8/5/12

ΚΥΝΗΓΩΝΤΑΣ ΧΙΜΑΙΡΕΣ

8 Μαϊού 2012
"Ο βρεγμένος, τη βροχή δεν την φοβάται”. Αρκεί αυτή η γνωστή παροιμία, για να γίνει αντιληπτή η λογική της προχθεσινής ψήφου. Περίπου ένα εκατομμύριο εκατό χιλιάδες άνεργοι, που βιώνουν την ανέχεια, χωρίς καν το πενιχρό επίδομα ανεργίας αφού παρήλθε το δωδεκάμηνο, δεν είχαν να φοβηθούν τίποτα. Το ίδιο ισχύει για τόσους και άλλους τόσους συμπολίτες μας, που σε αντίξοες συνθήκες αγωνίζονται για τα στοιχειώδη, καθώς ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

 Πολύ περισσότερο όμως ισχύει αυτό για τους εκατοντάδες χιλιάδες νέους που είναι αποκλεισμένοι από την αγορά εργασίας ή στην καλύτερη περίπτωση αμείβονται με χρήματα που δεν επαρκούν. Όλοι αυτοί, συνθέτουν σήμερα μια κοινωνία απελπισμένων ανθρώπων, που ζει σε συνθήκες ανέχειας, ανασφάλειας και αβεβαιότητας. Με μηδενικές προσδοκίες για το μέλλον. Συμπολίτες μας που μέχρι χθες ζούσαν μια κανονική ζωή και, που έχασαν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους από τη μια μέρα στην άλλη.

Άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που ξαφνικά μια μέρα, βρέθηκαν ντροπιασμένοι έξω από το σούπερ μάρκετ που μέχρι χθες ήταν πελάτες, να περιμένουν στα σκουπίδια προκειμένου να περιμαζέψουν τις συσκευασίες των ληγμένων τροφίμων που πετούν οι υπάλληλοι, για να ταΐσουν τα παιδιά τους. Είναι δυνατόν να μην νιώθουν ανεξέλεγκτο θυμό και οργή, όλοι αυτοί που καταστράφηκαν με μιας οι ζωές τους και οι ζωές των παιδιών τους; Οι εκλογές έδωσαν την ευκαιρία να εκτονώσει η κοινωνία τη συσσωρευμένη ένταση. Να πάρει την εκδίκηση της από το πολιτικό κατεστημένο.

Άκριτα και απερίσκεπτα, χωρίς να συνυπολογίσουν τις συνέπειες, θα μπορούσε να σχολιάσει κάποιος. Χειρότερα για εμάς δεν γίνεται, θα του απαντήσουν με μένος, οι περισσότεροι που βιώνουν ήδη τη δυστυχία της προσωπικής τους χρεοκοπίας! Είναι η πρώτη φορά άλλωστε στην ιστορία της χώρας, που η ανεργία έχει μεγαλύτερο ποσοστό, από το πρώτο κόμμα των εκλογών. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει ποτέ! Τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ εγκλωβίστηκαν στη ηγεμονική τους εσωστρέφεια. Πίστεψαν πως ακόμη και λαβωμένος ο λαός, πάλι σ' αυτούς θα προστρέξει, γιατί μόνο αυτοί εγγυώνται όρους κοινωνικής ασφάλειας.

Παραβλέποντας πως ένα τεράστιο κομμάτι της κοινωνίας, ζούσε ήδη σε συνθήκες παρόμοιες ή και χειρότερες, από αυτές που περιγράφονταν για εκφοβισμό ως πιθανό ενδεχόμενο, στο κακό σενάριο της ακυβερνησίας. ΣΥΡΙΖΑ, Ανεξάρτητοι Έλληνες και Χρυσή Αυγή ήταν ο φορέας του μηνύματος της κοινωνίας. Μέχρι εκεί όμως!

Είναι βέβαιο πως δεν θα ζητήσει κανείς από τον Αλέξη Τσίπρα, αύριο το πρωί να προσλάβει 150000 καινούργιους δημόσιους υπάλληλους, να καταργήσει τα διόδια, να κάνει δωρεάν τις συγκοινωνίες και να παγώσει τα δάνεια των πολιτών προς τις τράπεζες. Ούτε βέβαια ο ίδιος θα επιχειρήσει, όπως είχε πει, να συγκεντρώσει μισό εκατομμύριο πολίτες έξω από το κοινοβούλιο, ώστε να αναγκαστούν τα άλλα κόμματα να του δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης. Το γεγονός πως ως λαός, φτάσαμε να «κυνηγάμε χίμαιρες», είναι η καλύτερη ένδειξη της πολιτικής χρεοκοπίας!

2 σχόλια:

  1. Αυτό που παραβλέπομε όλοι μας κι έχει τεράστια σημασία είναι ότι όποια κυβέρνηση κι αν σχηματιστεί, θα έχει να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα. Το κράτος έχει ανάγκη από σημαντικές μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να είχαν ήδη γίνει πριν 20 χρόνια ώστε να μην βρεθούμε ποτέ στη σημερινή θέση. Αλλά και το 2004 να γίνονταν, που ο λαός βρισκόταν σε κλίμα ευφορίας - για πολλούς λόγους, πάλι καλό θα ήταν. Ανταυτού χάθηκε πολύτιμος χρόνος και η Ελλάδα βιώνει το δράμα της γενικότερης χρεοκοπίας (πολιτικής, οικονομικής και κπρωτίστως ηθικής). Προσωπικά, πριν τις εκλογές, θεωρούσα ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οικονομικό. Όμως τα προχθεσινά αποτελέσματα δείχνουν ότι το πρόβλημα είναι καθαρά πολιτικό. Η Ελλάδα τείνει να απεμπολήσει τον πολιτικό της φιλελευθερισμό, τη βάση δηλαδή του δημοκρατικού πολιτεύματος. Εκεί πρέπει να σταθούμε και να κόψουμε τις πλάκες. Είναι η ώρα να σκεφτούμε σοβαρά τι πρσγματικά μας φταίει, να το βάλουμε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας και να πάμε πσρακάτω. Μέσα ίσως από νέους σχηματισμούς, με καθαρό πολιτικό λόγο και χωρίς ηγεμονικά χαρακτηριστικά. Όχι παλαιάς κοπής πολιτικούς, με ξύλινο και νεφελώδη λόγο.

    Η Ελλάδα πρέπει να κυβερνηθεί, όχι γιατί κινδυνεύει να χρεωκοπήσει, αλλά γιατί κινδυνεύει να μην υπάρχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή