6 Απριλίου 2012
Είναι απολύτως λογικό να υπάρχει σωρευμένη οργή στην κοινωνία, αλλά και απογοήτευση, απόγνωση, απελπισία και ανασφάλεια! Οι πολίτες νιώθουν πως δεν υπάρχει τίποτα και κανείς, που να είναι σε θέση να τους προστατέψει! Και χωρίς να υπάρχει φως στον ορίζοντα!
Αυτό σημαίνει πως τίποτα δεν είναι εύκολο, ούτε αυτονόητο, ούτε εξασφαλισμένο. Θα πρέπει να παλέψει η πατρίδα, με νύχια και με δόντια για να επιβιώσει! Η απόσταση από την κόλαση, έχει λιγοστέψει απελπιστικά! Σε αυτές τις συνθήκες, που είναι τόσο ξεκάθαρες ώστε κανείς να μην τις αμφισβητεί, θα διεξαχθεί ο προεκλογικός διάλογος, θα ακουστούν οι προτάσεις και τα μηνύματα που θα εκπέμψουν τα κόμματα.
Υπάρχουν δύο τινά, που λογικά θα πρέπει να δούμε να συμβαίνουν στην προεκλογική περίοδο. Το ένα είναι ο καταλογισμός των ευθυνών, για όσα οδήγησαν στην απογύμνωση τη χώρα και στην εξαθλίωση εκατομμύρια Έλληνες. Αλλού ο λόγος θα είναι καταγγελτικός και αλλού καθαρτήριος, υπό την αυστηρή προϋπόθεση να υπάρξει αυτοσυγκράτηση, υπευθυνότητα και ρεαλισμός. Έτσι όπως είναι η κατάσταση, οι εντάσεις είναι πολυτέλεια, καθώς αρκεί μια σπίθα για να επέλθει έκρηξη στην κοινωνία και να ανατιναχτούμε στον αέρα όλοι μαζί!
Το δεύτερο, είναι να ακουστούν τα προγράμματα και οι λύσεις που προτείνονται από τα κόμματα, ώστε η χώρα να μην καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος και στη συνέχεια αφού σταθεί στα πόδια της, να κάνει βήματα προς τα εμπρός. Να επανεκκινήσει η λειτουργία της αγοράς και η αναθέρμανση της οικονομίας, να τεθούν οι όροι για την ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης, να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα και να υπάρξουν οι προϋποθέσεις για να περάσει η οικονομία από την ύφεση, στην ανάπτυξη. Και παράλληλα να αναζητηθούν λύσεις, για την προστασία των ευπαθών κοινωνικών ομάδων και όσων συνανθρώπων μας έχουν ανάγκη!
Παρόλα αυτά, φαίνεται πως υπάρχουν κάποιοι, που θα επιχειρήσουν να ρίξουν λάδι στη φωτιά, για να αποκομίσουν πρόσκαιρα κέρδη και, να τζογάρουν με το θυμικό του λαού. Τρανό παράδειγμα χθες ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος ζήτησε από τον λαό, “να μετατρέψει την αγανάκτησή του σε πολιτική πρόταση και ψήφο ανατροπής, και με αυτήν τη θέση να προσέλθει στις κάλπες.”
Περίπου τα ίδια και από την Αλέκα Παπαρήγα, που δήλωσε μάλιστα σίγουρη, πως “ο λαός δεν θα διαλέξει τον δρόμο της πολιτικής αυτοκτονίας. Με την ψήφο του πρέπει να οδηγήσει σε πολιτική αυτοκτονία το σύστημα.” Ε, και; Τους άκουσε λοιπόν ο λαός και όπως του ζήτησαν, έστειλε ψήφο ανατροπής και οδήγησε το σύστημα σε αυτοκτονία! Παρακάτω; Τι γίνεται από εκεί και πέρα; Ποιος θα μας το πει; Ποια είναι η επόμενη ημέρα; Ποιος θα κυβερνήσει; Με ποιους όρους; Θα συνεργαστούν ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ για να σχηματίσουν κυβέρνηση; Δύσκολο, καθώς δεν ανταλλάσσουν κουβέντα μεταξύ τους! Εκτός αν προσβλέπουν αμφότεροι, σε αυτοδυναμία!
Αυτό σημαίνει πως τίποτα δεν είναι εύκολο, ούτε αυτονόητο, ούτε εξασφαλισμένο. Θα πρέπει να παλέψει η πατρίδα, με νύχια και με δόντια για να επιβιώσει! Η απόσταση από την κόλαση, έχει λιγοστέψει απελπιστικά! Σε αυτές τις συνθήκες, που είναι τόσο ξεκάθαρες ώστε κανείς να μην τις αμφισβητεί, θα διεξαχθεί ο προεκλογικός διάλογος, θα ακουστούν οι προτάσεις και τα μηνύματα που θα εκπέμψουν τα κόμματα.
Υπάρχουν δύο τινά, που λογικά θα πρέπει να δούμε να συμβαίνουν στην προεκλογική περίοδο. Το ένα είναι ο καταλογισμός των ευθυνών, για όσα οδήγησαν στην απογύμνωση τη χώρα και στην εξαθλίωση εκατομμύρια Έλληνες. Αλλού ο λόγος θα είναι καταγγελτικός και αλλού καθαρτήριος, υπό την αυστηρή προϋπόθεση να υπάρξει αυτοσυγκράτηση, υπευθυνότητα και ρεαλισμός. Έτσι όπως είναι η κατάσταση, οι εντάσεις είναι πολυτέλεια, καθώς αρκεί μια σπίθα για να επέλθει έκρηξη στην κοινωνία και να ανατιναχτούμε στον αέρα όλοι μαζί!
Το δεύτερο, είναι να ακουστούν τα προγράμματα και οι λύσεις που προτείνονται από τα κόμματα, ώστε η χώρα να μην καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος και στη συνέχεια αφού σταθεί στα πόδια της, να κάνει βήματα προς τα εμπρός. Να επανεκκινήσει η λειτουργία της αγοράς και η αναθέρμανση της οικονομίας, να τεθούν οι όροι για την ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης, να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα και να υπάρξουν οι προϋποθέσεις για να περάσει η οικονομία από την ύφεση, στην ανάπτυξη. Και παράλληλα να αναζητηθούν λύσεις, για την προστασία των ευπαθών κοινωνικών ομάδων και όσων συνανθρώπων μας έχουν ανάγκη!
Παρόλα αυτά, φαίνεται πως υπάρχουν κάποιοι, που θα επιχειρήσουν να ρίξουν λάδι στη φωτιά, για να αποκομίσουν πρόσκαιρα κέρδη και, να τζογάρουν με το θυμικό του λαού. Τρανό παράδειγμα χθες ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος ζήτησε από τον λαό, “να μετατρέψει την αγανάκτησή του σε πολιτική πρόταση και ψήφο ανατροπής, και με αυτήν τη θέση να προσέλθει στις κάλπες.”
Περίπου τα ίδια και από την Αλέκα Παπαρήγα, που δήλωσε μάλιστα σίγουρη, πως “ο λαός δεν θα διαλέξει τον δρόμο της πολιτικής αυτοκτονίας. Με την ψήφο του πρέπει να οδηγήσει σε πολιτική αυτοκτονία το σύστημα.” Ε, και; Τους άκουσε λοιπόν ο λαός και όπως του ζήτησαν, έστειλε ψήφο ανατροπής και οδήγησε το σύστημα σε αυτοκτονία! Παρακάτω; Τι γίνεται από εκεί και πέρα; Ποιος θα μας το πει; Ποια είναι η επόμενη ημέρα; Ποιος θα κυβερνήσει; Με ποιους όρους; Θα συνεργαστούν ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ για να σχηματίσουν κυβέρνηση; Δύσκολο, καθώς δεν ανταλλάσσουν κουβέντα μεταξύ τους! Εκτός αν προσβλέπουν αμφότεροι, σε αυτοδυναμία!
Εκείνο που θεωρω οτι απουσιάζει απο το αρθρο ειναι οι Ανεξαρτητοι Ελληνες .!!!!! γιατί?????
ΑπάντησηΔιαγραφή