23/7/10

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ: ΟΤΑΝ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ


24 Ιουλίου 10

Είναι αλήθεια πως και φέτος υπάρχει μείωση στον τουρισμό μας. Το γεγονός της συνεχιζόμενης πτώσης του τουρισμού μας, ασφαλώς και προσφέρεται για χρήσιμα συμπεράσματα. Δείτε το παράδειγμα ενός γνωστού τουριστικού προορισμού, στο βόρειο Ιόνιο.

Τα δύο χωριά απέχουν μεταξύ τους λιγότερα από τρια χιλιόμετρα. Το ένα, το μεγαλύτερο, αποτελεί τον πόλο της περιοχής. Φιλοξενεί ασυνήθιστα πολλά εστιατόρια, που προσφέρουν τα πάντα στους πάντες! Από παραδοσιακό φαγητό, μέχρι κινεζική και μεξικάνικη κουζίνα. Οι φωνές των άγγλων ντιτζέι, τα καραόκε και οι μουσικές από τα αμέτρητα μπαρ, μπλέκονται μεταξύ τους σε μια χαώδη φασαρία. Και βέβαια παντού tourist shops με κάθε λογής μαιμούδες και φτινιάρικες απομιμήσεις ρούχων και αξεσουάρ.

Παρωχημένα προϊόντα, που ο χρόνος έχει προσπεράσει προ πολλού. Και ανάμεσα σε όλα αυτά τα δωμάτια και τα ξενοδοχεία που φιλοξενούν τους επισκέπτες του χωριού, που όμως δυστυχώς κάθε χρόνο λιγοστεύουν. Αποτέλεσμα πολλά δωμάτια να είναι άδεια, τα ξενοδοχεία να έχουν πρόβλημα επιβίωσης και τα μαγαζιά να φθήνουν. Φέτος για πρώτη φορά, πολλά δεν άνοιξαν καν.

Το παραδίπλα χωριό, ήταν και παραμένει ένα ήσυχο ψαροχώρι. Με έξη- επτά εστιατόρια, που σερβίρουν αποκλειστικά τοπική κουζίνα είναι μεσημέρι βράδυ γεμάτα κόσμο. Το ίδιο και τα μπαράκια, που προσφέρονται να πιεις ήσυχα το ποτό σου. Στα δυό τρία καταστήματα που υπάρχουν τέλος, μπορείς να βρεις τοπικά προϊόντα. Όλα καλαίσθητα, καλοφτιαγμένα, πεντακάθαρα, με έντονο παντού το τοπικό χρώμα και την αρχιτεκτονική. Το σημαντικότερο είναι πως ο κόσμος που επισκέπτεται το χωριό, ανήκει σε υψηλή οικονομική τάξη.

Στη δεύτερη περίπτωση οι τουρίστες δεν είναι πελάτες ξενοδοχείων ή rooms to let. Διαμένουν συνήθως για μια εβδομάδα, στις πολλές εκατοντάδες βίλλες που υπάρχουν διάσπαρτες στην ευρύτερη περιοχή. Εξαιρετικά καταλύματα που έχουν φτιαχτεί τα τελευταία χρόνια και ανήκουν στους ντόπιους που εκμεταλλεύτηκαν με τον τρόπο αυτό την πατρώα γη, αλλά και σε αλλοδαπούς που λάτρεψαν την περιοχή.

Εννοείται πως μια σειρά από επαγγελματικοί κλάδοι ανθούν και μάλιστα 12 μήνες το χρόνο. Όλα τα επαγγέλματα της οικοδομής, συντηρητές πισίνας, κηπουροί, συνεργεία καθαρισμού, ελαιοχρωματιστές, ηλεκτρολόγοι, εξοπλισμοί σπιτιών κλπ. Δεν υπάρχει κανείς που έχει όρεξη για δουλειά, χωρίς καλό μεροκάματο. Το σημαντικότερο είναι πως κάθε χρονιά είναι καλύτερη απο την προηγούμενη. Όσοι χαμηλού εισοδήματος τουρίστες χάνονται από την πρώτη περίπτωση, τόσοι και άλλοι τόσοι υψηλού εισοδήματος προστίθενται στην δεύτερη!

Ίσως από μόνο του το παράδειγμα είναι διδακτικό. Δίνει όμως και τη διάσταση του προβλήματος. Τα rooms to let και τα caraoke bars υπάρχουν σήμερα φθηνότερα και ενδεχομένως καλύτερα αλλού. Το ζητούμενο για τον τουρισμό μας είναι η πλέον η ποιότητα και μόνον η ποιότητα. Και ασφαλώς η ολοκληρωτική αλλαγή πλεύσης. Και εκεί πρέπει να επενδύσουμε.

8 σχόλια:

  1. Καλημέρα,

    Συμφωνώ απολύτως μαζί σας. Δυστηχώς ομως το μεγαλύτερο χωρίο έχει ένα μεγάλο μειονέκτημα. Αναπτυχθηκε τουριστικά πρώτο απο όλα, και οι κάτοικοι του δεν εχουν καθόλου κατάρτηση πάνω στο τομέα του τουρισμού. Και δεν δέχονται να μάθουν. Γεννήθηκαν γνωρίζοντας τα πάντα. Πριν λίγα χρόνια είχαμε 5000 κρεβάτια και τώρα δεν γεμίζουμε ούτε τα μισά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι ακριβώς έτσι όπως τα λέτε. Και η λογική απορία είναι, πως αφού βλέπουν πως το προς διάθεση προϊόν απαξιώνεται δραματικά, γιατί δεν λειτουργεί το αντανακλαστικό της αυτοσυντήρησης; Κάποτε δούλευαν το καλοκαίρι και κάθονταν τον χειμώνα. Τώρα δουλεύουν μεν το καλοκαίρι, αλλά περιμένουν να έλθει ο χειμώνας για να βγάλουν τα προς το ζειν από α μεροκάματα στην οικοδομή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έτυχε να βρίσκομαι το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στο Βόρειο Ιόνιο και πραγματικά εξεπλάγειν από την ....ερημιά που επικρατούσε όλη τη διάρκεια της ημέρας...και βέβαια αν παρατηρούσες γύρω σου οι συνθήκες ήταν όπως ακριβώς τις περιέγραψες Τάκη...δυστυχώς!! Οι άνθρωποι αυτοί πιστεύω ότι δεν έχουν την ανάλογη παιδεία όσον αφορά τον τουρισμό γενικότερα, γιατί κάποτε κάποιος έφερνε τον κόσμο στο νησί και χωρίς να κάνουν καμία ιδιαίτερη προσπάθεια είχαν την πελατεία τους για χρόνια...επαναπαύτηκαν σε αυτό...το χρήμα έρεε άφθονο γνωρίζοντας ότι στην επιχήρησή τους έχουν επενδύσει τα ελάχιστα με αποτέλεσμα σε μία περίοδο κρίσης δεν ξέρουν πως να την αντιμετωπίσουν. Όλοι αυτοί δεν γεννήθηκαν επιχηρηματίες...απλά εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση!! (Είναι "περίεργο" πάντως να ζεις το 2010 και κοιτώντας γύρω σου να νιώθεις πως βιώνεις σκηνές της δεκαετίας του 1980!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ροζίνα είναι έτσι! Υπάρχουν βέβαια και οι φωτεινές εξαιρέσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος29/7/10, 1:49 μ.μ.

    Μου αρέσει που δέν κατονομάσατε τα χωριά και σχεδόν όλοι έχουν καταλάβει σε ποιά αναφέρεστε.Εγώ πάντως πιστεύω οτι και τα δυο αντιμετοπίζουν πρόβλημα αφού έχω αρκετούς γνωστούς-φίλους της μέσης αστικής τάξης που επισκέπτονται το ήρεμο ψαροχώρι και φέτος μειώσανε τις ημέρες διαμονής τους στο νησί για λόγους υπερβολικής δουλειάς ή για λόγους οικονομικής κρίσης.Δέν είναι ούτε άσπρα αλλα ούτε μαύρα τα πράγματα.Στην εποχή που ζούμε η οικονομική κρίση επιτάσσει την αναπροσαρμογή της τοπικής οικονομίας.ο νοων νοειτω!!!
    Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς.
    Ραδάμανθυς ο εκ Κασσιόπης ορμώμενος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος2/8/10, 8:29 μ.μ.

    15,000χλ.ακτών(γεμάτων σκουπίδια).
    3000 ανεξέλεγκτων χωματερών(απ όπου ξεκινούν οι περισσότερες πυρκαγιές.
    Ανω του 95% των (πολιτών)που ακούει σκυλάδικα,που γεμίζει πλατείες για να δεί ζωντανά τις πρωινές παρουσιαστριες των καναλιών, που αγνοούν πλήρως την Ελληνική γλώσσα και αυτές και αυτοί,που πάς διακοπές και σου φέρνει ο (εστιάτορας)το φαγητό σε πιατάκι του γλυκού που το χρεώνει χαβιάρι,βεβαίως.
    Κε Σπηλιόπουλε οι (πάντοτε)σωστές και εύστοχες παρατηρήσεις σας,προαπαιτούμενο έχουν ένα λαό με ευγένεια και πρό πάντων με παιδεία.Το από παιδείας άρξασθε,όμως δεν αποτελεί γνώμονα για τον λαό αυτό,Και βεβαίως των οικιών ημών εμπιπραμένων,άπαντες,πλην ελαχίστων, άδουν.Τι ψάχνετε να βρείτε κε Σπηλιόπουλε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος2/8/10, 9:22 μ.μ.

    Ευρώ και τουριστική ανάπτυξη είναι έννοιες ασυμβίβαστες. Το ακριβό ευρώ σε συνδυασμό με τις ανύπαρκτες υποδομές στη χώρα μας καθιστούν ανέφικτες τις μειώσεις των τιμών στα τουριστικά καταλύματα. Δυστυχώς, το παιχνίδι είναι χαμένο... Υπάρχουν μια σειρά από χώρες που παρέχουν καλύτερες υπηρεσίες στη μισή τιμή! Αναπόφευκτα και η "βαριά βιομηχανία" μας θα πέσει σε βαθιά ύφεση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Θα συμφωνήσω με όσα γράφετε. Το θέμα του τουρισμού είναι πρωτίστως θέμα παιδείας και σχεδιασμού. Η έλλειψη παιδείας μας οδηγεί στην οίηση που διακατέχει όλους όσοι ασχολούνται με τον τουρισμό και πάντα παρουσιάζουν το μαύρο για άσπρο (το βίωσα πέρυσι, όταν επισκέφθηκαμε με τη σύζυγο ένα νησί του Ιονίου, που για καιρό ήταν στην επικαιρότητα. Η προσπάθεια να μας παρουσιάσουν τα πάντα ως καλώς καμωμένα ήταν εκενευριστική).

    Η έλλειψη σχεδιασμού οδηγεί στην κατακόρυφη πτώση, αφού πλέον είμαστε ένα μίξερ που αλέθει όλα τα είδη τουριστών. Εύχομαι το παράδειγμα των επιχειρηματιών στο Φαληράκι (που κατόρθωσαν να διώξουν τους ενοχλητικούς τουρίστες) να το ακολουθήσουν κι άλλοι. Τότε θα δούμε πραγματική ανάκαμψη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή