλι δεν θα χωρούσαν!

Και αφού τίποτα δεν έγινε και δεν θα γίνει, τώρα ανακάλυψαν τον υγειονομικό κίνδυνο και αποφάσισαν να τους δίνουν πιστοποιητικό υγείας! Θα τους σταματούν στο δρόμο, θα τους παίρνουν αίμα, θα τους κάνουν εξετάσεις και αν βρεθούν με λοιμώδες νόσημα, θα νοσηλεύονται σε δημόσια νοσοκομεία. Αστεία πράγματα, που δεν τα πιστεύουν ούτε αυτοί που τα εξαγγέλλουν.

Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό, να γίνει αντιληπτό πως οι τρομακτικές ευθύνες δεν ακυρώνονται ούτε με κούφια λόγια, ούτε με χωρίς νόημα εξαγγελίες! Απλώς εντείνουν το αίσθημα της κοροϊδίας!

1/4/12

ΤΟ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟ 2012!

1 Απριλίου 2012
Η περίοδος από σήμερα και έως το τέλος του χρόνου, είναι κολασμένη, με όλη τη σημασία της έκφρασης! Θα μπορούσε κανείς να την χωρίσει σε τρεις χρονικές περιόδους, από τις οποίες η κάθε μία, θα είναι πιο δύσκολη από την προηγούμενή. Η πρώτη αφορά το διάστημα μέχρι τις εκλογές του Μαΐου.

Είναι η προεκλογική περίοδος που ατύπως έχει ξεκινήσει, τα χαρακτηριστικά της οποίας δεν θα μοιάζουν με καμία άλλη στη σύγχρονη Ελληνική ιστορία. Για πρώτη φορά θα γίνουν εκλογές και στην ατμόσφαιρα θα έντονα και παντού, μυρίζει μπαρούτη! Με διακριτική παρουσία των υποψηφίων, χωρίς πολιτικά μπαλκόνια, χωρίς εκλογικά κέντρα και κυρίως χωρίς ψεύτικες υποσχέσεις (όχι πως δεν θα ακουστούν, απλώς ο κόσμος δεν τσιμπάει πλέον) και ουτοπικά προεκλογικά προγράμματα.

Αντιθέτως, θα πρέπει να δοθούν σαφείς απαντήσεις για όλα τα ανοικτά ζητήματα. Από το συνταξιοδοτικό, τους μισθούς και την ανεργία, έως την απρόσκοπτη λειτουργία του κράτους και την προστασία των ευπαθών κοινωνικών ομάδων. Παράλληλα, θα πρέπει για πρώτη φορά, να μην μετατραπεί προεκλογικά η βουλή σε παιδική χαρά από τις γνωστές μεταμεσονύκτιες τροπολογίες, που συνήθως εξυπηρετούν την πολιτική τους πελατεία και επιχειρηματικά συμφέροντα. Οι πληροφορίες λένε πως ο πρωθυπουργός έχει ζητήσει πλήρη ενημέρωση για κάθε νομοσχέδιο που πηγαίνει για ψήφιση!

Ωστόσο τα πιο δύσκολα έρχονται τον Ιούνιο, οπότε θα πρέπει (πάντοτε με την απειλή της άμεσης χρεοκοπίας) να αποφασιστούν νέα πιο σκληρά μέτρα, αφού πρώτα αξιολογηθεί η εκτέλεση του προϋπολογισμού και επιμετρηθούν οι αποκλίσεις από τις προβλέψεις του μνημονίου. Δηλαδή με απλά λόγια τον Ιούνιο πρέπει να πάρουμε μέτρα: α) για να κλείσουν οι μαύρες τρύπες του 2012 και τα υπόλοιπα του 2011, β) για να βρεθεί τρόπος να συνεχίσουν να καταβάλλονται απρόσκοπτα από το κράτος μισθοί και συντάξεις και γ) πρόσθετα μέτρα ύψους 14 δισ ευρώ για το 2013- 2014.

 Αυτά σημαίνουν νέες μεγάλες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, κλείσιμο οργανισμών και μαζικές απολύσεις από το δημόσιο, δραματικές περικοπές στο κράτος πρόνοιας και πολλά άλλα. Η τρίτη και κρισιμότερη περίοδος όμως, είναι αυτή κατά την οποία θα πρέπει να εφαρμοστούν όλα αυτά τα τρομερά μέτρα. Χρονικά προσδιορίζεται από τον Σεπτέμβρη και το ζητούμενο είναι ποιος θα λυγίσει πρώτος. Η κυβέρνηση ή η κοινωνία; Θα μπορέσει άραγε να σταθεί όρθια η κυβέρνηση και να επιβάλει τα σκληρά μέτρα, κόντρα στην κοινωνική δυσαρέσκεια και την λαϊκή κατακραυγή;

Πόσες αντοχές ακόμη διαθέτει μια κοινωνία απελπισμένων, ανθρώπων που έχουν γονατίσει από τα καθημερινά αδιέξοδα και που ξέρουν πως δεν υπάρχει ελπίδα στον ορίζοντα; Με ακόμη πιο μικρές συντάξεις, με 1,2 εκατομμύρια ανέργους, μισό εκατομμύριο οικογένειες χωρίς εισόδημα, υπερχρεωμένους επιχειρηματίες που κλείνουν τις επιχειρήσεις τους, ανθρώπους που χάνουν την περιουσία τους και ένα κράτος που ήδη υπολειτουργεί;

Μπορεί ένα ανυπόληπτο και απαξιωμένο πολιτικό σύστημα μετρίων, να διαχειριστεί το πιο σύνθετο πρόβλημα που κλήθηκε ποτέ να αντιμετωπίσει κυβέρνηση; Δύσκολο, είναι η απάντηση στα χείλη ανθρώπων, που έχουν πείρα και ισχυρό πολιτικό ένστικτο! Το δυσάρεστο αλλά αναπόφευκτο, είναι πως ο λαϊκισμός που εκθρέψαμε τα προηγούμενα χρόνια, θα φέρει στο προσκήνιο κάθε λογής προφήτες και σωτήρες, που θα ποντάρουν στις αγωνίες και τα προβλήματα του κόσμου, για να μαζέψουν ψήφους, με κίνδυνο κάποια στιγμή να βρεθούν στα πράγματα! Δυστυχώς, το έχουμε ξαναπεί, πολιτικές εφεδρείες δεν διαθέτει η χώρα!