7/5/10

Δυστυχώς όλες οι ζωές δεν αξίζουν το ίδιο!


8 Μαίου 10

Την ώρα που τα άψυχα σώματα των τριών θυμάτων της άγριας δολοφονικής ενέργειας στην τράπεζα της οδού Σταδίου, συνέχιζαν να κείτονται ανάμεσα στα αποκαΐδια, την ίδια ώρα στη βουλή οι πολιτικοί συζητούσαν με τον τρόπο που το κάνουν πάντα. Ακόμη και αν αφορμή για την συζήτηση ήταν ο θάνατος τριών αθώων ανθρώπων, επαναλάμβαναν για μια ακόμη φορά τον εαυτό τους. Τα συνήθη κλισέ και επιχειρήματα που περιλαμβάνουν τα φτωχά ούτως ή άλλως κομματικά εγχειρίδια. Κουβέντες και στομφώδεις αντιπαραθέσεις χωρίς ουσία και χωρίς περιεχόμενο, που άλλωστε έχουμε ακούσει απαράλλαχτες εκατοντάδες φορές.

Οι ανακοινώσεις των κομμάτων ή οι δηλώσεις των εκπροσώπων τους βρίθουν επίσης κοινοτοπίας αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις σοκάρουν! «Οι μηχανισμοί της πλουτοκρατίας τρόμαξαν από τις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις γι' αυτό έβαλαν εμπρός τον μηχανισμό της προβοκάτσιας (όπου προβοκάτσια είναι η δολοφονία τριών ανθρώπων) με στόχο να ανακόψουν τη λαϊκή αντεπίθεση» λέει το ένα κόμμα.
«Χαιρετίζουμε την πρωτοφανή και μεγαλειώδη κινητοποίηση των εργαζομένων, καθώς και τη μαζική συμμετοχή τους στις απεργιακές συγκεντρώσεις» λέει το άλλο κόμμα και κάπου προς το τέλος εκφράζει «την ειλικρινή και βαθιά θλίψη για τον τραγικό θάνατο των τριών εργαζομένων».

Είναι προφανές πως στον τόπο που ζούμε, όλες οι ζωές δεν αξίζουν το ίδιο! Ακόμη και αν οι νεκροί είναι τρεις αθώοι συνάνθρωποί μας. Ακόμη και αν το μόνο που μπορείς να τους καταλογίσεις, είναι πως ήταν ανυποψίαστοι για το μέγεθος της ανθρώπινης παράνοιας! Αρκεί που ο θύτης δεν ήταν αστυνομικός, γιατί τότε θα ήταν δολοφονία! Τώρα που το νήμα της ζωής τους κόπηκε από τη μολότοφ, είναι ένας απλός θάνατος τριών εργαζομένων.

Τόσο απλός, που την επομένη δεν χώρεσε καν στο πρωτοσέλιδό της εφημερίδας που εκφράζει την γνήσια και ανόθευτη αριστερά και τους εργαζόμενους! Η δε ανακοίνωση της ΟΤΟΕ για τη δολοφονία των τριών τραπεζικών υπαλλήλων, κατηγορεί περίπου ως φυσικό αυτουργό την εργοδοσία, γιατί όπως γράφει δεν είχε μετατρέψει σε οχυρό το τραπεζικό κατάστημα! Μάλιστα, όπως μας πληροφορεί η ανακοίνωση, η ΟΤΟΕ ζήτησε συνάντηση με τον υπουργό προστασίας του πολίτη, για να απαιτήσει την τήρηση όλων των μέτρων ασφαλείας που προβλέπονται σε όλες τις τράπεζες και την τιμωρία των υπευθύνων!

Δυστυχώς η κατάσταση εξελίσσεται στα όρια της παράνοιας. Είναι προφανώς πως κάποιοι είτε δεν έχουν αντιληφθεί τι ακριβώς έχει συμβεί στη χώρα που ζούμε, ποια είναι η νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται ή ακριβώς καθώς πλέον βρισκόμαστε «στο χείλος της Αβύσσου», όπως είπε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, επιχειρούν να σπρώξουν τη χώρα ώστε να κάνει το βήμα προς το κενό!

8 σχόλια:

  1. Ανώνυμος7/5/10, 4:11 μ.μ.

    Δυστυχώς μια ανθρώπινη ζωή, μετά τα τελευταία δραματικά γεγονότα στη χώρα μας, το 2010 δεν έχει πλέον καμία αξία! Μιλάω για την αξία της ζωής στην Ελλάδα, μια Ευρωπαϊκή χώρα και όχι κάπου στην Αφρική...
    Δυστυχώς στην Ελλάδα έχουμε μπερδέψει τις έννοιες! Έτσι,η Ελευθερία εύκολα έγινε ελευθεριότητα και η Δημοκρατία... αναρχία!
    Όλοι αυτοί θα πληρώσουν, είναι θέμα χρόνου πλέον και οι πιο τυχεροί από αυτούς με.. χειροπέδες!!! Εμείς όμως, οι γονείς, οι Ελληνίδες μητέρες και οι Έλληνες πατέρες πως έχουμε αναθρέψει τα παιδιά μας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος9/5/10, 12:55 μ.μ.

