25/2/12

Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ , ΤΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΚΑΙ Ο ΛΑΙΚΙΣΜΟΣ!

                                                                      25 Φεβρουαρίου 2012

Επιτέλους το πολιτικό σύστημα αντέδρασε, η κοινωνία αφυπνίστηκε και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τίμησαν την αποστολή τους. Όλη η χώρα, είναι στο πόδι. Ο πολιτικός κόσμος, οι ελεγκτικές αρχές, οι δημοσιογράφοι, αλλά και οι απλοί πολίτες έχουν ξαμοληθεί στο κυνήγι του παραδόπιστου βουλευτή, που διανοήθηκε να βγάλει χρήματα στο εξωτερικό!!

Πρώτο θέμα στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, κυρίαρχο θέμα στο κοινοβούλιο και βασικό θέμα συζήτησης στα καφενεία όλης της χώρας, η υπόθεση του μυστηριώδους βουλευτή, που φυγάδευσε ένα εκατομμύριο ευρώ στην Ελβετία. Μια πράξη που σπίλωσε συνειδήσεις, κατασυκοφάντησε τον πολιτικό κόσμο και σκανδάλισε την κοινωνία! Αν δεν ζούσαμε στην σκληρή εποχή που ζούμε, αν δεν είχε εκλείψει κάθε ίχνος σοβαρότητας, όλο αυτό θα μπορούσε να ήταν ένα χαριτωμένο ανέκδοτο.

Όμως εδώ που φτάσαμε, μόνο αστείο δεν είναι. Είναι ένα έξοχο δείγμα της δημαγωγίας, του λαϊκισμού και της αμετροέπειας που μας έχει κατακλύσει. Βλέπουμε εμβρόντητοι από το δένδρο, παραβλέποντας το δάσος τριγύρω. Ενεργοποιούμε δήθεν ηθικούς κώδικες, σε ένα περιβάλλον ελεγχόμενης ηθικής και (νομιμοποιημένης) ανομίας. Όλοι ως συνήθως επιζητούν να χυθεί άπλετο φως! Να βρούμε τον ένοχο και αν είναι δυνατόν να τον κρεμάσουμε στην Πλατεία Συντάγματος, υπό τις ιαχές του πλήθους και σε απευθείας διακαναλική τηλεοπτική μετάδοση!

Ο πολιτικός κόσμος βέβαια έχει κάθε λόγο να κάνει σημαία την υπόθεση, για να κρύψει τη γύμνια του, πίσω από το συγκεκριμένο ατόπημα. Ασφαλώς όμως και υπάρχει ζήτημα, καθώς πρέπει να ερευνηθεί εάν τα δηλωμένα εισοδήματά του βουλευτή, δικαιολογούν το ύψος του ποσού, (που πιθανότατα νομότυπα) έστειλε στην Ελβετία. Αν υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα, αυτό αφορά το ηθικό σκέλος της υπόθεσης, καθότι η μεταφορά των χρημάτων έγινε όταν η χώρα μάτωνε και η πολιτεία ζητούσε επαναπατρισμό των καταθέσεων του εξωτερικού..

 Αλλά εκεί είναι το πρόβλημα σήμερα; Να αναχθεί σε μείζον εθνικό ζήτημα, ο ένας συγκεκριμένος και μοναδικός βουλευτής(αν ποτέ βρεθεί); Αν ανατρέξετε στο πόθεν έσχες των βουλευτών κάθε χρόνο, θα ζαλιστείτε (και θα σκανδαλιστείτε) από το ύψος των καταθέσεων και τα περιουσιακά στοιχεία (ακίνητα, σκάφη κλπ) που δηλώνονται, χωρίς καμία αναφορά στο πόθεν αποκτήθηκαν.

Αλήθεια γιατί δεν έγινε ο ίδιος θόρυβος όταν ο Ελληνικής καταγωγής Ελβετός βουλευτής Ζησιάδης είπε -σχετικά πρόσφατα- ότι δεν θα μάθουμε ποιοι Έλληνες έχουν λεφτά στην Ελβετία, επειδή ανάμεσά τους βρίσκονται πολλοί έλληνες πολιτικοί; Άραγε, τι έχει γίνει με αυτή την υπόθεση; Στάλθηκε σχετικό αίτημα του κοινοβουλίου, προς στις Ελβετικές αρχές;

Γιατί πολλοί από τους βουλευτές που ωρύονται σήμερα, δεν υπέγραψαν τη σχετική εξουσιοδότηση για το άνοιγμα των λογαριασμών; «Η ηθική», γράφει ο Σαράντος Καργάκος, «είναι το ένζυμο, που χωρίς αυτό η πολιτική μετατρέπεται σε αγυρτεία. Σήμερα σιγά-σιγά το ένζυμο αυτό «εξατμίζεται» και γι' αυτό τόσο συχνά μιλάμε για πολιτικό αμοραλισμό. Ως πολιτικό «πιστεύω» η κοινωνία προσφέρει στους νέους την φράση του Μακιαβέλι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»!

24/2/12

ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΗ (ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ) ΠΟΛΙΤΕΙΑ

24 Φεβρουαρίου 2012
Τον περασμένο Οκτώβρη, η Ρώμη βρέθηκε να μετρά τις πληγές της μετά τα βίαια επεισόδια που προκάλεσαν ομάδες κουκουλοφόρων. Εμπρησμοί και κατεστραμμένες βιτρίνες καταστημάτων και κυρίως εικόνες που μεταδόθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο, προκαλώντας μεγάλη ζημιά στην εικόνα της πόλης. Συνολικά οι ζημιές ανήλθαν στα 2 εκ. ευρώ. Για τα δικά μας δεδομένα βέβαια όλα αυτά δεν ήταν παρά μια παρωνυχίδα, καθώς αυτό το ποσό είναι μια πολύ εύλογη αποτίμηση ενός κύκλου επεισοδίων στην Αθήνα.

 Για να έχετε μια τάξη μεγέθους, τον Δεκέμβρη του 2008 οι ζημιές ξεπέρασαν τα 50 εκατομμύρια, ενώ στις 12 Φεβρουαρίου παρότι δεν υπάρχει τελικός απολογισμός, υπολογίζονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ! Έγιναν στάχτη 45 επιχειρήσεις, ενώ άλλες 132 είτε λεηλατήθηκαν, είτε υπέστησαν σοβαρές ζημιές. Τα τελευταία τρία χρόνια, 702 επιχειρήσεις στο κέντρο της πρωτεύουσας έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές λόγω των γνωστών επεισοδίων.

 Μιλάμε δηλαδή για μια τρομερή σε μέγεθος μάστιγα που πλήττει την πόλη, με ανυπολόγιστες συνέπειες, που φτάνουν πλέον έως και την ερημοποίηση περιοχών του κέντρου. Περιοχές που φοβάσαι να κυκλοφορήσεις μόλις δύσει ο ήλιος, καθώς έχουν παραδοθεί σε εμπόρους ναρκωτικών, σωματέμπορους και ναρκομανείς που αναζητούν τη δόση τους!

Ωστόσο οι Ρωμαίοι, με απείρως λιγότερα προβλήματα σε σχέση με μας, αντέδρασαν στην επόμενη στιγμή των επεισοδίων. Ο Δήμαρχος με τη συναίνεση του εμπορικού κόσμου και μέρους των εργατικών συνδικάτων, απαγόρευσε για έναν μήνα τις πορείες διαμαρτυρίας. Επέτρεψε μόνο τα συλλαλητήρια και αυτά υπό όρους, σε συγκεκριμένες πλατείες της πόλης. Και όλα αυτά προκειμένου να κλείσουν οι πληγές που άνοιξαν και να αποφευχθεί ένας νέος γύρος επεισοδίων που θα αμαύρωνε την εικόνα της πόλης και θα προκαλούσε πτώση του τουρισμού. Ο Δήμος μόνο από το τέλος διανυκτέρευσης 10-12 εκατομμυρίων τουριστών στα ξενοδοχεία της Ρώμης, εισπράττει 85 εκ. ετησίως (όσο το 10% του προϋπολογισμού του δήμου της Αθήνας)!

Τις ίδιες ώρες εδώ συνεχίζουμε να μετράμε απώλειες, καθώς λόγω των τελευταίων επεισοδίων, πέραν όλων των άλλων, ακυρώθηκαν συνολικά 16 διεθνή συνέδρια! Κάτι που μεταφράζεται σε απώλεια μερικών ακόμη εκατομμυρίων ευρώ! Η πληρότητα των ξενοδοχείων της πρωτεύουσας μειώνεται δραματικά, οι θέσεις εργασίας στις επιχειρήσεις που ασχολούνται με τον τουρισμό περιορίζονται και οι ακυρώσεις των κρατήσεων δεν αφορούν πλέον μόνο της Αθήνα, αλλά όλη την Ελλάδα. Το ίδιο άσχημη αν όχι χειρότερη, είναι και η εικόνα του εμπορικού κόσμου.

Για το λόγο αυτό κουβεντιάζουμε (χρόνια τώρα) μήπως βρεθεί επιτέλους μια λύση για το θέμα των διαδηλώσεων στο κέντρο της πόλης. Ξεκινώντας τουλάχιστον από τα απλά και αυτονόητα. Να μην κλείνουν χωρίς λόγο οι δρόμοι! Πολλές προτάσεις και ιδέες έχουν πέσει κατά καιρούς στο τραπέζι, όμως ποτέ δεν επιτεύχθηκε συμφωνία. Όλες απορρίφθηκαν χωρίς συζήτηση από την άλλη πλευρά, αυτή των συνδικάτων, που αρνούνται πεισματικά οποιονδήποτε διάλογο για το θέμα, χωρίς όμως να αντιπροτείνουν κάτι άλλο. Και η ζωή συνεχίζεται... (στη Ρώμη εννοείται, γιατί εδώ....).

23/2/12

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΤΑΙΝΕ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ!

23 Φεβρουαρίου 2012
Το να συμφωνήσεις ή να διαφωνήσεις με κάτι, είναι απείρως ευκολότερο από το να εξηγήσεις τις αιτίες, πριν αποφανθείς θετικά ή αρνητικά. Για παράδειγμα αυτό που συνέβη με τους μαθητές, προχθές στα Γιάννενα, που παρελαύνοντας στον εορτασμό της Απελευθέρωσης της πόλης, έστρεψαν όλοι το κεφάλι στην αντίθετη κατεύθυνση καθώς περνούσαν μπροστά από τους επισήμους.

Αρκετοί εκστόμισαν μεγαλοφώνως υβριστικούς χαρακτηρισμούς και κάποιοι άλλοι, αρκετά περισσότεροι, σήκωσαν το χέρι και μούτζωσαν επιδεικτικά όσους κάθονταν στην εξέδρα των επισήμων, σηκώνει κουβέντα. Ας προσπεράσουμε τις συνήθεις κοινοτοπίες είτε προς τη μία είτε προς την άλλη κατεύθυνση, είτε περί έλλειψης σεβασμού και ήθους, είτε περί δικαιολογημένης οργής και αγανάκτησης!

Ας συμφωνήσουμε κατ' αρχήν πως το όλο σκηνικό ήταν δυσάρεστο και πρωτόγνωρο. Δεν συμβαίνει κάθε μέρα 15χρονα- 16χρονα παιδιά να μουτζώνουν και να βρίζουν κατά πρόσωπο, χωρίς να γνωρίζουν ποιους, “είστε μαλ..κες”! Περισσότερο μοιάζει με δείγμα μιας κοινωνίας σε παραζάλη, παρά ως μια οργισμένη αντίδραση παιδιών “που βράζει το αίμα τους”. Η εικόνα χωρίς συζήτηση ήταν σοκαριστική, όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά για κάθε πολιτισμένη χώρα που τιμάει την ιστορία της, τους ήρωες και τους νεκρούς της.

 Τα σχόλια την επομένη στις φωτογραφίες με τις μούντζες (που είχαν κατακλύσει το διαδίκτυο) στα διάφορα social media, ήταν χωρίς υπερβολή, από απλώς επαινετικά, έως θριαμβευτικά! Η αίσθηση που αποκόμιζε ο αναγνώστης ήταν πως η κοινωνία ταυτίστηκε απόλυτα με τους μαθητές! Οι περισσότεροι βρήκαν εξαιρετική τη διαμαρτυρία. Αξίζει να τονισθεί πάντως πως σύμφωνα με τις μαρτυρίες, το παράγγελμα προς τους μαθητές να στρέψουν (περιφρονητικά) στην αντίθετη κατεύθυνση το κεφάλι, δόθηκε -και διδάχθηκε- από τους καθηγητές τους.

Αυτό όμως επιδέχεται διάφορες ερμηνείες, όπως για παράδειγμα ότι οι εκπαιδευτικοί “βάζουν μπροστά τα παιδιά” στην αναμέτρηση που έχουν με την πολιτεία για αιτήματα και προβλήματα του κλάδου τους. Άλλωστε ως πράξη και πρωτοβουλία είναι κάτι που υπερβαίνει τα καθήκοντά τους. Αυτό όμως ήταν το πρώτο βήμα, που οδήγησε τους μαθητές με μεγαλύτερη ευκολία στα επόμενα δύο. Τις ύβρεις και τις μούντζες! Εννοείται ότι οι εκπαιδευτικοί που συνόδευαν τους μαθητές, πως δεν αντέδρασαν! Ίσως και να χάρηκαν!

Τα παιδιά μπορεί να έχουν δίκαιο; Έχουν, καθώς γνωρίζουν πως δεν έχουν μέλλον στον τόπο τους.
Βλέπουν και ήδη ζουν τρομακτικά αδιέξοδα. Είναι η πρώτη γενιά που βιώνει τη μεγάλη αδικία και πληρώνει ακριβά τις αρρώστιες του συστήματος και την ανεπάρκεια των “επισήμων”, που οδήγησαν εδώ τη χώρα. Είναι όμως συγχρόνως και η φυσική συνέχεια μια κοινωνίας που τα τελευταία τριάντα χρόνια έχει διαποτιστεί από τη δημαγωγία, το λαϊκισμό, την ανομία, την αυθαιρεσία και την έλλειψη μέτρου.

Είναι λάθος να μεταδίδουμε στα παιδιά τις δικές μας αρρώστιες. Κάνουμε μεγάλο κακό, όταν επιχειρούμε να αναπαράγουμε τους εαυτούς μας. Τα παιδιά, δεν μας φταίνε σε τίποτα. Κακά τα ψέμματα...

22/2/12

ΕΥΤΥΧΩΣ ΟΙ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣ ΕΧΟΥΝ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ!

22 Φεβρουαρίου 2012
Μια πλευρά του Ελληνικού προβλήματος, που λίγο έχει τεθεί στον εγχώριο και τον διεθνή τύπο, ανέδειξαν οι βρετανικοί Times. Η εφημερίδα απαντά με επιχειρήματα σε όλη αυτή τη φιλολογία που έχει αναπτυχθεί διεθνώς και τα υπονοούμενα που γράφονται για τους Έλληνες. Πως είναι τεμπέληδες, ατίθασοι, αναξιόπιστοι, φυγόπονοι, πονηροί, ανεύθυνοι κοκ.

Μέχρι πολιτισμικά δυσλειτουργικούς μας χαρακτηρίζουν, ενώ ισχυρίζονται πως ότι μας συμβαίνει μας αξίζει και πως μας αρμόζει ένα καλό μάθημα. Είναι πολλά και κακόβουλα τα δημοσιεύματα στον ξένο τύπο, που στηλιτεύουν τους Έλληνες με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, τροφοδοτώντας ένα κλίμα λαϊκισμού και δημαγωγίας εναντίον της χώρας μας! Χωρίς πολύ σκέψη και κυρίως χωρίς επιχειρήματα τα βάζουν όλα στον ίδιο σάκο. Στο σάκο του μποξ εν προκειμένω!

Ο πρώην βουλευτής του Βρετανικού κοινοβουλίου και νυν αρθρογράφος των Times Μάθιου Πάρις, βάζει τα πράγματα στη σωστή τους βάση, με ένα ρεαλιστικό επιχείρημα: “Όπου και αν πήγαν στον κόσμο οι Έλληνες ως μετανάστες- από την Αυστραλία μέχρι την Αμερική- διέπρεψαν με την εργατικότητά και την επιχειρηματικότητα τους! Οι Έλληνες είναι επιτυχημένοι παντού, εκτός από την Ελλάδα.” Οπότε, συμπεραίνει, “κάτι πρέπει πρέπει να πηγαίνει στραβά στην εσωτερική πολιτική και τη δομή της οικονομίας τους”.

 Ίσως αν ο Μάθιου Πάρις γνώριζε πως είμαστε η μοναδική κοινοβουλευτική δημοκρατία παγκοσμίως, που για μισόν αιώνα κληρονομείται από οικογένεια σε οικογένεια και, από γόνο σε γόνο, θα μπορούσε να απαντήσει στην απορία του. Όπως εύστοχα περιέγραφε πέρυσι τον Ιούλιο το Σπίγκελ, είμαστε το μοναδικό φαινόμενο «Φεουδαρχικής Δημοκρατίας». Συγκεκριμένα το γερμανικό περιοδικό έγραφε πως : «Οι γενεές έρχονται και παρέρχονται, αλλά τα ονόματα στην κορυφή παραμένουν τα ίδια - Καραμανλής, Παπανδρέου και ενδιάμεσα και Μητσοτάκης. Σε καμία άλλη ευρωπαϊκή δημοκρατία δεν υπήρξε ποτέ κάτι παρόμοιο».

 Ο λόγος σύμφωνα με το «Σπίγκελ» είναι πως: «τις περασμένες δεκαετίες οι οικογένειες Παπανδρέου, Καραμανλή και Μητσοτάκη, ίδρυσαν μια πελατειακή οικονομία ξοδεύοντας χρήματα που το κράτος δεν διέθετε, προσφέροντας σε συγγενείς και φίλους πολυτέλειες που διόγκωσαν τον δημόσιο τομέα δημιουργώντας ένα γραφειοκρατικό τέρας... Η στάση των παρατάξεων είχε περισσότερο να κάνει με ρουσφέτια παρά με πολιτική. Όποιος ήταν σε θέση να χαρίζει δημόσιο χρήμα αγόραζε ψηφοφόρους, που κατόπιν ήταν υπόχρεοι στο κόμμα και την οικογένεια που ήταν στα πράγματα. Έτσι δημιουργήθηκε η φεουδαρχική δημοκρατία της Ελλάδας».

Το ευχάριστο (στη δυστυχία μας) είναι πως ο κύκλος έκλεισε. Είτε γιατί οι τελευταίοι γόνοι δεν έχουν παιδιά σε κατάλληλη ηλικία ώστε να τους μεταβιβάσουν την εξουσία, είτε γιατί ότι μπορούσαν να κερδίσουν το εισέπραξαν, είτε γιατί πλέον δεν περνάει η μπογιά τους. Κάτι είναι και αυτό κύριε Μάθιους!

ΥΓ. Για να είμαστε ειλικρινείς, πολλά από τα υπονοούμενα του διεθνούς τύπου για τους Έλληνες (αν όχι όλα), ταιριάζουν γάντι σε πολλούς από τους κυβερνήτες αυτής της χώρας!

21/2/12

ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΠΕΛΑΤΗ!

21 Φεβρουαρίου 2012

Σήμερα Τρίτη, δυστυχώς όσοι χρησιμοποιείτε στην Αττική τα λεωφορεία του ΟΑΣΑ χάσατε! Χάσατε γιατί δεν θα υπάρχει λεωφορείο για να επιστρέψετε στο σπίτι μετά τη δουλειά. Μόλις χάσατε και το μισό μεροκάματο, αν θα πρέπει να επιστρέψετε με ταξί! Σήμερα οι εργαζόμενοι στον ΟΑΣΑ πραγματοποιούν στάση εργασίας από τις 11 το πρωί μέχρι τις 5 το απόγευμα.

 Βέβαια για να τηρηθεί με ακρίβεια με ευλάβεια το ωράριο της στάσης εργασίας, η στάση ξεκινάει όχι από την ώρα που αποσύρονται τα λεωφορεία από τα δρομολόγια, αλλά από την ώρα που “σηκώνουν χειρόφρενο” στο αμαξοστάσιο. Το ίδιο και μετά το τέλος της κινητοποίησης, όπου ο χρόνος μετράει από τη στιγμή που θα “βάλουν εμπρός” τη μηχανή! Αυτό έχει σαν συνέπεια να αποσύρονται τα λεωφορεία από τα δρομολόγια μία ώρα πριν, δηλαδή στις 10 το πρωί και να επιστρέφουν στα δρομολόγια στις 6 το απόγευμα.

Ένα 8ωρό, μια ολόκληρη βάρδια χωρίς λεωφορεία στους δρόμους. Θα πείτε και τι να κάνουν οι εργαζόμενοι; Έχουν αιτήματα και οφείλουν να τα διεκδικήσουν, όπως κάνουν όλοι οι κλάδοι εργαζομένων. Όμως φευ δεν είναι έτσι. Δεν διεκδικούν κάτι οι εργαζόμενοι με την κινητοποίησή τους. Ούτε κάποιο αίτημα έχουν θέσει, ούτε διαμαρτύρονται για κάτι άλλο. Αλλά επί της ουσίας δεν πρόκειται καν για κινητοποίηση! Για γενική συνέλευση πρόκειται!

Δύο εκατομμύρια πολίτες που χρησιμοποιούν καθημερινά λεωφορείο στις μετακινήσεις τους, μεταξύ τους και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες που έχουν προπληρώσει τη μετακίνησή τους μέσω της μηνιαίας κάρτας απεριορίστων διαδρομών, θα πρέπει να βρουν άλλο τρόπο μεταφοράς, γιατί οι εργαζόμενοι έχουν γενική συνέλευση. Θα πείτε πως ίσως να υπάρχει σοβαρός λόγος που επιβάλει τη στάση εργασίας, καθώς πρέπει να συζητήσουν φλέγοντα θέματα και να αποφασίσουν για διεκδικήσεις και απεργίες, οπότε ναι μεν δημιουργούν πρόβλημα, αλλά προέχουν τα προβλήματα του κλάδου.

Μακάρι να ήταν έστω και έτσι. Όμως δεν είναι. Τα λεωφορεία δεν θα κυκλοφορούν, γιατί οι συνδικαλιστές θέλουν να κάνουν ενώπιον κοινού τον απολογισμό τους! Πρόκειται για “εκλογοαπολογιστική συνέλευση”, όπως γράφει και το δελτίο τύπου που εξέδωσαν. Επειδή πλησιάζουν εκλογές, θέλει η ηγεσία του συνδικάτου να κάνει τον απολογισμό της!

Τώρα θα ρωτήσετε και πως θα χωρέσουν 8000 εργαζόμενοι στα λεωφορεία, σε μια αίθουσα χωρητικότητας 200 -250 ατόμων σε ξενοδοχείο της πλατείας Καραΐσκάκη όπου λαμβάνει χώρα η γενική τους συνέλευση; Προφανώς δεν χρειάζεται να χωρέσουν περισσότεροι, γιατί ελάχιστοι θα πάνε. Αλλιώς το συνδικάτο θα έκλεινε έναν αντίστοιχης χωρητικότητας χώρο, ένα κλειστό γήπεδο για παράδειγμα. Θα αναρωτηθείτε:

Για να κάνει τον απολογισμό του το συνδικάτο ενώπιον μερικών δεκάδων εργαζομένων, θα πρέπει 2 εκατομμύρια άνθρωποι, να μην έχουν τρόπο να γυρίσουν σπίτι τους; Δυστυχώς ναι είναι η απάντηση. Άλλωστε θα τους πει κανείς τίποτε; Θα διαμαρτυρηθεί κανείς; Θα υπάρξουν συνέπειες; Είπαμε, νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη, όχι το δίκαιο του χρήστη, που ακριβοπληρώνει τις συγκοινωνίες!

20/2/12

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑ ΤΙ;

                                                                   20 Φεβρουαρίου 2012

Η ληστεία στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας, δεν μπορεί και δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός. Δεν είναι ασύνδετη με την εικόνα που παρουσιάζει τελευταία η χώρα. Με την αδυναμία του κράτους να επιβάλει τους αυτονόητους κανόνες και να προσφέρει τις απαραίτητες εγγυήσεις και πρόνοιες προς την κοινωνία, τους πολίτες και, τον ίδιο του τον εαυτό.

Ζώντας την καθημερινότητα οι περισσότεροι, σιγά σιγά συνηθίζουμε, χωρίς να έχουμε αντίληψη του μεγέθους των αλλαγών που συντελούνται κάθε μέρα που περνάει. Είναι όπως ακριβώς συμβαίνει όταν κοιτάζουμε το πρόσωπό μας στον καθρέπτη. Συνήθως συμφιλιωνόμαστε με την καινούργια μας εικόνα, καθώς αυτή επέρχεται σταδιακά και ας αφήνει το πέρασμα του χρόνου τα σημάδια του έντονα. Συνήθως δεν τα βλέπουμε εμείς, τα βλέπουν όμως οι άλλοι επάνω μας!

Όταν κάτι αλλάζει σταδιακά, όταν το ζεις καθημερινά, μήνα με τον μήνα το συνηθίζεις, το θεωρείς υποχρεωτική συνθήκη! Έτσι και εμείς, δεν έχουμε καταλάβει ακόμη πόσο αλλάζει και πόσο ακόμη θα αλλάξει η ζωή μας από τη σταδιακή κατάρρευση του κράτους. Από την εντεινόμενη αποσάθρωση των δομών που στηρίζουν τις λειτουργίες της κρατικής μηχανής και παρέχουν τις απαιτούμενες υπηρεσίες προς την κοινωνία.

Ακούγεται σκληρό, ίσως αποκαρδιωτικό, μπορεί να τρομάζει, αλλά είναι η νέα πραγματικότητα που για την ώρα, μοιραία, είναι πίσω από τη βιτρίνα καθώς προέχουν άλλα προβλήματα. Όπως το PSI, τα σκληρά μέτρα, η δανειακή σύμβαση, οι πολιτικές διεργασίες, οι απαξιωτικές και προσβλητικές αναφορές για την χώρα μας κλπ. Η ληστεία στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας, ήταν ένα επεισόδιο που μας ταρακούνησε, γιατί είχε ισχυρό συμβολισμό. Το θράσος και η περιφρόνηση των κακοποιών, αυτή τη φορά έφτασαν στην ψυχή μας και μας πόνεσε.

Μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε πόσο άλλαξαν όλα. Καθημερινά συμβαίνουν περιστατικά που περνούν στα ψιλά των εφημερίδων, ή άλλες φορές (λόγω της ρουτίνας) δεν αναφέρονται καν. Κάποιοι εγκληματίες απειλούν εν ψυχρώ με τα καλάζνικοφ και δεν διστάζουν να σκοτώσουν, είτε για να αδειάσουν τα ταμεία της τράπεζας, είτε για να ληστέψουν κάποια οικογένεια, είτε για να εκτελέσουν ένα συμβόλαιο θανάτου.

Και αλλοίμονο σε όποιον τους αντισταθεί! Αυτή τη φορά ήταν το μουσείο της Ολυμπίας, αύριο σίγουρα θα είναι κάτι άλλο. Ως εκ τούτου ήταν τουλάχιστον αφελή τα περί έλλειψης αρχαιοφυλάκων. Καλώς να υπάρχουν αρχαιοφύλακες για να υπάρχει επίβλεψη των επισκεπτών του μουσείου, αλλά όχι για ένοπλες συμπλοκές!

Η Δημόσια Τάξη, όπως και η παροχή υπηρεσιών Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας, υποβαθμίζονται δραματικά, καθώς συνθλίβονται από την ανέχεια της Πολιτείας. Τα λεγόμενα υποσυστήματα του κράτους, αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν στις ανάγκες, καθώς από φέτος η αγωνία είναι αν θα υπάρχουν χρήματα για μισθούς και συντάξεις. Εδώ που φτάσαμε, δυστυχώς όλα τα άλλα είναι ψιλά γράμματα!

19/2/12

ΑΠΟΡΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ!

18 Φεβρουαρίου 2012
Η χώρα βρίσκεται στην χειρότερη κατάσταση που έχει βρεθεί ποτέ εδώ και πολλές δεκαετίες. Καθημαγμένη και απαξιωμένη, ανυπόληπτη και λοιδορούμενη! Μια εντελώς άδικη και παράταιρη εικόνα, που κάποιοι με τις επιλογές και τις παραλείψεις τους δημιούργησαν. Τα αδιέξοδα είναι πρωτοφανή, καθώς η κοινωνία στενάζει, η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια κυριαρχούν και οι πολίτες αγωνίζονται να επιβιώσουν σε ένα ανήμπορο κράτος, όπως κάποιοι, με δική τους ευθύνη, μετέτρεψαν τη χώρα μας.

Όμως τώρα προέχει η σωτηρία της πατρίδας. Η ανάγκη να βρεθεί τρόπος να μην βυθιστούμε στο απόλυτο χάος και να μην γυρίσουμε πολλές δεκαετίες πίσω. Υπάρχει ο φόβος και η πιθανότητα, όσα ζούμε σήμερα να μην είναι τίποτα εμπρός σε όσα μπορεί να προκαλέσει μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία. Ακόμη και την ώρα αυτή, όλα κρέμονται σε μια κλωστή και όλοι γνωρίζουν πως οι επόμενοι μήνες θα ισοδυναμούν με ακροβασία σε τεντωμένο σκοινί, χωρίς δίχτυ ασφαλείας από κάτω.

Στις συνθήκες αυτές, αν θεωρούμε πως είμαστε λογικοί και πως ενδιαφέρει η επιβίωση της χώρας, το μόνο που δεν χρειάζεται είναι «σπατάλη δυνάμεων» και περισσότερη ένταση και αντιπαράθεση μεταξύ των κομμάτων. Είναι μια πολυτέλεια που το μόνο που θα επιφέρει είναι μεγαλύτερα δεινά. Σε αυτές τις συνθήκες είναι από πολιτικά αφελές έως κραυγαλέα υποκριτικό, να προχωρήσει η βουλή στη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για να ερευνήσει τα στατιστικά στοιχεία για το έλλειμμα του 2009, όπως ζητούν 111 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, με επικεφαλής τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου.

Συνιστά πολιτική ανωριμότητα και άγνοια της κατάστασης η πρόταση αυτή. Πρώτον γιατί απευθύνεται σε ένα σχεδόν διαλυμένο κοινοβούλιο, που δεν αντιπροσωπεύει πλέον ούτε αριθμητικά, ούτε ποιοτικά το εκλογικό σώμα! Δεύτερον γιατί επείγουν οι εκλογές ώστε επιτέλους να υπάρξει ένα νέο πολιτικό τοπίο, που θα αποτυπώνει τη λαϊκή βούληση. Αν συσταθεί εξεταστική επιτροπή, εκλογές δεν μπορούν να προκηρυχτούν παρά μόνο μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της. Τρίτον αν μας ενδιαφέρει η αλήθεια, τουλάχιστον ας την μάθουμε όλη και όχι τη μισή! Να μάθουμε για το έλλειμμα του 2009, αλλά να μάθουμε πως και γιατί η χώρα οδηγήθηκε στο διασυρμό και την απαξίωση και οι πολίτες στην απόλυτη δυστυχία. Τέταρτον και σημαντικότερο ΟΧΙ ΤΩΡΑ!

Η χώρα πρακτικά εδώ και μήνες έχει κηρύξει χρεοστάσιο. Το κράτος υπολειτουργεί, η δημόσια διοίκηση έχει παραλύσει, η ανεργία σαρώνει, η εγκληματικότητα αυξάνεται δραματικά, η συνοχή της κοινωνίας δοκιμάζεται! Και αντί να σκύψουν όλοι τους το κεφάλι, να συνεργαστούν και να αναζητήσουν τρόπους να ανακουφίσουν την κοινωνία και να σταματήσουν τον κατήφορο της χώρας, κάποιοι ψάχνουν τρόπους να διευρύνουν το χάσμα. Και μετά απορούν γιατί δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν στο δρόμο!