29/1/11

Το ανίκανο κράτος



30Ιανουαρίου 11

Ίσως πρόκειται για μια νόσο που κανένα φάρμακο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά. Είναι η αδυναμία της πολιτείας να υπερασπισθεί και να επιβάλει το δίκαιο και τη νομιμότητα. Είναι η έλλειψη αποτελεσματικότητας και θάρρους, κάθε φορά που το κράτος βρίσκεται προ των ευθυνών του. Η απίθανη ιστορία με την κατάληψη της Νομικής σχολής από τους παράνομους μετανάστες μιλάει από μόνη της! Με τυμπανοκρουσίες, θεαματική και θορυβώδη μετακίνηση, αλλά και τηλεοπτική κάλυψη, συνέβη το αδιανόητο!

Ο πρύτανης λέει πως είχε προειδοποιήσει εγκαίρως τους πάντες, ο πρόεδρος της σχολής ορκίζεται πως όλοι γνώριζαν τι επρόκειτο να συμβεί! Συνιστά γελοιοποίηση της πολιτείας το γεγονός της κατάληψης ενός ιστορικού κτιρίου στο κέντρο της πρωτεύουσας, ειδικώς με τον τρόπο που συνέβη. Όμως γελοιοποίηση συνιστά και το σκηνικό αλληλοεπίρριψης ευθυνών μεταξύ κυβέρνησης και πρυτανικών αρχών, μεταξύ πρυτανικών αρχών και αστυνομίας, μεταξύ των κομμάτων και των φοιτητικών παρατάξεων! Φταίει το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, είναι θέμα του Υπουργείου Εσωτερικών, είναι θέμα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, αφορά το Υπουργείο Παιδείας και τις Πρυτανικές αρχές; Ποιος ξέρει; Δεν θα το μάθουμε ποτέ, αλλά και αν το μαθαίναμε πάλι δεν θα άλλαζε τίποτα.

Αλλά και η υπόθεση Siemens, τηρουμένων των αναλογιών, είναι εξ’ ίσου ενδεικτική. Οι βασικοί μάρτυρες και πρωταγωνιστές του σκανδάλου έφυγαν σαν κύριοι από τη χώρα, οι επίμαχοι τραπεζικοί λογαριασμοί δεν άνοιξαν, τα αδικήματα σχεδόν στο σύνολό τους έχουν παραγραφεί! Και επάνω στα αποκαΐδια του σκανδάλου της Siemens, ερίζουν σήμερα επιρρίπτοντας ευθύνες όλοι εναντίον όλων! Βουλευτές εναντίον δικαστών, δικαστές εναντίον πολιτικών, πολιτικοί εναντίον δημοσιογράφων και πάει λέγοντας. Ένα είναι σίγουρο. Την αλήθεια δεν θα την μάθουμε ποτέ και κανείς δεν πρόκειται να τιμωρηθεί, όσα εκατομμύρια και αν φαγώθηκαν. Είναι προφανώς εντελώς διαφορετική η βαρύτητα των δύο περιπτώσεων, όμως τα επί μέρους χαρακτηριστικά είναι περίπου ίδια. Αβελτηρία, ανευθυνότητα, ατολμία, ασυνεννοησία, αναποτελεσματικότητα, ενδεχόμενος δόλος!

Η εικόνα του εκπροσώπου της αστυνομίας να παρεμβαίνει ζωντανά στα κανάλια και να δηλώνει κατηγορηματικά πως κανείς δεν τους ειδοποίησε για την επικείμενη κατάληψη της Νομικής και να διαψεύδεται , σε απευθείας μετάδοση στο επόμενο λεπτό από τον πρύτανη προκαλεί θλίψη και απογοήτευση. Όπως ακριβώς συνέβη τα προηγούμενα 24ωρα, με τις βαριές κατηγορίες που αντάλλαξαν δημοσίως τα μέλη της εξεταστικής επιτροπής της Siemens με τους δικαστές, για το ποιος φταίει και δεν άνοιξαν οι επίμαχοι τραπεζικοί λογαριασμοί των εμπλεκόμενων πολιτικών. Εμβρόντητοι οι πολίτες και στις δύο περιπτώσεις είδαν ότι δυστυχώς δεν μπορούν να περιμένουν πολλά από το κράτος! Δυστυχώς είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτοί είμαστε…

28/1/11

Οι βουλευτές ή οι δικαστές λένε ψέματα;


28 Ιανουαρίου 11

Εκτός από θλιβερή είναι και ανησυχητική η εικόνα που ξετυλίγεται σχεδόν καθημερινά εμπρός στα έκπληκτα στα μάτια της κοινής γνώμης. Δείτε για παράδειγμα την πρωτοφανή και αδιανόητη αντιπαράθεση για ένα σύγχρονο κράτος, μεταξύ της νομοθετικής και της δικαστικής εξουσίας με αφορμή το σκάνδαλο Siemens. Πρωτοφανής για την ασυνήθιστη σφοδρότητα και αδιανόητη για τους χαρακτηρισμούς και τις εκατέρωθεν κατηγορίες!

Προσοχή, μιλάμε για τη νομοθετική και την δικαστική εξουσία! Τους δύο από τους τρεις πυλώνες του πολιτεύματος, σύμφωνα με το Σύνταγμα. Γι’ αυτούς που θεσπίζουν τους νόμους και γι’ αυτούς που τους εφαρμόζουν, αποδίδοντας δικαιοσύνη. Δείτε ένα μικρό δείγμα δημόσιου διαλόγου, με αφορμή το ότι δεν προχώρησε το άνοιγμα επίμαχων λογαριασμών πολιτικών προσώπων, για το σκάνδαλο Siemens.

Η εξεταστική επιτροπή υποστηρίζει, πως παρότι ζητήθηκε εγκαίρως το άνοιγμα των λογαριασμών, η δικαιοσύνη δεν ανταποκρίθηκε! «… Ανταπόκριση υπήρξε μόνον από την Τράπεζα Ελλάδος, το ΣΔΟΕ και τη Βουλή… Το περισσόν του πονηρού εστί» (ομόφωνη ανακοίνωση των μελών της εξεταστικής επιτροπής).

Ουδέποτε ετέθη τέτοιο θέμα προς τη δικαιοσύνη, είτε γραπτώς είτε προφορικώς λέει η άλλη πλευρά. «Οι πολιτικοί ας κάνουν επιτέλους την αυτοκριτική τους … Ίσως έτσι επιτύχουν την ύστατη ώρα της απαξίωσης στα μάτια του λαού, να περισώσουν κάτι από την αξιοπιστία τους» (ανακοίνωση της ένωσης δικαστών και εισαγγελέων).

Η πρώτη παρατήρηση είναι πως αυτού του είδους η αντιπαράθεση, δείχνει την αποστροφή και την καχυποψία (ενδεχομένως και την αντιπάθεια) της μίας προς την άλλη πλευρά! Γεγονός εξαιρετικά επικίνδυνο για το πολίτευμα! Η δεύτερη παρατήρηση αφορά την φρασεολογία και την αισθητική του δημόσιου διαλόγου, που παραπέμπει σε διαμάχη μεταξύ φοιτητικών παρατάξεων!

Η τρίτη παρατήρηση εδράζεται στην κοινή λογική και στο γεγονός πως δεν μπορεί να έχουν δίκαιο και οι δύο πλευρές. Είτε οι βουλευτές, είτε οι δικαστές λένε ψέματα για τη δημιουργία εντυπώσεων! Ό,τι από τα δύο και αν συμβαίνει, είναι εξίσου επιζήμιο για το πολίτευμα και τον τόπο. Και αν οι πολιτικοί δεν εμπιστεύονται τη δικαιοσύνη, γιατί να την εμπιστευθεί ο απλός πολίτης;

Αν τίθεται θέμα αξιοπιστίας των πολιτικών και νομοθετικής εξουσίας, δεν τίθεται θέμα αξιοπιστίας και των νόμων που θεσπίζει; Προφανώς δεν πρόκειται για φυσική αντιπάθεια, ούτε είναι κάτι που συνέβη ξαφνικά ένα πρωί. Αφορά την αποδοκιμασία και την απογοήτευση της κοινής γνώμης καθώς μια ακόμη φορά, για ένα σκάνδαλο που έχει διαβρώσει το πολιτικό σύστημα και έχει ζημιώσει με πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια τη χώρα, δεν θα υπάρξει ένοχος!

Το θέμα είναι, λοιπόν, ποιος θα σηκώσει το βάρος και θα αναγνωρίσει την ευθύνη του για το επικείμενο φιάσκο! Παρά τη γενικευμένη κατακραυγή, δεν φαίνεται έτοιμος ο πολιτικός κόσμος να αναλάβει την ευθύνη! Και για να είμαστε δίκαιοι, όσο και αν θελήσουν κάποιοι να προσθέσουν στο κάδρο την δικαιοσύνη, οι ευθύνες που της αναλογούν είναι μηδαμινές, σε σχέση με αυτές του πολιτικού κόσμο.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ WWW.AIXMI.GR
http://www.aixmi.gr/index.php/vouleutes-dikastes-lene-psemata/