    Συμφωνώ απόλυτα με το άρθρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος10/5/10, 12:09 π.μ.

    Διάβασα αναδημοσιευση του κειμενου στο tvxs, όπως και πολλα σχόλια. Αναρωτιέμαι γιατί εδώ έχει μόνο ένα. Αν ο αρθρογράφος πάντως θέλει να μάθει πώς κρίνεται το σχόλιό του μπορεί να το κάνει εδώ: http://tvxs.gr/node/58046 .

    Η δική άποψη είναι ότι αυτό το κείμενο επιχειρεί να εκμεταλλευτεί τις τρεις (+ μία) χαμένες ανθρώπινες ζωές για να ασκήσει ύποπτη κριτική στην πολιτική διαμαρτηρία (και δεν αναφέρομαι προφανώς στους αυτουργούς της δολοφονίας).

    Αναρωτιέμαι πάντως πού είναι ακριβώς τα όρια της παράνοιας κατά τον αρθρογράφο. Αναφέρομαι στο εξής απόσπασμα:

    "Μάλιστα, όπως μας πληροφορεί η ανακοίνωση, η ΟΤΟΕ ζήτησε συνάντηση με τον υπουργό προστασίας του πολίτη, για να απαιτήσει την τήρηση όλων των μέτρων ασφαλείας που προβλέπονται σε όλες τις τράπεζες και την τιμωρία των υπευθύνων!

    Δυστυχώς η κατάσταση εξελίσσεται στα όρια της παράνοιας. "

    Είναι παρανοϊκό να απαιτεί κανείς την τήρηση των, υποχρεωτικών κατά το νόμο, μέτρων ασφαλείας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εσείς τι λέτε; Πως οι τρεις συνάνθρωποι μας δολοφονήθηκαν, επειδή τα μέτρα ασφαλείας ήταν ελλειπή; Ας διεκδικήσουμε πλέον να δουλεύουμε μέσα σε στρατιωτικά οχυρά, με διμοιρίες των ΛΟΚ να μας προστατεύουν, ώστε να είμαστε σίγουροι πως θα επιστρέψουμε σπίτια μας μετά τη δουλειά, αν αυτό είναι το πρόβλημα. Λυπάμαι, αυτό δεν λέγεται ούτε δημοκρατία, ούτε ευνομούμενη κοινωνία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος10/5/10, 8:27 μ.μ.

    Δυστυχώς υπάρχουν σχόλια στο tvxs που έχουν γίνει από εκπαιδευτικούς (το λένε οι ίδιοι..καθηγήτρια γυμνασίου..). Μα είναι ποτέ δυνατόν αυτή η χώρα να πάει μπροστά τη στιγμή που η έλλειψη ήθους και πνεύματος είναι παντελής; και ΔΥΣΤΥΧΩΣ διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία; Εκεί που δεν υπάρχει ΠΑΙΔΕΙΑ, υπάρχει Αναρχία...και όλο αυτό στην Αθήνα..Ποιος θα το φανταζόταν!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γιώργος Αποστολόπουλος10/5/10, 8:27 μ.μ.

    Πολύ εύκολα ξεχάστηκε ο λόγος γιά τον οποίο ο κόσμος κατέβηκε στο δρόμο.
    Πολύ εύκολα οι κάμερες εστίασαν σε δυό μόνο σημεία.
    Πολύ εύκολα κρύψανε τις 200.000 κόσμου που φώναξαν προχθές τη φτώχεια τους, πίσω από μιά χούφτα διεστραμμένους, γνωστούς - ασύλληπτους φονιάδες.
    Πολύ εύκολα τα γνωστά κι εντελώς προβλέψιμα πια, Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης, που βλέπουν κι ακούν τα πάντα..... δεν είδαν - δεν άκουσαν τίποτα απολύτως για τους τραπεζουπαλληλοπατέρες που δυό γωνιές πιο πάνω έσκουζαν: "κάψτε τους απεργοσπάστες"...

    Τέσσερις άνθρωποι νεκροί... μα κανείς δεν φταίει...
    Οι πολιτικοί ρίχνουν την ευθύνη ο ένας στον άλλο...
    Η εργοδοσία ρίχνει την ευθύνη στους πολιτικούς....
    Τα συνδικάτα ρίχνουν την ευθύνη στην εργοδοσία...
    Η εργοδοσία ρίχνει την ευθύνη στην αστυνομία...
    Η αστυνομία ρίχνει την ευθύνη στους αντιεξουσιαστές...
    Οι αντιεξουσιαστές ρίχνουν την ευθύνη σε όλους εμάς...
    Τελικά όλοι έχουν δίκιο. Φταίμε εμείς. Εμείς που δεν ήμασταν εκεί να φυλάξουμε αυτά τα παιδιά, να διώξουμε τους αντιεξουσιαστές, να ηρεμήσουμε την αστυνομία, να κράξουμε την εργοδοσία που κρατούσε την τράπεζα ανοιχτή, να συμπαραταχτούμε με τα συνδικάτα, να δώσουμε στους πολιτικούς να καταλάβουν πως δεν πάει άλλο, πως τους πήραμε χαμπάρι....
    Φταίω εγώ. Αισθάνομαι φταίχτης και ζητώ συγγνώμη αφού κανείς άλλος δεν τό΄κανε ακόμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος11/5/10, 11:04 μ.μ.

    Α, κύριε Σπηλιόπουλε, με απογοητεύετε!
    Είμαι ο ανώνυμος που αναρωτήθηκα (μεταξύ άλλων, πιο σημαντικών) για τα όρια της παράνοιας.
    Με απογοητεύετε, γιατί αυτή η απάντηση:

    "Ας διεκδικήσουμε πλέον να δουλεύουμε μέσα σε στρατιωτικά οχυρά, με διμοιρίες των ΛΟΚ να μας προστατεύουν, ώστε να είμαστε σίγουροι πως θα επιστρέψουμε σπίτια μας μετά τη δουλειά, αν αυτό είναι το πρόβλημα.",

    λέει με πιο απλά λόγια ότι τα υποχρεωτικά, κατά το νόμο, μέτρα ασφαλείας είναι οι . . . στρατιωτικές οχυρώσεις ! ! !

    Ποιος μπορεί να πείθεται με τέτοια επιχειρήματα; Αναρωτιέμαι και πάλι.

    Για την ουσία όμως ούτε λέξη. Γιατί το άρθρο λέει: "μην μιλάτε για την τεράστια οργή του απλού κόσμου και το πώς εκδηλώθηκε, και το ποιο μήνυμα ήθελε να στείλει, γιατί, ξέρετε, κάποιοι που μιλάγανε στο όνομά σας δολοφόνησαν τρεις αθώους" (λες και αν ήταν ένοχοι για το οτιδήποτε θα άλλαζε κάτι).

    Τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο; Τι σχέση έχουν οι εκκωφαντικές διαμαρτυρίες με τη δολοφονία; Απολύτως καμία. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Όπως δεν έχει σχέση η δολοφονία των τριών εργαζομένων (και του εμβρύου, μην ξεχνιόμαστε) με τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, όπως υπονοείτε. Παρεμπιπτόντως το ένα από τα δύο κόμματα που αναφέρετε στο άρθρο σας διοργάνωσε διαμαρτυρία για το θάνατό τους. Αλλά, ξέχασα, ΑΥΤΟ είναι τυμβωρυχία.Δεν έιναι όμως τυμβωρυχία η εκμετάλλευσή αυτού του θανάτου από κάποιους ΑΛΛΟΥΣ για να πλήξουν τη διαφωνία για τα δολοφονικά μέτρα εναντίον όλων των απλών ανθρώπων αυτής της επικράτειας;

    Ευχαριστώ για το βήμα, ελπίζω να ξύπνησα κάτι στη συνείδησή σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κοιτάξτε, να το ξεκαθαρίσω. Δεν είπα τίποτε λιγότερο, τίποτα περισότερο από το γεγονός πως δολοφονήθηκαν άγρια τρεις αθώοι συνάνθρωποί μας. Δεν χάθηκαν οι ζωές επειδή οι άνθρωποι αυτοί ουσιαστικά υποχρεώθηκαν με τον φόβο της απόλυσης να δουλέψουν, ούτε επειδή δεν υπήρχαν σιδερόφρακτα στη τζαμαρία, ή σύστημα πυρόσβεσης. Χάθηκαν γιατί κάποιοι είτε στα γήπεδα, είτε στο δρόμο, είτε σε μια πορεία δρουν σε συνθήκες τυφλής βίας. Αυτό είναι το μείζον και καμμία σχέση δεν έχει με την πρωτοφανή σε μέγεθος, μαζικότητα, συμμετοχή καθολική διαμαρτυρία στο κέντρο της Αθήνας, στην οποία ούτως ή άλλως συμμετείχα και εγώ. Λέω ακόμη όμως, ότι κόμματα και παρατάξεις δεν στάθηκαν με το δέος και τον σεβασμό που ο φρικτός θάνατος τριών αθώων εργαζομένων επιβάλει. Δεν μέτρησε ο θάνατος τους. Ίσως αναζητάτε πίσω από τα γραφόμενα, κάτι που σας διαβεβαιώνω πως δεν υπάρχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή